Oh jee, wij doen 'te vee'l' voor onze honden! :)

Fay, dat mensen zogenaamd contact gestoord zouden zijn en dus in hun eigen kleine wereldje leven en er stoffig bijlopen, is natuurlijk weer het totale uiterste!!!

Nee, ik ben absoluut niet ziekelijk bezig..helemaal verkeerd gedacht.

Ik heb een aandoening gehad waardoor ik ook mijn baan verloren heb.
Kokkie hadden we eigenlijk tijdelijk genomen door omstandigheden maar ook
omdat ik meer naar buiten moest. En ik vind een hond opvoeden ook wat hebben.

Ik ben juist door kokkie goed opgeknapt. Kokkie mag overal mee op visite en als
we naar griekenland willen dan kan dat omdat iedereen wel op kokkie wilt passen.

Op straat heb ik nu ook mijn sociale contacten. En ik maak nu zoal grote wandelingen en
ik ben aan het fietsen geslagen met kokkie.

Ik snap niet wat ik mis, kokkie is meer een hele goede vrolijke aanvulling.

Ga erg vreemd ja...

Ik heb me wel eens ziek gemeld omdat cyra doodziek is
Ik ga alleen op vakantie als cyra mee kan.
Ik niet langer dan 2 uur weg ga omdat cyra niet langer alleen wil laten,langer dan gaat ze mee of naar opa en oma.


Mijn schoons is een schat die snapt mij heeft toen wij cyra kregen de tuin monster proof. Gemaakt heerlijk.

We hebben een lounge set en ja hoor schoonmaak kwam ook met een luonge bank voor cyra aanzetten....

Hier hebben we ook de vakanties op de hond aangepast, voor ons geen "warme" landen en strandvakanties meer, nu gaan we ergens heen waar de hond mee kan.

Natuurlijk hebben we regels en grenzen voor onze hond.

Wanneer wij echt voor gek worden verklaard is als wij een ijsje gaan halen bij de ijssalon (misschien 1x per jaar) dan nemen wij voor de hond het kleinste bakje met Yoghurtijs mee. Of wij eten het daar op het bankje buiten op als we lopend zijn gekomen. Dan zie je de mensen wel kijken alsof we gestoord zijn..

Tja, wij 'verwennen' onze honden wat minder dan de meesten hier. Ze krijgen KVV te eten, krijgen hun nodige beweging en aandacht en knuffels. Ze gaan met het vrouwtje of met de baas mee naar het werk. Mijn leven draait voor een groot deel om honden, omdat ik ook met honden werk. Maar wij hebben een grote groep vrienden en we rijden motor. Naar vrienden gaan ze zoveel mogelijk mee, als we naar de kroeg gaan dan kan dat niet te lang, als we op motorvakantie gaan dan gaan ze naar een goed pension. We gaan ook naar een festival, dan gaan ze naar familie. En op de zomer vakantie gaan ze lekker mee!!

Het liefst zou ik mijn honden altijd mee nemen, maar dat gaat nu eenmaal niet. En al die andere dingen vinden we ook zo leuk. Maar ze komen niets te kort die twee.

"The purity of a person’s heart can be quickly measured by how they regard animals"

ik weet de bron niet meer van deze spreuk maar 'k vind het wel een goeie

@Fay:
ik snap voor een deel je reactie wel maar ik kies er op bepaalde momenten bewust voor om dr "stoffig" bij te lopen, (jaja ook nog toen ik single was ) als ik met ze naar t park ga, bos of ergens anders heen om te wandelen vind ik het zonde om me goede schoenen aan te doen of nettere kleding simpel weg omdat ik die mooi wil houden, en op een of andere manier kom ik altijd stoffig en met een vieze broek terug, een oudere jas omdat ik weet dat ik toch best aantrekkingskracht heb van andere honden met me zak vol rodi-worst etc . Ik was op die momenten niet op die plekken om een man te vinden Dat wil niet zeggen dat als ik thuis kom nog de rest van de dag in die kleren blijf rond lopen . Want uiteindelijk ben ik ook ijdel en wil ik er ook leuk uit zien... ik denk dat je juist minder geisoleerd bent met een hond, je bent verplicht er uit te gaan, je bent onder de mensen,je maakt sneller een praatje, je hebt ook sneller aanspraak als je met een hond in het park staat dan dat je er zonder loopt denk ik. oke het is misschien oppervlakkig maar als je er contact gestoord van zou worden waarom is het dan voor oudere mensen zo goed om een hondje op leeftijd te hebben waardoor ze toch hun dagelijkse wandeling moeten maken .

