Stress krabben, hoe doorbreek ik dit?

Zoals de meesten van jullie wel weten komt Santa uit het asiel.
Hij heeft veel last gehad van verlatingsangst, is/was erg prikkelgevoelig en hieperdepiep.
Al met al is hij inmiddels een stuk stabieler en relaxter.
Er is alleen 1 ding wat nog niet over is, en op dit moment weer even erger lijkt te worden.
Het stress krabben.
Hij is onder behandeling ivm zijn hotspots, maar het krabben heeft niets te maken met zijn huid.

Voorbeeld, hij is net in de tuin, wij zijn wat klusjes aan het doen, hij loopt wat door de tuin, en staat om de zoveel meter weer eens met die achterpoot op zijn flank te krabben.
soms haalt ie alleen de poot omhoog, maakt zonder z'n lichaam aan te raken wat bewegingen en zet hem weer neer.
Dit doet hij ook als ik bv even stilsta met uitlaten, of in het park.
Eerder deed hij het ook bij het wachten met oversteken of voor het aanlijnen, maar dat is over.

Probleem is, afgezien dat het een irritante gewoonte is, hij ook zijn toch al kwetsbare huid prikkelt, en daar ben ik dan weer bang voor.

Ik ben geduldig gebleven, door met een nee, dat hoeft niet zijn pootje telkens weer op de grond te zetten, en dan daarna goed zo te zeggen. Mijn man was alleen bang dat ie dat dan voor de aandacht ging doen.
Ik ben ook weleens achter uit m'n strot gekomen, heb hem laten schrikken, en ik heb het genegeerd.
Uiteindelijk is het nog niet over.

Het lijkt me overspronggedrag, maar hoe haal je hem eruit?
Verveelt ie zich, weet ie geen raad met de situatie?

Pff, ik heb even input nodig.

Hmm ja lastig, Lola heeft ook van die periodes dat ze dat doet, maar het is gelukkig al heel wat minder.

Ik kan eigenlijk niets anders verzinnen dan veel structuur, rust en regelmaat, veel positieve ervaringen.

Ik zou proberen hem rustig bij je te roepen, als hij aanstalten maakt tot jeuken of als hij jeukt, om hem uit de situatie te halen en even sussen oid. Dus geen nee roepen, ook geen beloning als het pootje op de grond staat. Maar het blijft natuurlijk aftasten wat voor jouw hond de goede aanpak is.

Lola is erg gevoelig voor stemmen en sfeer, een iets luidere stem of een zucht kan haar al beinvloeden en tot jeuken aanzetten.

okay,das een moeilijke!
Heb je het gevoel dat het misschien al wat minder geworden is sinds santa bij jouw is?
Je schrijft dat Santa al wat rustiger geworden is?Vaak is krabben een vorm van spanningsafbouw.
Je kunt je hond natuurlijk niet afleren te krabben,maar om te leren alleen te krabben wanneer het jeukt...?
Ik lees even mee,ben benieuwd!

Misschien een kong waar wat lekkers in zit? Er hoeft niet eens wat lekkers in, die van ons vind(en) het zonder wat erin ook heel fijn om op te kouwen...

Kan je hem wat anders laten doen als hij wil gaan krabben? Bijvoorbeeld zit of een handtoutch? Bij Kobus lukt 't me vaak om hem mijn hand even aan te laten raken als hij gespannen is of zelfs om hem zich even te laten schudden. Ik hoop dat hij zo leert om zijn spanning op een wenselijker manier kwijt te raken. Dat lijkt aardig te lukken. Als het spanning is waardoor Santa zich krabt zal verbieden niks oplossen. 't Gedrag ombuigen heeft meer kans van slagen.

Ik merkte dat asta ook begon te krabben ivm stres en ik geeft haar dan wat rescue sprsy.
Ik doe een paar pufjes in m,n hand en ze likt het dan op.
Ik merk dat dit echt helpt

Dankjullie wel, ik kon niet eerder reageren, internet lag eruit, toen kwam er weer visite...

