Wie koos na overlijden voor een hond van hetzelfde ras? Wie bewust niet?

Haha Wilma dat is echt mooi hoe je het daar uitdrukt!
Als ik met Luca en mijn neef zijn border collie ga wandelen is het altijd heel erg duidelijk

Op dit moment heb ik een collie teefje van bijna 12 jaar oud..

Ondanks dat het een schat van een beest is en ik haar absoluut niet kwijt wil zou ik toch niet meer gaan voor dit ras.
Ik ben er achter gekomen door veel te lezen dat ik iets anders zoek in ons hondje en ik lijkt dit gevonden te hebben in het markiesje.

Misschien is het handig als je eens gaat lezen over verschillende rassen, of hier op het forum eens een topic aanmaakt met wat jij in je hond zoekt en wat je kunt bieden. Mensen hier hebben verschillende rassen, soms rassen waarvan ik het bestaan nog niet wist, maar deze mensen kunnen dan wel vertellen of het een ras is wat bij jou past of niet. (zo ben ik ook via Ukkie op het markiesje gestrand, terwijl ik het hele ras niet kende)

Je hebt nog 3 weken de tijd voor het nestje labjes geboren wordt, in die tijd kun je er denk ik wel achter komen of labjes echt jouw ras is of niet. Voor het zelfde geld krijg je net als ik ineens een voor jou onbekend ras onder de ogen wat je ook leuk lijkt en kun je je daar eens in verdiepen voor je echt een lab pupje hebt

Succes met je keuze en ben heel benieuwd wat het gaat worden

Ik heb eigenlijk nooit zo nagedacht over t idee van landseer dat t ook troost kan geven..
Ik ben erg emotioneel en eenzelfde kleurtje in ons geval met misschien wel eenzelfde koppie...tja...ik vind t moeilijk, ik denk dat t helemaal per persoon verschilt...misschien zou ik er ook troost aan hebben, maar als ik eraan denk krijg ik alweer tranen in mijn ogen, om eenzelfde Lizzy of Wendy terug te hebben...Wendy is onmogelijk, die zie je gewoon niet, Lizzy zie je wel vaak...ik heb dus eventueel ook die keus...
Maar ik krijg t idee dat jij Floor en wel degelijk troost bij zou kunnen vinden...je kent jezelf het beste

hallo floortje erg verdrietig. wij hadden hiervoor kruising hovawart border collie. bij een benner snner gedaan .dochter ook weer bij een benner senner. kleindochter had atrose en mocht geen pups hebben. hier is ze niet aan overleden. hierna een zwartblnde hovawart reu helaas niet eerlijk verkocht door fokker vals stamboom maar mijn geluks hond. daarna weer een zwart blonde hovawart reu nu met een ervaring rijker wel stamboom. helaas is mijn geluks hond 24 juni2011 overleden. en hebben we in oktober een zwart blond hovawart teefje met stamboom in duitsland in ons gezin naast rex verwelkomt. rex vriendinnetje een zwart hovawart teefje is verongelukt en nu hebben we ze een gouden tip gegeven en hebben ze een mooie zwart blonde hovawart teefje hedda. al was lady gaby ook een pracht van een hond.dus volg je hart wat je zelf wil.

Ik vind het een hele opluchting om te lezen dat ik niet de enige ben die dat "fanatieke/bloedserieuze spelen" van Border collies ervaart. Iemand had me daarover al een pb'tje gestuurd en nu lees ik dat een paar andere mensen dat ook zo aanvoelen. En daardoor voel ik me gesterkt in mijn aanvoelen dat Labjes/Goldens me gewoon meer liggen. Ik ben zelf zo'n soort speler voor wie het plezier en het sociaal contact het allerbelangrijkst is en die het niet fijn vindt om te spelen met mensen die voluit voor het winnen gaan. Omgekeerd speelt dat soort spelers niet graag met mij, want die ergeren zich eraan dat ik nog steeds grapjes sta te maken als we eigenlijk (als team) aan het verliezen zijn.
En ik vind het heel fijn om een hond te hebben die me in contact brengt met andere hondeneigenaren. Zelf ga ik niet zo rap met andere mensen beginnen praten, maar als je een hondje hebt die oh zo graag vriendjes maken wil, is het ijs snel gebroken.
Begrijp me niet verkeerd: ik vind Borders hele leuke honden en ik amuseer me altijd goed met mijn logeerBorders, maar die ontspannen houding, dat gespeel om het plezier ervan, dat sociale ligt me net iets beter.

