dreigende houding bij comando /correctie

Hier heb je volkomen gelijk in, Dobber! Dat geldt idd voor ieder van ons die advies geeft.

Maar specifiek in dit verhaal zat TS met een hond die gromde en hapte. Er werd een GT ingeschakeld die werkte volgens de dominantietheorie en de hond heeft hier helemaal niet goed op gereageerd (TS zegt dat het gedrag hierdoor nog verergerd is). Verschillende mensen hebben haar hier het advies gegeven het over een andere boeg te gooien en eerst te werken aan rust en vertrouwen. Dit heeft blijkbaar goede resultaten. Is de hond nu ineens perfect? Natuurlijk niet. Gaat ze vanaf nu alles kunnen aanpakken met negeren en rust? Natuurlijk niet. En ik ben blij te lezen dat ze bepaalde eigen inzichten ook bewaard, omdat ze voelt dat die voor haar hond werken.
Het is dus niet zo dat deze adviezen zaligmakend waren, maar ze hebben TS wel helpen inzien dat er ook andere visies zijn op hondengedrag, en dat er niks mis is met je eigen denkwijze in vraag te stellen en het over een andere boeg te gooien.
Dus dat kan ik alleen maar toejuichen.

Wou toch nog even vermelden dat ik niet akkoord ga met de visie dat liefde een gevoel zou zijn dat enkel mensen kennen. Liefde is net een heel primair gevoel. Alle zoogdieren kennen het omdat het nodig is voor het in stand houden van hun soort: ze moeten hun jongen immers voeden en grootbrengen en beschermen tegen gevaar. Zonder liefde te voelen gaat dit niet. Misschien is het niet het soort 'liefde' dat jij bedoelt, maar het is wel degelijk liefde.

Dag mensen,(Bootsy)
hehe heftig hoor, wat heb ik allemaal 'veroorzaakt'nee hoor grapje...
Ik begrijp beide kanten van verschillende mensen...
en haal er nu de dingen uit
, en denk er over na...de ene keer voel ik me in het ene verhaal en de andere keer begrijp ik de zorgen ook...
Het is bij deze hond niet het een of het andere...en ook deze hond kent verschillende kanten...
Dat ik voorzichtig moet zijn met te 'open' handelingen, te blij (op een verkeerd moment) of te snel op een ander moment...
Lichaamstaal is bij hem erg belangrijk, om hem niet op het verkeerde moment te aaien, waardoor zijn onzekerheid wordt bevestigd...let op de houding van zijn lichaam...
Ik leer elke dag bij....en er is inderdaad geen 1 weg hetzelfde....en de goeie...!!!!!
Voor nu mag dit toppic van mij wel gesloten worden....daar het niet de bedoeling is lijkt mij om elkaar te overreden....ieder heeft zijn eigen mening....en ieder mag het naar eigen inzicht vertellen....bedankt voor jullie inzet!!!!
Heb inmiddels met de gt gesproken, en allerlei zaken' ópgehelderd'en daar ben ik erg blij mee...
Voor nu gaan we verder zo...en inderdaad eerst het vertrouwen...en daarna een vrolijke hond...en daar zijn we het met zn allen over eens!!!!

Miranda

Hallo,

ik was vanplan een heel verhaal te gaan schrijven maar dat gaat toch neer komen op wat hier boven al genoemd is. Ik sluit me bvb volledig aan bij Henrike, en mijn tip is alleen nog kijk nogmaals eens goed naar de rangorde regeltjes want dat wil naar mijn idee ook nog niet werken zoals het hoord, maar dat kan ook komen door alle onzekerheid bij bijde partijen.

Mvg Jasmijn.

Ps : Misschien is het leuk wanneer het weer wat beter gaat met jullie bijde om eens een kijkje te nemen op deze website www.dogbasic.nl

Het is jammer dat ik je geen privé berichtje kan versturen omdat je een gast bent op deze site,
maar misschien is DogPartner van Henk Vervenne iets voor je. Als je op de site kijkt moet je de butten Workshops aanklikken en deze pagina even door lezen, wil je meer van hem weten zou je contact met hem moeten opnemen dan kan hij uitlegen wat hij voor je zou kunnen betekenen.

