Oh jee, wij doen 'te vee'l' voor onze honden! :)

Wij houden ook heel veel rekening met de hondjes en we laten ze ook nooit lang alleen.

Wel gaan ze naar de border fokster als we op vakantie gaan en dat is max 10 dagen want dan ga ik ze echt missen.

Ze liggen ook altijd bij ons op de bank of in de mand.De bench staat de hele dag voor ze open en Bowie gaat er vaak zelf in liggen.

Ik gok lijkengraver.. Dat doe ik je niet na in ieder geval.

als je dat niet wilt, voor je hond maatregelingen treffen, thuis blijven of iets zoeken waar je je hond mee kan nemen, of een cresch of wat dan ook, dan geen hond nemen, maar o wat zal je een hoop missen.

vind die van LANDSEER, wel een goede, lekker ieder weekend thuis, de dagen voor jezelf, jij bepaalt wie er binnen komt, geen gezeur over vuile poten, enz.

en ik laat mijn hond ook best eens alleen hoor, ik sport vaak, maar heb vaak de smoes.....zo nee geen koffie drinken, heb ik dan geen zin in, moet naar huis voor mijn hond, heerlijk. hahahahaha

en geen familie wekelijks over de vloer, altijd wel een excuus, moet met de hond weg, ze heeft het zo nodig. ja ik ook. hahahaha

Ik zie dat ik gerust uit mijn schuilplaats kan komen
Ja de tijden zijn veranderd. Zoals ik al schreef, het hoeft echt niet meer zoals vroeger te worden. Alleen waren de honden toen meer echte honden, terwijl ze nu vaak als een verlengstuk van de mens worden gezien. En dat wordt overdreven, mijns inziens.
Kijk, wij hebben geen hond meer, wel 2 katten. En zelfs die laat ik niet langer alleen dan echt noodzakelijk is. Maar om nou niet naar familie te gaan omdat je hond niet welkom is, of waar men eigenlijk liever niet hebt dat je je hond meebrengt, vind ik wel erg ver gaan. Ik ben ook niet zo dol op verjaardagen of feesten (waarvan je meestal terug komt alsof je in een schoorsteen hebt gezeten), maar dan gaan we gewoon even. Vaak is een uurtje (of twee) al voldoende. Als je maar geweest bent, nietwaar.
Je relatie verbreken omdat je het niet met elkaar eens bent met de opvoeding van de hond? Lijkt me wel ver gaan, maar dan is er vast meer aan de hand. Onze dochter maakte ook een eind aan haar relatie omdat haar vriend vond dat ze maar een stel dieren op moest ruimen. Maar het boterde ook op andere gebieden niet meer.
En we verwennen de dieren met eten. Roy kreeg diepvriesvlees. Kalfs- en lamsvlees kreeg hij uit principe niet. Wij eten zelf zelden vlees, maar een dier heeft nou eenmaal vlees nodig. Maar ik lees en zie foto's over wat sommige honden krijgen. Een aparte vriezer voor het dierenvoedsel. Nee, zo gek bent ik nooit geweest. Ik ga echt niet staan graven in organen e.d. om mijn dieren te voeden. En Roy's haren glansden en waren zijdezacht. Men vroeg weleens of ik hem dagelijks door de wasverzachter haalde
Onze katten krijgen alleen brokjes, iets anders lusten ze niet. Ja, ze vangen de vissen uit de vijver, als ze de kans krijgen en een vogeltje moet ook niet te dicht in de buurt komen, maar opeten? Nee, dank je! Muizen zijn helemaal veilig, want daar staan ze bij en kijken er naar.
Liefde geven, knuffelen, lekker uitlaten, de tijd voor je dieren nemen is inderdaad net zo belangrijk als goed voedsel.
En in één ding hebben jullie ook gelijk: Als je een hond hebt dan heb je veel meer contact met andere mensen. Want dat mis ik toch wel, nu we geen hond meer hebben.
Dat merk nu weer vaker sinds onze dochter weer een hondje heeft. Zij vertelt dan over mensen die ze spreekt en die ik vroeger ook vaak zag als ik Roy, of de hondjes van onze dochter uitliet.
Je maakte kennis met mensen met wie je normaal gesproken niet zo makkelijk in contact komt. Maar ja, dat is voorbij.
Nu maar weer terug in de bench met een dekentje erover?

Ik heb nooit een bruisend sociaal leven gehad (of: ik heb geen sociaal leven ).
Ik hou niet van uitgaan, vrienden heb ik ook niet.
Eigenlijk ben ik gewoon geen mensen-mens, nooit geweest ook, ben niet zo van de drukke gelegenheden.

Er waren, in mijn schoolvakanties, echter dagen dat ik gewoon niet buiten kwam (3 dagen slecht weer? Kwam ik 3 dagen niet buiten).
Nu MOET ik naar buiten, je groet een buur die je voorheen eigenlijk nooit sprak. Praat eens met iemand over de honden.
Nog steeds ben ik geen prater, maar ik heb nu ook op vrije dagen regelmaat, moet er gewoon om de 4 uur uit, of het nou 20 graden is of -10.