@Dobry, het bij me roepen lukt bijna nooit, helaas. Die gevoeligheid heeft hij ook ja, en mijn man denkt ook dat hij onrustig wordt van onze handelingen in de tuin. Het is winter geweest, deze situatie is weer nieuw, met nieuwe situaties heeft hij sowieso moeite.
En je hebt gelijk w.b. de rust, hij moet nog steeds regelmatig begrensd worden.

@Jess en Mo, ja, hij is veel rustiger en in positieve zin verbeterd qua gedrag, en ja, het is best moeilijk

@Thea, ik heb hem dus bij de 2e keer naar buiten een Kong gegeven, daar begon hij dan mee, maar toen kwamen de buurkinderen in hun tuin, dus toen werd ie daar weer door geprikkeld.
Maar hij wisselde het krabben wel af met aan de Kong lurken.

@Mieke, ja, probeer ik ook, alleen kan ik dat niet blijven doen. Daarnaast is hij best onbereikbaar als ie zit te krabben, zoals ik hem dan ook bijna niet bij me kan roepen zoals Dobry voorstelde.

@Bianca, Rescue Spray, zou ik eerst eens met de homeopaat moeten overleggen.

Op zich denk ik vooral dat het de nieuwigheid weer is.
Maar wel in combinatie met een soort "verveling" of spanning, niet weten wat ie met de situatie aanmoet.
Als we namelijk in het park zijn, loop ik het liefste gewoon rondes over de paden en hij loopt al spelend en ravottend mee, al dan niet met andere honden.
Maar soms blijven we staan, sommige mensen zijn niet zo loperig, (die komen meer om te kwekken) en ongemerkt blijf ik dan stilstaan, dan gaat ie ook op het gras zitten krabben.
Dan stel ik al voor, laten we gaan lopen.

Ik ben met Asta bij een homeopaat en zij vond het geen probleem,kon geen kwaad .

Wat grappig om dit te lezen want dit doe ik ook zo, puur op m,n gevoel

Misschien weet hij even niet van hem wordt verwacht in de tuin..

Misschien kun je proberen als jij lekker gaan keutelen in de tuin,dat je voor hem een kleedje pakt en hem met sturing laat weten dat dat zijn plekje is voor de tijd dat jullie daar zijn.
Kluif erbij,of geen kluif.
Staat hij op ,kijk dan wat hij doet,krabt hij,dan weer rustig terug brengen naar het kleedje.Zodat het voor hem duidelijk wordt:ik hoef niks,maar mag wel bewegen/opstaan.

Ik zal het eens vragen Bianca, maar ik was in 1e instantie meer geneigd naar een begeleidende manier van hiermee om te gaan.

Soraya, je 1e zin is precies wat vanmiddag in m'n hoofd zat!


Misschien weet hij even niet van hem wordt verwacht in de tuin..


Hij staat daar, om zich heen te kijken, loopt wel wat te struinen, pakt een keer z'n tennisbal, checkt de konijnen van de buren, en dan.....???

We hebben best een grote tuin, Santa is een hond die begrensd moet worden, ook binnen gaat ie af en toe verplicht op zijn plaats, om de rust te pakken.

Ik ga dit zeker proberen de volgende keer.

Wat ik me vanmorgen nog bedacht.
Hij heeft ook donderdag die narcose achter de rug, de vorige keer had ie daarna ook vreselijke jeuk.
We zijn net in het bos geweest, hij heeft 1 keer heel erg zitten krabben, voor de rest kon ik hem meenemen.
Nu heb ik hem binnen, gegeten en op z'n plaats afgelegd, daar ligt ie nu rustig te soezen.

