Ervaringen met verschillende hart-medicatie?

Ik heb een hondje van 13 jaar oud, kruising yorkshire/maltherzer/teckel (ong. 8 kg) en enkele jaren geleden is al een hartruis geconstateerd.
Ongeveer 1,5 maanden terug begon hij meer te hijgen en kortademig te worden en de dierenarts constateerde dat de hartruis erger was geworden en dat er vanwege een lekkende hartklep, vocht achter de longen zat, waardoor hij kortademig werd. Daarom medicijnen (Benekor) gekregen, welke helaas niet goed aansloegen (hoesten/hijgen bleef), dus (na ong. 10 dagen) ook begonnen met plastabletten (Furosemide), om het vocht af te voeren.
Daardoor ging het wel beter, maar toen ik na een week met de plastabletten mocht stoppen, kwamen de klachten weer terug, dus na een controle-bezoekje (hartruis hetzelfde, vocht achter de longen was minder geworden) een ander medicijn gekregen, Digoxine in combinatie met plastabletten.
Dit ruim een week geprobeerd, maar teveel last van bijwerkingen als braken en slecht eten (niet dagelijks, maar toch regelmatig) en daarom weer een ander medicijn voorgeschreven gekregen.
Heb deze vanmiddag opgehaald en dit is Cardisure in combinatie met de plastabletten Furosemide (waar t.z.t. nog weer mee gestopt zal gaan worden).
Ik weet niet of dit gebruikelijk is, maar mijn dierenarts wil bij hartklachten graag alleen een hartmedicijn gebruiken wat het hartfalen goed ondersteund en stabiel houdt, zonder het gebruik van plastabletten. Hij vind de plastabletten alleen nodig in geval van tijdelijk ongemak en niet voor langdurig gebruik.
Moet in week 35 terug komen voor controle, maar uiteraard eerder contact opnemen, als de klachten verergeren of er weer bijwerkingen zijn. 
Dierenarts vind het niet nodig om een hartfilmpje of verdere hart onderzoeken te doen, omdat het vanwege de leeftijd van de hond, geen abonormale ouderdomsklachten zijn en die onderzoeken dan alleen maar "weggegooid geld" is.

Mijn vraag is, zijn er meer die hier ervaring mee hebben?
Zijn er meer waarbij het hart-medicijnen niet goed "aanslaat" en er daardoor meerdere soorten zijn geprobeerd, voordat het juiste middel is gevonden?  
En wat adviseren jullie verder te doen? Heb gedacht aan een second opinion bij een andere dierenarts, maar die kent zijn verleden (en dus de voortgang van de hartklachten) niet, dus weet niet of dit zin heeft.
Ik besef dat hij de hartklachten altijd zal blijven houden en dat hij niet het eeuwige leven heeft, maar wanneer heeft verder dokteren nog zin (nu pas 1,5 maand bezig) en wannéer is het "genoeg"??
Alvast bedankt voor jullie ervaringen.

Extra info, hondje heeft ook al andere ouderdomskwaaltjes, zoals een nek-hernia, hij is doof en slechtziend...

Hartfalen is niet normaal op welke leeftijd ook. Ik zou zelf al bij een specialist cardioloog gezeten hebben.

Heb goede ervaring met Fortekor 5. Zonder plastabletten inderdaad, maar ze had ook nog geen vocht op haar longen. Volgens mij zijn die plastabletten vrij heftig ook.

Zou ook echt een hartfilmpje laten maken. M'n DA schreef medicijnen voor terwijl er geen echo was gemaakt. Nooit gegeven want was hier niet mee eens, iets geven als de ernst nog niet is achterhaald.

Echo ergens anders laten doen. En vanuit daar pas een paar jaar later met Fortekor 5 begonnen, toen haat boezem iets vergroot was. Zij had een lekkende hartklep waarbij het hart zelf alles nog goed opving.

Moet er wel bij zeggen, dat zij geen last had van kortademig of overmatig hijgen.

