'Aanpassingen' bij een gestresste (herders)hond. Ervaringen?

Zoals sommige van jullie wel weten, zijn wij momenteel hard zoekende wat het beste werkt bij onze 1 jarige herder Tess. Tess heeft erg weinig rust in zich. Binnenshuis uit zich dat in meteen opstaan als er iemand anders toevallig opstaat (ook als je denkt dat ze slaapt), bijna overal op reageren (geluiden, beweging), door de raam naar buiten kijken en alles in de gaten willen houden, rondjes lopen in de tuin maar niet snel gaan liggen en rusten. Buitenshuis tijdens het wandelen is het het moeilijkst, dan wil ze alles najagen wat maar een beetje vaart heeft, zoals auto’s, joggers en de grootste ‘boosdoener’ : fietsers. Op zo’n moment treed ze echt buiten zichzelf, is dan ook niet meer voor reden vatbaar, gilt, springt en piept en als we niet opletten en haar te kort bij hebben grijpt ze ons in haar frustratie. Met andere honden gaat het gelukkig prima, ze is sociaal en valt niet uit.

Hier zijn we intensief mee bezig, en buiten gaan sommige dingen ook beter dan eerst. Ze trekt véél minder, neemt de tijd om te snuffelen (deed ze eerst niet, te gejaagd) en doet af en toe haar behoefte tijdens het wandelen (deed ze eerst ook niet, geen rust voor). We zien dus wel de sprongetjes die ze maakt! Het najagen, daar proberen we verschillende dingetjes mee, hier open ik nog een apart topic over (ik blijf aan de gang )

Echter is het nog steeds zo dat met name het wandelen een grote druk op haar legt. Als ik de gangdeur open maak, vliegt ze al mee, en wurmt ze zich het liefst door een kier van de deur. Daarna begint ze nu vaker al te hijgen als ze in de gang staat voordat we gaan wandelen, pure stress dus. Vervolgens duwt ze zich het liefst met volle kracht door een kier van de voordeur als we naar buiten stappen, en staat in vol ornaat met gespitste oren en hijgend op de oprit te kijken wat er buiten in de straat te beleven valt.

Enfin, dit zijn we aan het trainen, hier gaat dit topic deze keer niet over. Wel vroeg ik me af wat ik nog meer concreet kan doen om rust te brengen in haar leven. Bijvoorbeeld een speciaal dagschema aanhouden, wat voor haar dus regelmaat bied. Dus op meer gezette tijden haar eten en wandelingen (ook al kan dit niet altijd ivm soms andere werktijden). Of gaat ze hier juist op anticiperen en krijg ik dan een vervelende zeur hond? Ook dacht ik aan ondersteuning met bijvoorbeeld Bachbloesem, of een DAP verdamper (weet hier niet heel veel over?).

Ook las ik het topic over of het loslaten van je hond tijdens het wandelen goed was. Volgens Nelis konden we haar beter gewoon aan de lijn houden, dus hier oefenen we ook mee. Soms gaat ze nog wel eens los als we merken dat ze vrij relaxt is, en alleen als het rustig op het uitlaatpad is. Zou het ‘beperkten van de vrijheid’ positief uit kunnen pakken in haar geval? Dus dat de keuze voor haar gemaakt wordt tot hoever ze mag gaan? Hier vind ik het ook dubbel, want naar mijn idee moet ze ook lekker los kunnen rennen en spelen (dit doen we eigenlijk bijna altijd als we een andere losse hond tegenkomen) maar in haar geval moeten we juist zo duidelijk rust brengen en alle opzwepende gebeurtenissen laten varen. Ook in huis moet al ons bezoek rustig met haar omgaan, er worden ook geen trekspelletjes of apporteer spelletjes gedaan. De enige spelletjes die ze ‘mag’ zijn reuk en zoekspelletjes, of een hondenpuzzel. Echter heeft ze hier vaak niet het geduld voor en geeft ze het binnen een minuut op, met zowel makkelijke, als moeilijkere spelletjes.

Kortom: Wie heeft er zelf ervaringen met een gestresste hond, en welke aanpassingen hielpen goed bij jullie? Ik werk zelf met kinderen en geloof ook echt in RRR (Rust, Reinheid, Regelmaat), maar hoe ga ik dit concreet toepassen bij een hond?