tuurlijk er zullen mensen zijn die doorslaan, maar is dat alleen hond gerelateerd? er zijn ook mensen die net zo bezig met hun kinderen.
ik denk dat 95% van de honden eigenaren heel goed beseft dat een hond geen kind is, Maar wel een deel van het gezin! en ieder lid van het gezin behoort naar mijn idee, liefde, zorg, veiligheid, geborgenheid en voldoende aandacht te krijgen of dit nu een hond is of een kind is maakt voor mij geen wezenlijk verschil.

Ook heb ik nog een prima sociaal leven alleen kies ik er bewust voor om er voor een deel me honden in te betrekken. ga ik dus niet meer een hele avond weg als me honden niet mee mogen (wat ik ook prima snap, niet iedereen zit te wachten op ander mans honden) maar dan weten mensen dat ik na een uurtje of 3 a 4 opstap om weer terug te gaan naar huis en als ik echt langer weg ben dan zijn ze bij me ouders of een andere oppas. dit omdat ik vind het recht heb genomen om honden in huis te halen ik dus ook de verantwoording heb goed voor ze te zorgen.

ik heb veel over voor mijn dieren, maar er zijn grenzen.

mijn honden zijn een verlengstuk van mijn leven, ik heb geen honden genomen om mijn hele leven daarop te baseren.
ik heb ze genomen om mij te plezieren en meer inhoud te geven aan ons gezin.
en die rollen gaan we niet omdraaien.

ze krijgen alle zorg en aandacht, maar ik sla er geen vakantie voor over en ook geen verjaardag of logeerpartij of stapavond.

ik ben ook heel raar.

Maar ik heb het nog nooit van iemand te horen gekregen! Ik moet eerlijk toegeven dat ik eigenlijk sowieso niet uit ga e.d. Vind het wel leuk om samen met vriendinnen ergens wat te drinken, maar dan is mijn vriend gewoon thuis. En zo niet, dan begrijpen die vriendinnen wel dat ik rekening hou met mijn hond!

En mijn familie, die zijn ook zo opgevoed. Mijn ouders namen nooit een hond, omdat ze vinden dat je er altijd rekening mee moet houden. Als je op vakantie gaat, als je een avondje uit gaat, etc. Dus hebben wij nooit een hond thuis gehad. Mijn ouders hadden wel een hond toen ze trouwden, en we hebben altijd logeerhonden gehad. Maar een hond laat je niet langer dan 4-5 uur per dag alleen.
Dus vind mijn zus in Eindhoven (voor ons 1,5 uur rijden) het heel normaal dat we Yori meenemen als we daar op visite gaan! Ook al is de kat dan daarna 3 dagen van de leg. Net als mijn zus in Dordrecht. Als we worden uitgenodigd, gaan ze ervan uit dat Yori mee gaat. Hij hoort toch bij ons?
Maar ik besef dat ik me gelukkig mag stellen met zo'n familie.

Snap wat je probeerd te zeggen Fay maar wie zegt dat deze mensen ongelukkig zijn op hun sterfbed? Wie zegt dat zij dergelijke dingen wilde doen die jij deed?

Om het maar op mezelf te betrekken: Ik heb bewust een heerlijk klein wereldje en ben ook lekker contactgestoord omdat ik weinig met mensen te maken wil hebben. Mijn goede vrienden, familie en klaar. Ik doe wat ik wil en heb met niemand wat te maken.

Als ik blij ben is er een hond, als ik verdrietig ben is er een hond, als ik boos ben is er een hond en als ik buiten word lastig gevallen is er jawel, een hond. Die wijken niet. Dat heb ik nog niet over de meeste mensen kunnen zeggen hahaha. We hebben allemaal een grote mond en weten prima hoe het moet maar puntje bij paaltje.. Sta je er alleen.

Laat ieder lekker zijn eigen leven inkleuren.

hier ook kleine wereld, contactgestoord, noem maar op
en stof!!! kan je niet geloven hoeveel stof
dat haar dat valt mee, maar dat stof zeg, of zou dat de chauffage zijn?

sommige mensen "worden" ook zo, door het leven, maken vanalles mee en zeggen mijn hond daar heb ik tenminste iets aan, je wordt slimmer en anderen vinden dat dan soms dommer, maar dat zal mij een zorg wezen

Leuk topic.

