Byka 3,5 jaar :'(

Afgelopen vrijdag (15-06-12) heb ik mijn allerliefste hondenbeest moeten laten gaan.. 1,5 week daarvoor begon ze ineens de hele dag over te geven. Na zo'n 12 uur regelmatig overgeven vertrouwde ik het niet en ben ik naar de nachtdierenarts gegaan. Deze gaf haar een pijnstiller, anti-overgeef prikje en een onderhuids infuus en stuurde me naar huis. Sinds die dag ben ik elke dag (en soms ook snachts) naar de dierenarts geweest, ze bleef maar overgeven en daar kwam ook nog waterdunne diarree bij. Ze bleef maar afvallen en afvallen en wilde niet eten. Heeft meerdere keren aan een intraveneus infuus gelegen, hele dagen, maar ze knapte niet op. Allerlei medicijnen etc gekregen. Na een week aansukkelen heb ik haar naar het MCD in Amsterdam gebracht voor 24-uurs zorg. Ze moest daar in de quarantaine omdat er bloed in haar ontlasting zat, dus ik mocht haar niet opzoeken. Ze hebben haar daar op pancreatitis getest maar dit was negatief. Ze hebben echo's gemaakt, bloedtesten, alles maar er kwam niks uit. Ze gingen uit van een ernstige maag-darm infectie. Op vrijdagochtend (dag 5 in het MCD) werd ik gebeld dat het beter ging, dat ik haar op kon komen halen en thuis kon dwangvoeren (ze at nog niet zelf, maar dronk wel). Ik zei dat ik eerst wilde weten hoe ze het overdag zonder infuus zou doen, omdat ik geen mogelijkheid zag om haar snel weer terug te brengen, mocht het weer mis gaan. ’s Avonds belde ze me dat ze weer slechter ging dus dat ze nog moest blijven. Een uur later werd ik gebeld dat ik met spoed moest komen, omdat ze het waarschijnlijk niet zou halen. Ik was er binnen 2 uur (heb zelf geen auto en woon in Den Haag dus moest eerst een lift regelen) en toen ik aankwam leefde ze nog. Maar na 10 minuten gaf ze het op. Ik vroeg haar eerst nog om te vechten, maar toen ik aanvoelde dat het wel héél slecht met haar ging, zei ik haar dat ze mocht gaan, als ze het niet meer aankon.. Enkele minuten later ging ze inderdaad.. Heb haar geknuffeld en tegen haar gepraat tot haar hartje niet meer klopte, en daarna nog een uur.. Ik vind het vreselijk moeilijk om met dit plotselinge verlies om te gaan, ze was tot 2 weken geleden nog helemaal okay, blij en vrolijk.. Ze was pas 3,5 jaar oud! Toen ik bij mijn eigen dierenarts nog een nabespreking had, vroeg ze mij of ze het bij het MCD over de ziekte van Addison hadden gehad, dit was niet het geval. Ik heb onderzoek gedaan naar deze ziekte en alle symptomen komen overeen! Als ze hierop waren gekomen had ze misschien nog wel gered kunnen worden.. Dit voelt zó oneerlijk.. Ze was mijn beste vriendin, ik ging nergens heen zonder haar.. Ik weet echt niet wat ik met deze pijn moet.. :’(

Heel veel sterkte gewenst Baasje van Byka.

Wat moeilijk voor je. Byka was nog zo jong. Je hebt gedaan wat je moest doen... haar binnenbrengen waar ze kennis en hulpmiddelen zoals het infuus hebben. Spijtig genoeg mocht het niet baten...

Het zal wel zo oneerlijk en moeilijk voor je zijn dat ik goed kan begrijpen hoe je je nu voelt.

Maar al was Bika slechts 3 en een half jaar... Ze heeft bij je mogen zijn en wist dat je van haar hield. Honden voelen ook je ongerustheid over hen en ze voelen dat je probeert hen te helpen.

Het is heel spijtig dat ze na die dagen verblijf in het MCD toch niet beterde en dat er blijkbaar geen goede diagnose gesteld was. Maar gelukkig heb je haar nog kunnen knuffelen terwijl ze er nog was. Dat heeft ze vast gevoeld en het is goed dat je haar zei dat ze mocht gaan. Ik heb dat ook ooit aan m'n hondje in haar laatste minuten gezegd en het voelde zeker aan alsof ze daar rust door had.