Dit scheelt echt van hond tot hond.
Herders kunnen inderdaad wat sneller gestrest zijn.
Wat is de achtergrond van deze hond?
Waren zijn ouders werkhonden? Of een van de ouders?
Dan kan het een opkropping van energie zijn.

Zou je wat meer over de achtergrond en ouders van deze jonge hond kunnen geven?

Ik heb hier een poedel die heel snel vol zit. En hoewel hij geen herplaatser is merkte ik dat hij steeds stressiger werd en inderdaad overal op reageerde bij hem uitte zich dat in veel blaffen.

Ik ben met hem helemaal terug gegaan naar 0. Dus zo prikkelarm mogelijk lopen. Korte wandeling, iedere keer dezelfde rondje en alles wat prikkels geeft bij hem (bv andere honden, fietsen, scootmobielen) vermijden. Thuis veel rust ook verplicht in de bench wat hij niet erg vind want dat is zijn plekje.

Nu ben ik langzaam weer aan het opbouwen en ik merk echt de laatste 2 weken een grote sprong vooruit. Bij het laten passeren van fietsers ben ik even stil gaan staan en half voor hem ondertussen hem afleiden met een kriebel in zijn nek of een koekje. Ik heb hem nog steeds standaard aan de binnenkant maar gisteren keek hij niet op of om bij het passeren van een fietsers.
Bij passeren het passeren van honden kan ik nu goed de afstand inschatten waar hij geen moeite mee heeft en die ben ik langzaam aan het kleiner maken.
Hij loopt echt veel rustiger mee aan de lijn. Ik werk bij hem heel veel met belonen omdat hij erg voergevoelig is. Ik doe gewoon iedere keer nu een klein stapje er bij en ik merk dat hij op meer vlakken rust vind.
De wandelingen worden inmiddels weer langer en hij blijft goed reageren. Ook denkwerk thuis doen vind hij heel leuk bv puzzeltje of wat oefeningetjes.

Als ik tijdens het wandelen merk dat er iets aankomt waar hij op reageert en dat merk je wel aan het gedrag aan de lijn dan stop ik even en ga ik er tussen staan. Geeft hem veel rust en ik merk nu dat het bij een aantal dingen al minder nodig is.

Ik merk bij hem trouwens dat als hij in zijn bench slaapt hij veel minder alert is als gewoon ergens op de grond , bench is voor rust.

Het is heel veel werk kost veel energie maar ik merk hier echt dat het rust geeft.

Jij moet gaat zoeken wat voor jouw hond rust geeft en daarmee aan de slag gaan en vooral niet te snel willen.

Heb je toevallig al es een schildkliertest laten doen?
Waarmee ik niet wil zeggen dat dit in het geval van Tess de oorzaak is, maar ik ken een hond met net dezelfde gedragssymptomen: opschrikken bij alles en nog wat, nerveus, springerig, enz. Drie gedragstherapeuten, veel training, maar de rusteloosheid bleef erin zitten. Bij een bloedtest bleek toen de schildklier niet goed te werken. Medicatie gekregen en het gedrag van de hond is helemaal veranderd! Het dier heeft eindelijk rust gevonden.
Nogmaals, wil hiermee niet beweren dat Tess haar gedrag een puur biologische oorzaak heeft, maar het is iets dat we wel es over het hoofd zien...

Bedankt Mirjam en Ilona voor jullie reacties!

We hebben haar vooral uitgezocht op karakter van de ouders. Hebben hier ook navraag naar gedaan, ouders goed bekeken etc. Dit zat goed, rustige honden en geen blaffers. Haar vader komt wel uit de politiesport, haar moeder niet. Het zit er dus wel degelijk in, hier zijn wij ons van bewust. Ook van het feit dat het vaak (niet altijd) herder eigen is, dat sneller opgefokt zijn. Ze heeft inderdaad erg veel energie, maar het is dus juist zaak dit eruit te laten komen zónder haar 'gek' te maken. Agillity werd ons strikt afgeraden door de GT, aangezien dit juist op snelheid gaat en het stressniveau verhoogd, ook de politiehondensport zelf werkt stressverhogend (dit overigens niet om mensen die deze sport wel beoefenen te bekritiseren!). Terwijl we juist rust in haar lijf willen. Daarom zijn we ook begonnen met cursus mantrailing, om haar mentaal uit te dagen. Hier echter pas 1 les van gehad omdat ze nu loops is, dus daar kan ik nog niet teveel over vertellen.

