oei oei hebben meer chi's dit

Weet niet of er meer chi's dit hebben maar ik merk dat bram heeft erg aan mij hecht. Mijn andere honden ook wel maar hij word helemaal gek als hij mij niet ziet of hoort. Ik ging vandaag ff weg met een vriendin en liet hem bij haar dochters thuis maar hij heeft de hele tijd lopen piepen en onrustig wilde geen snoepje aannemen. Ook als zelfs iemand hem vast heb en ik sta naast diegene hij word vreselijk onrustig. Of hij als hij in de auto zit dan zit hij in een tas dan gild hij de boel bij elkaar ik negeer dit en uiteindelijk gaat hij slapen maar het lijkt wel of hij afgeslacht word

iemand een idee hoe ik dit kan oplossen of wat ik eraan kan doen.
ik heb dit nog nooit meegemaakt met me andere honden namelijk hahah

Die kleine Prutsjes staan er om bekend dat ze zich enorm hechten aan de eigenaar - dus ja, wat je beschrijft is ergens een beetje normaal, maar dit is wel op het randje. Heeft hij geleerd om alleen te zijn? Want dan zou het in principe minder een probleem moeten zijn.

Misschien heb je hem onbewust dit gedrag aangeleerd omdat je het zelf ergens prettig vindt?....

Die van mij is helemaal stapeltjes met me en er mag dan ook "niemand" in mij buurt komen om aandacht op te eisen - maar ze zal gewoon toch moeten leren delen.

Alleen laten is geen probleem - dat heeft ze van jongs af aan op een rustige manier geleerd. Sommige momenten heeft ze het daar heel moeilijk mee, maar als ik dan terugkom, beloon ik haar altijd met een snoepje en wat knuffels dat ze het zo goed gedaan heeft tijdens mijn afwezigheid.

Eerlijk moet ik wel zeggen dat er bepaalde mensen zijn bij wie ze zich goed voelt, en andere waar ze niet zo gelukkig mee is. Dus misschien een kwestie van polsen en uitproberen.

Hoe dan ook zijn het Hondjes met zeer duidelijke voorkeuren, die graag in de buurt van hun vertrouwde Baasje blijven.

Nee is in mijn ogen niet typisch chi eigen.
Jackie heeft dit nooit gehad, al laat je die bijvoorbeeld 10 uur alleen ze vind het allemaal wel prima.
Joy daarin tegen (d. Pinscher) had dit wel.
Piepen als ik wegging, al was het maar voor de deur.
In haar geval was het geen verlatingsangst maar bezitsdrang (roedelcompleet houden).
Als ze dit deed bij mijn ouders was het haar roepen, bij zich nemen en toespreken van NU klaar. Echter bij ieder ander bleef ze doorgaan.
Ga ervoor zorgen dat hij leert om alleen te blijven, zowel als je thuis bent als wanneer je weggaat.
Of het verlatingsangst is of bezitsdrang weet ik niet maar hier moet je wel aan gaan werken.

ik vind dit ook niet echt Chi-eigen. Het is maar net hoe je ze zelf opvoed en ermee om gaat. Puk kan ik makkelijk bij andere achterlaten. Hij is dan wel even onrustig en op zoek naar mij, maar binnen een paar minuten is het over en speelt hij weer vrolijk verder.

Hij zal overigens wel altijd kiezen voor het vrouwtje. Wat hij ook aan het doen is, zodra ik wegloop gaat hij mee.

Ik heb het Puk toen hij klein was aangeleerd door hem regelmatig even 'uit te lenen' aan andere mensen. Even een middagje hier spelen, of een dagje daar zijn. Dat heeft in zijn geval goed gewerkt

ik vind dit ook niet echt Chi-eigen. Het is maar net hoe je ze zelf opvoed en ermee om gaat. Puk kan ik makkelijk bij andere achterlaten. Hij is dan wel even onrustig en op zoek naar mij, maar binnen een paar minuten is het over en speelt hij weer vrolijk verder.

