Advies gevraagd, wel of geen hond?

Hallo Allemaal,

Ik weet niet meer wat het beste is..
Ik ben 23, werk 32 uur in de week en zou graag een eigen hond willen.
Tot kort heb ik een half jaar een opvang hondje gehad en zij was mijn eerste hond waar ik 100% de verantwoordelijkheid over had. Zij mocht toen gelukkig mee naar mijn werk maar nu zij geadopteerd is en ik een 'eigen' hond zou willen, mag ik geen hond meer mee naar mijn werk. Ik ben daar echt kapot van aangezien ik al min of meer een hondje op het oog had die qua karakter en uitstraling veel weg had van mijn opvanghondje. Ik deed alles voor mijn opvanghondje. Ik reed met haar na mijn werk altijd naar een natuurgebied waar ze lekker kon racen, badderen e.d. om zo haar energie kwijt te raken. Ik woon in een flat maar in principe zou de grootte van de woning niets uit moeten maken en ligt het eraan hoeveel je met de hond doet. En daarnaast wil ik geen grote hond maar een klein tot middelmaat en het hondje wat ik op het oog heb/had is maar 6/7kg. 

Ik wil eigenlijk weten wat realistisch is aangezien ik wel graag wil maar het welzijn van de hond staat voorop. Ik ben alleen en wil/kan niet van anderen afhankelijk zijn om 'mijn hond' uit te laten e.d. Ik vind het niet 'rechtvaardig' om 'mijn hond' overdag te 'dumpen' bij iemand elke 'werkdag'. Daarvoor neem ik geen hond. Dan heb je alleen een hond voor in de avonden en op je vrije dagen. 
Ik baal enorm dat het niet (meer) mag om 'mijn hond' mee te nemen naar mijn werk. 
De hond die ik op het oog heb/had is ruim 1 jaar maar mijn opvanghond was ook al volwassen maar nog niet zindelijk maar dat zindelijk maken ging steeds beter doordat ik haar elke pauze uit liet en tussen de pauzes door lag ze rustig in de bench te slapen. Uiteindelijk liet ik haar 1 keer uit tussen de middag (voor mijn werk 2 keer en na mijn werk meerdere malen), zodat ze alles op 'moest' houden tijdens de andere pauzes dat ze uit de bench kwam. Ze had genoeg afleiding op het werk en na mijn werk deed ik er alles aan om al haar energie op te maken. Zat er nog over na te denken, dat als ik haar langer zou hebben, om met haar op behendigheids training te gaan. 

Is er een mogelijkheid dat het wel te combineren is? 
Of zou ik dan 2 hondjes moeten nemen zodat ze elkaar kunnen afleiden? 
Als er echt geen optie is om een hond te adopteren en dat de hond er geen hinder van heeft, dan kan ik geen hond adopteren. Ik kan mijn 'eigen wil' niet voor het 'welzijn' van de hond trekken. De hond staat op nummer 1.

Zijn er mensen met tips? 
Zijn er mensen die een hond hebben aangeschaft en daarna moesten werken? 
Ik woon op nog geen 10 minuten rijden van mijn werk. Ik zou eventueel op en neer kunnen rijden in de pauze van 30 minuten, tussen de middag, maar dan heb ik maar 10 minuten om de hond uit te laten, dit vind ik persoonlijk erg kort. Ik ben op zoek naar een rijtjeshuis maar het aanbod is erg matig. Op mijn vrije dagen, 3, en 's avonds probeer ik zoveel mogelijk met de hond te doen, evt. cursussen/trainingen.

je hebt er goed over nagedacht. een volwassen hond als ik dat van je lees is geen enkel probleem, zeker niet als je smorgens lekker gaat wandelen, en tussen de middag je hond even kom uitlaten, en dan als je gewerkt hebt, mooi met je hond gaat wandelen, de hele avond ben je er dan voor je hond en ook de weekenden begrijp ik. als je dat kan opbrengen , waarom dan niet ?

wel moet je je realiseren , je bent nog heel jong, je wilt graag uit in de weekenden, en ja daar is dan de hond, denk daar goed over na, maar als ik zo lees wat je wilt doen na je werktijden ? jij kan gerust een volwassen hond nemen, zeker als je hem smiddags even uitlaat.


wel zou ik er dan voor zorgen dat de hond niet in de bench hoeft, zodat er wat vrijheid ontstaat, en ze overal een beetje kan toeven. een bench is klein en ongemakkelijk voor een hond die toch een poos alleen moet blijven, een volwassen hond kan je dat best leren om niet te slopen, en wie weet sloopt de volwassen hond helemaal niet, een pup zou ik je niet aanraden.