We hebben onze lieve schatten liefst zo lang mogelijk, maar het belangrijkst is dat je Bika als maatje gekend hebt en zij jou.

Die band blijft voor altijd en uiteindelijk zijn tijd en ruimte niet meer belangrijk.

Ik wens je nog heel veel sterkte met in gedachten een knuffel voor jou en een knuffel voor je mooie lieve Bika.

we leven met je mee,iedereen kent wel gevoel van een 4voeter te moeten afgeven......sterkte

Vreselijk verhaal, heb heel veel respect voor jou, de DA en de hond dat jullie geknokt hebben. Ik ben blij voor de hond dat je er op tijd was om te zeggen dat het ok was en blij voor jou dat de hond op je heeft gewacht. Heel veel sterkte. Krijg er tranen van in mijn ogen, ook ik heb in mijn jeugd in het ouderlijk huis meer dan eens afscheid moeten nemen van mijn maatje. Sterkte.

Wat ontzettend erg, ik heb er niet veel woorden voor behalve je sterkte te wensen!

Baasje van Byka, wat erg voor je en wat erg voor Byka. Het is zeker oneerlijk en daardoor heel heel erg moeilijk voor jou nu. Ik ben vorige maand door een oneerlijk ongeluk mijn liefste maatje verloren en dus heb ik geen afscheid van hem kunnen nemen. Dat doet verschrikkelijk veel pijn. Het is denk ik voor Byka erg fijn geweest, dat jij bij haar was en tegen haar hebt kunnen zeggen dat ze mocht gaan. Ze heeft op jouw komst gewacht. Jij hebt gelukkig alles gedaan wat je kon voor jouw lieve Byka.

Maar oneerlijk, jij dat blijft het en het is een enorm gemis. Natuurlijk heb je het er heel moeilijk mee. Ik wens je veel kracht toe om met dit verlies verder te kunnen leven.

Ik wens jullie veel sterkte toe

Wat ontzettend triest, zo jong nog.
Je hebt gedaan wat je kon. Heel veel sterkte met het verlies van je hond.

Wat erg, heel erg veel sterkte!
Heb er ook niet echt veel woorden voor, erg veel sterkte!

Wat naar zeg, het is al gezegd, je hebt gedaan wat je kon en haar toch een mooi leven kunnen geven die 3.5 jaar, dat weet ik zeker.

Als je iets kwijt wil schrijf het hier gewoon van je af, iedereen leeft met je mee. Heel veel sterkte met het verwerken van je verlies !!

Heel veel sterkte met dit grote verlies

Rust zacht lieve Byka

Heel veel sterkte met dit grote verlies...je hebt alles gedaan wat in je vermogen lag maar helaas heeft ze het niet mogen redden.
wel heel fijn voor haar en voor jou dat je nog op tijd bij haar was en haar gezegd hebt dat ze mocht gaan...dat heb ik vorig jaar met Noeka ook zo ervaren.
Alsof ze op je toestemming wachten.
En nu is er de leegte en het gemis en dit zal een plaatsje moeten gaan krijgen...geef het de tijd meid.
Ik wens je kracht en sterkte!

Heel veel sterkte met dit grote verlies, je hebt echt gedaan wat je kon,maar het heeft niet meer mogen baten.
Het doet verschrikkelijk veel pijn je maatje te moeten verliezen,dat heeft zeker tijd nodig.
Lieve Byka rust zacht.

dit is heel erg voor je,zo jong nog
je kon niet meer doen ,gelukkig heb je haar nog kunnen knuffelen en heeft ze nog de aanwezigheid van haar baasje gevoelt
afscheid nemen doet ontzettend veel pijn,en in jou hart zal ze altijd verder leven
veel sterkte

Baasje van Byka,

Wil je heel veel sterkte wensen met het heengaan van Byka.
Zo een blije gezonde hond en zo moesten jullie afscheid van elkaar nemen.
Maar ze heeft die dag wel op je gewacht tot je in het medisch centrum was, zij wilde niet gaan voor jij bij haar was.Dit geeft wel aan hoe jullie band was, En ik weet hoe je je nu voelt, zo intens verdrietig,net alsof niets er nog toe doet, maar dat zou ze niet hebben gewild, samen hebben jullie het heerlijk gehad,maar helaas veel te kort maar wel veel herinneringen achterlatend.Laat die fijne herinneringen een troost voor je zijn.

