Wij hebben Floyd (Flatcoated Retreiver)nu 4 jaar. Hij was 8 weken toen wij hem kregen. Het is een gezellige hond, wil overal bij zijn, is blij als er iemand op visite komt.
Tot 1 jaar geleden. Wij hadden 2 mensen op visite en, de visite was toen al circa 2 uur binnen, opeens begon hij stilletjes te janken en te bibberen. Hij ging voor de deur staan en wij zijn toen gaan wandelen met hem. Terug gekomen begon het verhaal van vooraf aan. Wij zijn in een tijdsbestek van 1 uur driemaal met hem een ommetje gaan maken, maar hij snuffelde alleen en deed niets. Na de derde omgang hebben we hem maar in de keuken gezet en toen hebben we hem niet mer gehoord.
Wij laten hem altijd de visite begroeten, hij kent al onze visite, en daarna krijgt hij een kluif en moet hij de visite met rust laten. Maar die keer (en daarna ook de andere keren) at hij zijn kluif zelfs niet op!
Sinds die keer ging het steeds mis als er visite kwam, steeds hetzelfde: piepen en bibberen na enige tijd (het begint altijd iets later als de visite al enige tijd binnen is). Laatst kwamen 3 mensen op visite, hetzelfde verhaal, naar de keuken. Alleen begon hij toen erbij te hijgen. Toen we eens gingen kijken in de keuken, was de hele keukenvloer nat, geen plas maar hijgplekken, druppels.
Als de visite weggaat dan lijkt het alsof er niets aan de hand is en begint dan aan zijn kluif te eten.
Wij hebben 3 volwassen, buitenshuis wonende zonen, die, als ze langs komen, bedolven worden met likken ed. Hij is gewoon gek op hen en hun vriendinnen.
Tot laatst: op een zondagmiddag waren ze alle 6 aanwezig en toen begon de ellende. Hij wilde zelfs de bank op kruipen om achter mijn vrouw te komen. Hij mag niet op de bank en probeert dat normaliter ook niet.
Wat ons opviel is, dat als er maar 1 persoon op visite komt, er niets aan de hand is. Maar als het er 2 of meer zijn, gaat het mis.
We beginnen zelf al radeloos te worden als er visite gaat komen.
Wat o wat kan er aan de hand zijn?
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Angstige hond bij visite" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Ik denk dat jou hond ergens van geschrokken is waar en hoe dat blijft de vraag ik kan je helaas niet verder helpen om dat ik niet naar jou hond kunt kijken en ik jou hond niet kan.
Ik zou zelf naar een gedrasdeskundige gaan zoeken en jou hond eens komt opserveren.
Ik wens jou heel veel sterkte toe.
te druk voor de hond ? is er een aanleiding geweest dat de hond de drukte niet meer aankan ?
ga eens voor een medische check naar je dierenarts. misschien ziet hij iets aan de hond.
wat je uit kan proberen is, als je weet dat er bezoek komt, neem je de hond mee aan de lijn, laat de hond zitten, als het bezoek binnen is. en neem de hond dan weer mee terug uit de ruimte met het bezoek, kijk of de hond dan nog bibbert en vreemd gedraagt. er kan een medische oorzaak zijn, waarom de hond zo reageerd op vele mensen, en niet op een .
en vooral omdat jullie hond dit nimmer vertoond heeft dit gedrag.
Ik denk ook de drukte..
Te veel energie in het huis..
Om daar nou op te gaan trainen...gewoon zorgen dat de hond niet in het gezelschap hoeft te zijn.
Medisch onderzoekje kan natuurlijk nooit kwaad om gezondheid uit te sluiten.
Hmm, heel raar. Denk dat het moeilijk is om hier iets over te zeggen aangezien we niet weten/zien wat er precies gebeurt. Kan mij voorstellen dat het nu, na een jaar al een beetje een geconditioneerd gedrag is. Maar wat heeft de eerste maal de situatie veroorzaakt? Was er toen echt niets speciaals aan de hand? Denk dat je best eens gedragstherapeut inschakelt die kan observeren wat er precies gebeurt wanneer je bezoek hebt. Hoe gedraagt iedereen zich? (zowel jullie als de hond). Wat een jaar geleden de oorzaak was, doet er nu waarschijnlijk zelfs niet meer toe.