Ik sluit me aan bij Willemijn.
Een pup is een stuk lastiger, maar een volwassen hond moet wel kunnen denk ik hoor
Ik weet dat er mensen zijn die het niet vinden kunnen je hond alleen te laten omdat je werkt, maar goed er zijn meer mensen die wel moeten werken dan mensen die het zich kunnen veroorloven om niet te hoeven werken En daarbij komt dat je gewoon tussendoor naar huis kunt, dus de hond zal nooit langer als 4 uurtjes aan één stuk alleen zijn.
Wel is het idd wat Willemijn zegt tav van jouw vrijetijdsbesteding. Ik ben zelf ook 24 en wij gaan eigenlijk nooit echt op stap enzo, naast het feit dat ik zelf om het weekend ook gewoon moet werken. En toch merken wij al dat we best beperkt zijn vanwege Jay. Dat hebben we er graag voor over hoor, maar het is wel iets waar je even goed bij stil moet staan Je kunt niet zomaar meer even ergens blijven slapen of langer wegblijven dan geplanned. Maar goed aan jouw verhaal te lezen heb je er super goed over nagedacht en zul je dit ook wel meenemen in je overwegingen

Volwassen hond ja Pup nee

Ik ben ook 24, alleen, en werk fulltime (rond de 40 uur per week). Alhoewel veel mensen hier anders over denken, geloof ik dat werken en een hond hebben wel kan als je naast het werk genoeg tijd en energie in je hond wil steken. Ik heb een paar maand een straat ver van mijn werk gewoond en kon dus overdag Moon snel uitlaten of kijken hoe het met haar ging. Ik heb ondertussen een huis gekocht waar ik een goeie omheining ga plaatsen in de tuin en een afgezette koer heb waar ze overdag (bij niet te koud/niet te warm) haar vrijheid zal hebben en ook naar binnen kan. Je besteed toch al snel een uur of twee aan je hond per dag (naast het werk dan) met uitlaten, spelen,... Ook in het weekend moet je er voor de hond zijn of opvang vinden. Maar zo te zien zal dat helemaal geen probleem zijn
Ik vind niet dat honden enkel goed zijn bij baasjes die het geluk en de mogelijkheid hebben om niet te hoeven werken of dit vanuit huis kunnen doen. Het is een ideaalbeeld maar helaas vaak ver van wat mogelijk is (zeker wanneer je jong bent).
Ik wil graag na een tijd een pup erbij : eens Moon stabieler is. Ze speelt ontzettend graag met andere honden en ik denk dat gezelschap haar zeker goed zal doen. Wel zal ik dit nog heel goed overwegen .. een pup heeft immers andere noden dan een volwassen hond. Maar tijd brengt raad ..

Ik zou zeggen, ga ervoor!

werkende mensen kunnen zeker een hond hebben, waarom niet ? ik sport ook, Bamse is ook alleen als het er op aan komt, alleen met een pup is dat even anders, die moeten nog te veel tijd met je doorbrengen, een volwassen hond is heel goed mogelijk als je werkt, maar bedenk dan je vrije tijd die je schaars hebt, dan voor je hond zal zijn.

misschien een oppas voor de hele lange dagen, al is het maar een anderhalf uur dat er een ander even met de hond erop uit trekt. en de rest is dan voor jou.

@Willemijn,
Gelukkig ben ik geen 'feestbeest' en blijf ik weekends gewoon thuis. Ook met verjaardagen blijf ik korter als dat ik normaal zou gaan als ik een hond heb. Mijn opvanghondje liet ik bijna nooit alleen thuis, mits het echt niet anders kon. Als ik weg ging liet ik haar in de woonkamer, uit de bench. 
Alleen op het werk ging ze in een bench waar ze de ruimte in had. Ik ben tegen benches dus in de bench die ik op het werk had staan kon ze minimaal languit liggen in de bench, met haar snacks/speeltjes. 
Ik plande alles om mijn opvanghond heen. Ik ging nooit langer dan 3/4uurtjes weg als ik weg moest en zij niet mee kon.
Daarnaast kies ik bewust geen pup, niet alleen door de extra tijd die ze vergen maar ook omdat ze vaker en sneller geadopteerd worden als de wat oudere honden. 

