mist een hond altijd de andere hond als die is overleden? Merk niets aan mijn hond maar toch !!

Mijn hondje is pas overleden, heb nog andere hond ze zijn 4 jaar bij elkaar geweest. Ik merk niets aan mijn andere hond hoorde altijd dat ze toch gaan zoeken hoe zit dat? Hij eet goed merk niets aan hem of hoeft het niet altijd zo te zijn of komt dat omdat hij de eerste hond hier was ??

Is heel verschillend. Wij hebben bijv een logeerhondje gehad, dat was een dag kijken en voor de rest
niets.
Weet van iemand die ik tegen kom bij het uitlaten dat de honden nog steeds "blij" reageren als een
soortgelijke hond zien als de overleden hond, maar dat ze geen aandacht leken te schenken aan een
andere hond die later was overleden

Hier is hij haar lichaampje geweest en gesnuffeld.

Heeft bijna 10 dagen triest geweest bijna niet gebeten en bleef zoeken

Ik denk dat elke hond het op zijn manier doet het rouwen

hoeft niet, als er afscheid geweest is, een hond is anders dan een mens. er zijn honden die echt ..zoeken..naar hun vriend/in, en er zijn honden waar het niet voor uitmaakt als die hond er niet meer is.

als dat bij jou het geval is, mooi toch. en als het leven van je hondje verder kabbelt, is er niets aan de hand voor je hond.

een kennis van me had ook twee honden. In dit geval overleed de jongste maar de oudste leek het totaal niet erg te vinden. Soms hoor je het inderdaad dat het lijkt alsof ze het niet erg vinden.

Ik zelf heb altijd meegemaakt dat ze de ander misten.
Wees blij, want het is niet leuk om mee te maken dat de andere hond die overblijft zich triest voelt.

De een reageert er wel goed op , de ander niet.
Toen mijn andere hond overleed(zusje van rooie) ze zijn 12 jaar bij elkaar geweest heeft rooie haar niet gemist.(ik heb t niet gemerkt)
Ik denk dat rooie al merkte dat het einde verhaal was.want de laatste dagen waren ze echt onafscheidelijk. En de dag dat het gebeurde gingen we met minx weg, rooie en moob kwamen haar helemaal besnuffelen en gingen naar hun plaats. Toen ik terug kwam zonder minx , keken ze niet op of om.
En ze waren echt een hecht stelletje.
Eerlijk gezegd dacht ik dat rooie er ook snel achteraan zou gaan, maar het rooie spook is er nog steeds

Bij mijn hond ook geen verschil.

Wij hebben wel een hond gehad die na het overlijden de hond miste en ook erg stil werd.
We hebben er ook een pup bij genomen.

Ik had 2 labradors waarvan er 1 plotseling kwam te overlijden. Bridget bleef voor het eerst alleen achter. Ze was altijd samen geweest met haar grote zus, die haar ook heeft helpen opvoeden. In het begin had ze het er erg moeilijk mee, ging zoeken, jankte en at slechter. Ze vond het ook niet leuk meer om even alleen te zijn. Ze is in doen en laten best veranderd, in het pupje wat ze altijd was is ze nu een rustiger hond geworden. We hebben veel leuke dingen met haar gedaan, ze gaat zoveel mogelijk mee. Nu na een half jaar kan ik zien dat ze het begint te accepteren. Heel af en toe speelt ze weer zo als altijd heeft gedaan.

Ik heb bij Bowie gemerkt dat hij na 2 weken weer helemaal zichzelf is. Hij was erg rustig maar verder waren er geen grote veranderingen in zijn gedrag. Het valt me wel op dat honden met de zelfde energie als dat Dyma had, hem erg interesseren en hij daar graag mee wil spelen.
We hebben nog niet eerder 2 honden gehad dus meer ervaringen heb ik niet.

ik mis mijn hondje hij is weggelopen en mis hem 

Hier hebben de honden ook afscheid genomen van Misty en dynie maar denk dat bij ons het gemis erg groot was en de honden zich daar ook naar gedroegen.
Anoniem vertel wat meer over je hondje wie weet kan iemand helpen

Bij vrienden overleed de oudste hond. Ze hebben de jongere hond aan hem laten snuffelen om hem afscheid te laten nemen. Hij rook er even aan, liep naar de speelgoedbak,  pakte de bal die altijd van de oudste was geweest en ging er mee spelen. Bij mijn eigen honden heb ik wel gezien dat de plaatsen in de roedel veranderden door het wegvallen van een hond. Daardoor kunnen ze natuurlijk ook even wat van slag zijn.

toen mijn stafford ingeslapen moest worden.
hebben we hem zelf naar het crematorium gebracht.
toen kwam mijn zus met onze andere hondje chihuahua zei heeft toen een soort van afscheid genomen ze ging mooi lang bruce liggen.
naar 5 min hebben we haar weggehaald ze zou daar zo gaan slapen langs bruce.
eenmaal thuis was ze aan het zoeken en dat bleef maar doorgaan.we hebben gelijk bruce zijn mand weggehaald maar ze bleef zoeken.je kon echt merken dat ze heel eenzaam was.
vond dat erg zsielig en bleef ook niet meer zo lang van huis.
wij hebben vrijsnel een twee hondje erbij gekocht en daarna snel weer een derde kwam zo op ons pad.
nu is ze weer zo blij.ze liggen met zijn drieen in een mand echt geweldig.

Wij hadden twee honden, Catootje en Lotje. Catootje was de moeder van Lotje. Lotje is vanaf haar geboorte tot het overlijden van Catootje bij haar moeder geweest (ruim negen jaar). Bij Lotje was het heel duidelijk dat ze haar moeder miste. Ze was altijd een hele vrolijke speelse hond. Na het overlijden van Catootje wilde ze niet meer eten, niet meer spelen en sjokte ze achter ons aan i.p.v vrolijk voor ons uit te rennen. Dat heeft redelijk lang geduurd. Ze moest duidelijk haar eigen weg weer vinden. Gelukkig is het nu allemaal weer in orde maar het heeft veel meer impact gehad dan ik van te voren had gedacht.

Toen Boelie werd ingeslapen was Nighinn alleen over die vond het helemaal te gek, eindelijk alleen, die vond het ook absoluut niet leuk dat er weer een hond bij kwam.

Vanmiddag was ik op visite bij de fokker van onze hond. Ze was steeds aan het piepen (doet ze anders nooit)..
Bij het vorige bezoekje deed ze dat ook. Nu is een half jaar geleden haar moeder overleden. Kan het zijn dat onze hond haar moeder mist en daarom piept? Ze hebben elkaar na de verkoop misschien nog 4x gezien....