Vandaag heeft m'n man een dekentje met bot neergelegd in de tuin, hij ging zelf klussen aan hey huis. Hij heeft Santa gewoon laten gaan, en deze liep lekker te kuieren, ging eens op het gras liggen, bij de konijnen kijken, krabte soms eventjes, maar niet zo extreem als toen ik dit topic opende. Naast de tip van Soraya die goed werkte, denk ik ook dat hij nu weer wat meer gewend is aan het in de tuin zijn.
Ik heb hem van de week telkens eventjes erin gelaten, en misschien dat dat ook een beetje helpt.

Ook tijdens wandelingen, bv in het park moet ik niet teveel stilstaan en kletsen, hij weet dan niet wat ie moet doen, als anderen spelen is ie er best snel klaar mee, dus dan gaat ie weer krabben.

Fijn dat het tuin gebeuren normaal begint te worden

Mila doet trouwens precies hetzelfde als ik stilsta en met iemand klets,zeker als ze aan de lijn is.(soms kunnen mensen zo claimerig zijn en je aan de praat proberen te houden,vind ik zelf ook irritant).

Van de week nog,er was een Jack russel reutje,hij is zo wie zo kleiner en piepte ook opgewonden,we liepen door,ik hoopte de vrouw en Jack kwijt te raken door linksaf te slaan ,het grasveld op...nee zij ging ook het grasveld op.
Nu was de Jack helemaal niet opdringerig of zo,maar ik wist wel dat Mila er toch geen zin in had of niet goed wist wat ze er mee moest,ik had ook geen zin in de vrouw.
Ik liep al door de vrouw liep een soort vanachter mij aan,Mila ging zitten en krabben...

Fijn dat het tuin gebeuren normaal begint te worden

Mila doet trouwens precies hetzelfde als ik stilsta en met iemand klets,zeker als ze aan de lijn is.(soms kunnen mensen zo claimerig zijn en je aan de praat proberen te houden,vind ik zelf ook irritant).

Van de week nog,er was een Jack russel reutje,hij is zo wie zo kleiner en piepte ook opgewonden,we liepen door,ik hoopte de vrouw en Jack kwijt te raken door linksaf te slaan ,het grasveld op...nee zij ging ook het grasveld op.
Nu was de Jack helemaal niet opdringerig of zo,maar ik wist wel dat Mila er toch geen zin in had of niet goed wist wat ze er mee moest,ik had ook geen zin in de vrouw.
Ik liep al door de vrouw liep een soort vanachter mij aan,Mila ging zitten en krabben...

Even een plaatje van vandaag.
Het gaat al wat beter, maar hij heeft die tic nu wel eenmaal.
We proberen ook niet de hele dag er iets van te zeggen, want dan wordt ie weer gek van ons.

Wilde weer eens een update geven over het krabben van Santa.

Het gaat de laatste tijd steeds beter, met wachten op straat, of het aanlijnen, wordt er steeds minder gekrabt, of eigenlijk bijna niet meer.
Hij mag van ons soms even krabben bv als ie net wakker is, maar dan zeggen we rustig, 'niet meer krabben, het is goed zo', en dan is het ook echt goed!

We hebben ook ontdekt dat hij het bij sommige mensen veel meer doet, bv bij mensen die een paar huizen verder wonen. Ik concludeer maar dat hij zich bij die mensen minder op z'n gemak voelt, ik trouwens ook  en dat hij dat dan weer voelt.
Zondag kwam ik een mw tegen met een hond, die meestal alleen mijn man met Santa tegenkomt, we stonden een tijdje te praten over de gezondheid van haar hond, en ineens zei ze dat Santa zo rustig was bij mij!
Hij is nu 1 jaar en 1o maanden bij ons, bijzonder om te merken dat er nog steeds groei zit in zijn gedrag.

Dat is goed nieuws!

Telkens als je hond het doet met een tic tac doosje of iets anders schudden helpt

Dankje Oukje!
Love01, bedankt voor de tip, maar ik hou even onze eigen tactic aan (taktiek dus...)

