Grommen tegen kids?!

Hoihoi!

Moosje is inmiddels 27 weken.. het gaat heel goed heel goed, hij is erg lief en luistert erg goed hij heeft inmiddels ook de puppycursus gehaald! We genieten enorm van onze reus..

Er is alleen iets wat ik jullie graag wil voorleggen, Moos is heel beschermend voor mij, Soms gromt hij tegen volwassen mensen. Nou dat vind ik niet heel erg want ik vind het wel goed dat het geen allemansvriendje is. Maar gisteren kwamen er 2kindjes aan en daar gromde die heel hard tegen, als ik hem had losgelaten denk ik dat hij had gebeten. Ik snap er niets van, vorige week was er een klein meisje en daar blafte hij ook heel hard tegen.. ik snap er niets van.. want mijn oppaskindjes kunnen alles met hem doen (ik ben er altijd bij) hij doet op het moment zo lelijk tegen andere kinderen dat ik bijna mijn oppaskindjes niet meer durf te laten komen.. ik heb er gewoon slapeloze nachten van.. ik snap er echt helemaal niets van!

Hebben jullie tips, advies etc?

Is dat een soort roedelbeschermen?
Die andere kindjes kent hij, die horen erbij.
Ik weet niet wat je moet doen hoor, er komen vast nog goede tips.
Maar wel goed dat je het nu aankaart, want ik denk wel dat je er iets mee moet.

Om dit gedrag niet te laten escaleren zou ik meteen starten met een positieve socialisatie naar en met kinderen, je kunt dit aangelijnd doen en een groter kind de hond niet laten aankijken maar laten voorbijgaan met een snoepje of wat lekkers in de hand, als dat goed gaat dan laat je het kind wat lekkers aan de hond geven, steeds zonder aankijken en zonder woorden, gaat dit goed dan ga je steeds stapje verder, overleg het eens op de hondenschool, ze gaan je zeker bruikbare tips geven, deze methode werd vorige maand bij een herder toegepast op de school die steeds uitviel naar kinderen, ondertussen is dit gen probleem meer. Niet te lang wachten, hij is nog jong en als je er nu werk van gaat maken hoeft dit geen groot probleem te worden, succes alvast

Ja ik denk het? want er is een meisje in onze straat die elke keer even bij Moos komt kijken ik ben er telkens bij geweest en er is niets geks gebeurd, en nu gromt Moos telkens als hij een kind ziet incl het meisje uit onze straat.

Ik denk ook dat ik er iets mee moet, want dit wil ik niet.. en Sint Bernards zijn toch grote kinder vrienden.. ik zit er echt mee..

Goede tip.. alleen wil de moeder van de kids niet meer dat ze bij Moos in de buurt komen.. en verder ken ik niet echt kids.. en hoe zit dat dan bij volwassenen is dat voorkeur?

het neigt naar bezitterigheid ( is heel overtrokken ) ...probeer de volgende keer als moos gromt, diegene waarnaar hij gromt te betrekken, dus tegen die kinderen gaan praten, naast ze gaan staan...je moet moos het gevoel gaan geven dat het goed zit en dat hij geen rivaliteit in de mens moet gaan zien ( honden trouwens ook niet, maar dat lost zich vaak vanzelf op in hondentaal )

Kan aan de leeftijd liggen..een fase.
Speelt hij wel eens met kinderen, waren er bij de fokker kleine kinderen aanwezig toen hij nog in het nest zat..??

Onze landseer heeft het bv andersom gekregen toen ze een maand 7 was.
Waren kinder eerst gewoon leuk zoals grote mensen leuk waren, begon ze na 7 maanden echt naar kleine kinderen toe te willen.
Spelen, knuffelen, heel het gezicht aflikken...dol enthousiast.
Onze fokker liet haar kleinkinderen altijd onder toezicht in de puppybak.
En dat was altijd feest , voor die kleine mannetjes, en ook voor de pups.
We moeten haar tegenwoordig in de gaten houden als de kleine kinderen van onze buren aan het spelen zijn omdat ze door de tuinafzetting zou willen breken om erbij te zijn.
Na de puptijd is ze nooit echt meer in contact geweest met kinderen, dus daar kan ze het niet van hebben.
Is echt een dingetje wat duidelijk in de pupbak is ontstaan..