Denk dat het beste wat je nu kunt doen, is zelf die negatieve ervaring los laten. Ongewild wordt zijn gedrag nu mogelijk ook door jullie gevoed omdat jullie je ook slecht en onzeker gaan voelen. Jullie zitten waarschijnlijk al te wachten tot wanneer het gaat gebeuren. Onzeker en bang gedrag wordt binnen de roedel niet getolereerd. Mensen gaan bij bang en onzeker gedrag gaan bemoederen en troosten (normaal intermenselijke reactie) maar bij honden versterkt dit net het negatieve gedrag omdat troosten eigenlijk belonen is van dit gedrag. Wanneer hij het gedrag vertoont zou ik kordaat, nee of welk woord of geluid dan ook gebruiken om te laten zien dat zijn gedrag niet gewenst is. Je moet wel zelf kalm blijven en niet boos of wanhopig nee beginnen roepen, want dan geraak je ook nergens. Een gedragstherapeut om de situatie juist te kunnen inschatten, lijkt mij daarom geen overbodig luxe.
Ik zit ook aan een medische check te denken, hoewel het vreemd is dat het alleen maar bij bezoek is. Misschien toch eens een bloed onderzoek laten doen en eventueel toch een keer naar laten kijken door een goeie gedragstherapeut.
Ik denk niet dat de hond ziek is dus ik zou al die dure kosten zoals onder zoeken maar even in de ijskast zetten.
Wat een raar verhaal.En toch hoor je zulke dingen vaker, alleen is het dus bij jullie gekoppeld aan visite. Maar er zijn ook honden die schijnbaar zonder enige aanleiding met zulk gedrag beginnen, vaak wel gebonden aan een bepaalde periode van de dag. Was hij tijdens het wandelen de eerste keer wel ontspannen? En vond hij de visite tijdens de wandeling oké? Het lijkt mij, als ik dit lees, dat het niet aan de mensen, want hij vindt je zoons aardig, maar aan de situatie ligt. En hij raakt dus ook echt in paniek.Hij moet haast ergens vreselijk van geschrokken zijn die eerste keer, maar je zou verwachten dat dat met de tijd zou slijten. Ik heb het zelf gehad met een oude schapendoes die dit 's avonds kreeg en daar niet uit te halen was, wat we ook probeerden. Na een paar nare uren viel hij dan in slaap en 's morgens was het over. Hij deed dat thuis ook. We zijn er nooit achter gekomen wat er nou gebeurde dat hij zo bang was en de hond is intussen overleden.
Ik kan je geen tips geven, helaas, ik kan je alleen vertellen dat mijn blinde Doedel het een tijd lang ook 's avonds gedaan heeft en dat dat gedrag verdwenen is zonder dat we ooit begrepen hebben waar het om ging.
Mischien kun je hem het best eerst even bij je bezoek laten en hem na heel korte tijd, voor hij echt angstig wordt, in de keuken doen. Dat is het enige dat ik kan verzinnen.
Ik wens je heel veel sterkte en blijf je verhaal volgen, want dit is iets wat vaker voorkomt en ik heb nog nooit gehoord van iemand die het begreepen en er daadwerkelijk iets aan kon doen.
Groet,
Elsbeth
Waarom ik aan een medische check denk is omdat het inderdaad best wel iets kan zijn waardoor de hond de situatie koppelt met iets naars. Hij zou bv pijn kunnen hebben en dat linkt naar bezoek.
Wat o wat kan er aan de hand zijn?
"
Onze halve Flat doet het eigenlijk ook (nu ik er aan zit te denken).
Alsof hij het heel erg koud heeft.
Hij gaat als een gek zitten geeuwen. likken, puntje van z'n staart kwispeld hij er bijna af.
Stress..
Allemaal bedankt voor jullie goed meedenken en raad.
Medisch mankeert Floyd niets, gelukkig.
Ook wij hebben de eerste avond nagedacht of hij soms ergens van geschrokken was, maar er was volgens ons niets bijzonders voorgevallen.Tenminste wat wij hebben kunnen constateren.
Ook de visite was niet luidruchtig of iets dergelijks.
Toen de kinderen op bezoek waren was het een zondagmiddag, de rest was allemaal 's avonds.