En wanneer het dan beter gaat, is het misschien leuk om een leuke uitdaging aan te gaan met je hond. Workshop Treibball of een ABC dogbasic Workshop bij Hermina Stout van DogBasic (www.dogbasic.nl)en de website van Henk is www.dogpartner.eu

mvg Jasmijn.

Het is jammer dat ik je geen privé berichtje kan versturen omdat je een gast bent op deze site,
maar misschien is DogPartner van Henk Vervenne iets voor je. Als je op de site kijkt moet je de butten Workshops aanklikken en deze pagina even door lezen, wil je meer van hem weten zou je contact met hem moeten opnemen dan kan hij uitlegen wat hij voor je zou kunnen betekenen.

En wanneer het dan beter gaat, is het misschien leuk om een leuke uitdaging aan te gaan met je hond. Workshop Treibball of een ABC dogbasic Workshop bij Hermina Stout van DogBasic (www.dogbasic.nl)en de website van Henk is www.dogpartner.eu

mvg Jasmijn.

Ik vind het moeilijk te lezen dat je zo met een hond om kan gaan, ikzelf heb het nooit op zo'n complexe manier bekeken..Net als dat ik met mensen om ga, daar denk ik ook niet continu bij waarom ze wel of niet aardig doen, lijkt me dood vermoeiend.
Ik kan alleen oordelen erover na mijn ervaringen. Zoals ik eerder schreef was Bijou een hond die graag je handen af likte, of je gezicht. Zij was allesbehalve een hond die dacht dat ze ''de baas'' was, juist het tegenover gestelde. Daarom kan ik mij niet voorstellen dat zij dit deed om mij te laten weten dat zij ''de baas'' was. Jouw andere voorbeelden van markeren heb ik nog nooit gezien bij honden, schuren langs objecten bijvoorbeeld..Ook het likken van honden bij elkaar heb ik nooit gezien.

Mede hierdoor is inderdaad mijn visie dat een hond likt mede door wellicht de smaak van onze huid, maar vooral een vorm van verzorging of affectie. Jouw visie dat honden niet weten wat liefde is, ik weet niet of dat ooit is bewezen of onderzocht. Ik denk dat honden veel meer voelen dan wij denken te weten.

Wat het ook is, negatief of positief, ik heb het altijd als positief ervaren, en ik denk dat dat het belangrijkste is

Ehm, hoe bedoel je: 'zo met een hond om kan gaan'? Dat ik Dobber mij niet laat likken? Tsja, daar heb ik geen problemen mee hoor (ook omdat ik het dus niet hygiënisch vind). We leven hier heel relaxed en de regels die ik heb zijn duidelijk en daar hoeven we dus ook niet krampachtig mee om te gaan.

Jammer dat je zelf nog nooit bepaald gedrag hebt gezien bij honden. Kom anders eens een keer langs, dan kun je met eigen ogen aanschouwen hoe Rico onze tuin weer even markeert als de zijne . Inclusief langs alle heggen schuren en op een hoek van de tuin te gaan rollen om met de vacht geur af te geven (onze hele heg is eraan gegaan ).

Ik denk wel dat honden affectie kunnen voelen voor elkaar en mensen. Maar liefde zoals 'houden van' vind ik een te diepe emotie die alleen bij mensen voor komt. Niet bij dieren.

Enneh, als jij het altijd als positief ervaren hebt is er ook geen probleem lijkt mij . Maar ik ervoer het wel als vervelend, helemaal toen ik meer leerde over de redenen van het likken. Daarom hier geen gelik meer aan mij .