Onze x Duitse staande heeft ongeveer een jaar met hartmedicatie geleefd.
Het begon met hoesten/benauwd. Hebben hem door een duitse dierenarts laten onderzoeken.
Hij kreeg plastabletten en hartmedicatie. Na ongeveer 3/4 jaar viel hij af en toe om.
Zijn hart trok het dan even niet. Doodeng. Hond had dan even paniek, maar daarna vrolijk en levendig. Zijn natuurlijk meteen weer met hem naar een dierenarts gegaan (na de eerste keer). Een andere DA omdat wij een reizend bestaan hebben. Deze onderzocht hem en heeft hem sterkere medicatie gegeven met daarnaast homeopatische druppels en speciaal zout.
In Hongarije ging het op een gegeven moment niet goed. Hij viel om en liet urine lopen. 2x achter elkaar.
We dachten dat we hem in moesten laten slapen, maar toen de dierenarts kwam liep de hond weer vrolijk rond en zag hij geen reden tot inslapen.
Wanneer het wel tijd was om afscheid te nemen? Dat hebben we ons vaak afgevraagd! Het antwoord kwam vanzelf: hij kon niet meer liggen/slapen, moest in beweging blijven. We zijn toen met hem naar een kliniek in Oostenrijk gegaan om hem in te laten slapen. De allerliefste hond van de wereld is 12,5 geworden.
Ervaring, ja. De plastabletten had we altijd in huis. We varieerden wel met de dosis (veel hoesten +, minder-)
Wij zijn begonnen met Vetmedin en later overgegaan op een sterker medicijn (weet de naam even niet, maar kan het evt. wel nazoeken)  Wij moesten noodgedwongen dus wel steeds naar andere artsen. Wel hebben we altijd overleg gehad met onze eigen DA. Homeopathie zag hij het nu niet van in, maar voor de rest was hij het wel eens met buitenlandse collega's. Of je een second opion wil/daar geld aan uit wil geven... Lijkt me dat je daar vrij in bent. Als jij je daar beter bij voelt, dan gewoon doen denk ik.  Hoe lang je door wil/moet gaan? Dat geeft je hond wel aan. Onze hond was ondanks zijn hartproblemen verder heel actief en vrolijk. Op 't einde ging het eten niet meer zo goed en toen hij niet meer kon liggen/slapen/ een nacht rondspookte vonden wij het tijd. Maar ow wat was dat moeilijk! Ik reageer normaal nooit op fora, maar wou je graag antwoord proberen te geven.  Sterkte! Groet, Loes

Mijn Thibo zijn hartkwalen zijn begonnen rond zijn 4 jaar hij kreeg Benekor en Furosemide,met die pillen bleef hij stabiel,je moet ze wel heel nauwkeurig geven
Hij is bijna 15 jaar geworden ermee.
Ik wens je het beste toe met je hondje

Zou ook een hart echo aanraden, dan zien ze wat er speelt

Mijn cavalier van negen kan niet terug kijken op een leven vol energie en vrij van aandoeningen.Anderhalf jaar geleden kreeg zij in de kortste tijd een baarmoederontsteking, en tegelijkertijd ( tijdens het nemen va foto's bij de aanvang van de operatie) constateerde men stenen in de blaas. Een dubbele operatie dus, maar eigenaardig: korte tijd nadien werd Cushing bij haar geconstateerd. Ik vraag me nu steeds af of ze bij de behandeling niet téveel cortisone hebben toegediend, en zij daardoor zelf begon cortisol aan te maken, met alle narigheden van dien: toedienen van Vetoryl. Nu werd ze opnieuw doorgelicht ( omdat ze af en toe hoestte)  en men ontdekte dat ze vocht op de longen heeft en lijdt aan een vergroot hart. Ik moet haar nu dagelijks 2 x een half pilletje geven om het water af te drijven, met het gevolg dat ik dagelijks het huis moet opdweilen. Voorlopig vindt de DA het niet nodig om haar iets voor haar hart te geven, wegen ' dure medicatie'! Maar mocht ik haar daarmee een beter leven kunnen geven, dan zou dit geen hinderpaal voor mij zijn, doch...misschien ziet de DA er het nut niet meer van in? ;o(