Dus aan een bepaald tijdstip ligt het waarschijnlijk ook niet.
Het vreemde is, dat als er maar een persoon op bezoek komt er helemaal niets aan de hand is.
Het is altijd bij 2 of meer. Misschien inderdaad de drukte? Maar waarom was dan de eerste 3 jaar niets aan de hand?
Op een gewone avond ligt hij altijd lekker te slapen.
We denken inderdaad aan het inschakelen van een therapeut. Baat het niet, schaadt het niet.
De vraag is alleen: waar vind je een goede therapeut?
Na het programma van de hondenfluisteraar zijn de hondentherapeuten in een keer met bosjes te voorschijn gekomen. Kent iemand misschien een goede, betrouwbare therapeut in de buurt van Maastricht?
Nogmaals iedereen hartelijk bedankt voor haar/zijn reactie!
Misschien een heel andere gedachte, maar kan het zijn dat hij jullie gewoon in de maling neemt? Ik ken het ras verder helemaal niet hoor, maar misschien hebben jullie dit gedrag zelf in de hand gewerkt door toen hij ermee begon, direct veel met hem te wandelen? En hoe vaker jullie het deden, hoe meer jullie hond ging doen om telkens maar 'naar buiten' te mogen. Zou dat een reden kunnen zijn van het gedrag?
Ik denk dat het de drukte is, teveel drukte, energie, maakt dat de hond in de stress schiet, vergeet niet dat zo;n hond feilloos de energie voelt van personen. Kan bijvoorbeeld zijn dat er een aantal personen tussen zaten, die volgens jullie hond, niet zo;n fijne energie had, wat hem in de stress doet schieten. Waardoor hij dit gedrag dus herhaalt, als er meerdere op bezoek zijn. K bedoel er overigens niet mee te zeggen, dat jullie bezoek slechte energie heeft, maar kan het bijvoorbeeld zijn, dat niet iedereen van jullie visite dol is op je hond?
Hallo, jouw verhaal over het bibberen en janken doet mij denken aan de eerste keer dat onze hond een eleptiese aanval kreeg... Ook hij deed heel raar dus bibberen, rare geluiden maken, door zijn pooten zakken. Bleek dus achteraf dat hij een lichte aanval had gehad. Gelukkig is dit maar een paar keer in zijn 14 jaarige leven gebeurd.
Kan me voorstellen dat de hond ook hier van geschokken is en nu evt koppelt met het idee van zich niet lekker voelen met dat er bezoek is.
Je zou Marleen schmets kunnen vragen of ze jullie nog wil helpen. Anders weet zij nog wel iemand. zij is van Natural doglife. Ze is inmiddels verder gegaan met alternatieve geneeswijze maar is zelf een erg fijne gedragstherapeute.
Ja dat toeval verhaal dacht ik ook aan, de verschijnselen heeft Bora ook maar het is wel vreemd dat het bij bezoek is. Toevallen is onvoorspelbaar. Succes.
ps je zou ook bij www.dogsigns.nl kunnen kijken. Volgens mij zitten ze drie kwartier van jullie vandaan.
Helaas heeeeel herkenbaar. Ik heb sinds een tijdje een Bretonse Spaniël uit een asiel uit Spanje. Van haarzelf al wat bangig maar je weet nooit wat zo'n beestje meegemaakt heeft. Ze is heel vrolijk, slim, sociaal naar mens en dier, luistert goed. Maar..... Zodra er bezoek komt, gromt ze, trekt ze de mond op, staart tussen de benen, bibberen als een dolle. Het liefst kruipt ze dan ín me. Ikzelf denk dat het angst is omdat iemand op haar territorium komt; haar 'veilige' plekje, want zodra we met dezelfde mensen buiten zijn, is het allemaal weer prima. Vreemd hè. Ik stop haar nu als bezoek komt in de bench en zet deze na een half uur open. Dan kan ze zelf kijken of en wanneer ze erbij komt. Wel heel erg lastig dit. Iemand gaf de tip om 2 uur voor t bezoek komt een schoteltje met advocaat te geven. Helpt ook bij vuurwerk schijnbaar. Wellicht iets on over na te denken....
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Angstige hond bij visite" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?