Ik vind het ook dubbel, we doen er alles aan om het voor haar rustig en overzichtelijk te houden, maar ik wil er niet in doorslaan dat ze absoluut geen opwinding meer mag ervaren. Ik zou zelf logischerwijs ook zeggen dat ze behoefte zou hebben aan fysieke uitdaging, maar dit moeten we echt beperkten tot een minimum, aangezien ze dan juist opgefokt raakt. Ik vind het lastig om de grens te bepalen.

Hey Christel,

daar wees Nelis ons ook op, dat dat bestond met de schildklier. Overigens ook puur hypothetisch, aangezien er in zijn ogen niets echt 'mis' was met Tess toen hij hier was, van wat hij heeft gezien. Echter heeft hij alleen Tess binnen gezien, en dan is ze op haar best

Dus ik houd dat zeker in gedachten, maar ik denk dat het momenteel ook gewoon ligt aan een samenpakking van ras en leeftijd. Mocht het inderdaad echt niet veranderen, dan houd ik optie tot een schildklier onderzoek zeker open.

Hoe lang ben je al bij Nelis bezig

Mijn Kobus, kruising kees, herplaatser kan ook behoorlijk stressen. Jo-jo-en aan de riem, overal op reageren, uitvallen naar alles en iedereen, geen moment rust nemen. Hij doet dat als hij overprikkeld is. Wat ik dan doe is zo veel mogelijk alle prikkels wegnemen. Korte wandeling op bekend terrein. Liefst op een moment van de dag dat we bijna niks of niemand tegenkomen. ( 's ochtends heel vroeg, rond etenstijd etc. ) Gewoon, geen super lekker, eten geven, een beetje minder dan normaal. Kort spelen, geen opwindende of moeilijke dingen. En: SLAPEN, SLAPEN, SLAPEN. Hij heeft een donker holletje onder de tafel waar hij dan in wegkruipt. Eerst wil hij niet, maar omdat hij geen nieuwe prikkels krijgt wint de vermoeidheid het.Zo heeft hij eens bijna twee weken vrijwel continu geslapen, daarna was hij als herboren zo kalm! Het loopt nu al veel minder hoog op, maar als ik zie dat hij weer stress gaat stapelen geef ik hem een rustdag of twee. Bij Kobus helpt dat echt.

@Mimi: we hebben in Maart een consult gehad met Nelis hier thuis, op 20 maart zijn we terug naar hem gegaan om te wandelen. Op dat moment was het probleem nog niet zo 'omvangrijk', en was het consult vanuit mijn kant eigenlijk puur een extraatje om eens te praten met een deskundige op het gebied van kalmerende signalen. Hierna zijn we er zelf mee aan de slag gegaan, met het idee dat we contact op zouden nemen mocht er iets niet goed gaan. Ik wilde het eerst dus een tijd aankijken en uitproberen. Ik wil op korte termijn weer opnieuw contact opnemen om de 'voortgang' te bespreken en aan de slag te gaan met meer concetere, toegespitste tips. Het is dus niet zo dat we wekelijks contact hebben.

Ik heb een halve herder (Sasja) maar weet echt niet hoe haar ouders waren.
Normale dingen hielpen bij haar niet...was ook een grote stresser!!!

Ik had al het vermoede dat je hond meer activiteiten nodig heeft dan een gemiddelde hond.
De vader komt dus uit een werklijn...(Daar is helemaal niks mis mee, maar zo'n hond moet goed zijn energie kwijt)

Ga vooral door met mantrailing..het speuren is erg goed voor ze.
Qua agilety en pakwerk zou ik het niet weten.
Maar persoonlijk lijkt het me wel een goede en gezonde uitlaadklep..maar elke hond reageerd anders..probeer een les.
Werkt het niet?? Dan direct stoppen.

Mischien zou ipo iets voor jullie zijn?
http://dhv-herderewich.nl/IPO.html

Honden tot 3 jaar hebben veeeeeel meer energie...het zijn jonge honden & puberhonden.