Ik heb nog niet zo lang een hond, maar ik herken het wel al een beetje hoor!
Heb al een paar x met vrienden afgesproken bij mij in huis ipv de stad..vanwege de hond..ik doe dat om haar te socialiseren, en zodat ze niet zo lang alleen zit..m'n vrienden zeggen er niks van maar hun opgetrokken wenkbrauwen spreken boekdelen! hahaha.

Maar ik ben het wel met wat anderen eens..ik wil ook nog steeds een leven. Dus natuurlijk wil ik nog een keer op vakantie, een weekendje weg, een avondje stappen, etc. mensen die kinderen hebben doen dat ook?

Op sommige vakanties/weekendjes weg zal ze meekunnen..anders heb ik genoeg mensen in mijn omgeving die ik 100% vertrouw en die het heerlijk zullen vinden om lela een weekend/week in huis te nemen. Natuurlijk zal ik haar dan missen, maar lela heeft ook baat bij een gelukkig baasje

Hier ook een contactgestoorde hoor .
Een paar leuke vrienden en kennissen,lieve familie en mijn hondjes is genoeg voor mij.

Er is een tijd geweest dat dat anders was maar heb op een gegeven moment besloten alleen energie te steken in mensen die dat ook voor mij zouden doen indien nodig en dan houd je er een hoop minder over. Tot nu toe geen spijt van mijn beslissing gehad.

Wil ik iets doen waar de honden niet welkom zijn? Dan doe ik dat, ik regel een oppas of laat ze een paar uurtjes alleen. Het komt alleen niet heel vaak voor. De leukste tijd breng ik door met familie en daar zijn mijn hondjes gelukkig meer dan welkom.

Dit bedoel ik nou, jullie lezen 1 woord en meteen pinnen jullie je daar op vast, net zoals sommigen hier zichzelf vastpinnen op de hond en op dit forum, en zullen veel misschien niet toegeven maar er zijn hier mensen die hond uitlaten en weer op dit forum zitten zo vastgeroest, dan heb je een heel klein wereldje.

En als iemand trots is op dat leven, mij best maar het is wel een beetje heel vreemd, waarschijnlijk als die op tv zouden komen moet dit halve forum keihard lachen hoe triest het eigenlijk is, wonen in een huis die geheel aangevreten is door de hond, laatst bij rijdende rechter, totaal van de buurt vervreemd in een soort kelderhuis met hun honden.
Omdat die mensen zo vervreemd zijn kunnen ze ook in de ellende komen, als ze ziek worden eindigen de honden in het asiel, kom jij meer buiten heb je een grotere wereld zijn er altijd mensen die je willen helpen.
En die vind je niet zo snel hier op het forum, dit forum heeft namelijk een geschiedenis en lees je exact hoe snel sommige honden uitvallen, verlastingsangst niet zindelijk totaal verwend enz enz enz, die wil je dan niet in huis, daarbij leven hier zoals in het topic stond sommige mensen aardig in de bezuiniging vanwege het lage inkomen.

Dat zijn wel dingen om over na te denken, en tuurlijk doe ik ook veel met me honden, maar ik heb ook mijn andere hobby's en laat daar ook wel eens trots de foto's van mijn 4tal zien, en gister was ik de hele dag weg en is er wel iemand die totaal niets met honden heeft bereid om mijn hondjes even uit te laten, zo bou je meer zekerheid op en is voor je eigen sociale contacten ook beter.

Jij zit toch ook op dit forum..

de tijd dat ik heel veel vrienden had verschillende hobby's en soms nachten niet thuiskomen, heb veel van de wereld mogen zien. en een druk bestaan van hot naar her vliegen is hier voorbij.
ja van populaire meid naar stoffig honden vrouwtje, ik wil niet meer terug.

De honden zijn erg belangijk voor mij, ze zijn ook afhankelijk van mijn zorg waardoor ik ook mijn best doe om ze te geven waar ze recht op hebben. Beweging, goede voeding, uitdaging en liefde hebben ze gewoon nodig
Maar het is voor mij gevoel wel in balans, soms maak ik andere keuzes en moeten ze een keertje schikken, ook prima, mijn leven is ook niet continu een feestje

Mijn hondje is deel van het gezin,daar heb ik voor gekozen en dus ben ik daarvoor verantwoordelijk,de keuzes die ik dan ook maak ,maak ik voor het welzijn voor zowel de hond als voor ons.onze wereld is niet klein ,maar ook niet groot.ik voel me er gelukkig bij,en zo te zien me hond ook ,hobby's zijn er ook nog.en meer mensen om me heen? ach zou het nou zoveel meer waarde aan me leven geven? ik weet het niet hoor.het belangrijkste vind ik ,Laat ieder nou lekker in zijn eigen waarde,als hij of zij daar nou gelukkig in is.

