Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Zijn de emoties van een hond gelijk aan die van de mens?" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
@ Kai, wist je dat een knipoog naar de hond al een beloning kan zijn?
Althans bij die van werkt dat wel... natuurlijk krijgen ze hun gewone beloning, een brokje, honden koekje...maar die knipoog heeft ook heel veel invloed op z.
Het is een teken dan alles in orde is.
ik ben er even van tussen...de honden moeten uitgelaten worden en om 13.00 geef ik weer een Engelse les.
Ook een leuke gedachte. Misschien nog wel slimmer dus.
Heb btw dat boek van Kevin Behan ook maar even besteld.
Ik ben daar wel benieuwd naar. De gedachte erachter spreekt me wel aan.
Iedereen is intussen wel overtuigd van het feit dat honden emoties ervaren. Maar waarom zou een hond beperktere emoties kennen dan mensen? Het deel van de hersenen waar emoties vandaan komen van een hond zijn voor een groot deel gelijk aan dat van de mens, dus waarom zouden zij de emoties niet of anders ervaren? Dat we iets niet wetenschappelijk kunnen aantonen wil niet zeggen dat het er niet is.
ik vind qua opvoeding een hond best op een kind lijken.
je moet regels opstellen, duidelijk, anders worden ze moeilijk.
ik geloof wel dat ze verdriet in zich hebben.
zoals die film over die hond die 9 jaar wacht op zijn overleden baasje.
ik heb een foto gezien over een hond die waakt bij het graf van zijn overleden baasje.
ze kunnen blij zijn XD
@Marian
Dat kan als de angst niet zo groot is prima werken. Wanneer je hond in paniek is zal hij echt niet naar je toekomen bij die vuilnisbak. Dan kun je beter eerst de angst verminderen en daarna leren dat die bak niet eng is. Dus zoals ik al zei eerst de angst verlagen door bijvoorbeeld troosten/aandacht en daarna ander gedrag aanleren.
@ bassie...ja, de drempel verlagen dmv er bij elke wandeling langs te lopen...steeds weer een stapje dichterbij.
Raakt de hond in paniek...de volgende wandeling er weer langs lopen, even stil staan en dan een stapje verder ervandaan lopen...daarna alles weer opnieuw opbouwen.
Ja je hebt veel geduld en doorzettingsvermogen nodig bij een hond die veel dingen eng vind...maar op die manier bouw je een vertrouwensband op met hem/haar.
Wat versta jij eigenlijk onder 'troosten' Bassie?
Dus bijvoorbeeld een arm om hem heen slaan en rustig tegen hem praten. /quote]
Deels waar...maar dat is weer voor iedere hond anders...mijn reutje zal wel wat rustiger worden maar mijn teefje zal feller reageren, zij zal het als een bevestiging van haar gedrag zien.
Bij Jelly zal ik op het voorwerp moeten aflopen en door de knieen zakken en het voorwerp aanraken...bij Tobie moet ik op het voorwerp aflopen, niets zeggen en hem zelf laten onderzoeken.
Bij mijn honden zou die arm dus niet werken.
@Marian
Ja, maar jij hebt het over een hond die gaat staan blaffen, die is NIET in paniek. Die is onzeker en dat is natuurlijk wel iets anders. Bij een hond die in paniek is kun je wel naar het voorwerp toelopen, maar je hond zal dan vluchten en dat wil je niet. Een hond die onzeker is die weet niet zo goed wat het is en die kun je door er naar toe te lopen vertellen dat het niet gevaarlijk is.
@ Bassie, over paniek aanvallen kan ik niet mee praten dat klopt...ik heb mijn honden nog nooit in paniek gezien voor iets onbekend...ze blaffen ernaar en willen er graag in bijten (niet verscheuren meer een dominantie hap)
Waarom denk jij dat het iets met dominantie te maken heeft? Dominantie zegt iets over een relatie tussen 2 individuen. Voor zover ik weet heeft jou hond geen relatie met een vuilnisbak, tenminste dat denk ik dan maar
@ Bassie...hahahaha, een relatie met de vuilnisbak?...ze zijn 50% labrador en menig Lab eigenaar weet dat deze honden van veel eten houden hihi.
Dmv dominanter te zijn als de vuilnisbak kan het een gevoel van veiligheid geven...ik ben sterker als jij.
Vuilnisbak...eng...blaffen om groter te lijken...happen om kracht op het blaffen te leggen.
Ik wil hier toch graag op in haaken.
Eerlijk gezegt had ik altijd het overtuigende idee dat de hond ... niet te vergelijken is met de mens.
Een hond is een dier en een mens ..... tsja als het geen beest is, is het een mens die kan relativeren, plannen, vooruit zien etc. etc..
Echter Marian .. en mijn leven in Afrika hebben mij geleerd dat ik er naast zit met deze theory .....