Hij zal overigens wel altijd kiezen voor het vrouwtje. Wat hij ook aan het doen is, zodra ik wegloop gaat hij mee.

Ik heb het Puk toen hij klein was aangeleerd door hem regelmatig even 'uit te lenen' aan andere mensen. Even een middagje hier spelen, of een dagje daar zijn. Dat heeft in zijn geval goed gewerkt

ik vind dit ook niet echt Chi-eigen. Het is maar net hoe je ze zelf opvoed en ermee om gaat. Puk kan ik makkelijk bij andere achterlaten. Hij is dan wel even onrustig en op zoek naar mij, maar binnen een paar minuten is het over en speelt hij weer vrolijk verder.

Hij zal overigens wel altijd kiezen voor het vrouwtje. Wat hij ook aan het doen is, zodra ik wegloop gaat hij mee.

Ik heb het Puk toen hij klein was aangeleerd door hem regelmatig even 'uit te lenen' aan andere mensen. Even een middagje hier spelen, of een dagje daar zijn. Dat heeft in zijn geval goed gewerkt

ik vind dit ook niet echt Chi-eigen. Het is maar net hoe je ze zelf opvoed en ermee om gaat. Puk kan ik makkelijk bij andere achterlaten. Hij is dan wel even onrustig en op zoek naar mij, maar binnen een paar minuten is het over en speelt hij weer vrolijk verder.

Hij zal overigens wel altijd kiezen voor het vrouwtje. Wat hij ook aan het doen is, zodra ik wegloop gaat hij mee.

Ik heb het Puk toen hij klein was aangeleerd door hem regelmatig even 'uit te lenen' aan andere mensen. Even een middagje hier spelen, of een dagje daar zijn. Dat heeft in zijn geval goed gewerkt

ik vind dit ook niet echt Chi-eigen. Het is maar net hoe je ze zelf opvoed en ermee om gaat. Puk kan ik makkelijk bij andere achterlaten. Hij is dan wel even onrustig en op zoek naar mij, maar binnen een paar minuten is het over en speelt hij weer vrolijk verder.

Hij zal overigens wel altijd kiezen voor het vrouwtje. Wat hij ook aan het doen is, zodra ik wegloop gaat hij mee.

Ik heb het Puk toen hij klein was aangeleerd door hem regelmatig even 'uit te lenen' aan andere mensen. Even een middagje hier spelen, of een dagje daar zijn. Dat heeft in zijn geval goed gewerkt

Huh? Waarom 4 keer? Ik krijg de andere berichtjes ook niet weg:(

Ik heb inderdaad wel eens gehoord dat chi's de neiging hebben zich aan één iemand te hechten. Ik weet niet of dit waar is want ik heb Twinko voor de zekerheid maar vast van kleins af aan geleerd om alleen te blijven. Het zij in z'n bench, het zij bij 'vreemden' thuis.
Hij kan dit prima maar ik merk wel dat zolang ik er bij blijf hij toch constant mij opzoekt. Zodra ik weg ben gaat hij even lopen miepen en dan gaat hij rustig weer verder met wat hij aan het doen was.

Ik weet niet wat je allemaal al geprobeerd hebt maar hoe gaat het als je hem in je eigen huis alleen laat met iemand anders? Dus in een vertrouwde omgeving, met een 'vreemd' iemand, zonder jou.

ik ben altijd heel makkelijk met me honden en me andere pups die ik hier heb doen het ook super. Die zijn dan wel 6 maanden en die kunnen al alleen blijven geen uren nee dat niet maar wel als ik ff een boodschap moet halen. Bram is pas 3 maanden dus echt heel lang alleen kan hij niet. Hij blijft af en toe wel is thuis als ik die mechel van mij even alleen uitlaat en dan hoor ik hem ook niet.


