Waarom verwachten we zoveel van onze hond?

Ik draai nu een paar maanden mee op het forum, en merk dat we zo'n hoge eisen stellen aan onze hond.

Een pup die op 9 weken nog niet zindelijk is, een hond van 4 maanden die niet perfect luistert, een herplaatser die na 1 dag niet alleen kan blijven, het drijft ons onmiddellijk naar wanhoop en frustratie.
Ik vraag me af waarom eigenlijk?

Als onze kinderen of wijzelf chagrijnig zijn, wijten we dit aan 'een slechte dag', vermoeidheid, te veel aan ons hoofd. Als een hond een opstandige bui heeft, wil hij ons domineren, hebben we geen band met hem, is hij agressief.
Waarom zien we het meteen zo negatief en is het meteen zo'n probleem?

Zien we onze hond als een verlengde van ons ego? Zien we een niet-perfecte hond als een falen van onszelf?
Waarom verwachten we zoveel van hem?
Ik vraag het me soms echt af...

Denk er net hetzelfde over!

Daar heb je echt gelijk in!

ik ken het gevoel heel goed.
ik wil altijd het heel graag goed doen en laten zien dat ik goed bezig ben met buddy trainen enzo. en als hij dan iets niet doet word ik kwaad maar dan word buddy bang van me en dat vind ik zielig en sinds ik weet dat ik het graag goed wil doen doe ik het minder en ben ik al blij met wat hij wel doe

Ik weet precies wat je bedoelt!!

voor @Christel.

Ik heb precies hetzelfde en durf het nooit op te schrijven.

Heel goed Christel Ik vraag me ook vaak af wat men wil. Maar ik denk als het goed uitgelegd wordt mensen vaak wel snappen hoe het zit. Het mooiste zou zijn dat iemand vooraf voordat de pup komt al hoort hoe belangrijk het is om niet tevee te doen. Maar dan nog is het blijkbaar een heel moeilijk iets om te nappen

Herken er eigenlijk vrij weinig in. Sterker nog, bijna niets. Wat ik hier lees van leden is eerder het tegenovergestelde.

Persoonlijk verwacht ik wel wat dingen. Zo verwacht ik dat mijn honden uiteindelijk het commando 'kom hier' beheersen en ook uitoefenen en daarbij 'wacht' en 'nee'. Niet omdat dat goed is voor mijn ego, ik denk dat ik anders gefaald heb of weet ik veel wat maar omdat het veiliger is als ze dit kunnen. Zou er eentje zomaar de weg over willen steken en ik zeg 'wacht' dan komen ze niet onder een auto en ga zo maar door.

Daarbij verschilt het ook per hond wat ik er van verwacht. En nee, ik vind dat zeker niet te veel. Van Faya wil ik namelijk helemaal niets voorlopig.

het gaat er nilet om wat je verwacht van een hond die straks ouder wordt maar om pups van acht negen weken. Daar zijn de verwachtingen meestal erg hoog van

ik denk dat veel beginnelingen een te mooi beeld hebben van een hond

ze zien in film hoe mooi dat zo een dier kan luisteren en trukjes doen
maar ze weten niet dat dat heel veel werk, geduld en tijd vraagt

en als ze horen dat sommige mensen geen last hebben van een pup die niets sloopt, geen plasje in de kamer doen dan zijn ze onmiddelijk ten einde raad

niet wetende dat een pup (hond) wel een hele opvoeding nodig heeft
die bijna nooit ophoud

hier mijn 3de hond nu en binnen enkele maanden normaal mijn 4 de
en ik leer nog steeds bij

Nogmaals: Zo ervaar ik dat helemaal niet van de leden hier. Er wordt toch echt gesproken over het forum en ik blijf het daarmee oneens.

Klopt idd.

Ik zie het ook veel om me heen.
En ook ik zelf neigde ook wel een beetje een veeleisend beeld te hebben voor mn toekomstige hond..
Heel graag zou ik van alles met de hond willen gaan doen/ ondernemen, lijkt me erg leuk!
Natuurlijk moet je je hond iets te doen geven en samen dingen doen maar we willen dat de hond op al een jonge leeftijd de meest gekke kunstjes kan doen maar dat is eigenlijk niet reeel..

