weglopen bij goede bekende en dan plotseling uitvallen... help!

Hallo allemaal,

Sinds 7 weken heb ik een Mechelse herdershond in huis van 2 jaar oud. Hij kwam in het asiel omdat zijn eigenaar was overleden. Bij zijn vorige eigenaar zat hij altijd in een hok in de tuin.
Hij vertoont af en toe angst agressie naar andere honden maar dit wordt steeds minder. Ook kan hij uitvallen als iemand bij ons binnenkomt (duidelijke angst agressie, staart helemaal onder de buik en blaffen/grommen).
Het gaat zeker de goede kant op met hem. Ik train hem op een positieve manier en hij begint al naar me te kijken als er een eng persoon/ enge hond op hem af komt lopen. Hij weet dat deze mensen/ honden een heleboel lekkere hapjes opleveren. Tot zover boeken we progressie. Echter, een paar gedragingen kan ik niet plaatsen. Ik hoop dat iemand het herkent en mij en mijn hond verder kan helpen!!! Is de hond iets langer bij me, dan ga ik ook naar een hondenschool. Nu vind ik dit nog erg stressvol voor hem en hoop ik dat iemand mij op dit forum wil helpen..

situatie 1
- Een goede bekende van hem is bij ons in de woonkamer, alles gaat prima. Hij wordt genegeerd, hij mag snuffelen en al snel komt hij zelf een aai halen. Daarna ligt hij een tijdje rustig te slapen. Ik ga even de tuin in, de goede bekende loopt achter mij en de hond aan ook naar buiten en de hond begint te grommen en te blaffen op haar...Hij kent haar toch? Hij weet hoe ze ruikt, hoe ze uitziet, hoe ze zich gedraagt..
Zou dit puur gerelateerd zijn aan het verdedigen van de tuin?

situatie 2
- We zijn bij een goede bekende op bezoek. Het gaat altijd prima. Hij mag eerst de omgeving bekijken en snuffelen aan de goede bekende. Hij geeft zelf aan als hij het ok vindt om te worden aangehaald en daarna gaat hij rustig slapen. We lopen naar buiten toe (de hond loopt naar mijn idee ontspannen aan de riem mee, we hebben dit al zo vaak gedaan..) en de goede bekende staat in de deuropening en zegt 'dag Boris!'. Bloris begint te blaffen en ontzettend te grommen... Loop ik met hem terug naar de goede bekende waar ik hem vraag te gaan zitten, is er opeens geen vuiltje meer aan de lucht...

Zo gaat dit ook vaak met mensen die hij op straat tegenkomt. Hij krijgt iets lekker van ze, gaat uitgebreid liggen om te worden geaaid.. Loopt de persoon weg, is het grommen geblazen..


Is er iemand die dit herkent?? Ik hoop het!!
Alvast ontzettend bedankt!!!

Charlotte en Boris

niemand een idee..?

Je zegt ik heb de hond 7 weken dus jij kan vinden dat het goede bekende van de hond zijn maar in principe zijn het mensen die hij net kent.
Jou hond komt uit een situatie waar hij niet veel mensen om zich heen had en dus de mens/hond relatie eerst door moet krijgen.
Hij vertrouwd jou nu daar moet je al heel blij mee zijn.
In het geval van situatie 1 denk ik dat het voor hem bedreigend is dat de persoon achter jullie aan loopt.
Probeer het eens om te draaien en eerst het bezoek naar buiten laten gaan en dan pas jij met de hond.

In situatie 2 was de persoon misschien TE entausiast waardoor dit ook weer bedreigend overkomt bij je hond doordat hij dit gedrag niet gewoon is.

Heb gedult en wil niet te snel gaan voor wat betreft het bezoek en andere mensen.
Ik denk als jij een goede hondenschool vind met niet al te grote groepen dat je hond prima zonder al te veel stress nu al naar de school kan.
Een school is juist goed, hij ziet hier meerdere mensen met honden en ziet hoe de andere honden met hun baas omgaan.

Dankjewel voor de reactie!!

Ja eigenlijk heb je ook helemaal gelijk. Ik ga er waarschijnlijk te snel vanuit dat Boris iemand 'kent'. Hij ziet deze persoon wel meerdere keren in de week en het is duidelijk dat hij zich op zijn gemak voelt bij haar.

Ik weet wel dat sommige honden bijvoorbeeld niet reageren als ze een hond passeren maar alsnog uitvallen op het moment dat deze net voorbij is gelopen.