Waarom moet markeren voor jou nou eigenlijk zo'n negatieve lading hebben? Je kunt het ook zien als "Jij hoort bij MIJN roedel, jij draagt mijn geur en daarmee horen wij dus bij elkaar" Vergeet niet dat wanneer de hond mijn hand lekt, of zich op mijn voeten legt, mijn geur ook op hem komt...en niet alleen zijn geur op mij. Het woordje "MIJN" is daarin misschien wel wat misleidend...maar zie het eens als "MIJN familie, wat tevens HAAR familie is en ZIJN familie" Het is jezelf betrekken bij een groep.

En waarom is dat anders bij bijvoorbeeld een bal? Omdat een bal een object is, net zoals prooi voor de hond een object is (er is dan geen schakeling van sociaal instinct, het erkennen van de eigenheid van een organisme)

Het hele rollenspel geeft een invulling aan de markering, de markering bepaalt niet hoe de rollen onderling liggen tussen mens en hond. Markeren is dus pas problematisch op het moment dat jij jezelf als instabiel voordoet in de ogen van de hond, opdat deze een misplaatst verantwoordelijkheidsgevoel krijgt.



Waarom zou een hond daar niet toe in staat kunnen zijn volgens jou? Ik denk dat als je kijkt naar de biologische rede voor "Liefde" namelijk het vormen van een intense band om leven en overleven in groepsverband mogelijk te maken, je dit juist bij een dier als de hond terug zou moeten zien. Dat het dier wat "primitiever" is in zijn beleving en uitingsvorm neemt natuurlijk niet de emotie op zich weg in mijn optiek.

Maar nogmaals, ben wel erg benieuwd waarom dat volgens jou niet zou kunnen.

Markeren IS ook een vorm van jij hoort bij MIJN roedel, jij draagt mijn geur en daarmee horen we bij elkaar. Markeren is alleen ook een uiting ranghoger zijn, de de beslisser zijn in het roedel. Als markeren voor Dobber puur zou zijn dat 'wij bij elkaar horen' is er niks mis mee, maar er hangt alleen veel meer aan vast dan alleen dat (in Dobber haar geval ook een vorm van uitdagen, antwoorden vragen). Op iemand's voeten gaan liggen is ook markeren door geuroverdracht, maar daar speelt ook nog een mentale rol bij. De hond ligt OP je voeten en hoe subtiel ook, het is hele duidelijke communicatie maar je moet het wel zien/willen zien. Het is o.a. een vorm van subtiel duidelijk maken hoe de hond je ziet: 'ik lig bovenop jou dus jij hebt je te schikken naar wat ik wil'. Het kan ook uitdagen zijn: ik weet dat jij de baas bent, maar ik wil toch even testen of je hier wel correct op reageert. Dobber legt ook wel eens een poot over Rico zijn schouders (normaal een hele uitdagende, ranghogere uiting). Maar op dat moment is het spelen en stelt Rico zich lager op zodat Dobber ook met hem durft spelen. Zou Dobber zomaar 'uit het niet' een poot op Rico leggen (hoe subtiel dan ook) dan krijgt ze direct een correctie. Dat mag niet. Honden zijn veel subtieler dan wij denken en ook iets simpels als een poot ergens op leggen of ergens overheen schrapen kan een betekenis hebben die wij er in eerste instantie niet in zouden zoeken.

Markeren alleen bepaalt niet hoe de rollen liggen, maar het is wel een onderdeel daarvan en het brengt ook tot uiting hoe de rechten, privileges en plichten verdeeld zijn. Het recht om zoveel mogelijk geur af te geven behoort aan de leiders van het roedel en daar horen ook weer andere rechten en plichten bij. In een roedel kunnen er meer honden zijn die markeren, maar de leiders van de groep zullen zoveel mogelijk proberen daar overheen te markeren om hun eigen geur het meeste te laten ruiken. Dat zou betekenen dat wij tijdens een wandelingetje opeens over de plas van onze hond heen gaan plassen. Dat is in deze maatschappij niet echt gewenst (en ik ben nogal gesteld op mijn privacy ) en dus sta ik het markeren in het geheel niet toe. Het recht om te 'markeren' en leider te zijn moet je verdienen in de hond zijn ogen, dat krijg je niet zomaar. En daarom stelt de hond ook vragen, hij laat bepaald gedrag zien om jou een antwoord te ontlokken. Dat kan iets simpels zijn als 'toevallig' in het spel een poot op je voet zetten (geuroverdracht met de voetzooltjes), maar ook je voet op een hoger niveau plaatsen en kijken hoe de ander daarop reageert. Reageer je daar niet correct op dan zal het gedrag zich steeds vaker gaan herhalen en zie je dat ook terug in andere gedragingen.