Cortisol aanmaak wordt geremd door het toedienen van coricosteroiden, tenzij er sprake is van een tumor. Dus cortisone toediening leidt niet tot Cushing na het stoppen. Ik begrijp alleen niet waarom een baarmoeder ontsteking, blaasstenen of herstel na operatie met cortisone behandeld wordt.
Ook de beslissing om diagnostiek achterwege te laten en een therapie niet in te stellen omdat de medicijnen duur zijn is niet aan de dierenarts maar aan de eigenaar.
Ik zou me laten verwijzen.

http://www.acapulco-vet.be/service.php?module=library&action=get_file&target=52&options=
uit het artikel blijkt dat het alleen gebruik van een diureticum bij geen enkele vorm van hartfalen geïndiceerd is. Reden om een andere dierenarts te zoeken.
Iemand die zijn beperkingen niet kent is een gevaar voor zijn patienten.

tobybootje,
Wat een ellende heb je met je Cavalier meegemaakt en dit zelfs naast de erfelijke aandoeningen.
50% van de Cavaliers heeft een lekkende hartklep voor het 5e levensjaar, oplopend tot 100% op het 10e jaar, als zij die leeftijd al halen, want de gemiddelde levensverwachting van een Cavalier ligt op ca. 8 jaar.
Ik zou het advies van Roos opvolgen. Ook wat betreft een andere dierenarts, dit ook i.v.m. de reactie van Wendy.
Heel veel sterkte met je Cavaliertje.

@Loesje, Roos, Wendy,

Hartelijk dank voor jullie medeleven en goeie raad! Mijn DA is de baas van het kabinet / dierenartsen. Er werken er momenteel 3, soms 4. 
Ik heb altijd al vertrouwen in hem gehad, ik ken er hier geen een die eigenlijk een goede faam heeft, vandaar díe DA! 
Ik ben toevallig weer op het forum beland, en vandaag had ik het weer met de DA over het toedienen van die vochtafdrijvers! Hij stelt: geef haar nu gedurende 2 dagen 2X / dag een halfje (waterafdrijvend) en bel me dan op!
Ik: en wat dan als ze blijft hoesten?
Hij: dan zullen we haar iets anders moeten geven, het heeft geen zin die pilletjes verder door te geven als het niet werkt, maar eerst zullen we opnieuw een foto maken om te zien of het vocht in de longen verminderd is! Dan pas kan ik beslissen wat goed voor haar zou kunnen zijn...

Tja... 

Vriendelijke groetjes met een bang hartje....

Ho, Sorry!Ik was vergeten m'n naam er bij te zetten, en was dus 'anoniem'!
Vandaag nog een dag van twee pilletjes en dan weer voor röntgenfoto: benieuwd en angstig om te zien en te weten of het hart nog vergroot is, of het vocht in de longen verminderd is...:o(

Groetjes een een likje van Bo.

Een lekkende hartklep kan de oorzaak zijn van een vergroot hart.
Als de klep blijft lekken blijft het hart vergroot.
Het hart is vergroot,omdat het harder moet pompen om het bloed rond te krijgen,omdat de klep lekt.Je krijgt dan een groot gespiert hart.
Nu hoeft dit op zich geen ernstige klachten te veroorzaken,maar als het hart in de problemen komt,wordt er elders in het lichaam vocht aangemaakt om het e.e.a te compenseren.Dit is een even een simpele uitleg.
Als de oorzaak zou kunnen verdwijnen,verdwijnt ook het vocht.
Maar dit zal niet gebeuren,omdat er bij je hond geen nieuwe hartklep word ingebracht.