Een hond heeft wel degelijk vergelijkbare gevoelens als wij, ... hij voelt pijn, verdriet, heinwee, jaloezie, blijschap, liefde, genegenheid, etc.
Mijn honden kunnen dan nog wel net niet praten, maar geven precies aan wat ze willen .... ook zonder dat ze het doen omdat ze het gewend zijn.
BV. Als ik naar de wc ga gaan mijn honden altijd met me mee.
Rakkerte (de kleinste van de 2) gaat dan regelmatig op een forteul liggeen die in de badkamer/wc staat.
Soms liggen er kleren op en kan hij er niet bij .... dan komt i naar mij toe lopen ... duwt zijn neus tegen mijn arm kijkt weer naar de stoel en naar de kleren en dan weer naar mij.
Zijn ogen spreken dan boekdelen.
ik leg de kleding dan weg en meneer gaat lekker liggen.
Dit heb ik hem nooit aangeleerd ... ook heb ik hem nooit geleerd dat hij niet in die stoel ma als er kleren in liggen.
Op een of andere manier weet hij het dus gewoon uit zichzelf.
Over de intelegentie mmmmmmmmmmmmm Toen we in Afrika woonden kwmamen we vaak in dorpen waar nog de echter traditionele zwarte mensen wonden .... als je het de gemiddelde Afrikaan vraagt vinden die deze mensen super dom ... ze denken niet vooruit en kunnen niet relativeren ... (klinkt wel een beetje als het commentaar wat sommige geven over onze hond) echter .... deze mensen kunnen daar overleven waar niemand anders dat kan .... ze weten dingen die wij nooit te weten komen en kunnen dingen die wij nooit zullen kunnen ... ze zijn helemaal ontwikkeld om in de zeer zware situatie waarin ze leven ... te overleven ...
Zo ben ik de hond ook gaan zien ... als een zeer effectief wezen wat heel slim is en als de beste kan overleven.
Alles aan de hond is ontwikkeld zoals het ontwikkeld zou moeten zijn.
Mede dankzij Marian ben ik dat in gaan zien .. en zie het tegenwoordig ook heel duidelijk.
Het is een omschakeling in je denken en oordelen ,,,,, maar geloof me .. ik ben er van overtuigt dat de hond, zeker zo slim is als wij en gevoelsmatig een heel gevoellig, lief, trouw en gegaan dier wat in tegenstelling tot de mens .. je nooit zal laten vallen en altijd voor je klaar zal staan ... of je het nu verdient of niet ...
Groet
Thomas
PS.... sorry voor de taal en spellingsfouten maar Afrikaans, Nederlands, en Engels door elkaar is ook voor mij best moeilijk geworden ... normaal zit ik achter een pc met taal correctie echter nu ik op mijn werk zit heb ik deze alleen in het engels ..
Ik heb zelf 2 labradors gehad en weet inderdaad hoe dat gaat Al heb ik nu een pup die nog 10 x keer zo erg op voer gericht is dan die 2 labradors bij elkaar.
Als het om dominantie zou gaan dan zie je juist niet al die dingen die jij aangeeft. Dat zijn meestal zekere honden. Ze zullen dus niet gaan blaffen en happen. De dingen die jij aangeeft hebben juist alles met onzekerheid te maken. Niet weten wat ze er mee aan moeten en dan maar proberen weg te jagen door blaffen, grommen, happen.... enz.
Ik denk dat honden dezelfde emoties hebben als mensen, alleen wij verbinden ons met een emotie en honden niet.
In die zin zijn ze wel in "het nu", wat niet wil zeggen dat ze niet "onthouden", maar de herinnering komt pas weer als het aan de orde is, terwijl wij door emoties "overmand" kunnen worden en soms daardoor dingen niet meer doen, omdat wij het gaan koppelen aan meer/ andere emoties.
Wat betref aanvoelen, mijn honden worden onrustig als ik aan het piekeren ben terwijl ik voor de buitenwereld relax op de bank zit, zonder dat ik handelingen verricht.
Sisa haalt voor mij altijd de post. Ze krijgt dan een beloning. Zijn er 3 poststukken, probeert ze net zo lang totdat ze ze alle drie tegelijk in haar bekje heeft en brengt het dan naar mij, terwijl je zou kunnen denken dat, als ze 3 x loopt, krijgt ze 3 x lekkers. (Hebberig als ik ben zou ik dat wel doen) Dat is heel praktisch "gedacht".
Blaffen naar de vuilnisbak = een vorm van onzekerheid voor iets nieuws...ik heb altijd het idee gehad dat het te maken had met het domineren van een situatie...'Ik blaf hard en ben dus sterker en groter dan jij!'
Maar dat verklaard bij mij nog niet het happen in het willen happen van een voorbij rijdende auto (Gelukkig doen ze dat niet meer...ik heb wat hartverzakkingen gehad hierdoor...pfffft)
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Zijn de emoties van een hond gelijk aan die van de mens?" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?