Ik geloof niet dat wij mensen een hogere diersoort zijn zoals de evolutietheorie leert. Ik geloof dat wij mensen als kroonstuk op de schepping geschapen zijn en dat wij als enige 'soort' in staat zijn om op een hoog niveau liefde te voelen. De biologische reden die jij noemt voor liefde is volgens mij ook al gebaseerd op evoluerende dieren die uiteindelijk tot mensen benoemd zijn, maar dan zijn we het in de basis al niet eens met elkaar op dit gebied. Honden kunnen zeker affectie voelen, maar gehecht zijn aan iemand/ander dier wil ik niet verwarren met die diepe emotie die liefde heeft. Die is m.i. alleen weggelegd voor mensen.

Ik ben niet gelovig..

Liefde bestaat zeker tussen dieren.

Dit is zoal 1 voorbeeld,
http://www.youtube.com/watch?v=Sju3kSTAzdI

En als ik het dan over kokkie heb, dan heb ik hier een foto dat ze
op mijn schoot ligt. Ik heb haar zo niet neergelegd, dat doet ze zelf.
Het is dat ze niet kan lachen maar ze geniet door het kroelen,

" target="_blank">

Zou fysiek contact niet voornamelijk een vertrouwenscomponent zijn in de relatie tussen mens en hond, of hond en hond? En dan heb ik het dus niet over het markeren van objecten zoals een bal of een muur...maar puur de interactie van roedelgenoot tot roedelgenoot. Het niet dulden van een aanraking, buiten het spelen om, kan dat niet eerder te maken hebben met hoe "open" een hond in het algemeen staat voor de toenadering van de ander? Je stelt zelf steeds dat honden communicatie veel dieper gaat dan de meeste mensen denken, maar vervalt dan altijd in het haast dogmatische rangorde verhaal, wat eigenlijk (conceptueel) een heel simplistische manier van gedrag interpreteren is...dat vind ik jammer. En dat is dus pertinent geen aanval op jouw methode, maar wel op de manier waarop jij deze methode hanteert.



Oh, okay. Dan verschillen wij inderdaad fundamenteel van mening in deze. Heeft verder weinig nut om daar over, op een Hondenforum, te praten.

Ik vind het fijn te lezen dat het goed met de hond gaat super...

Ik ook, trouwens.

Fantastisch hoe de eigenaren zo'n omslag hebben kunnen maken.

Ik ben zo blij dat je dit zegt! Helemaal mijn idee. Waarom zit daar altijd zo'n negatief lading achter? Macht. Overheersen. Ik zie dat daar helemaal niet in en wil mijn hond ook helemaal niet vanuit die optiek bekijken.
Hetzelfde met Dobbers idee van bovenop de voeten liggen: 'ik lig bovenop jou dus jij hebt je te schikken naar wat ik wil'.
Nu, m'n hond gaat nooit op m'n voeten liggen, maar ze heeft het de eerste weken als pupje wel es gedaan. Ik zag het dan meer als steun en geborgenheid zoeken en niet als een machtspel.
Ik vind dat er interessante dingen in de roedelmethode worden gezegd, maar niet als het steeds zo'n negatieve lading krijgt. Dan denk ik weer: nee, da's toch niks voor mij.