@Cindy, 

Doordat ik een hond voor een half jaar heb opgevangen, weet ik goed wat de voor en nadelen zijn. Ik denk dat het in mijn voordeel is dat ik misschien in die zin niet zo 'sociaal' ben. Ik ga niet dagelijks naar vrienden of feestjes of wat dan ook.
Ik ben meer een huismus die af en toe dingen afspreek. Ik ging met mijn opvang hond bijna elk weekend wandelen met mijn moeder en haar honden. 
Tot nu toe heb ik nog geen 'vaste dagen' vrij, maar in ieder geval 2 werkdagen en de zondag. 

En het is ook een 2 strijd. Veel mensen zouden er niet voor kiezen maar veel mensen werken en het zou mooi zijn als het toch op een of andere manier gecombineerd zou kunnen worden waarbij het welzijn van de hond niet ten koste gaat. Zoveel honden die nog een huisje zoeken, zoveel mensen die zouden kunnen helpen. 
1 van mijn moeders honden is 17 geworden, mijn vriendinnetje, dus ik weet dat ze jaren en jaren oud worden. Wat mij een beetje tegen zit is dat als ik door de omstandigheden geen hond zou kunnen adopteren, dat het eigenlijk nooit zou kunnen, zolang je werkt. Helaas ben je in dit leven verplicht om te werken om rond te kunnen komen. 

Dank je Beth. Ik denk er hetzelfde over. Iedereen heeft dat beeld van een ideale honden eigenaar. Maar het zou toch ook mogelijk moeten zijn om hond op te vangen zonder dat de hond eronder lijd maar dan zou je wel de juiste hond, of eigenlijk moet de hond jou uitkiezen, maar dat je geen border collie neemt als je al weinig tijd hebt. Je ziet soms combinaties die echt niet kunnen en laat staan dat veel ouderen hun hond verkeerd opvoeden. Ze worden allemaal verwent en grotendeels door de verkeerde opvoeding agressief naar andere honden. Ik vind het erger als een hond waar mensen veel tijd voor hebben, psychische problemen krijgt/heeft dan een hond die stabiel is en waarbij het ook echt quality time is met alle tijd die je hebt en erin steekt. 

Ik kan nog eventueel proberen of ik in plaats van 2x 15minuten en 1x 30minuten, 1x 1uur pauze mag. 
Dan kan ik langer met hem/haar wandelen. 
Als ik een hond neem, dan doe ik hem/haar ook nooit meer weg. Het is geen product, wat sommige mensen wel zo vinden of heel makkelijk weg kunnen doen doordat de hond zich niet zo gedraagt zoals zij willen terwijl het hunzelf zijn die de hond gedragsgestoord maken.

charita...je hebt er goed over nagedacht, de verantwoording wil je zeker nemen, mijn complimenten, en ik hoop dat je gauw een hond een goed thuis kan geven.


en dat je zeker genoeg liefde heeft voor een hond.

Ik persoonlijk vind 4 volle werkdagen dat de hond alleen moet zitten teveel.
Andere vinden dat het moet kunnen maar ik niet.
Ik vind de max dat een hond alleen kan zitten 5/6 uurtjes meer niet.
Je werkt 32 uur maar er moeten ook boodschappen gedaan worden, je huishouden moet gedaan worden en misschien krijg je in de toekomst een relatie je bent immers vrij jong dus om te zeggen als ik het nu niet doet gebeurd het niet is natuurlijk onzin.

Ik heb bewust gewacht met honden totdat ze niet langer dan 1 dag in de week 6 uurtjes alleen zouden zijn en dit pas NA hun puptijd. Nu geld te puptijd niet voor jou maar een opvanger moet ook een paar weken zijn plekje vinden en wennen die kan je ook niet meteen alleen laten.
Je zult dus in mijn optiek minimaal 4 weken vrij moeten maken voor een goed stabiel begin.

Wie weet als je een relatie hebt kan je misschien minder werken of je uren anders indelen?
Je kan dan de werktijden misschien zo plannen dat er vaak iemand is voor de hond.