Een paar begintips.....Vraag aan de Mantrailing tips om thuis te kunnen trainen zodat ze ook zichzelf lekker kan uitleven als ze loops is.
Doe dit ook een paar keer per week.

Laat je hond lekker speuren...al volgt die een spoor van konijnen in het bos...laat maar gaan.
Los lopen is inderdaad dan een goede optie omdat ze alles kunnen volgen wat ze willen.
Maar hou er rekening mee dat de eerste paar keren dat je de hond losloopt deze even niet luisterd.
Je mag naar je hond roepen, fluisten en alles....maar niet boos worden.
(Laat de hond wel los in een veilige omgeving bv een losloopgebied)

Toen ik Sasja voor het eerst losliep was ze ook gelijk 15 minuten pleiten....haar neus achterna...fasanten opjagen.
Ik heb daar als een gek mijn hond lopen roepen, maar ze kwam niet.
Ik heb het maar opgegeven en na 15 minuten kwam ze vanzelf weer terug...een BIG SMILE....en totaal uitgeput.
Kwispelend...en ze kreeg een flinke knuffel van me.

Hai Annika,

Heerlijk dat je al kleine sprongetjes vooruit ziet

Wat doe jij als ze zich het liefst door de deur heen wurmt?Lukt het haar ook?
Ik zou gaan proberen en oefenen,dat ze blijft liggen tot ze geroepen wordt.Klinkt heel kort en simpel ,maar daar gaat natuurlijk werk in zitten.

Je zal bij elke beweging die zij maakt-omdat jullie bewegen-haar kalm terug moeten leiden naar haar mand(heeft ze eigenlijk een bench..misschien de vorige keer ook al gevraagd,maar weet het even niet meer)echt direct terug leiden.Je kan ook het blijven liggen belonen met iets lekkers.
Kan ze een commando voor blijven liggen?Die zou ik dan gebruiken.

Zo kan ze stukje bij beetje leren dat er niks gebeurd tenzij ze rustig is en wacht.
Zoals met het naar buiten gaan-neem de tijd- en zodra je opstaat om weg te gaan en zij staat ook rechtop,dan leg je haar eerst weer af.De volgende stap is de gangdeur openen,jij moet bijvoorbeeld eerst zelf je jas aan kunnen doen of haar riem pakken,terwijl zij even rustig wacht.
Dat zal echt veel oefening nodig hebben en veel geduld.Omdat ze nu gewend is (ik weet niet in hoeverre jullie het toelaten)op te staan als jullie ook op staan enz.
Let wel goed op haar reactie als je haar terug begeleid,ze moet niet nóg hyperdepieper worden,dus let goed op een kalme houding van jezelf.
Naar mate je dit veel doet en heel consequent(en naar mate ze ouder wordt)aanhoudt er iets zal gaan veranderen.
Mocht je het al zo doen..dan gewoon door blijven gaan en (nog)niet opgeven.

Verder zou ik haar ook wel lekker los laten,als de omgeving het toelaat.Ze is nu eenmaal een hondje die snel en heel hoog in haar energie zit,en die spanning zal er ook uit moeten.Je doet al zo je best om haar zo veel mogelijk kalme dingen te laten die,en dat is super,maar ik kan me ook heel goed voorstellen dat jij en de hond graag even los zijn
Te veel energie gaat voor mijn gevoel ook stressvol werken,als je het nooit goed kwijt kan in de vorm van lichamelijke activiteiten.

Hey Soraya,

dat is precies het idee wat ik heb: dat ze opgepropte energie dus stress krijgt als ze haar lichamelijke energie niet kwijt kan. Dus (met mate) proberen wij haar dit toch toe te laten door haar los te laten lopen wanneer ze rustig is, en haar even lekker te laten spelen en rausen met een andere hond als wij die tegenkomen.

We laten haar nu bewust wachten totdat ze de deur door 'mag'. Ze mag zich er niet zomaar tussendoor wringen, ook al probeert ze dat wel. Een simpel 'blijf' en 'kom' volstaat 9 van de 10 keer. Ook stap ik nu telkens als eerste naar buiten bij het wandelen. Dit niet in het teken van 'dominatie' of 'de baas zijn' of weet ik wat voor onzin, maar puur zodat ze weet dat ze even geduld moet hebben. Ook als we haar uit de bench laten heeft ze de neiging haar kop als een dolle stier tegen het deurtje aan te rammen om zo naar buiten te stormen, hier wachten we nu ook bewust mee tot ze haar kop van het deurtje haalt, en dit heeft ze heel snel door moet ik zeggen. Dus ze kan het wel, veel is ook een beetje aangeleerd ben ik bang, dus niet genoeg op gelet.