En als ik dan binnen komt beloon ik hem ook en is hij helemaal happy. Ik geef hem ook aan zoveel verschillende mensen.

ik ben altijd heel makkelijk met me honden en me andere pups die ik hier heb doen het ook super. Die zijn dan wel 6 maanden en die kunnen al alleen blijven geen uren nee dat niet maar wel als ik ff een boodschap moet halen. Bram is pas 3 maanden dus echt heel lang alleen kan hij niet. Hij blijft af en toe wel is thuis als ik die mechel van mij even alleen uitlaat en dan hoor ik hem ook niet.


En als ik dan binnen komt beloon ik hem ook en is hij helemaal happy. Ik geef hem ook aan zoveel verschillende mensen.

Misschien is het gewoon een kwestie van tijd. Wat ik doe met Twinko is hem expres negeren wanneer er 'vreemden' in huis zijn of als we ergen op bezoek zijn. Zo doende moet hij wel naar die andere mensen om aandacht te krijgen.
En ik laat andere mensen hem wat lekkers geven wanneer ze op bezoek zijn.

Hoe oud was hij dat je m kreeg?
Bij te jonge leeftijd vertonen ze ook dit gedrag vaak namelijk
Maar ze hechten zich meestal aan een persoon het meest, degene die het meest met ze omgaat, ze eten geeft e.d.
Chitjes zijn erg aanhankelijk, daar staan ze om bekend maar bij normale opvoeding en socialisatie bij de fokker en later bij de eigenaar moeten ze er geen last van hebben.
Als je zo'n kleintje hebt is het moeilijk om streng te zijn, dat snap ik helemaal en herken ik ook Je laat ze dan onbewust misschien toch minder makkelijk alleen, corrigeert ze minder snel, maar dat is wel belangrijk.
Hij is nog klein, 3 mnd, nog een baby..
Train hem door thuis een benchje te geven waar je een lekker nestje in maakt en laat hem daarin slapen als je thuis bent. voer dit op door afentoe weg te gaan, eerst de kamer uit,steeds langer, later naar buiten zodat hij leert vanuit een veilige plek dat je altijd weer terug komt.
Wat onrust buitenshuis kan al snel voorkomen.
de meeste chitjes worden niet goed gesocialiseerd al vanuit de fokker thuis, afgezien van de wel goede fokkers uiteraard.
Onze fokster laat ze de laatste 2 weken al slapen in een benchje dat wij hebben gebracht, zodat ze al een veilig nestje en geur hebben vanuit het moedernest.
daarnaast gaan de pups vanaf 7 weken veilig mee op stap in de wagen, dus geen contact met mensenhanden en honden, maar wel onder de mensen en allerlei geluiden om zich heen, daardoor wennen ze overal al en dat scheelt heel erg veel later. veel pups komen uit een nestje dat alleen binnen heeft gezeten, waar weinig mensen zijn geweest en waar ze niet aan geluiden worden gewend. Dat zijn vaak angstige hondjes later, je ziet ze overal, veel te veel helaas.
Trainen dus, heel belangrijk!
Succes

* Wat is erg is als je rijd!

* Wat is erg is als je rijd!

Madammeke is ook erg aanhankelijk, maar ze kan goed alleen zijn - als het maar voor een op haar vertrouwde plek is.

Uitlenen aan andere mensen heb ik geprobeerd, maar werkt niet echt. Uiteindelijk wil ze toch het liefste bij mij zijn en krijgen we hele jankconcerto's als ik niet in de buurt ben.

Ikzelf heb er geen problemen mee, want ik heb nu een keer voor haar gekozen (inclusief de karaktertrek van het aanhankelijke). Vind het verder ook prima, zolang ze alleen kan zijn op een haar bekende plek is het verder geen probleem (ze gaat toch altijd overal mee naartoe).

Drie maandjes is inderdaad ook nog heeeeeeeeeeeeeel erg jong. Je bent nu steun en toeverlaat, maar met voorzichtige training komt het goed (althans - dat zou normaal gesproken zo moeten zijn).