Ik zit ong. in hetzelfde schuitje als jij:(zonder het eerste gedeelte)
ik ben ook alleen en hou er ook niet van mn toekomstige hond te dumpen de helft vd week.

Ik denk alleen, hard gezegd, dat je geen hond kan nemen, als je alleen bent en ook gewoon werken -geld verdienen moet. Daarom denk ik dat, het "dumpen", je niet zo negatief moet zien.
De rest vd week heb je genoeg tijd en liefde voor je hondje. Dus vind iemand die voor je kan lopen tussen de middag of ga die 10 min naar huis, geef alle aandacht die je hebt aan je hondje en ga na je werk lekker met hem weg.
Het klinkt echt goed allemaal.

Je hebt er echt goed overnagedacht super!!

Een volwassen hond zie ik zeker geen problemen mee, waarom niet? Zolang jij er maar achter staat en je kan het aan dat heb je al bewezen.

Zelf werk ik ook 38 uur in de week en ben 20 en heb een hond, al mijn vrije uurtjes zijn voor de hond en dat is bij jou ook zo nou super toch?! Wel woon ik sinds een paar dagen weer bij me vader (woonde samen en maakte gebruik van een uitlaatservice) nu heb ik het geluk dat mijn pa haar tussen de middag uitlaat maar hij doet ook gewoon zijn eigen ding de hond blijft mijn verantwoording.

Hond op het werk, is meestal ook niet zo prettig tenzei je echt een hondvriendelijke werkruimte hebt.
Mijn hond is ook enige tijd kantoor hond geweest maar merkte aan haar dat ze het niets vond.
Persoonlijk had ik liever jou situatie gehad dan haar meenemen naar me werk, lekker in je pauzes ermee lopen ben je ook even ergens anders mee bezig

Ik zou zeggen waarom niet je doet je huiswerk goed.

@Rebecca,
Ik werk in een dierenwinkel en mijn opvanghond kwam boven te zitten in onze kantine.
We werken met ongeveer 3 a 4 mensen op een dag en totaal iets van 7 mensen dus ze kende mijn collega's ook snel. Ik denk dat ik ook van geluk mag spreken dat ik haar mocht opvangen. Zij was een spoedgevalletje en de klik die ik met haar had was zo goed dat ik haar na 3 dagen al los liet in een natuurgebied met andere honden. Ze luisterde heel goed naar mij. Je moet je hond leren kennen, wat zij wel of niet prettig vind en gelukkig was ze op mijn werk lekker rustig en meestal aan het slapen totdat ik eraan kwam. Met haar moest ik sochtends tegen 6 uur op en gelijk naar buiten zodat ze buiten haar plasje deed. Daarna ging ik ontbijten en bij aankomst op mijn werk liet ik haar nog eventjes uit. Ik verwende haar ook best wel veel en ik vind dat het wel moet kunnen mits je de bewegingshoeveelheid en haar normale voeding daarop aanpast. Eigenlijk ging ik ervan uit dat ze bij mij heel vet zou worden maar dat was gelukkig niet zo. Door haar de beweging te geven die ze nodig had bleef ze mooi op gewicht en gespierd. Ribben kon je goed voelen maar niet zien. Eigenlijk gewoon de perfecte conditie. Als we wat minder deden op een dag, kreeg ze wat minder te eten. Ze kreeg bij mij nutro choice en af en toe haaks barf. Nutro choice omdat het een natuurlijke voeding is met een hoog percentage gedroogd vlees. Geen rare toevoegingen of andere dingen die ze niet kunnen verteren. 

@Jacqueline,
Ik begrijp je heel goed en ik twijfel nog steeds. Ik wil niet gaan twijfelen en zeker niet de verkeerde keuze maken. 'Mijn' hond zou niet langer als 4 uur alleen zijn. Tijdens mijn werk zal ik tussen de middag op en neer rijden om hem/haar uit te laten. Ik kan nog proberen om voor elkaar te krijgen dat ik 1 uur tussen de middag vrij krijg zodat ik meer tijd heb tijdens het wandelen. 
De tijdsbestek van 4 week zou prachtig zijn maar voor velen niet haalbaar. Daarnaast had ik met mijn opvanghond direct al de klik en ik paste mij aan aan haar. Zij was ook een allemansvriendje dus ik denk dat dat al een hele hoop scheelt. Als je een angstige hond hebt, dan is het misschien niet verstandig maar wat mijn moeder ook zegt is dat je nooit weet wat je in huis haalt. Daarom is het belangrijk dat een hond bij mij past. Misschien is het ook beter om hier in asiels te kijken en ook hun gemoedstoestand te ontdekken voordat je 1 adopteert. Ik zat zelf te denken om 1 uit het buitenland te adopteren. Mijn moeder heeft ook 2 uit Spanje bij 2 verschillende stichtingen met verschillende achtergronden die ontzettend goed gehoorzamen.

