Uitstrooien of bij je houden?

Zou jij het as van je overleden hond uit strooien of het bij je thuis houden.

Ik zal ze nooit uitstrooien. Als er dan een storm is zou ik me schuldig voelen. Maar als je ze thuis hebt staan weet je dat ze heel dicht bij je zijn.

Wat zou jij doen?

Luca is bij ons in een urne. misschien dat ik zijn as ooit uitstrooi, maar nu wil ik dat hij nog bij me blijft. ik mis hem te hard om hem nu al los te laten.
De urne staat in onze slaapkamer en iedere avond wens ik hem welterusten en vertel ik net zoals hij nog leefde wat ik de volgende dag ging doe.
het klinkt voor -niethondenmensen- waarschijnlijk hartstikke belachelijk, maar ik heb er erg veel steun aan tijdens het verwerkingsproces.

Hoi Lise,

Zoals je denk ik weet heb ik een maand geleden Lily Jane laten gaan. Ik heb er heel bewust voor gekozen om haar lijfje los te laten en ik heb daarom ook gekozen om de as uit te strooien. Op dinsdag 5 juni heb ik dit gedaan. De as in een pot in de kast voelde zo benauwend en het uitstrooien gaf een nieuw soort loslaten, vrij en over-al.

Ik heb de dag heel bewust gekozen. Er een bijzonder dag aan gekoppeld. 'smorgens om 5 uur stond ik al naast mijn bed om de zon te zien opgaan. Het is een prachtig gebied waar ik verstrooid heb en het was net die ene droge zonnige dag van de week. Het waaide, de zwaarde delen vielen neer en de lichte as waaide mee op de wind en werd zo verspreid. Mooi was dat. Ik heb zelfs nog oog in oog gestaan met een ree, intens in elkaars ogen vedrinken. Dit soort momenten had ik ook met Lily, dus voor mij was het een geschenk uit de hemel.

Voor mij is haar ziel in me, om me en over-al. Haar 'jasje' is nu uitgestrooid en ook door de wind over-al gebracht.

Ik laat al mijn dieren uitstrooien over zee,bij mijn Opa...geeft me toch een fijn gevoel...

Toevallig is mijn cavia ingeslapen op 9-6-2012 en omdat zij toch wel heel bijzonder voor mij was heb ik nu wel een pandorabedel met daar wat as van haar in! En de rest van haar as is over zee!

Dag hondenvrienden.
Ikzelf heb de urne thuis.
Veel sterkte tango-golf.

Mijn hondjes staan in een urne bij mij op de kast.
Ik kon het niet om ze te verstrooien.
Ook al is het nu al een aantal jaartjes geleden, ik heb zo dan het gevoel dat ze nog dicht bij mij zijn.
Elke avond voor ik ga slapen zeg ik ze nog slaapwel.
Ik kon ze echt niet loslaten.

Ik heb de as verstrooid op zee.Vond dat ik haar de vrijheid moest geven.

Ik zou als Hope Overleden was wat hopelijk nog heeeel lang duurt
Bij me houden

De urnen staan hier allemaal mooi op de kast in de kamer.

Ik houd de urn veilig thuis, en de as blijft daarin. Ik heb een haat/liefde verhouding ermee, maar uitstrooien zal (zoals ik mij daar nu over voel) nooit gebeuren. Het is toch het laatste tastbare wat er is.

Nog een aanvulling

Mijn eerste hond Asta is ook gecremeerd en uitgestrooid en de twee herders waar ik een tijd mee heb mogen samenleven zijn begraven in een privebos.

2 konijntjes zijn gecremeerd en 9 begraven in het bos.

Beestjes, ook de hond werden tot nu toe begraven in de tuin. Ik heb nu echter een hondje dat weer een slag groter is en om het geen echt kerkhof te maken hier ( al doen de planten het er prima op) heb ik besloten haar te laten cremeren na haar dood.
Misschien dat ik een sieraad laat maken met iets van de as erin of een plukje haar b.v. maar de rest zal ik uitstrooien in een mooi gebied , waar zij gelukkig was.

hoop trouwens wel dat dat nog lang niet hoeft!

Hoi Lise,
Wat een zwaar onderwerp voor de vrijdagmiddag!
Maar goed.
Mijn mening.

Toen mijn laatste kat overleed, in januari 2005 heb ik haar laten cremeren en de as niet opgevraagd.
Als Friso zou overlijden, zal ik hem misschien wel willen verstrooien op een plaats waar hij graag kwam, bijvoorbeeld het strand!

Als je de as bewaart, komt er een moment dat jij er zelf niet meer bent en dat iemand anders (die niet zo'n band met jouw dier had) die 'pot' tegenkomt. En die ruimt hem dan alsnog op. Je kunt niet van hen verwachten dat zij die pot ook weer op de schoorsteen gaan zetten, toch?