En ik ben er toch iets anders over gaan denken;
Er moeten natuurlijk wel wat "basis" regels/ manieren aangeleerd worden, ritme en regelmaat bieden, een balans vinden tussen activiteit en rust en de band/vertrouwen tussen hond en baas opbouwen (dit kan bv door bepaalde dingen samen te doen)!
Ik denk dat dat in eerste instantie het belangrijkst is!
Als dat op orde is en er is vertrouwen en een band, dan kan ik weer wat meer dingen gaan doen met de hond!
Bv bepaalde sport soorten e.d.

Het zijn niet de vaste leden die een veel eisen van hun hond althans ik ervaar dit absoluut niet netzoals Sammy.
Het zijn de gasten of de nieuwkomelingen die dit doen.
Mensen lezen zich niet in en denken dat ze een kant en klare hond krijgen denk ik ofzo.
Mijn honden daar verwacht ik helemaal niet veel van bijvoorbeeld.
Ja ze moeten luisteren maar dat is het dan ook wel zo'n beetje.

ok, ik ging er vanuit dat Christel dat niet bedoelde. Meer in zijn algemeenheid. Mensen die net een pup hebben of niet een nieuwe hond.

Ik ben er over na gaan denken , voor mij is het nu als vanzelfsprekend dat ik niet meer zoveel verwacht, maar met Dodo en Bora heb ik ook die fout gemaakt teveel willen. Ik heb me daar zeker in hersteld. Ik denk dat het in de mens een beetje zit om veel te willen als je net een hond hebt.

Inderdaad, ik bedoel helemaal niet dat we niet van een hond zouden mogen verwachten dat ie luistert naar een 'hier' of zo.
Uiteraard voed je je hond op, ben je consequent en leer je hem wat wel en niet mag.

Ik heb het over de 'het moet perfect zijn en het moet NU!' verwachtingen. En dat het vaak als een aanval op de 'baas' wordt beschouwd als een hond die verwachtingen niet of niet meteen inlost. En er soms zo weinig begrip is voor de hond, terwijl het toch een levend wezen is, en geen robot.
En ik vroeg me gewoon af, waarom dit toch zo is?

ik heb nimmer eisen aan mijn hond gesteld, niet dat het vanzelf komt, helemaal niet, maar met veel geduld en liefde, een hele berg kom je echt een heel eind. jezelf even buiten spel zetten, je hond opvoeden, duurt een jaar, als je dat jaar door bent, heb je een wereldhond, wees conseqwent met je hond, heus wat is niet leuker dan een maatje die je alles bij kan en moet brengen.

ik heb een wereldhond, en nee geen perfecte hond, maar ik ben zelf ook niet perfect, maar wel vreselijk aardig, dat vind bamse ook. en dan ben je een geweldig team.

Hahaha, Willemijn, wat zeg je toch altijd van die leuke dingen!

Ik denk ook niet dat het een ego zaak is, maar meer een soort van overbelasting waardoor men in het algemeen niet goed kan omgaan met tegenslagen. Je moet tegenwoordig als mens gewoon teveel, waardoor extra druk op de ketel gelijk tot overlopen leidt.

Ik heb twee jaar geduld gehad met Dobby's losloop probleem, en toen was ik er wel klaar mee. Maar niet iedereen kan dat.

Je hebt helemaal gelijk
Iedereen, soms ik zelf ook wel legt de lat te hoog bij de hond en vergeten soms dat een hond ook gewoon een dier is. Honden hebben ook een leven en hebben soms ook een dag dat ze ergens geen zin in hebben. Als ze ergens geen zin in hebben hoeft het niet te beteken dat ze het niet meer kunnen. Als jou hond iets niet kan en het pas 2 maanden later kan dan normaal is dat niet erg. Een mens heeft ook dingen waar hij goed in is en waar hij wat minder goed in is, Dat is precies hetzelfde zo bij een hond !!!