Ook mocht ze voorheen altijd naar buiten als ik door de keukendeur even naar buiten moest. Zo gauw ze de deur hoorde vloog ze overeind om naar buiten te kunnen. Hier laten we haar nu voortaan ook wachten, of gewoon blijven dat ze eens niet mee naar buiten mag.

Wat betreft het opstaan als wij opstaan: volgens Nelis was dit ook herder eigen. Het reageren op geluid en beweging, alles in de gaten houden. Ik had ook het idee dat hij dit niet zo'n ramp vond?

Nou dat doe je voor mijn gevoel dan ook al goed,je aanpak moet ergens een keer rust gaan geven,zal ook een stukje volwassen worden zijn..en dat duurt dus nog even bij Tess

Grappig dat het bij een herder hoort dat alerte-ik herken het gedrag hier ook en het is niet eens een hele volle herder-wat ik wel vind van dit gedrag is dat de hond dan ook geen goede rust krijgt en daar moet je dan rekening mee houden of dit haar niet dwarsboomd.
(Mila is/kan overdag ook(in periodes)erg alert zijn op alle geluiden van buiten huis,maar vanaf een uur of 18:00 gaat ze écht(incl. ondersteboven tukken in de mand,poten languit,nek uit de mand gestrekt) slapen tot de volgende ochtend 11:00,ze slaapt wel tussendoor maar toch lichter dan na 18:00.)
Ik zou haar ook leren rustig te blijven liggen als een van jullie opstaat.(zal een tijd duren,want je hebt alles er makkelijker in dan uit bij ongewenst gedrag,haha).

Ik zou zelf kiezen om mijn hond om de dag los te laten rennen/snuffelen,zelf een weg te kiezen,neus achterna.
Kijken wat ze aankan in het geval van Tess.

Nu moet ik ook zeggen dat ze inderdaad s avonds sneller haar rust vind, als ze heeft gegeten en mee is geweest, dan gaat ze sneller slapen. En slaapt dan ook dieper. Vooral vanaf een uur of 9, als wij tv aan t kijken zijn, dan blijft ze vaak wél liggen als we opstaan. Alsof ze zichzelf dan toelaat; Nu ben ik moet, dus nu moét ik echt slapen. S nachts gebruiken we trouwens inderdaad nog altijd een bench.

Misschien kun je Marit mailen(die van de BC's ,markiesje en australian toy shepperd)zij weet veel dingen om je hond zelfstandig te leren zijn door kleine opdrachtjes,doordat ze zelf verzekerder worden kan je hond ook meer aan.Concentratie opdrachtjes,om meer zelfbeheersing te leren.

Hoe krijgt Tess haar eten?Krijgt ze het gewoon,wacht ze in haar mand?Moet ze er nog iets voor doen?

Wat haar eten betreft: ik ga het eten klaarmaken op de aanrecht (vers vlees), daar gaat ze dan netjes bij zitten kijken. Ze dwingt of piept niet, ze gaat gewoon zitten en vol aandacht kijken. Vervolgens loop ik naar de kamer en zet het gewoon voor haar neer. In het verleden lieten we haar zitten voordat ze haar eten kreeg, volgens Nelis had dit nul toevoegende waarde, dus zijn we hier mee gestopt. Wij leerden het haar destijds aan voor de beheersing, en in de hoop dat ze altijd uit zichzelf zou gaan zitten als ze eten kreeg (niet gelukt). Wel is ze nu beheerst als ze haar eten krijgt, dus zie ik wat dat betreft inderdaad geen noodzaak om dat anders te doen.

Trouwens, even een vrolijke noot tussendoor: Dit is Tess hoe ze nu is, meest recente foto van deze week:



Gewoon, omdat ik best trots op haar ben

Hoe is het gegaan de eerste 8 weken in het nest als ik vragen mag?