Hier is ook de hond op nr1. 2 x pension, maar dat was uiterste nood, dat kon echt niet anders.
De andere vakanties/weekenden gaan we weg en anders oppas geregeld!

Ik ben zelf niet zo'n überfanatieke hondeneigenaar. Lizzie is een deel van ons gezin, maar zeker niet het middelpunt, dat hoeft ook helemaal niet vind ik.

Niet op vakantie gaan omdat je honden hebt vind ik altijd zo'n onzin, wij gaan gewoon op vakantie en de hond gaat lekker mee. Ik snap dat dat lastiger is als je 6 honden ofzo hebt, maar zelfs dan moeten er toch vakantieadressen te vinden zijn. Een pension vind ik ook niet bespreekbaar. Als we al eens een (vlieg)vakantie zouden hebben waarmee Lizzie niet mee kan, dan gaat ze naar mijn schoonouders waar haar beste vriendje Bryce woont

Lizzie mag verder een hele hoop, op de bank, op bed enz, en met verhuizen heb ik er specifiek op gelet dat we bij een losloopzone kwamen te wonen, voor haar maar ook voor mij, want een hond aan de lijn daar houdt ik niet van, zeker niet met een hond die perfect luistert!

Dus niet helemaal op 1 lijn met de meesten hier, maar ik vind dat ik het prima doe

Geweldig topic,ik ging al aan mezelf twijfelen
Mijn hond is ook echt mijn alles
2 mandjes 1 stoeltje en een snugglebug.
Ik ben pas 4 dagen naar een huisje in Drenthe geweest echt een park uitgezocht waar hij mee
naar toe mocht.
Mijn hond ligt ook op de bank en tijdens de vakantie kwam hij ook op bed.
Ik ga ook na een etentje,verjaardag of feestje uiterlijk na 4 uurtjes weer naar huis.
Ik neem hem meestal overal mee naar toe.
Ook een Gt ingeschakeld voor 85,-p/uur
Ook eerst een wandeling en goed uitlaten voordat ik wegga.
Hij krijgt sávonds ook vers vlees.
Hier ook een kind die klaagt dat ik mn hondje verwen
Mijn hond wordt ook als volledig lid van het gezin beschouwd.

Raar? ach ik krijg ook zat commentaar maar daar sta ik ver boven.

Ik ben ook een "gestoorde" meid dan!
Ik ben helemaal gek van Jerome en heb overlaatst nog gezegd dat zowel hij als mijn partner bij mij op de eerste plek staan.
Hij krijgt bij mij wel geen KVV, maar wel brokken met een hoog vleesgehalte.
Verder mag hij ook niet op de bank of in bed, maar voor de rest heeft ie allesinds niets te kort!
Hij heeft een hele grote mand, altijd eten en drinken, heeeel veel knuffels en liefde, op tijd en stond uitgelaten en heel dinkwijls lange wandelingen in het bos.
Soms verklaren mensen mij ook voor gek omdat ik thuis blijf voor mijn hond en niet een hele dag wegkan.
ook de kinderen van mijn schoonzus zijn verschrikkelijk bang voor honden... Nou pech, kom dan bij ons niet over de vloer!
Wel ga ik een 6-tal weekends per jaar weg met mijn paard (dat beestje heeft ook veel aandacht en liefde nodig), maar dan blijft mijn vriend thuis en kan hij ervoor zorgen.
Binnen een maand gaan wij een weekend samen weg naar center parcs. Jerome kan niet mee want hij zou de hele dag binnen alleen moeten zitten, dus hij gaat naar mijn zus en haar 2 honden.
Ik wil altijd het vroegste naar huis op familiefeestjes omdat ik niet wil dat mijn hondje langer dan 4 u alleen moet zitten.
Tot grote ergernis van mijn vriend kan ik geen dierenwinkel binnenstappen zonder er terug buiten te komen met iets voor Jerome

Nadeel is wel dat ik een beetje overbezorgd ben... Bij het minste zou ik naar de DA willen lopen om zeker te weten dat er niets mis is