Fysiek contact (op de goede manier) kan alleen maar als er vanuit beide partijen vertrouwen in elkaar is. Een hond die de mens niet vertrouwt zal zich ook niet ontspannen door die mens laten aanraken en een mens die een hond niet vertrouwt zal deze hond niet gaan aaien oid. Dus er is sowieso een mate van vertrouwen nodig als het gaat om fysiek contact. Markeren zie ik ook niet in die zin als iets negatiefs maar als iets dat binnen de communicatie van een hond past. En daar reageer ik op een bepaalde manier op, niks meer en niks minder. Markeren heeft voor mij niet per definitie een negatieve lading. De hond van mijn broer markeert ook overal, maar ik heb zoiets van: niet mijn hond, niet mijn probleem. Natuurlijk zou ik het niet toestaan als het mijn eigen hond zou zijn, maar dat is het niet. Vind ik het vervelend dat hij onze tuin onder plast en poept? Ja, natuurlijk (des te meer omdat hij brokken krijgt ). Maar daarom heb ik nog niet dezelfde regels voor hem als ik ook voor Dobber heb. In het geval van Dobber heeft haar markeren voor mij wel een negatieve lading, maar dat maakt nog niet dat ik markeren per definitie als iets verkeerds zie.

Trouwens, hoeveel denk je dat wij mensen wel niet markeren? Alles waar we met onze handen aan zitten heeft onze geur bij zich, of we dat nu bewust of onbewust doen. Wij mensen zetten onze naam op datgene wat van ons is, een hond zet zijn geurinformatie er op door er overheen te schuren, schrapen, likken, liggen etc. Maar daarom hoef ik het niet te accepteren als mijn hond met zijn geurinformatie iets dat van mij is, als voor hemzelf toe-eigent. Als ik zie dat Dobber met haar lichaam langs de rand van de stoel schuurt waar mijn knieholtes altijd het hout raken, dan geef ik aan dat ze dat niet mag doen. Want op dat moment heeft ze geen jeuk, maar is ze haar geur over die van mij aan het zetten (in mijn knieholtes zitten immers zweetklieren en dus geef ik daarmee mijn geur af op het hout van de stoel).In dat geval heeft markeren een negatieve lading, maar of markeren uberhaupt negatief is, is dus afhankelijk van verschillende factoren (is het mijn hond, wat bedoelt ze ermee etc.).

@Christel: op de voeten gaan liggen kan meerdere redenen hebben maar ik heb het in mijn reacties alleen gehad over Dobber en waarom Dobber zoiets zou kunnen doen. Niet waarom een pup bijvoorbeeld het kan doen.

Dat zeg je heel goed, wij markeren constant. Maar als ik mijn broer een schouderklop geef, dan doe ik dat uit vriendelijkheid...een stuk communicatie dat zegt "het komt helemaal in orde, en je bent sowieso niet alleen" En als ik mijn hand op het hoofd van een kind leg, dan is dat niet mijn kind maar zoek ik wederom een stuk contact, samenhorigheid, en geef tevens steun via mijn aanraking. Het "markeren", "afscheiden van de geur" is een bijproduct van de daadwerkelijke intentie, namelijk het opzoeken van een stuk samenhorigheid. Neemt een kind mijn hand, dan hoef ik nog niet van het kind te zijn...maar dan zoekt het kind steun en maakt dit (heel primair) fysiek duidelijk.

Wat mij betreft is er eerst de intentie, dan de handeling en eventuele markering. Waarmee ik niet zeg dat er geen honden zijn die eens mens "markeren" met die intentie...maar waarmee ik wel wil zeggen, kijk eens wat verder dan het rangorde verhaal.

Waarmee ik overigens niet de vergelijking tussen mens-hond wil trekken...laat dat duidelijk zijn. Maar we zijn wel beide zoogdieren, en in die zin zullen veel van onze basis behoeftes en intenties niet al te zeer verschillen.