Ik vraag me af of dit dan hetzelfde principe is..

Misschien is het ook een vorm van frustratie dat iemand naar hem roept 'dag Boris' en hij dan geacht wordt om met me mee te lopen, weg van deze persoon. Misschien heeft hij deze situaties nog nooit meegemaakt in zijn leven.
Het is gewoon altijd vervelend als je hond heftig reageert op iemand waar je zelf veel om geeft!

Heeft iemand anders misschien een hond die dit ook doet?

nou ik zelf heb een vriend die kwam altijd bij ons op bezoek en hij en molly waren dikke maatjes altijd knuffelen en spelen.

toen had die vriend zijn hoofd geschoren en toen hoefde hij dus echt niet meer bij haar in de buurt te komen zelfs niet nadat hij meer als 3 uur in huis was, ging de hond nog niet naar hem toe.
als hij opstond voor iets te doen ( drinken of toilet ) dan begon molly echt heel intens te grommen en te blaffen echt zoooo stom.

toen heb ik die jongen een x een pet opgezet bij ons thuis en was het weer goed.

om onverklaarbare reden blijft ze op hem grommen als hij een kaal hoofd heeft, is dit niet het geval zijn ze weer dikke maatjes.

met andere kale mannen heeft ze dit dus totaal niet
stom he
sommige dingen zijn gewoon moelijk of niet te verklaren

Denzel van mij is een kruising Mechelse herder en de situaties die je omschrijft zijn hier heel bekend. Denzel hebben we geadopteerd uit Spanje, hij was toen elf maanden oud en wat er in die maanden gebeurd is weet ik niet. Dat het geen feestje is geweest was wel gelijk duidelijk, ik zal je de details besparen.....

Wij doen Denzel, als we bezoek krijgen, eerst een tijdje in de bench zodat hij kalmeert en ziet dat die " enge " mensen geen kwaad in de zin hebben. Als hij helemaal kalm is mag hij uit de bench en vragen we het bezoek om geen oog contact te maken, niets te zeggen en hem niet aan te raken. Denzel komt dan kalm snuffelen en gaat daarna in zijn mand liggen. Zodra het bezoek gaat lopen wordt hij weer allert en vroeger zou hij dan grommend en nippend achter ze aan gaan maar nu blijft hij op een " blijf " commando in zijn mand liggen. Ik laat hem weten dat ik het gezien heb en dat ik de situatie onder controle heb. Hij weet nu ook dat het bezoek NOOIT naar hem toe komt als hij in de bench zit of in zijn mand ligt. Hij is daar veilig. Als ik merk dat Denzel toch te onrustig raakt van het los in de kamer zijn met bezoek dan gaat hij gewoon weer terug in zijn bench en daar gaat hij altijd lekker slapen, daar is het zeker veilig.

Jij weet natuurlijk ook niet exact wat er in het verleden met je hond gebeurd is en hoeveel hij gewend is geweest. Geeft het tijd, heb veel geduld, stel geen eisen, verwacht niets en laat hem weten dat je de situatie onder controle hebt. Neem hem nog even niet mee op visite en ben er thuis op bedacht dat hij het erg eng vind en creëer een veilig plek waar hij met rust gelaten wordt.

We zijn nu met Denzel twee jaar verder. We kunnen er nu zo mee om gaan maar houden er rekening mee dat dit het maximaal haalbare is voor hem gezien zijn verleden maar dat is helemaal prima.

Succes.....

Misschien is het een idee om eerst een paar privé trainingen te volgen of het te bespreken met een gedragstherapeut, voor dat je met de hond een groep in gaat.

Mvg Jasmijn.

Wat een goede en waardevolle reacties. Ik stel dit erg op prijs!!

Ik had ook al bedacht dat Boris misschien door zijn vorige eigenaren nooit ergens bij werd betrokken. Ik heb begrepen dat hij daar een buitenhok had. En dan zit je als jonge hond plotseling maandenlang in het asiel.. (waar ook weer iedereen op zijn 'eigen' manier met de asielhonden omgaat).
De mensen om mij heen krijgen iig de dringende instructie; negeren en lekker met rust laten..
Dat werd nog het beste. We gaan vol goede moed verder!!!