Ik sluit me aan bij WIlma.
is het aan de hond dat we zoveel eisenstellen? Of worden de eisen gesteld aan de baas?
Hoe vaak ik niet commentaar heb gehad met Fedor, van meestal mannen, die ook ooit ene hond hadden gehad. Dat ik 'hem niet onder controle had' Fedor was toen nog geen jaar oud. Nu denk ik "Ja, Hallo!! Een pup!!" toen werd ik daar af en toe erg onzeker door. Teveel druk op de ketel thuis, overal te veel. Voor Fedor ook teveel.

We doen het nu rustiger aan, en verdomd.. het gaat een stuk beter

Hier hetzelfde idee, sommige "problemen" die hier geplaatst worden klinken mij belachelijk in de oren.

mensen moeten niet zo'n robot eisen.

Tegen mij zeggen ze, je hebt een perfecte hond, onzin! ze is goed getraind ja, maar dat kost tijd en veel geduld..
Zo is ze niet geboren!

Die ken ik en dat viel me ook al op.
Maar dat zijn idd meestal de mensen die nieuw zijn.
Ik had dat zelf ook, want ja het is per slot van rekening een mechel en die moet het toch snappen.
Tot het kwartje valt van "oh misschien heb ik zelf onderweg een fout gemaakt"
Nu moet ik wel zeggen dat ik wel een "eisen-pakket" heb voor de dogs (oh wat slecht), maar daar zit dan weer geen tijdbestek aan vast.
Een soort van: uiteindelijk blijf ik doorgaan tot ze beide hier, wacht, nee en los kunnen
Maarja tot dat vlekkeloos gaat blijven we gewoon oefenen

Dus heel herkenbaar, gewoon geduldig uitleggen dat daar veel werk en geduld aan vooraf gaat en het kwartje valt vanzelf.

(zo is mini nu 5 maand en zo goed als zindelijk, mijn vriend heeft haar bijna dood geknuffeld vanochtend)

Ik herken mezelf wel in T&dogs.
Ik wil ook graag alles goed doen, ben nogal veeleisend voor mezelf, best irritant
En ik wéét dat ze het kan, maar ik raak soms best gefrustreerd als ze iets wat ze wél kan (lopen zonder trekken of gewoon een simpel 'zit en blijf') gewoon vertikt omdat losse blaadjes op het grasveld zó veel interessanter zijn.
Slechte tijd voor de jonge honden cursus dus, want het veld ligt al weken vol met blaadjes '-)

Toen we haar net hadden en een aantal gebroken nachten hadden wegens diarree (én 4 keer per nacht uitlaten én bench schoonmaken) had ik het wel moeilijk door die gebroken nachten, maar had niet zoiets van 'ze moet zindelijk zijn en wel nu direct'.

Ik steek zelf ook een beetje ingewikkeld in elkaar
Maar ik merk wél dat als ik zelf relaxter ben, dat zij dan ook leuker is.
Als ik boos ben omdat zij de zoveelste drol opvreet, dan duikt ze vervolgens op elke drol af.
Als mijn "LOS!" wel helpt, ben ik blij ("goed zo!"), helpt het niet dan denk ik simpel 'ach, vreet maar op' en loop door. Scheelt mij een hoop ergernis en maakt de wandeling een stuk gezelliger

Ik weet ook dat we geen perfecte hond zullen krijgen, maar dat hoeft ook niet, ik ben ook verre van perfect
Zolang ze gewoon leuk, lief en sociaal is en (redelijk) luistert ben ik tevreden.

Als je een hond hebt die de blaadjes belangrijker vind dat een commando, moet je je afvragen waarom de hond normaal een commando doet, voor jou, voor snoep.
Heb je het commando geleerd, of een trucje voor eten.
Ik ben totaal voor belonen met voer, maar wel afbouwen zodat je hond het commando echt leert.

Een goede test daarvoor is Zit, gaat jou hond ook zitten als jij er met je rug naar toe staat?
De meeste niet.

En als een hond op een moment niet luistert kan je je ook afvragen, hoe zeg ik het?
Als jij ook maar een beetje boos of geïrriteerd bent zal de hond jou gaan proberen te kalmeren, en dit doen ze bv door te snuffelen, met een boogje naar je toe lopen, of zelfs gaat zitten en weg kijken.