(Beetje off topic : de as van mijn vader heb ik zelf verstrooid. Op een steiger aan de Maasboulevard in Rotterdam, waar hij graag kwam. )

ik hoop allereerst dat dit nog lang niet hoeft te gebeuren .. maar stel dat het is gebeurt zou ik toch het as wel bij me willen hebben van buddy , hij betekent heel veel voor me.
ik denk dat ik een bedel of ketting met as er in doe en een urn thuis.
zo heb ik altijd mijn ventje bij me .. zowel in me hart als in gedenk vormen

Mijn eerste hondje is uitgestrooid op het dieren crematorium.
Noeka die ik vorig jaar heb moeten laten inslapen staat thuis in een mooie urn van houd op een speciaal plekje in de woonkamer.
Ik heb wat van de as in een hangertje in de vorm van een hartje laten verwerken met achterop haar naam gegraveerd.
Ik zou dat met Jessie en Luna ook weer zo doen.
De katten strooi ik waarschijnlijk wel uit omdat die echt graag om het huis struinen.
Anders word het ook wel erg vol met urntjes in huis.
Maar voor mij voelt dit dus ook echt goed.

Nog even een aanvulling, als 1 van me hondjes gaat wat nog minimaaal 11 jaar moet duren dan zou ik wel een hanger laten maken met wat as en de rest over zee, aangezien ik goud draag kost dat behoorlijk veel,daarom heb ik voor de cavia maar gekozen voor een pandorabedel met as

Een paar van onze honden liggen begraven in een bos, en de rest heb ik laten cremeren, maar dan met meerdere honden samen.
Ik hou er niet van om een urn hier in huis te hebben en uitstrooien zegt me ook niks.

Ik heb wel van iedere hond een foto ophangen, dat zegt me meer dan een urn met as.
Maar dat is voor ieder een heel persoonlijk.

Ik heb de as van mijn overleden hond Shiva in een urn op de kast staan.
Een speciaal plekje met een foto erbij.
Zo is ze altijd bij ons en dat geeft mij een goed gevoel.

Ik denk niet dat ik een urn huis wil.
Zou misschien iets in een hangertje laten doen en de rest uitstrooien op zijn favo plekjes.

Uitstrooien heb ik tot nu toe altijd gedaan.
Moet er niet aan denken om een urn in mijn huis te hebben zowel niet van mijn dieren als familie.

Ik heb de as van mijn honden bij mij thuis staan er staan altijd verse bloemen bij. En als ik het gevoel heb dat ik iets voor ze wil doen brand ik een kaarsje bij ze. Ik heb Diesel 3 weken geleden in moeten laten slapen en diesel was zo graag bij ons wij waren alles voor hem en hij was alles voor ons helaas mocht hij maar 5 jaar bij ons zijn. Dat is ook de reden waarom ik ze weer thuis wil hebben waar ze horen bij ons sterkte met je beslissing. Ik had pas weer een beetje rust toen Diesel weer thuis was.

Ik vind het gewoon een naar idee om iedere keer naar zo'n urn te kijken en te bedenken wat daar inzit.
Ik heb elke hond in mijn hart zitten netzoals mijn familieleden.
Moet er niet aan denken om dat ding af te stoffen en dat hij zou vallen ofzo brrr krijg er nu al de rillingen van haha.

Mijn schoonmoeder heeft een urn van haar hond op de slaapkamer nou ik raak het ding niet aan hoor hij zal maar vallen.
Ze wou dat graag dus helemaal prima maar ik nee.
Zelfde met mensen die de as om hun nek dragen of een tattoo zetten met as van de persoon of dier nee ik moet daar niet aan denken.

Al onze honden zijn over zee uit gestrooid.

onze lieve Lizzie is ook uitgestrooid.
lizzie was geen hondje wat opgesloten wou zitten, vandaar dat we haar direct "vrij" hebben gelaten.

lizzie zit voor altijd in mijn hart, en er staat een grote foto in de kamer met een kaars en gedicht.
dat tafeltje met haar foto staat op lizzie haar plek waar haar kussen lag, en zal ook altijd haar plek blijven, zo heb ik het gevoel dat lizzie altijd erg dicht bij ons is.

ik heb mijn twee maatjes hier bij mij in huis

Ik heb gelukkig nog geen afscheid hoeven nemen van mijn honden.

Wat ik zelf graag wil later is hun as bij me houden. En als het kan in in een hanger aan een ketting, zodat ik toch het gevoel heb dat ze bij me zijn!
En een deel as in een mooie urn

Beide...

Ik heb het as van mijn overleden honden op verschillende manieren 'opgeborgen'. Een deel zit nog in de originele urnen van het crematorium zelf, nog een deel zit in speciale mini-urnen welke ik speciaal heb gekocht voor iedere hond op zich. Nog een deel zit in een assierraad dat ik regelmatig draag en een klein deeltje heb ik uitgestrooid op een van de favoriete wandelplekken van de meiden.

Ik zou het ook nooit willen uitstrooien om deze reden:

Stel je voor, je hebt het as uitgestrooid in het favoriete bos van die overleden hond. En dan verhuis je...je laat hem dan in mijn ogen gewoon achter. Je kan hem niet meer gaan 'bezoeken'. Daarom wil ik ze altijd bij me houden!