Mijn doel was enkel om aan te geven dat Intentie vooraf gaat aan Gedrag, en dat dit Markeren als bijproduct (of soms als Product, afhankelijk van de Intentie) komt te bestaan.

Ik ben het in dit geval helemaal niet met je eens dat 'we beide zoogdieren zijn en dus veel dezelfde basisbehoefte's en intenties hebben'. Dezelfde basisbehoeften? Zeker zullen die er zijn. Dezelfde intenties? Absoluut niet, er zijn intenties die honden dingen laten doen/zien die overeenkomen met hoe wij mensen dat doen, maar er zijn m.i. ook genoeg intenties en gedragingen die eerder NIET overeenkomen dan wel. En dus is de vergelijking hand op kop = hand op hooft niet te trekken. Voor de hond is die actie heel anders van voor een kind. Je ziet dat ook vaak bij paarden, een schouderklopje geven en een 'goed zo, jongen'. Maar voor het paard is het niks meer dan een paar tikken. Goed bedoelde tikken, maar nog steeds krijgt hij klappen op het schouder. En hoe harder, hoe beter schijnen we haast te denken. Dat is toch krom? Want puur omdat wij mensen elkaar wel eens een schouderklopje geven, moeten dieren het ook maar als zodanig ervaren. Dat snijd toch niet?

En ik snap dat jij niet per definitie het voorbeeld van de je broer of je hond een schouderklapje geven gebruikt hebt om de vergelijking op te laten gaan, maar je schrijft wel dat binnen zoogdieren veel basisbehoeften en intenties bijna gelijk zijn. En daar ben ik het dus niet mee eens, basisbehoeften zullen vaak nog wel overeenkomen maar intenties? Nee, echt niet. Een hond heeft hondengedrag en dat kunnen wij niet zomaar overzetten naar mensengedrag. De intenties van een hond zijn hondse intenties, geen menselijke. Zeggen dat markeren alleen een bijproduct is van een intentie en verder niet vind ik te krom door de bocht. Natuurlijk ga ik niet zeggen dat als Dobber ergens loopt ze bewust aan het markeren is, of dat als ze over de grond rolt dat niet van plezier en tevredenheid kan zijn. Maar als ik een hond zie die na het poepen met de achterpoten over de grond schraapt zeg ik dat wel, net zoals ik zeg dat het markeren is als een hond bewust over een stokje gaat rollen en schuren. En dan gaat het schrapen niet per ongeluk als resultaat van het poepen, maar heel bewust om nog maar meer geur af te geven op dat stukje grond. En het rollen over het stokje word heel bewust gedaan om eerst dat stokje te markeren als 'van mij' om er daarna pas mee te gaan spelen. Hoezo zonder intentie maar als bijproduct? Is die intentie dan per definitie verkeerd? Nee. Maar het kan wel een intentie op zich zijn om te markeren. Markeren puur als bijproduct zien zoals een hond die per ongeluk markeert door ergens overheen te lopen ben ik het niet mee eens.

Je maakt een hele klassieke fout om je blind te staren op Gedrag, terwijl juist de Intentie (dat onzichtbare stukje dat voor het Gedrag komt) zo belangrijk is voor het interpreteren van wat je uiteindelijk kunt zien (Gedrag)

Intentie kun je nooit Zien, enkel herleiden door na uiteindelijke resultaten te kijken. Zo grijp jij steeds terug op het gedrag van Dobber en gebruik jij het Gedrag op zich (en niet het resultaat van het gedrag) om jouw beeld van de Intentie te rechtvaardigen...en dat kan niet.

Voorbeeldje: Ik sta onder aan de trap, hond staat naast mij. Hond loopt de trap op.

Jij zou dit kunnen zien als dat de hond zich letterlijk hoger maakt dan ik, en dan een tirade over rangorde af kunnen steken.

Vervolgens gaat boven de deur open en daar staat mijn huisgenoot met een heerlijke biefstuk in de handen.