Ik twijfel nog steeds. Voordat ik hier een bericht plaatste had ik de hoop al een beetje opgegeven, misschien ook omdat ik de lat erg hoog leg voor de verzorging van een hond.
Maar het grootste gedeelte van de reacties zijn positief.
Ik vind het heel moeilijk.

Ik ben 23 jaar, werk in een ploegensysteem (treinbegeleider) en ik heb toch twee honden. Onze hondjes zijn gemiddeld een uur of 6 alleen. Sommige dagen is mijn vriend thuis, andere dagen ben ik thuis. Soms heb ik een vroege en mijn vriend een late, waardoor ze niet alleen zijn. Maar er zijn inderdaad dagen dat ze enkele uren alleen thuis zijn... De hondjes zijn nooit ongelukkig ofzo, want ze hebben elkaar om moe te maken (grote tuin)... Ook woont alle familie in dezelfde wijk, zodat er altijd controle over onze hondjes is... Ik moet wel zeggen dat AL de tijd dat ik niet werk, voor mijn hondjes zijn. Ze gaan overal mee naartoe. Soms gebeurt het dat ik 's nachts thuis kom en ik nog uren met ze speel... Dit is evenwel geen job die ik nog jaren wil doen. Ik wil meer bij mijn hondjes kunnen zijn.
Denk er gewoon goed over na: het is doenbaar, MAAR je kan er serieus moe van worden :p heel de dag werken en als je thuis komt nog uren moeten opblijven, gaan wandelen,...
Mila had ik toen ik nog werkloos was, dus dat was wel aanpassen toen ik ineens ging werken. Ik vind niet dat je minder goed voor je hond kan zorgen als je gaat werken. Een hond opvoeden kost toch ook handen vol geld?
Dit is enkel mijn mening en mijn verhaal. Niet iedereen hoeft het met mijn situatie eens te zijn, ieder heeft zijn eigen mening. Ik wou enkel duidelijk maken dat dit, deze situatie ook haalbaar is...
Ik hoop dat je er wat mee bent, met mijn uitleg...
Succes met je beslissing...

Dank je Delphine en Miss M. 

Ik vind het goed om verschillende situaties te lezen van anderen. 
Het is inderdaad makkelijker als je met zijn 2en bent en ik zie mijzelf nog niet 1..2..3.. een vriend hebben. Ik ben nogal een dierenvriend en vegetarier + (nog net geen veganist) en er zijn niet heel veel mannen die echt om dieren geven en die ook vegetarisch zijn. :P
Daarnaast ben ik ook niet op zoek en buiten dit alles staan mijn dieren op nummer 1. Vriend of geen vriend.
Als je een dier aanschaft ga je de verplichting aan er goed voor te zorgen. En dat houd niet op zodra je een vriend of vriendin hebt gekregen. Ik wil ook iets doen in de richting van Dierenpolitie later. Ik heb mijn dierverzorging en paraveterinaire opleiding afgerond. Ik steek al mijn tijd en geld al in dieren en ik eet liever zelf een dag niks of paar dagen brood of paar week soep ofzo zodat mijn dieren goed te eten hebben. 
Het kan natuurlijk ook zijn dat je een relatie hebt en daarom honden aanschaft, omdat je een toekomst samen denkt te hebben, maar als dat ophoud, zit je ook met de honden. Uiteindelijk moet je het ook in je eentje kunnen, als je in een relatie zit die op een dag voorbij kan zijn. 
Je kan alles nog zo goed voor elkaar hebben en dan overlijden of ernstig ziek worden waardoor je niet meer voor je hond kan zorgen. Dingen waaraan we niet willen denken. Of dat het op een nog andere manier verloopt dan verwacht. Niemand kan in de toekomst kijken. 
Honden zijn onze 'kinderen' en we willen niet dat wij eerder dood gaan dan hun.