Dus mischien dat er met jou hond iets kleins is gebeurt, en tja..een Dog.. in marmer gebijteld...
Ik zou het onder toezicht langzaam laten opbouwen.
Geen gespring, geen gegil.gewoon rustig aan.
Hond ook niet dwingen om in een situatie te blijven of een situatie te ondergaan.
Alles zo klein , en rustig mogenlijk opbouwen.
Wandelen terwijl er kinderen langs komen.
Een stukje meelopen met (rustige) kleine kinderen.
Zeker met spelen en wandelen moet de hond z'n aandacht verdelen, dat filtert de spanning.
Zodra je er echt de nadruk op gaat leggen, dus hond laten zitten, en dan een peuter erlangs laten wandelen...dan heeft de hond 100% aandacht voor de situatie, spanning wordt vaak nog groter.

En anders...
Euhm.
Bovenstaand vergeten , en eens op de hondenschool trainen als er kinderen bij zijn.
Dan kunnen de trainers ook eens kijken wat er nu precies gebeurt....

Nou hij gromde van de week tegen de overbuurman, en ik was gewoon met die man aan het praten.. maar die man was gelukkig niet bang dus stak voorzichtig zijn hand uit, en pas toen ik de hand had aangeraakt was het redelijk goed, (hij bleef wel blaffen heeel vervelend), en ook bij het kinderen gisteren was ik in de voortuin bezig en Moos lag bij me, en een meisje kwam iets vragen.. nou Moos werd zo boos.. dat kindje was super bang en hoevaak ik ook tegen Moos zei dat het goed was en dat meisje aanraakte hij bleef maar door en door en door gaan....

Misschien even aan een lange lijn en dan uitproberen dat ie naar je terugkomt en goed belonen?
(ik doe dit met reeen in het bos om te oefenen )

probeer er in i.i.g voor te zorgen dat je je angst m.b.t de kinderen niet overbrengt op de hond, ze zijn daar heel gevoelig voor ( niet dat je angst onterecht is ) , maar waak daarvoor.

Ben je zeker dat er toch niets aan je aandacht is ontsnapt misschien ? Dat één van de kinderen toch, onbewust, iets gedaan heeft dat Moos niet leuk vond ? Heb dit ooit oom meegemaakt met een hond in mijn familie, die was pijn gedaan door een kind en opeens vond hij ze niet zo leuk meer. Ging al in de verdediging als hij ze zag, net als Moos. Maar is met wat training wel in orde gekomen hoor, ga flink oefenen en zoals de anderen zeggen "breng je ongerustheid niet over op Moos, want dat voelt hij en dus gaat hij erop reageren".

Zeker niet wanhopen, Moos is nog jong, komt terug in orde, vaak is het ook een fase waar ze door moeten !

Ja, ik zeg het.
Ligt hij in de tuin...en er komt een kindje op jullie aflopen..
Het enigste object wat beweegt, totale focus
Elke haar op z'n lijf is allert..waarschijnlijk op alles wat het kindje doet.

Het aankijken. de bewegingen, de stem.

Ben benieuwd hoe hij het bv op een markt zou doen, in een winkel straat..

En dan niet gelijk door de volle massa lopen, maar gewoon langs de buitenkant.
(even vanuit het oogpunt van een veilige afstand mocht hij toch opeens gaan reageren)
Wat doet hij als je langs een kinderspeelplaats loopt.?

En.
Is er op de hondenschool iemand met kinderen , dus kinderen die honden zijn gewent.?
Zou vragen of je op de hondenschool eens mag trainen , terwijl die kinderen erbij zijn.
Dan is het even niet die tuin,even met andere onbekende kinderen (en ouders met honden die weten hoe de situatie is of kan zijn..da's voor jou ook wat relaxter)

Het is lastig / stress voor je St Bernard.
Maar je schrijft het zelf al, Jij bent eigenlijk degene die momenteel zelf het hardst een positieve ervaring nodig heeft.
Geeft je weer even energie voor de aanpak van het probleem.
Maar als bij jou langzaam het vertrouwen verdwijnt, zal het probleem enkel groter worden...