Door het uiteindelijke resultaat te bekijken (hond eet boven biefstuk) krijg je een compleet ander beeld van de Intentie van het de trap oplopen.

Jij ziet de broer van Dobber in je tuin plassen en ziet dus eigenlijk "Hij markeert" Markeren link jij aan eigendom en dus is Rico dominant bezig. (Jij hebt nog alleen maar naar het Gedrag van Rico gekeken)

Maar tegelijkertijd zou Rico ook bezig kunnen zijn met het uitzetten van zijn eigen geur, omdat die verder nergens te bekennen is en hij zich daardoor niet veilig/op zijn plaats voelt, in de tuin. En dan hebben we het eigenlijk over een stuk onzekerheid, en niet zo zeer dominantie.

Dit is tevens de hond die geen aanraking wil hebben, of daarna jouw geur eruit schudt. Maar een hond die geen geurtransactie van jou accepteert, komt die ook niet opzoeken om het daarna weer eruit te schudden.

Gedrag: zoekt aai op,
Resultaat: schudt zich uit en loopt weg
Intentie: ?

Gedrag: zoekt aai op,
Resultaat: schudt zich uit (stress signaal?) en loopt weg

En dat vind ik eerder een onzekere hond die niet goed met jouw prikkels om kan gaan, dan een dominante hond. Waarvan de intentie dus wel contact was, maar die totaal niet kan handelen.

Het grote probleem is dat wij vaker niet dan wel het Resultaat in de ogen/neus van de hond niet goed kunnen bevatten...daar lopen wij als mensen tegenaan bij het interpreteren van Gedrag. Maar om je dan dood te staren op het Gedrag an sich, dat is een grote fout.

een corectie band dmv een stroomband
de petsafe zeer diervriendelijk maar wel doeltreffend
mits je hem op de goede manier gebruikt.

alleen bij fout gedrag gebruikrn en bij goed gedrag belonen.
helpt echt. google maar eens

FYSIEKE CORRECTIES/CORRIGERENDE HULPMIDDELEN

HP hecht belang aan verantwoord en positief opvoeden. Met inzicht en geduld kun je een hond prima op positieve wijze opvoeden.

Het adviseren en/of rechtvaardigen van fysieke correcties en/of corrigerende hulpmiddelen of andere (fysieke) provocerende handelingen is daarom niet toegestaan. Behalve dat het beschadigend is voor de vertrouwensrelatie en stress veroorzaakt bij de hond kunnen ze ook een risico vormen voor de veiligheid en gezondheid van mens en dier.

Voorbeelden van fysieke correcties; Een hond corrigerend in het nekvel pakken (al dan niet schudden), een hond op de grond duwen en/of vastklemmen, knijpen, prikken/porren, de bek vastklemmen, een tik geven, slaan en schoppen, anderszins pijnigen of provoceren.
Corrigerende Hulpmiddelen; Wurg- en stroombanden en slipkettingen.

Hier geldt dat het iedereen toegestaan is om allerlei vragen rondom opvoeding te stellen. Ook als dit vragen betreft over fysieke correcties of corrigerende hulpmiddelen. Wij willen juist hierin meewerken aan een stuk bewustzijnsvergroting ten aanzien van verantwoord opvoeden. Een open gesprek hierover is dus mogelijk, maar actief adviseren van fysieke correctie of correctiehulpmiddelen of provoceren is niet toegestaan en wordt aangeduid met een rode pijl en een moderatormededeling . Herhaaldelijk actief adviseren of provoceren levert een waarschuwing en bij doorgaan een afkoelban op.

Een vriend van ons gelooft ook heel erg in rangorde.
We waren er overlaatst nog es over bezig, en toen zei hij:
"Als de hond zich fysiek boven jou zet (dus hoger gaat staan), wordt hij de ranghogere en jij de ranglagere."
Ik zeg: "Waar baseer jij dit nu op?"
Hij zegt: "Geen enkele hond volgt nog een bevel op als de baas zich onder de hond bevindt."
Dat wou ik wel es testen.
Dus ik ga op de grond liggen. Nanu komt kijken wat ik doe en gaat helemaal boven me staan. Ik zeg: "Zit." En ze gaat onmiddellijk zitten. En dan is het nog niet eens een 'commando'-hond, haha.
Tot zover zijn bewijs van zijn rangorde-theorie. Tja, vond ie niet fijn...