Mooi meisje rust zacht.

Ik ben mijn eigen huis aan het ontwijken, logeer veel bij vrienden.. Ben zo bang voor de leegte die in mijn eigen huis heerst! Mis haar zo veel dat het pijn doet, je allerbeste vriendin verliezen is echt bijna ondragelijk, zeker op zo'n onverwacht moment..

Vandaag ben ik jarig.. Mijn liefste cadeau zou zijn, dat ik Byka weer zou mogen zien maar helaas kan dit niet. Gelukkig blijft ze voor altijd in mijn ?

Pfff kl*te zeg, goed dat je afleiding zoekt maar ga daar mee door, ook op je verjaardag, omring jezelf met je vrienden en vraag of ze ook begrip tonen, je troosten wanneer het moet, of er juist zo min mogelijk over praten, ligt er maar net aan wat jij het prettigst vind.

Probeer nog wel enigszins van je dag te genieten. Heb je een uitlaatklep? Tekenen, schrijven, dansen wat dan ook? Probeer anders een nieuwe hobby op te pakken, maar blijf bezig, als je namelijk stilzit en niks doet, ga je denken, je wordt weer verdrietig, niks mis mee het is namelijk niet niks wat er is gebeurd, maar je maakt jezelf helemaal gek.

Heel veel succes!!!

Verjaardag was best fijn, had al mijn vriendjes bij me, behalve mijn allerbeste hondenvriendinnetje natuurlijk.. Denk elke minuut van de dag aan haar.. Ben benieuwd of dit ooit gaat slijten..

Natuurlijk wordt dat verdriet minder, maar het kan best heel lang duren.Weet nog dat ik zelf ook het idee had dat ik daar nooit doorheen zou komen maar toch is het verdriet minder geworden, al denk ik ook nog vaak aan mijn hond die een bijzondere plek innam in ons gezin en vooral mijn maatje was.Kan er als ik aan haar denk nog steeds om huilen maar het geeft ook een fijn gevoel zo een bijzondere band gehad te hebben met je hond.Ook dat zal bij jou gaan gebeuren , het verdriet krijgt echt een plekje en er blijven mooie herinneringen over.Soms met een traan,maar ook met een lach.Heel veel sterkte.

Ik mis Byka enorm. Zie haar vaak heel realistisch in mijn dromen. Ik mis het onwijs om een hond om me heen te hebben, ik mis de wandelingen en het gevoel dat er iemand blij is als je thuiskomt.. Nu ga ik morgen kijken naar een andere hond. Deze hond is 2 jaar oud en komt van sosstrays. Haar verhaal spreekt me enorm aan, de manier waarop ze haar gedrag omschrijven spreekt me aan en haar foto ook. Maar nu zit ik al de hele avond te snotteren om mijn Byka, ik vraag me zo af of ik de juiste beslissing neem! Ik hoop dat het me duidelijk wordt als ik de andere hond morgen zie..

hey  bykabeestjesnap je verdriet heel goed hoor mijn kleine doggie is op 8 juli plots overleden heel verdrietig snap goed hoe je je valt een vreselijke leegte bah 
heb nog een hond maar goed word mijn verdriet niet minder om maar heb wel me wandeling en als ik thuiskom is hij er helaas zonder de kleine ben er kapot van hij was pas 4 snap dat je zit te snottere om je overleden hond maar als dit je goed doet waarom niet kan niemand over beslissen alleen jij en dit nieuwe hondje zal ook nieuw leven krijgen met jouw 
grtjes hilde

Ik heb mijn nieuwe vriendin Tasha mee naar huis genomen. Zie haar niet als een vervanging voor Byka, zij blijft altijd mijn eerste lieve hondje . Hoop dat Tasha en ik een fijne toekomst tegemoet gaan samen! Maar Byka blijft voor altijd in mijn gedachten en in mijn hart!

Byka

en Tasha

een nieuw hondje vervangt nooit je vorige,dat kan niet en dat mag ook niet,maar het zal wel de pijn een beetje verzachten omdat zij er nu zal zijn op momenten dat je veel verdriet hebt om je vorig vriendinnetje
veel sterkte

Wat een prachtige hond was Byka. Hiervoor laat ik toch wel een traantje... gecondoleerd...

Ik vind het jammer dat Byka en Razja elkaar nooit hebben ontmoet, ze hadden elkaar heel leuk gevonden!