Was het een groot nest?
Zijn de puppen altijd bij elkaar geweest?
Was de moederhond een goede moeder? en had ze al eerder pups gehad?
Zijn ze in de kamer opgegroeid of ergens achter in een hok?

Ik weet niet waar je woont maar misschien is een cursus bij http://www.dogbasic.nl/basis.htm iets voor je. Ik heb zelf ook een enorme stuiterbal in huis (hij heet niet voor niets Twister) en zij heeft mij enorm geholpen met hem leren rust zoeken en geestelijk uitdagen. Ik heb zelf deze cursus gedaan. http://www.dogbasic.nl/cursussen/ABC_training/abc_training.htm

Daarnaast heb ik nog wel een leuke relax oefening voor je die je mits goed aangeleerd in alle situaties kan gebruiken. Twister doet het nu zelfs al vaak uit zich zelf als de situatie te veel voor hem wordt. Als je deze oefening wilt hebben moet je me je mailadres maar even PB-en. Dan mail ik het word document naar je door.

J. & T. van H&D:

Oef, nu moet ik even terug gaan denken. Het waren zeker 6 pups, die zie ik hier terug op een oude foto, precies durf ik het niet te zeggen. Ze hebben altijd bij elkaar gezeten, al ging een meerderheid al weg met 7 weken. Wij wilden Tess pas met 9 weken, de laatste 3 weken heeft ze nog samen gezeten met 2 andere pups die ze zelf hielden. De moeder zat toen al een paar weken apart ivm 'afspenen' (al begreep ik van Nelis dat hij het hiet niet mee eens was). Ze zaten buiten op het terras in een opgezette buitenkennel, niet weggestopt in een enge donkere schuur (ik snap wat je je afvraagt). Deze mensen hadden zelf kinderen die er altijd mee aangetoedelt hebben, en er is ook mee gewandeld af en toe.

Tess was in onze ogen de pup die altijd een beetje het onderspit delfde. Ze was vaak de sjaak bij het spelen, en deze pups speelden echt ruw! Nu ik terugkijk zie ik ook dingen die ik toen niet zag in mijn enthousiasme. Bijvoorbeeld: de pups speelden echt ruw en hielden echt vast. Tess ook toen ze bij ons kwam. Ik denk dat hier ook 'spelenderwijs' mee is getraind, aangezien zij politiesport deden. Met hun eigen pup gingen ze ook al vrij snel naar de club om hem te laten wennen hoorden we achteraf, en goed fel zijn en vasthouden werd al vroeg 'geleerd'. Ook hoorden we pas achteraf dat deze mensen nog wel van de 'oude stempel' waren, dus gewoon flinkt aanpakken. Dit verklaard voor mij misschien waarom hun eigen honden (de ouders) destijd zo rustig waren, en in hun ogen niet extraam waakten of blaften. Dit vind ik nu erg jammer om te horen, ook omdat ik weet dat het karakter waar wij zo bewust op hadden gezocht, waarschijnlijk niet heel eerlijk is weergegeven. Tess is qua karakter namelijk het tegenovergestelde van wat wij in gedachten hadden...wat niet willen zeggen dat het niet alsnog een superhond is! Maar wel met een gebruiksaanwijzing dus..

Oke bedankt voor de info.

Alle pups krijgen namelijk een hele goeie basis in het nest, mits de moeder een goede moeder is die het moederschap ook mag uit voeren(van de baasjes), de pups sociaal leren omgaan met elkaar, dus winnen en verliezen in het "spel" en dat ze zo nu en dan even terecht gewezen worden door de moederhond, de pups niet achteraf op groeien maar ook in contact komen met mensen, enz....

Wij komen in onze praktijk ook wel eens honden tegen zoals jij het omschrijft, wanneer we vragen naar de eerste acht weken is het vaak niet bekend of heel weinig, of de honden hebben weinig tot niets aan opvoeding gehad(denk aan pups uit spanje bv.)

Bedankt voor je meedenken! Nee, in mijn ogen zat het met de basis wel goed, daar ligt denk ik het probleem ook niet.


Maar ik ga even back to topic: ervaringen en manieren om meer rust in je hond te krijgen, bijvoorbeeld met homeopatie?