Sportschool opgezegd (ging ik toch al langer met tegenzin heen) en ik krijg mijn beweging tóch wel.

Verjaardagen ging ik toch al niet heen (alleen van mijn ouders en broertje), dus daar mis ik ook niks aan.

Vakanties doen we ook niet vaak, wel vaak 1 keer per jaar (in de zomer meestal).
Vorig jaar niet (toen kwam Mellow), dit jaar ook niet (want poes Puk is een beetje een zorgenkindje geworden).

Persoonlijk vind ik dat iedereen zijn leven moet invullen waarbij je je het fijnst en gelukkigst bij voelt.

Vind je het fijn om een niet of minder sociaal leven te hebben, en je meeste tijd in je hond te steken....heb ik daar begrip voor en respect. Vind namelijk dat je altijd moet kiezen waar je je fijnst bij voelt. Je kunt bv wel op vakantie gaan zonder hond, maar als je dan ongelukkig daar bent en nergens van kan genieten omdat je hond(jes) mist.....begrijp ik helemaal dat je niet meer gaat. Je spreekt dan ook niet over vrijheid inleveren, maar bewuste keuzes maken waar jezelf achter staat.

Ik deed alles voor mijn hondje, en zij heeft altijd een heel vredig, liefdevol en hondwaardig leven gehad. Ben gek op honden, sowieso grote dierenvriend, maar hou ook van mensen(niet van alle hoor hahaha) en soms even lekker doorzakken op een feestje. Maar in mijn ogen deed ik dat altijd met verantwoordelijkheid te nemen over mijn hond. Dus ging soms pas na 00:00u de deur uit als het een feestje was wat later eindigde, en zorgde altijd dat we overdag bij haar waren en haar energie kwijt kon. En vaak sliep ze ook bij mijn moeder of zusje. Iedere vakantie had ik moeite om haar weg te brengen naar mams of zusje, angst dat haar wat overkwam terwijl zij altijd net zo goed opletten als ik....noem het over..over..overbezorgheid . Maar ik hou ook van (verre) reizen, smste elke dag hoe het met haar ging....en na een paar dagen waren mijn angsten weg omdat ik alleen maar hoorde hoe ze aan het genieten was...en kon ik ook genieten van vakantie

Bij beide keuzes vind ik dat je een goede hondenvriend bent. Kiezen waar jij je achterstaat en rekening houdend in belang van je hond en jezelf.

Heb de mazzel gehad dat ze bij alle werkgevers waar ik gewerkt heb mee mocht. Wel bewust gekozen voor een 3,5 dag per week werken.

Heb zelf geen kinderen, en kan daardoor ook niet een objectief oordeel geven. Wel denk ik dat de opvoeding van een hond redelijk overeenkomt met opvoeding kind. Consequent, rekening houden, liefde, verantwoordelijkheid gevoel, afhankelijkheid etc...Er zullen vast meer punten zijn; enige wat je niet doet bij je (klein) kind is alleen thuis laten. Tenminste dat zou ik niet doen.

Waarom vooroordelen hebben over mensen die in hun ''eigen wereld'' zitten? Als iemand gelukkig is, wat is daar dan mis mee en wie zijn wij dan om daar een mening over te hebben? Als iemand dolgelukkig is in zn eentje op zolder met een verzameling treintjes, prima..Als iemand gelukkig is met een huis vol dieren, prima..

Ikzelf zie huisdieren hebben als een extra toevoeging aan het leven. En dit kan ook je hobby zijn, je kan een hond combineren met hobby's. Houd je van de natuur, ga je lekker wandelen, en als je gelukkig word van iedere dag naar een ander park of bos, dan is dat toch geen probleem? Toch jammer dat tegenwoordig als je iets doet waar je je zelf goed bij voelt al snel als gek gezien kan worden.

Ikzelf ben ook weleens met een scheef oog aan gekeken ja, haha! Ook vaak genoeg dat juist ik verbaast was dat iemand wat gek vond wat ik volstrekt normaal vond om te doen. Maar ja, dat is dan míjn hobby en iets waar ík gelukkig van werd, en dan is het goed

Leuk en interessant om te lezen wat er tot zoverre in het topic geschreven is, het maakt kennelijk toch heel veel bij mensen los en het schijnt veelal nog herkenbaar ook.

Volgens mij "verwennen" de meeste mensen hun honden hier op een heel goede manier, namelijk : ze nemen verantwoordelijkheid voor de hond die in hun "familie" is opgenomen en zorgen ervoor dat het dier zich in zijn eigen leefomgeving op het gemak voelt en het aan niets ontbreekt.

Is dat verwennen? Ik denk het eigenlijk niet....