Eens dat je niet in de toekomst kan kijken.
Echter kan je wel met dingen rekening houden maar helaas doen heel weinig mensen dit.
Wij hebben dit echter wel gedaan.
Er staat genoeg geld apart voor de honden zodat deze ten alle tijden te eten hebben en alles voor hun betaald kan worden.
Wij hebben opvang mocht ons iets overkomen en diegene laat de honden bij elkaar.
Als wij beide werken gaan ze naar mijn ouders die vinden het heerlijk en mijn dochter gaat daar ook heen dus 2 hondjes erbij is geen probleem.
Ik heb niet het gevoel dat ik hun tot last ben (gebeurd ook maar 1 keer per week maar ook al was het meer dan nog niet) en hun vinden ook niet dat ik tot last ben ze vinden het geweldig.

Je zou natuurlijk wel kunnen kijken naar iemand die je betaald als oppas.
Zo ben je niemand tot last, heeft je hond het fijn en verdient die persoon ook nog eens wat.
Of je hond nu thuis alleen zit of lekker gezellig bij iemand is die leuke dingen met hem doet ...ik zou het wel weten hoor.

Ik had Mila ook al toen ik nog alleen woonde (vandaar dat ik werk nodig had :p). Mijn vriend wist dat hij mijn hond er moest bijnemen... Nu ziet hij haar bijna even graag. Hij begrijpt dat ze mijn kindjes zijn... Ik wou mijn hondje en ik heb het gewoon gedaan. Mila is het levende bewijs dat moeilijk ook gaat. Ik heb vroeger (in het begin dat ik haar had) ook serieus moeten besparen, omdat ik wou dat ze niks te kort had. Dan at ik dagen alleen maar boterhammen, omdat ik bang was dat, als er iets met Mila gebeurde, ik het anders niet kon betalen (met pups weet je nooit)... Maar alles is dus goed gekomen

Wij hebben ook een speciale woefkes-spaarpot. En ook bij ons staat al vast wie de hondjes zal opvangen als er iets gebeurd met ons. Dit zijn zaken waar je eigenlijk sowieso rekening mee moet houden, vind ik persoonlijk...

Dat zijn inderdaad zaken die als eerste geregeld zullen worden of al geregeld zijn. Geld is eigenlijk geen probleem. Ik heb in 2009 een konijn ergens weg gehaald die al problemen had en nog meer problemen kreeg, waaronder een abces in zijn kop. Ik ging toen nog naar school en werkte alleen de vrijdagavond en zaterdag. Doordat het konijn medische zorg nodig had, kwam ik wel op een of andere manier aan het geld. Op legale wijze. Al dan niet vooruit betaling van loon. Ik ben in totaal 1500 euro kwijt geraakt voor dat ene konijn maar ik vind dat ook een konijn dezelfde rechten heeft als bijv. een hond waar je je toch meer aan hecht maar evenveel van houd. Konijnen zijn voor veel mensen maar 'een konijn'. Voor 10 euro heb je zo een nieuwe. Daar gaat het bij mij niet om. Elk leven is er 1 en elk leven heeft recht op een waardig bestaan en ik heb altijd gezegd dat zolang het dier aangeeft nog te willen leven, verdient hij de zorg die hij nodig heeft. Ik heb Ct scans laten maken en diverse rontgenfoto's, operatie bij de konijndeskundige van NL bij Wilhelminapark. Er zijn weinig mensen die zo'n eind rijden voor 'een konijntje' om die te laten opereren voor een paar honderd euro. Mensen verklaarden mij eigenlijk voor gek maar ik vind het niet meer dan vanzelfsprekend dat je dat ook doet voor een kleiner dier. Mensen die dat zeiden verklaarde ik voor gek. Hoe kun je een verschil maken tussen dieren, welke wel medische zorg verdient en welke niet? Ze hebben allemaal dezelfde rechten. 
Daarnaast zijn er nog altijd andere mogelijkheden om geld bij elkaar te krijgen.

Misschien moet ik eerst nog maar proberen met 1 hondje van mijn moeder. Naast 2 grote honden uit Spanje heeft zij ook 3 franse bulletjes. Zij kennen mij al en mocht het toch niet goed te combineren zijn, kan ze altijd weer terug. Ik heb haar vaker op loge gehad. 'Back to basics'..