Fijn Santa, dat het inmiddels beter gaat. Zenuwtic(tac)s   zijn best lastig te doorbreken omdat het zo zelfbelonend is. Fijn dat het jullie steeds beter lukt.

Ja precies Petra, en vooral omdat ik dan erg ga stressen over de huid, wil ik hem gelijk weer afleiden, maar inderdaad, het is zelfbelonend gedrag.'

Omdat we momenteel veel buiten zijn wilde ik weer eens dit topic omhoog halen.
Het gaat nog steeds beter in de tuin, ik heb ook mijzelf aangewend om er niet teveel op te reageren, aangezien ik toch niet alles voor kan zijn, maar Santa krabt minder en minder in de tuin.
Als ik aan het werk ben in de tuin gaat hij bij me liggen, en als we wat zitten te drinken, of gisteren, toen mijn zus en ik samen zaten te eten en praten kan hij ook goed zijn rust vinden.
Soms gaat ie op het gras met zijn snoet liggen schuren, hij heeft ook jeuk, dus ik begrijp het wel, maar na een tijdje laten we hem op het terras liggen, als wij daar zitten.
Dus al met al zit er nog steeds groei in, en dat is gewoon ontzettend fijn, voor hem, maar ook voor ons.

Wat fijn om te lezen dat er nog steeds groei in zit Ontzettend fijn voor voor hem en voor jullie. Dan geniet je toch veel meer van het buitenleven. Kom maar op zomer

Leuk om deze ontwikkeling te volgen, fijn dat het zo goed gaat.

Loopt hij met je man nu ook wat rustiger mee?

Dank je Petra en Dobry,
Het heeft ook met mijzelf te maken, ik ben ook minder gefocust op hem en zijn gekrab.
wat dat betreft is santa mijn beste leermeester...

Wat betreft het rustig lopen, hij trekt sowieso alleen nog als er bijvoorbeeld en hond ons tegemoet loopt, of hij gaat dan juist sluipen, of liggen.
Hoe ik dat moet zien, het sluipen of gaan liggen vind ik lastig, ik hou het op onzekerheid, geen angst.
Want als die hond dichterbij is moet en zal hij er op af.
Maar bij min man is hij ook steeds relatxter.
ik ben qua commando's geven rustiger en geduldige, en duidelijker,.ha ha.
Ik denk dat die mw dat toen bedoelde.

Kan het zijn dat je hond wormen heeft? Een van mijn hollanders deed dit nl. ook. Het ging niet helemaal over maar na de wormen kuur werd het wel minder.
Misschien kun je hem helemaal idolaat maken voor een speeltje (flosstouw o.i.d.). Dan kan hij zich een houding geven door bijv. te gaan spelen/uitdagen voor spel.
Succes!

Dank je marijke, toevallig is santa's ontlasting onlangs onderzocht naar hij heeft geen wormen. e.e.a. Heeft naar mijn idee voornamelijk te maken met zijn verleden wat we niet kennen. Santa is enorm snel over prikkeld en lijkt moeite te hebben met veel ruimte, letterlijk en figuurlijk.

Ik lees mee, want ik heb de indruk dat Pepijn ook aan 'stress-krabben' doet (ik wist geeneens dat het bestónd...!!).
Hij krabt graag aan zijn snuit en ik zie echt niets  aan de huid.

Als je een patroon kunt ontdekken,.dus wanneer of in welke situaties?
Santa heeft atopie en demodex, dus hier is vaak ook echt aanleiding om te krabben.
Wat ik en nuttig boekje vind is 'kalmerende signalen' van turid rugaas.
Misschien ook wat voor jou?
Wat mij het meeste helpt is niet teveel aandacht eraan besteden, mits het binnen de perken blijft, en hem duidelijkheid geven,.of afleiding, bv met een kong.

Ik heb wel het idee dat ik totaal geen idee heb hoe vaak en hond normaal gesproken krabt en dat ik een soort gevoeligheid heb ontwikkeld t.o.v. krabbende honden..