Bij mij begon de "onafhankelijkheid" wat meer toen ze de puberteit in vloog, haha. Dan kan je roepen wat je wilt - mooi dat er dan ineens geen interesse meer is hoor....

Bartje trekt erg naar mij toe, ik zeg altijd dat hij een "mama's kindje" is ;- maar ik breng ook de meeste tijd met hem door.
Maar wanneer mijn man de hele dag met hem is trekt hij weer het meeste naar hem toe.
Soms is hij me erg aan het zoeken wanneer ik hem even aan iemand geef terwijl ik weg loop om iets te doen maar hij gilt dan niet.
Dat kan hij wel doen wanneer ik hem ergens achter laat en dus voor lange tijd weg ga dan piept hij wel.
Maar hij is gelukkig goed af te leiden en ik laat hem natuurlijk alleen achter bij hele lieve mensen
Wanneer ik thuis ben houd hij me goed in de gaten eerst liep hij me overal achterna maar daar heeft hij meer rust in gevonden.

Ja Chipke is ook heel erg gehecht aan mij. Die wijkt niet van mijn zijde als we samen zijn, gaat niet alleen in de tuin, ik moet altijd bij hem zijn.
Als ik hem naar mijn moeder breng als ik eens een dagje weg ga of zo dan piept die in het begin ook maar dit ging steeds beter en nu mama zelf een hond heeft is Chipke te druk bezig met rennen en vangen om mij te missen
Als ik hem thuis laat als ik weg ga dan zit ie in het washok. Dat is helemaal zijn plekje en hij vind het er prima. Laat ik hem gewoon in de woonkamer dan gaat ie slopen (lichtjes maar toch).
Maar we hebben het samen prima opgelost vind ik.

Dat laatste komt wel goed op een wandeling, dat grommen naar andere honden groot of klein.
Heb het al vaker gezegd maar dat is echt iets chi eigen volgens mij.
Jackie doet dit ook dus die 2 gaan elkaar wel aanvullen denk ik en Joy die vind alle honden leuk zelfs snauwende dus die is volhoudend dus dat komt ook wel goed.
Je hebt een pup die lekker de kat uit de boom kijkt, niks mis mee opzich. Beter dan zo'n secreet die meteen overal op af vliegt

Mijn hondjes met name Jackey is ook heeeeeeel aanhankelijk aan mij, mn vriend redelijk maar vooral aan mij. Ik kan hem wel alleen laten maar vreemde mensen moet hij niks van weten..

als de cursus trainer zijn riempje vastpakt (gewoon bij de lus) dan draait hij rondjes jankt piept rent niet normaal, maar na een poosje geeft hij zich over..

Ik ben nu bezig met op de cursus duidelijk te zeggen wat ik van hem verwacht en als hij tegen me aankruipt weg te stappen. als de cursus trainer t riempje pakt zo is t dan maar. vreende mensen hoeven hem van mij niet op te pakken, ik vind niet dat mijn hondje dat moet toe laten hij is tenslotte klein en mag zich van mij verdedigen....

als ik in huis ben lopen ze wel met me mee en liggen veel bij me op de plek waar ik ook ben...

misschien dat je m vaker achter moet laten bij andere?

ive en junior heb ik vanaf begin leren alleen te kunnen zijn, junior trekt zich ook erg op aan ivy.. ivy kan goed alleen zijn ..
maar als ik in huis ben in een andere kamer wil ze altijd bij me zijn, en die kleine dan dus ook...

dus als de deur dan soms dicht is piepe ze wel n beetje.. af en toe vervelend want ze willen overal erbij... hahahaha ze zijn zo gehecht aan hun baasjes altijd he!

Bink is ook heel erg gehecht aan mij,hij kan alleen thuisblijven of bij iemand anders maar als ik in de buurt ben wil hij echt niemand anders,fleurtje(york) is veel meer op zichzelf,die wil alleen komen wanneer zij daar zin in heeft