Das inderdaad geen slecht idee

Tja, het is dan helaas niet het hondje die ik graag zou willen. Ik had gewoon mijn opvanghondje moeten houden. Maar ze heeft nu de perfecte 'ouders' waar ze net zoveel vrijheid heeft als bij mij. 
En dat ik na haar adoptie ineens een hondje via facebook voorbij zag komen die de looks had van mijn opvanghond, zijn naam begint ook met een K en heeft dezelfde geboortedatum (eigenlijk ook onbekend) die op 01-04-2011 is gezet. Wel (te) toevallig maar het moet maar op deze manier.


-- reactie gewijzigd door het moderator team op 05 september om 22:13 --

Dat gaat hem ook niet worden, de franse bull. Het zou een hond moeten zijn die makkelijk te tillen is, zoals de 6 a 7kg van Kiss of een middelmaatje zoals mijn opvanghond die de juiste bouw heeft om trap te kunnen lopen. Die kon in het begin ook niet traplopen en 15kg op en neer tillen, zo'n 7-8x per dag is misschien tijdelijk te doen maar ik was blij toen ik haar trap heb leren lopen. De franse bull heeft, met overbelasting, last van knieschijf luxatie. Zij heeft ook totaal niet de bouw om trap te kunnen lopen en die 13kg continue op en neer tillen word een beetje te gek. Zij is een compacter model als mijn opvanghond dus voelt zwaarder aan. En een paar keer is niet erg maar als je dat 10-12x per dag op en neer moet tillen is het wat lastiger.
Ik was zonet bij mijn moeder en dat schoot mij ineens te binnen. Het zou alleen kunnen als ik in een rijtjes/hoekwoning zou wonen. 
Boodschappen doe ik voornamelijk als ik van het werk kom en dan snel even wat halen. Daar ben ik nog geen kwartier mee bezig dus qua boodschappen zou de hond ook niet onder lijden en ik bond daarnaast mijn boodschappentas(sen) vast met een koord aan mijn rugtas zodat ik mijn handen vrij had om bijv. een riem vast te houden. 

Misschien moet ik het helemaal maar laten varen en pas weer rond kijken als ik in een rijtjeshuis woon. 
Ik had vandaag ook een regeling met de bank gemaakt dat ze elke maand geld voor mij opzij zetten waar ik niet 1.2.3. bij kan. 
Kiss leek mij wel het hondje wat in mijn situatie zou passen.. Klein/licht en houd van wandelen/spelen en ik denk dat hij ook de perfecte hond, intelligent is om echt mee bezig te gaan, een cursus of trainingen.

-- reactie gewijzigd door het moderator team op 05 september om 22:15 --

Ja, Kiss ziet er inderdaad een lieverd uit

Goh wat vervelend dat je zo twijfelt..

Ik begrijp dat het een lastige keuze is. Er komt natuurlijk veel bij kijken, en hulp is niet altijd makkelijk te vinden. Denk er nog even goed over na, en ga vooral GEEN vervanging zoeken voor je opvanghondje.
Zoals ik lees in je berichtjes, zie ik dat je precies hetzelfde hondje zoekt als je opvanghondje. Maar besef wel dat ieder hondje anders is, en een ander hondje waarschijnlijk nooit aan je verwachtingen zal voldoen qua lijken op jouw opvanghond. Natuurlijk kun je het gedrag van een hond naar jouw hand ombuigen, maar precies hetzelfde als je opvanghondje krijg je er nooit meer een.

Ga voor het individu, niet voor vervanging.
Ga voor jezelf na of je op zoek bent naar een maatje, of naar de opvanghond..

Waarom kon je je opvanghondje eigenlijk niet houden? Of heb ik daar overheen gelezen..?

-- reactie gewijzigd door het moderator team op 05 september om 22:15 --

Mijn opvanghondje is geadopteerd en men zegt wel eens dat je pas iets gaat missen als je het niet meer bezit. 
Toen ik haar nog had, maakte ik mij daar niet zo druk om maar sinds ze weg is besef ik pas wat ze voor mij betekende. 