Hoi Eric,

ik weet niet hoe jij er op komt dat een corectie band dier vriendelijk is . Tegewoordig bestaat de positieve honden training uit negatief gedrag nigeren en positief gedrag belonen, het kost wat tijd maar het helpt beter dan die corectie band van jou. Wanneer een hond ge corigeerd woord weet deze wat hij fout gedaan heeft, maar wat hij er voor in de plaats moet doen heeft de hond opdat moment niet geleerd. Wanneer een hond voor goed gedrag beloond woord weet hij wat hij moet doen om een beloning te krijgen en dit bouw je uit,

en zo zijn er veel meer positieve trenings methoden. Maar daar komt jou corectie band toch echt niet aan te pas, die kan de vuilnisbak in samen met de slipketting en de prikband de enige juiste plek waar deze "trainings"middelen thuis horen.

Mvg Jasmijn.

Er moet me toch iets van het hart zodat mensen een goed gevoel kunnen hebben over het verdere leven van mij en mn hond...

Na een gesprek te hebben gehad met de GT waar we mee gestart zijn...zijn we wezen kijken bij een training...

ER WORDT OP EEN POSITIEVE MANIER GETRAIND!!!!! NIKS GEEN RUKKEN AAN DE RIEM OF E>D>!!!!!

ALLES GERICHT OP DE AANDACHT VAN DE HOND NAAR JOU EN DAT BELONEN!!!!!!!

EN VOOR DE GEVORDEREN DIE DE AANDACHT MET VEEL VROLIJKHEID MET DE BAAS HEBBEN...die dat kunnen de clickertraining...

ALS ER EEN LIJN TE STRAK STOND MOEST HET METEEN MET AANDACHT KIJKEN NAAR DE BAAS < EN VROLIJK AAIEN ALS BELONING WORDEN gestopt...

Zijn honden liggen ook bij hem op de bank...

ONZE HOND WAS DOL OP HEM TOEN HIJ DE GT ZAG

Dit gaf voor ons de doorslag dat je niet alleen kan afgaan van 1 training...maar dat er OOK bij een GT meerdere wegen naar Rome leiden....

EN VOOR DEZE MAN GELDT ZEKER DAT ER MENSEN ZIJN DIE HEM VERKEERD BEOORDEELD HEBBEN...

EEN VROLIJKE HOND IS VOOR HEM HET BELANGRIJKSTE....EN VOOR ONS WAS HET EEN BEVESTIGING DAT HIJ ZOOOO ENTHOUSIAST WAS OP DE GT....DAT ER NIETS MAAR DAN OOK NIETS NEGATIEFS GEBEURD IS TIJDENS DE DAGEN DAT HIJ DAAR WAS...

Ik voel me ook heen naar nu, dat ik niet eerder een gesprek met de GT heb gehad daarna.....dat had veel opgehelderd...de gt kwam zelf langs om te vragen hoe het nu ging..
IK SCHAAM ME DAT IK ZO MEE GEGAAN BEN IN MIJN EMOTIES...maar ben uiteindelijk gelukkig met deze GT !!!!!

Onze hond heeft zijn rust redelijk gevonden...hij ligt s'avonds helemaal languit op z.n rug te slapen....en dreigende houdingen zien we slechts 1 x in de week...heel kort....en daarna...niet meer...
We gaan heel gericht bezig met oogkontakt...op een voor hem belonende manier...trouwens...na het spelen met de honden ..zocht hij ons op en kwam hij heerlijk bij ons liggen, met zn kop op de grond..om uit te rusten..de band groeit...