De relax oefening kent Nelis nu ook.

ik heb ook een teef die heeeeeeeeeeeeeeel veel energie heeft een mechelaar, fietser, hardlopers en dat soort mens dingen heb ik vanaf pup af aan afgeleerd en daar zijn dus geen problemen mee. Wel ziet ze in alles een prooi, zelfs een plastic zak in de verte kan wel eens iets leuks zijn en daar wil ze dan ook heen uiteraard. Gelukkig is ze nu 4 en al heel wat jaartjes dat ze met een fluitje direct terug komt. Ik heb wel altijd met ballen en stokken gespeeld ook al werd ze te enthousiast en moest ik ook uitkijken voor mijn kuiten. Echter zorgde ik dat ze daar de kans niet voor kreeg en gooide de bal gewoon door na een aantal keer weg te gooien was de ergste energie eruit. Vervolgens daarna lekker de bal blijven gooien en madam tevreden, ook inhuis en op de zaak volgt zij mij altijd ze volgt mij overal, 's avonds ligt ze gewoon lekker te slapen en 's nachts ook. Het is gewoon haar ding.
Ik liet haar dus wel enthousiast worden, blaffen piepen enz, vervolgens wordt ze moe en dan is het goed.

Ik heb twee adressen voor je gevonden die aangesloten zijn bij de vereniging.

Hondencentrum ceasaron www.ceasaron.nl
adviespraktijk hondencentrum Meerlo www.mauddekkers.nl De laatste vind ik een mooie site. ik zou beiden opbellen en kijken waar je het beste gevoel bij hebt.

Zij kunnen ook uitzoeken of er meer aan de hand is en je hond daarvoor behandelen.

Ik lees even mee. Hier nl. ook zo'n stresskipje (maar ooo zo lief hoor ) die we ook zoveel mogelijk RRR geven, maar ook, met name 's middags, meent overal op te moeten reageren met blaffen.

@ Mimi, wat is de "relaxoefening"?

Heleen dat kan ik zo moeilijk uitleggen. Dat kan alleen maar in de praktijk. Dat moet je zien. Het is een vorm van massage maar houd meer in.

Hey Mimi,

jeetje, Meerlo, daar kom ik wekelijks! Onze hele vriendengroep woont zo onderhand daar Dat is erg toevallig zo dichtbij, ik wist helaas niet eens dat ze daar zat! Ik ga eens even die site doorpluizen! Bedankt!

Hoi Annika,

Ik heb vergelijkbare problemen met mijn oudduitse herder van 1 jaar. Nu begint zich dat ook te uiten in gedrag na andere honden. Ik heb daarom een gedragstherapeut ingeschakeld en het viel haar meteen op dat Beau binnen de de herders die al erg werkgericht zijn, dat nog veel meer is. Ze houdt me continu in de gaten en verveelt zich heel snel. Ze gaf aan dat het belangrijk is om haar naast fysieke beweging vooral ook geestelijk bezig te houden, denk aan speuren en samen veel oefeningen doen. Maar wellicht doe je dat al veel.

Succes iig!

Ik geloof in balans tussen Rust, Beweging en Uitdaging, waarbij rust de belangrijkste pijler is.
Zorg dat je hond een veilige, prikkelarme rustplek heeft bijvoorbeeld een bench die aan drie kanten dicht is en leer je hond op vaste tijden verplicht om te rusten of slapen. Een hond die in balans is slaapt echt veel op een dag, dan komt er ook vanzelf meer rust in zijn hoofd.
Daarnaast is een vaste dagstructuur heel belangijk voor zo'n type hond, dan kan hij anticiperen op zijn dag wat rust in zijn koppie geeft.
Uitdaging is ook belangijk, vooral een slimme herdershond heeft echt wel uitdaging nodig in de vorm van training,gehoorzaamheid (evt op een hondenschool) een hondenpuzzel een kong of speuren of dingen zoeken.
Als laatste is beweging ook belangijk voor een hond om lekker in zijn vel te komen zitten, ik denk dat een hond veel baat heeft om elke dag minimaal een uur lekker los te rennen, snuffelen en spelen, maar dan wel op een plek waar weining andere mensen en honden zijn.

Als het je lukt om je hond beter in balans te krijgen, komt er vanzelf meer ruimte om aan de andere dingen te werken.