Ik ben niet op zoek naar hetzelfde als mijn opvanghondje want die is er niet maar het was gewoon toevallig dat ik Kiss voorbij zag komen vlak nadat ze geplaatst was. 
Wat mijn voorkeur heeft zijn kruisingen. Kiss heeft iets in zijn ogen.


Sinds mijn opvanghondje weg is, is het zo stil in huis. Voordat ik mijn opvanghondje kreeg was het ook stil en was ik eraan gewend maar eigenlijk zorgde zij er ook weer voor dat ik een ander ritme aan ging nemen en de verplichtingen had om de deur uit te moeten e.d. in weer en wind. 
Dat Kiss een beetje dezelfde energielevel heeft als mijn opvanghondje ben ik er wel zeker van dat ik hem 'aan kan'. Ik weet hoe ik ermee om moet gaan, wat ik moet doen.

-- reactie gewijzigd door het moderator team op 05 september om 22:15 --

Misschien moet ik niet zoveel nadenken en gewoon doen.. Een hond zal het bij mij echt goed hebben en niks te kort komen.

Zo denk ik er ook over! Je hebt er genoeg over nagedacht en je gaat ervoor.. dus niet langer twijfelen. Ergens is er een hondje op je aan het wachten!

Wat zou jij doen Beth? 
Adopteren uit het buitenland of uit een Nederlandse asiel? 
Uit het buitenland kies je voornamelijk om het uiterlijk en dan is het afwachten hoe het klikt, en in het asiel zou je misschien wat meer indruk kunnen krijgen over het karakter van een hond en of de hond jou leuk vind. 
Maar daarnaast heb ik nog geen verhalen gelezen dat men honden geadopteerd hebben uit het buitenland die totaal niet bij elkaar pasten. Ik weet dat Kiss zich prima vermaakt met zijn vriendjes daar maar waar ik tegenop zie is naar een asiel te gaan. Je komt daar binnen wetende dat al die hondjes iemand zoeken en dan hangt er zo'n sfeer, dat je eigenlijk alle hondjes wel mee zou willen nemen en ik ben bang dat het mijn eventuele keus zal beïnvloeden  Dan is het adopteren op afstand eigenlijk wel weer 'prettiger'..

Hmm. Moon heb ik geadopteerd uit een asiel (in België dan) en mijn keuze was echt heel snel gemaakt. Ik ben bij alle hondjes gaan kijken en Moon was het gewoon. Ik ben ervan overtuigd dat je ook in het asiel een keuze kan maken ook al wil je graag alle hondjes helpen. Lukt het je niet om de eerste keer te kiezen, kom dan gewoon weer terug en wacht tot je echt iets hebt van: "die is het"!
Toen ik een tijdje later terug ging naar het asiel had ik het iets moeilijker. Ik kwam er om een foto van Moon te geven en ben ook nog eens bij de hondjes gaan kijken. Toen wou ik ze echt allemaal helpen en was er met niemand een speciale klik, gewoon omdat ik Moon al heb

Ik heb geen ervaring met adopteren vanuit het buitenland. Ik vind het bijzonder en mooi dat mensen dit willen doen maar persoonlijk ben ik van mening dat er genoeg honden in het eigen land wachten op een warm nestje en mensenliefde. Ik zou het zelf dus niet overwegen, maar dat is mijn persoonlijke mening.

Mijn opvanghond was een puberende kruising heidewachtel met misschien stabij of breton erin. In die zin lijkt zij niet veel op Kiss maar ik bedoel ook meer de uitstraling die ze hetzelfde hebben. 
Daarnaast heb ik er misschien iets langer over gedaan om dingen met haar te bereiken maar het was zeker wel mogelijk naast mijn werk. Ik heb hier een groot grasveldje achter mijn flat, op 10minuten afstand een groot bos waar ze los kan en op 5-10minuten rijden een natuurgebied met een grote plas en natuurgebied waar veel honden komen. Daar ging ik elke dag heen met haar na mijn werk. Op mijn vrije dagen ging ik vaak naar het bos of wandelen samen met mijn moeder en haar honden. 
Ook met haar wist ik niet waar ze vandaan kwam of wat haar achtergrond was, alleen dat ze uit een gezin komt die ging scheiden en dat zij daar de dupe van werd. 
Scheiden of geen scheiden, als ik voor een hond kies, zal zij/hij altijd bij mij blijven.

-- reactie gewijzigd door het moderator team op 05 september om 22:16 --