In het begin, nadat ik Madammeke had aangeschaft, waren er inderdaad ook negatieve commentaren - tot mijn omgeving zag wat een enorme impact dat kleine Meiske op mij heeft (gehad). Hoe zielsgelukkig ik met haar ben en hoe het voor en in mij persoonlijk een verandering teweeg bracht.

Nummertje 2 staat inmiddels op de lijst en er is weinig tot geen negatief geknor op gekomen hoe ik dat nu weer in mijn hoofd haal. Toejuichen is een ander ding, maar het is meer zoiets van "het maakt haar gelukkig".

Omdat de mensen om mij heen mij geluk gunnen, begrijpen ze ook dat dat "geluk" voor mij heel belangrijk is. Dat ik er vervolgens alles aan doe om dat te waarborgen....

Is mijn Hondje verwend? Nee, ik denk het niet. Ik denk dat mijn Hondje een heel gelukkig Hondje is en dat laat ze me dagelijks merken. Het ontbreekt haar aan niets - maar mag ik?

Ik word namelijk ontzettend blij als ik zie hoe vrolijk ze op dingen reageert, het vertedert wanneer ze een bot ligt af te kluiven, hoe ze tegen me opspringt als ze me een paar uurtjes niet heeft gezien, wanneer ze haar dankbaarheid toont dat ze bij mij mag zijn.

Een Hondje is geen mens, dat weet ik ook wel, maar het goede Hondje bij de juiste eigenaar kan wonderen verrichten voor diens hart.

@Madammeke, goed geformuleerd die laatste zin. Alles hoor, net zoals Caitlin, maar laaste zinnetje vind zo waar...

@Madammeke, goed geformuleerd die laatste zin. Alles hoor, net zoals Caitlin, maar laaste zinnetje vind zo waar...

@Madammeke, goed geformuleerd die laatste zin. Alles hoor, net zoals Caitlin, maar laaste zinnetje vind zo waar...

@Madammeke, goed geformuleerd die laatste zin. Alles hoor, net zoals Caitlin, maar laaste zinnetje vind zo waar...

Oeps....4x....beetje overdreven Ipad liep vast en dacht dat het versturen niet lukte...

Ik snap Fay's reactie eigenlijk wel goed..

Je hebt mensen wiens leven om de honden draait. Maar dan ook echt om de honden en verder niets anders. Deze mensen bestaan, zeker. Dat zal ik niet ontkennen. Misschien zitten er zelfs wel een paar op dit forum, je weet het nooit.

Maar ik denk dat het merendeel van dit forum toch echt niet zó ver gaat. Ik houd ontzettend van mijn hond, maar het is niet zo dat als ik een week van mijn hond gescheiden ben dat ik wegkwijn van verdriet of psychisch de boel niet meer op orde heb zodra ik mijn hond een tijdje niet zien.

Integendeel, ik ben juist af en toe even blij dat ik een weekje geen hond hoef uit te laten, lekker kan doen wat ik wil of even geen geblaf hoor.

Ik ga door mijn hond voor het vuur, maar ik heb zeker nog een sociaal leven. Logisch, ik zit nog op school. Maar in plaats van na schooltijd uren bij mijn hond te gaan zitten, spreek ik af met vriendinnen, ga ik uit, doe ik leuke dingen. Allemaal dingen die ik doe zonder dat mijn hond om de seconde in mijn gedachtes zit.

Dit topic begon met hoeveel je van je hond houdt en hoe ver je gaat voor je hond, nu eindigen we met onszelf verdedigen dat we toch echt geen psycho's zijn met een hondenverslaving... Dus scheer niet iedereen over één kam en laat mensen lekker hun hond verzorgen zoals zij dat zelf willen, uitersten blijven er altijd.

Wauw Shawna, vind het echt heel knap van je hoe je alles verwoord hebt. Zie net op jouw profiel dat je 15 jr bent, en bedoel dit verre van denigrerend....maar ik had dat op jouw leeftijd niet gekund. Hahaha en ben er nog steeds geen held in.

Maar ga off topic nu!

Ja inderdaad Shawna

Knap hoor, ik had het zeker niet op mijn 15e gekund.

Ik ben het ook met je eens.

Het enige wat ik wil zeggen is, ik verzorg mijn dalmaat zo goed als het kan.
Het hondenleven is al zo kort.

Oh jee, oh jee oh jee....


als ik toch alleen maar die emailnotificatie had uitgezet....dan hoefde ik nu geen 115 mailtjes weg te gooien!!!!! Dat wordt klikken!

haha annika even een berichtje hier plaatsen met "mail uit" dan ben je van je gespam in je inbox af

MAIL UIT!!!! Alsjeblieft

Hihi, wist ik dat gisteren maar Maar bedankt, voor in de toekomst!

De mensen lullen toch wel over je, dan kan je ze beter maar wat te lullen geven.

Wij hebben 2 herplaatsers die het volgens mij nog niet eens zo slecht hebben getroffen. We zijn er aan begonnen en dan moet je er ook voor staan.