toch wil ik je ook wat ter overdenking mee geven

jij wilt graag dat mensen de hond met rust laten
en dat is ook heel belangrijk, een onbekend mens moet een onbekende hond niet zomaar benaderen, daar zijn veel honden niet van gediend, en als ze nog erg onzeker zijn, al dan niet door wat ze hebben meegemaakt, al helemaal niet

echter....... nu laat jij wel de hond bepalen wanneer "die geaaid wenst te worden"
persoonlijk ben ik daar helemaal geen voorstander van

ik zou het omkeren
mensen komen binnen, negeren de hond, maar..... de hond mag ook niet aanspringen of voordringen bij de voordeur: jij laat je visite binnen, niet de hond, het is in dat kader heel fijn als je de hond op het geluid van bv de voordeur bel aanleert rustig naar zijn eigen plaats te gaan, dat kost moeite, maar is heel prettig als dat lukt.

zit iedereen dan vraag je de visite de hond bij zich te roepen
de hond komt vast als er wat lekkers aan te pas komt, de visite aait de hond vriendelijk, liefst onder het oor of over de borst en zegt na 1 minuut "tis klaar" en negeert de hond verder, tis dan aan jou om de hond bv weer rustig naar zijn eigen plaats te brengen, das veilig en vertrouwd.

zo hou jij zelf het heft in handen, en geef je je visite een bepaalde status
want in mijn ogen is jouw hond nu bezig bezwaar te maken tegen het bewegen van je visite in huis
of te wel, op het terrein van de hond, of dat nu noodzakelijk onzekerheid is, dat weet ik nog zo niet niet, doet er ook niet toe, want je hebt zelf ondervonden dat het heel onwenselijk is.

probeer dus zelf meer de regie te houden
tis jouw huis, jouw tuin, jouw visite

en probeer ook los te laten wat de hond al dan niet heeft meegemaakt
tuurlijk is hij er door gevormd, maar...... honden zijn enorm flexibel en ook super super slim
in het aanpassen aan hun (nieuwe) omstandigheden die ze dan graag zo inrichten dat het voor hun hanteerbaar is, echter wat voor hen normaal is, is voor mensen lang niet altijd gewenst.

ik weet niet hoe ik het precies moet zeggen maar probeer niet uit medelijden vanuit een zogenaamd verleden (waar je niet bij was, dus ook niets zeker van weet) gedrag goed te praten, das een valkuil waar je makkelijk in valt met een herplaatser, ik weet er zelf alles van.

Waaw... dit zijn ook weer zeer interessante reacties (waarvoor mijn hartelijke dank!!!)

Een prive trainer ben ik trouwens aan het overwegen.

We zijn inderdaad aan het werk met 'kloppen of bellen' betekent naar zijn kussen. Hij kent het commando 'naar het kussen', maar door opwinding over het aankloppen of aanbellen, behoeft dit nog de nodige training. Dit is uiteraard geen enkel probleem. We werken er graag aan.
De staart van Boris hangt nog regelmatig onder zijn buik dus ik wacht totdat hij kalm is en een beetje gaat snuffelen. Het contact met mijn visite gaat daarna over het algemeen wel goed.

Maar om terug te komen op mijn oorspronkelijke vraag;

Soms wil ik gaan wandelen en tref ik de buurman op de oprit. Hij kan mijn hond prima aanhalen. De hond vindt dit echt niet vervelend. Hij gaat er soms zelfs bij liggen en wordt dan graag geaaid. Wil ik dan mijn wandeling vervolgen (commando 'klaar' en 'volg', vrolijke stem, koekjes etc) dan gaat dit ook nog prima. Een paar meter verder valt hij opeens uit naar mijn buurman (grommen, blaffen..het hele verhaal). Dat vind ik toch wel vreemd.. Is dit herkenbaar?

het 'erbij gaan liggen" is helemaal niet zo positief
honden gaan liggen als ze zichzelf en/of een ander willen "kalmeren"

ze proberen er letterlijk "onderuit" te komen
en het is zeker geen teken dat de hondo p zijn gemak is
dat blijkt uit het feit dat als de afstand groot genoeg is, jouw hond alsnog even duidelijk maakt helemaal niet zomaar aangeraakt te willen worden door de buurman.

een hond die echt op zn gemak is met aanhalen, gaat rustig zitten en knijpt dan ontspannen zijn ogen wat toe, ontspant de spieren rondeom zijn bek en eigenlijk in zijn hele lijf

jouw hond is zeer gespannen maar ook conflictvermijdend (en das een goede eigenschap)
dus op het moment zelf, probeert hij op zn honds uit te leggen helemaal niet geaaid te worden
is de afstand wat groter, legt hij dat nog wat duidelijker uit.