Ik zou eerst eens gaan kijken wat de bezoekers/kinderen doen. Kijken ze de hond aan( is bedreigend) praten ze tegen de hond, lopen ze op hem af of jou af?

Bezoekers/kinderen zou ik adviseren je hond niet aankijken, niet praten tegen hem, en niet op hem aflopen.
Wat jij kunt doen is je hond helpen door hem uit de situatie te halen, door de aftstand groter te maken. Nog beter is, voordat hij gromt, hem meenemen en een kluifje geven. Pas als hij zelf naar de mensen gaat mag hij even snuffelen maar laten ze wel van hem afblijven. Tegenwoordig laat ik de mensen deze honden geen voer geven, omdat je het onderliggende probleem niet oplost, waarshchijnlijk door zijn leeftijd nu iets onzeker.

De 1ste 2 levensjaren gaan honden door angstfases heen.Dat speelt hier denk ik ook in mee.

Verder zegt zijn taal(het grommen en blaffen)dat de man en kinderen op afstand moeten blijven,hij is op dat moment erg onzeker/bangig en wil niet dat ze dichterbij komen.Dat die buurman dan zijn hand uitsteekt is eigenlijk zeer onverstandig,je had meer afstand moeten nemen op zo'n moment.
Je moet hem weer vertrouwen gaan geven en meer ruimte geven als hij dat vraagt(grommen/blaffen als er mensen/kinderen op hem afkomen),maak ruime bochten om mensen/kinderen heen ,zodat hij merkt dat hij er niks mee hoeft.Grommen en blaffen is zijn taal,hij kan niet praten,dus wees niet bang maar anticipeer er wel naar.

Kinderen zijn vaak toch onvoorspelbaar,druk,gillen,rennen,dat kan een jonge hond onzeker maken.

Wat houdt het eigenlijk in dat jouw oppas kinderen 'alles' met hem kunnen doen?Wat zijn de grenzen voor jou van wat de kinderen met hem mogen doen?(aaien tijdens eten,liggen/zitten in zijn mand bench,op hem liggen/rollen)

en bij zijn voerbak..ook niet geheel onbelangrijk ( aanvulling soraya )

Bij de zin "mijn oppaskinderen kunnen alles met hem" gaan er bij mijn alarmbellen rinkelen. Ik kan je aanraden de volgende link aandachtig door te lezen
Good dogs don't bite children, do they? En de rest van de blogposts ook.

Ik zou een gedragstherapeut in de arm nemen als je hond zo sterk reageert op kinderen/mensen.

Eens met Soraya en Wendy!

Vaak genoeg hoor je dat een hond alles best vindt wat kids doen, ze kunnen zelfs bovenop de hond liggen, de hond ligt alleen maar kwispelen en knippert met zn ogen, vind het dus prima, zelfs leuk en ligt er bij te dommelen!
Maar het feit dat de hond niets doet, verstart, met de signalenn, kwispelen en knipperen met de ogen, kunnen ook aangeven dat dehond het juist NIET prima vindt!!

het kan ook zo zijn dat de hond dit heel lang op deze manier doet en als het ware volhoudt, maar er op een dag genoeg van heeft en dan anders reageerd, door bv te grommen of mogelijk te happen!
Dan zul je zien dat er gezegd wordt dat de hond natuurlijk de enige is die schuldig is, omdat de kids niets verkeerd deden, doen het altijd zo, kunnen altijd zo omgaan met de hond, dus de hond hefet schuld en moet in het ergste geval maar herplaatst worden..
Maar aan de andere reactie gaat heel veel aan vooraf wat niet gezien wordt, uiteindelijk is de hond niet de schuldige maar juist de dupe, erg sneu en jammer!

dus Kim, net als Marie-Rose de vraag, kan er echt niet iets zijn geweest wat aan je aandacht is ontsnapt..?

Ik denk dat het niet goed is je hond te laten grommen tegen andere mensen. Hij is beschermend tegenover je, wat betekent dat hij denkt dat je het zelf niet af kan en jij stemt daarmee in.