Nu is het van belang om zeker te weten dat de oorzaak bij het hart ligt,als dit zo is en je hond is op leeftijd zal een reguliere arts waarschijnlijk besluiten om medicatie voor te schrijven die de pomp functie kan ondersteunen en om het vocht probleem te regulieren.Teveel vocht afvoeren is ook niet goed,vandaar dat er voor gekozen wordt om dit tijdelijk te doen.
Nu zijn er behoorlijk wat medicamenten om een hart te ondersteunen en ze hebben allemaal bijwerkingen.Alleen op de één zal je hond beter reageren als op de ander.
Dus heeft je Da gekozen om gewoonweg een aantal te proberen die wel allemaal voor het zelfde zijn bedoeld.

Natuurlijk heb je alle recht op de beste oplossing en kun je altijd gaan voor verder onderzoek het is jouw maatje dus dat is jouw keus.En zeker als je twijfelt aan de diagnose.
Maar helaas is het wel heel vaak zo dat als er een afwijking aan het hart is geconstateerd dat het dan een kwestie van puzzelen wordt welke medicijnen voor jouw hond werken.
Zo ook bij mensen als er geen operatie mogelijk is.
En tegenwoordig zijn er ook meer mogelijkheden,maar 25 jaar geleden zou men dit probleem ook proberen op te lossen op de manier waar jouw Da voor heeft gekozen.
En een verder onderzoek kan meerwaarde hebben maar hoeft niet.

Dit zijn mijn ervaringen die ik heb met lekkende kleppen en/of gaatje in de tussenwand van de boezems.

Mijn mini Schnautzer puk, ze is nu ruim 11 jaar. Heeft een lekkende hartklep. Dat was al jaren bekend maar het ging altijd goed met haar dus, niets doen was het beste. Totdat ze eind september 2013 ineens omviel, zo dat was schrikken. Het gebeurde natuurlijk op een zaterdag dus we konden wel terecht bij een DA maar niet onze eigen arts.  Er zijn toen foto's gemaakt en daarop was goed te zien dat er veel vocht achter haar longen zat en ook in de buik. Pillen gehad en ook het verzoek om maandag bij mijn eigen DA langs te gaan want die zou dan ook de foto's hebben plus een verslag. Dit gedaan, Puck is onderzocht en bekeken, mijn DA vond het toch verstandig om een echo te laten maken om te zien hoe het nu gesteld was met de hartklep. Naar een specialist gegaan en daar is er een echo gemaakt, schitterend om te zien al was het wel slecht nieuws. Haar hartje was behoorlijk groot en ook was er nog vocht. Door de lekkende hartklep had het hart ook last van bloed wat de verkeerde kant op wilde. Maar de medicamenten afgestemd op haar gewicht en toestand is het wel 6 maanden goed gegaan en toen begon het weer. Weer naar de DA gegaan, wel een andere want ik was verhuisd. Deze heeft geluisterd en de medicatie aangepast met het verzoek om na 10 dagen terug te komen. Bij het volgende bezoek was de hartslag erg onregelmatig, besloten is om een hartfimpje te maken en een echo. Hier was goed te zien dat het echt niet goed was met Puck. Weer de medicatie aangepast en nu krijgt ze:  Vetmedin 5mg 2x daags een halve, Fortekor 5mg 1x daags een halve, Fusororol 40mg 3 daags een halve, Digoxin 1x daags een halve en Prilactone 1 daags een halve tablet.   De bijwerkingen zijn tot nu toe wat veranderde eetlust, dingen die ze vroeger lekker vond vind ze nu niet lekker. Verder is ze veel levendiger geworden, loops soms te springen en te huppellen als een pup. Wel het drinken goed in de gaten houden. maar het gaat nu erg goed met Puck. Verder een heel goed contact met dieren arts en met de cardioloog, constant emails en als er maar een vraag is kan ik altijd bellen. Echt voortreffelijk hoe de DA en de cardioloog samenwerken. Puck is dus ruim 11 hoe oud ze gaat worden weet ik niet, zoals ze nu is gaat het goed en heeft ze geen pijn dus laten we nog maar een paar jaar van haar genieten.