ik laat mijn hond(en) nooit aaien op straat, simpele regel hoor, gewoon niet doen
er zijn aardig wat honden die dat helemaal niet fijn vinden, die geur van een ander op hun lijf

ik raad je aan om eens inde boeken te duiken
kalmerende signalen van Turid Rugaas is een goed begin
en zelf heb ik enorm veel gehad aan de boeken van de roedelmethode (ivm lichaamstaal)

succes

Best Gordby,

Dankjewel voor deze waardevolle reactie! Ik schaam me wel een beetje. Ik ben net begonnen in het boekje van Turid..! Ik heb de signalen van Boris niet goed geinterpreteerd. Eigenlijk is het vrij logisch... Dat zie ik nu pas... Tja.. baasjes moeten ook nog veel leren! De komende tijd wordt er op straat niet geaaid. Ik zal zijn reacties goed in de gaten houden. Ik heb gezien dat Turid ook een DVD heeft gemaakt. Misschien kan ik deze ergens bestellen.

Nogmaals bedankt!!!

maak anders hier een profiel aan, dan kan je ook pb-en
je zal hier best forumleden ontmoeten die je ook extra verder kunnen helpen
er zitten hier heel wat honden/gedragstrainers

enne....... een foto van de hond, das toch ook altijd wel erg leuk

graag gedaan hoor, ik leer ook nog iedere dag, en hoe meer ik me verdiep in de taal die de hond spreekt hoe beter ik begrijp waarom en hoe ik moet antwoorden, Gorby heeft ook niet zo'sn soepele start in zijn leven gekend, dus hij blijft een gebruiksaanwijzing houden, dat geeft niks, als er maar een goed leven mogelijk is

veel plezier ook op het forum

Bedankt allemaal voor de fijne reacties! Ik ga even een foto zoeken en inschrijven!

Groetjes,
Charlotte en Boris

Het lijkt me dat je supergoed bezig bent met de hond

Ik train hem op een positieve manier en hij begint al naar me te kijken als er een eng persoon/ enge hond op hem af komt lopen.

herkenbaar, zo deed Lola ook aangezien ik het op dezelfde manier deed als jij, en nog wel worden er vrolijk snoepjes gestrooid in situaties waar ik denk dat het nodig is, snuffelen is ook kalmerend, hier werden in het begin ook heel grote bogen gemaakt samen, om de enge dingen heen .
In het kalmerende signalen boekje staat veel wat kan helpen, en ook in het boekje van dezelfde schrijfster help mijn hond trekt, staan veel nuttige tips vond ik.

Beide situaties die je beschrijft komt als mij over dat het toch allemaal net iets te spannend was, sommige honden schieten ook heel snel omhoog in hun stresslevel zegt men soms, of dat echt zo is weet ik niet, het kan natuurlijk ook zijn dat er signalen gemist zijn. Zelf zou ik hem in beide situaties kalmeren/geruststellen.

Misschien heeft het ook niet te maken met de persoon dat hij zich de ene keer laat aaien en de andere keer niet, maar met de situatie. Zelf laat ik niemand mijn hond aaien, dat is fijner voor de hond en veiliger.

Je hebt al hele goede tips gekregen.

Ik persoonlijk denk dat hij pas durft te blaffen en te grommen als de afstand wat groter is.

Wat je voor de zekerheid zou kunnen doen is zijn ogen laten controleren. Niet dat ik denk dat daar wat uitkomt, maar je weet het niet

Mechelse herders zijn vaak wat wantrouwend tegenover vreemde, dus dat kan je ook meteen meerekenen. Die van mij heeft ook een heel verleden. Als we aan het werk zijn kan je al schreeuwend op haar af lopen en ze staat je aan te kijken van doe normaal. Zijn we niet aan het werk en loop je op haar af, dan vliegt ze rustig aan (werk is alles wat ze kent).

Als een hond binnen op commando kan zitten betekend dat niet dat de hond dat ook buiten kan en dat geldt ook voor jou. Zolang mensen zitten durft hij wel, maar gaan mensen lopen, dan worden ze wat onvoorspelbaar voor de hond en dat brengt spanning met zich mee. Ik zou wel aanraden om tegen je bezoek te zeggen dat ze niet tegen de hond moeten praten, daarmee maken ze contact en dat kan hij spannend vinden en negatief op reageren, dat geldt natuurlijk ook voor armen en benen zomaar bewegen richting de hond.