Hou dat in gedachte als je weer traint, of gewoon wandelt.

En als je een puber hebt, tja dan hebben ze sowieso een concentratie probleem

Ik probeer altijd rekening te houden met anderen en leg de lat hoog voor mezelf.
Het is dan ook moeilijk om uit te leggen aan personen die niets weten van honden waarom ze iets nog niet kan, en nog vervelender dat er ook geen begrip voor opgebracht wordt, waardoor ik nog harder ga trekken aan opvoeding....wat ervoor zorgd dat mijn hond te vol gaat zitten door alles wat ik wil van haar, doordat ik me dat laat opleggen door een ander....

Net als met jonge kinderen wordt er maatschappelijk te veel gevraagd en verwacht, wat erg veel druk legt op de persoon die dit moet aanleren en waar naar gewezen wordt met het beschuldigende vingertje....
De een kan hier tegen en de ander kan dat niet.
Je hebt volledig gelijk met dit topic, er wordt te veel verwacht en alles moet NU...bij alles is dit zo, niet alleen bij honden.

Super topic

Ik merk dit ook vaak bij mijn cursisten en ik vraag dan hoe oud de hond/pup is. Dan zeggen bv. 15 weken en dan zeg ik pas 15 weken. Kijk naar je hond, wat kan je hond aan? Dan komt alles bij de cursist weer in proportie en kunnen ze ook weer nadenken en genieten van hun pup.

De wereld om ons heen is al zo druk en wij vinden dit vaak niet prettig maar toch verwachten wij zoveel van onszelf en onze honden.

Kijk naar je hond, kijk naar je hond, kijk naar je hond zei Turid Rugaas 2 weken geleden en hier heeft ze gelijk aan.

Yep, zo is het helemaal! Mensen projecteren ook zo. Je moet dit doen, je moet dat doen. Terwijl elke hond zo anders is, en waar de ene goed op reageert, doet voor de andere niks.
Het is een heel proces om samen met je hond te groeien, elkaar goed te lezen, op elkaar af te stemmen maar elkaar ook ruimte te geven. Ik was in het begin bij Nanu ook gecrispeerd, wou alles zo perfect doen, maar merkte gaandeweg dat mijn hond niet noodzakelijk hetzelfde in elkaar zat als die van een ander. Dat ik zelf creatief moest zijn om haar dingen duidelijk te maken. Nanu is enorm gegroeid, maar ik ook. En dat is fijn.

Het zijn onze kinderen!
Voor onze kinderen willen we ook het beste

Voor sommige is de hond helaas geloof ik ook een statussymbool..

@ Gerdine: als we gewoon hier in de wijk lopen, bij een stoeprand komen en ik zeg "wacht", dan wacht ze.
Soms gaat ze zitten, maar niet altijd (en als er 10 cm sneeuw ligt hoeft dat ook niet van mij).

Sowieso gaat het in de wijk best goed (momenten wel, momenten niet), maar op het cursusveld vaker niet dan wel.
En vanuit de cursus wordt er (in mijn ogen) best veel druk gelegd op hoe het allemaal precies moet.
Als je hond dan (om wat voor reden dan ook) niet meewerkt heb je vast niet de goede snoepjes bijvoorbeeld.

Ach, ze is hoe dan ook lief hoor
Ook in haar 'dove' puberperiode

Men steld hoge eisen aan de hond vanwege de omgeving, Kijk eens wat mijn hond kan!!!!, dat is tegenwoordig ook zo met kinderen, Kijk eens wat mijn kind kan!!!, Kijk eens welke afwijkingen mijn kind heeft!!!!

Mijn honden hoeven geen truukjes, ze moeten gewoon komen als ik ze roep en geen overlast veroorzaken, lees hier wel eens mensen en dan denk ik, koop maar een robot hondje die luistert altijd en doet die het niet zijn de batterijen op.

Wij kunnen wel iets leuk vinden, maar de hond kan er wel niets aan vinden, vaak gaan mensen door, moet de hond op therapie wat overgens weer veel aandacht voor de baas oplevert, beetje interessant doen in de omgeving, ik heb zoiets laat je dier ook in zijn waarde.