Gebruik jij kalmerende signalen?

Het is eigenlijk geen hondje meer maar een hond. Donja is een teef en 2,5 jaar. De laatste week intensief bezig met aandachtsoefeningen en ja dan kijk je mekaar in de ogen. Ik hou 't in ieder geval goed in de gaten en lees 't allemaal nog een paar keer door hier.

Haha kijk, een foto van een mooie rottweiler dame

Inderdaad geen hondJE, haha
Het is altijd goed te kijken naar hoe je hond zich erbij voelt.
Je traint immers samen en niet alleen omdat je hond MOET doen wat jij zegt..

Hi,

@ Soraya,

Als eerste: het plat gaan liggen bij nadering van een hond is overduidelijk zo'n kalmerend signaal: "ik heb niets kwaads in de zin". Dit wordt in mijn ogen alleen maar bevestigd door haar gedrag ná het platliggen: "dansen", poot opleggen, zeker in combinatie met de spelboog (voorpoten op grond, kont in de lucht) zijn hele duidelijke uitnodigingen tot spel.

Iedere hond heeft verder wel zijn eigen voorkeuren voor een bepaald type spel.Wat betreft haar spelgedrag zoals jij het beschrijft herken ik veel gedrag in mijn eigen hond. Jouw hond is zeker ook een (kruising) herder? Bij herders zie je vaak het hielenbijten, op de kont en tussen de schouders bijten. Met name als het tussen de schouders is, is dit voor mij altijd wel een signaal dat ik even de boel in de gaten moet houden...het wordt niet door alle honden op prijs gesteld én kan dan omslaan in iets serieuzers. Maar meestal corrigeert dat zichzelf wel.

Normaal gesproken wisselt het jachtgedrag tijdens spel ook af; de één jaagt, dan de ander, dan de één weer. Maar, dit hoeft niet persé zo te zijn. Het hangt af van de hond, en van de combinatie van honden. Esha heeft duidelijk de voorkeur om zelf achterna gezeten te worden. Haar beste speelmaatjes zijn degenen met wie ze hard tegen hard kan en die vooral háár achterna zitten. Je wilt niet weten hoeveel lompe acties ze kan hebben tijdens spel terwijl ze al begint te mauwen als ik met een vlooienpipetje aan kom zetten .

Maar goed, zoals je beschrijft is het in mijn ogen gewoon spel. Vergeet niet dat één van de functies (er zijn er meer) van spel ook krachtmeting en conflictregulering is...dus op zich helemaal niet vreemd dat volwassen honden ook nog met elkaar spelen...

Groetjes, Mischa

Op deze website kun je een flink stuk tekst vinden over kalmerende gebaren.
http://kynoblog.com/artikelen/kalmerende-signalen-de-kunst-van-het-overleven

De test komt uit het boek:
Kalmerende Signalen - Auteur: Turid Rugaas

Dankjewel Misha voor je antwoord!
Ja er zit in Mila ook een stuk herder,en we weten dus niet wat de vader is ,maar haar vachtstructuur lijkt wel erg op die van een herder,en weer het zachte gevoel van een husky(er zit ook nog bull terrier en rot weiler in,nou dat zit allemaal in de moeder van Mila.)Leuk om te lezen,jou ervaringen,en dat Esha het liefst achterna gezeten wordt .Mila wisselt het wel af,vaak wacht ze ook even ,zo van:En nu ga jij mij achterna zitten toch?!!!

Groetjes Soraya&Mila.

Hallo Mischa,

Ja wij proberen ook deze methode. Kan ook niet anders, want ik doe de cursus bij Esther. Af en toe probeer ik ook zelf de signalen te gebruiken door bijv. weg te kijken. Ik vind het best wel moeilijk, daar mij nog vele kleine signalen van Bas ontgaan. Een ding is zeker, ik heb op deze manier al een stuk meer contact met Bas, wat onze trainingen makkelijker maakt. Ik leer Bas kennen en hij leert mij kennen en we leren samen hoever we kunnen gaan bij elkaar.

Groetjes Jannie.

Hoi,

Probeer zelf ook zo veel mogelijk te werken met de kalmerende signalen en merk dat Loekie daar veel aan heeft. Vind het ook altijd wel leuk om tijdens wandelingen te kijken naar andere honden en baasjes en te zien wat er allemaal gebeurt. Zo zag ik een poos terug iemand lopen en diens hond liep niet zo vlot door als het baasje wilde maar ja hoe meer het baasje zeurde hoe langzamer de hond ging en hoe meer er gesnuffeld werd. Op een gegeven moment begreep de hond er helemaal niks meer van en pakte maar een stok en liep daarmee verder (maar daar was het baasje ook al niet te vrede mee).

Zelf mis ik geregeld nog wel eens signalen, zeker in contact met andere honden want dan gebeurt er zoveel zo snel op elkaar. Soms wil ik ook meer dan Loekie aan kan maar door goed naar haar te kijken leer ik wel steeds beter alles in te schatten. Vind het in ieder geval heel erg interessant.

Groetjes Elvira

Ik gebruik ook een heel arsenaal aan kalmerende signalen hehe. Toch een paar in elk geval. Voornamelijk het wegdraaien, nooit frontaal gaan staan of benaderen worden door mij constant gehanteerd.

Ik gebruik ook, vooral bij vreemde honden signalen.
Ik loop nooit recht op een vreemde hond af, kijk hem in het begin niet in de ogen, en als ik voel, dat de hond wel naar mij kijkt, geeuw ik een keer of twee.
Meestal komt de (vreemde) hond dan wel vanzelf dichtbij.
Met mijn hond geeuw ik vaak, als teken, dat alles ok is.
Ook als Nera de spelboog maakt, ga ik even met mijn handen op de grond, of steek mijn armen een beetje vooruit, dus spelen maar.
Het boekje van Turid Rugaas is voor iedereen een aanrader.