Hi Floortje,

Ken je natuurlijk totaal niet, maar door onze mailtjes naar elkaar en mijn beetje mensenkennis , zie ik jou als de persoon hoe je hierboven precies beschrijft. En daarop was mijn mail naar jou toe ook op berust. Wist alleen niet zeker of ik het correct inschatten hahaha. Border Collies zijn hele leuke en lieve honden, ieder ras heeft zijn eigen mooie karakter, lief en mooi op verschillende manieren. Maar sommige rassen passen beter bij andere mensen, en is het juist zo goed van je dat je je hierin verdiept

Lfs,

Minoes

mijn liefde gaat echt na een berner we hebben nu de derde en nu een mooi meisje van 26 weken.waar we in de toekomst ook een x een nestje bij willen gaan fokken...eens een berner altijd een berner...

na het overlijden van mijn rottie murdoch heb ik niet meer gekozen voor een rottweiler omdat ik bang was om hem te gaan vergelijken met hem en dat kon ik niet.
vervolgens hebben we voor tank gekozen omdat mijn man opgegroeid is met staffies.
ik moet wel zeggen dat tank trekjes heeft van murdoch maar dat maakt me trots

Mijn voorkeur ging uit naar Hollandse herder
Het was een donker getroomde ruwhaar heb daar toen G&G cursus gedaan.
Ik werd benadert door iemand die mij adviseerde om een Pakwerker cursus te doen.
bij een KNPV vereniging dat ging goed tot ik pech had dat mijn hond achter mijn huis een kat zag en daar achteraan ging en de straat over er kwam een auto aan de kat kon er voorlangs maar mijn hond botste tegen de auto met resultaat een gebroken achterpoot moest toen stoppen en is als huishond nog 8 jaar bij ons geweest toen is hij overleden
Heb toen weer een Hollander gekocht maar deze was te zacht voor pakwerk en had ook nog pech dat hij botkanker had aan z,n voorpoot de arts adviseerde mij om z,n voorpoot te amputeren.
Maar dat vond ik niets Bij mij is het zo ze zijn met 4 poten op de wereld gekomen en gaan ook met vier poten het graf in ik ben gek met dieren ben tegen couperen van oren en staarten ook hier zijn ze mee geboren en wordt niets aan verandert
Hierna ben ik voor een Mechelaar gegaan
Heb intussen nog 2 Mechelaars de vorige is overleden aan een Maagkanteling en 8 jaar geworden en de andere is overleden na een baarmoeder operatie en is 13 jaar geworden de twee die ik nu heb is een reu van 9 jaar en een reu van 9 maanden de laatste is een karrakterhond en als die 1 jaar is gaat hij ook de hondensport in ben hem nu al lagzaam aan het voorbereiden voor het grote werk

Ik heb de honden van mijn ouders overgenomen en het zijn totaal de rassen niet die ik graag zou willen.
Dus hierna wordt het wel iets anders.

Hoi Floortje,

Ik ben eigenlijk best benieuwd of je al een keuze hebt kunnen maken
tussen de verschillende hondenrassen? Volgens mij is de BC afgevallen,
maar ben je er al uit of je toch voor een Golden of voor een Labje gaat?

Wij hebben een labrador gehad en 4 jack russls en nu hebben we border terriers.

@Doggy: Ik ga, met knikkende knieën, toch weer voor een Labje.
Maar mocht ik, na verschillende bezoeken aan het nestje, er echt geen goed gevoel bij hebben, wordt het een Golden.

Eergisteren ben ik wezen winkelen: een halsbandje, zo'n borsttuigje, een poepzakjeshoudertjes (want ja, écht alle spulletjes van Caedlih zitten in een mooie kist en mogen écht niet voor een andere hond gebruikt worden) en een paar speeltjes.
Allemaal Labradorpuppymaat (moest ik wel even aan de verkoopster vragen, want ik kan me met de beste wil van de wereld niet meer voorstellen hoe groot/klein zo'n Labradorpupje van 8 weken is) en allemaal in andere kleurtjes dan van mijn Caedlih.
Eén voordeel heeft het wel dat ik het niet over mijn hart verkrijgen kan Caedlih's spulletjes opnieuw te gebruiken: meteen een prachtreden om te gaan winkelen!

En na al jullie reacties merk ik dat er toch wat sprake begint te zijn van voorpret.
Het blijft dubbel, want ik zou nog steeds niets liever hebben dan dat ik mijn oude hondje terugkrijgen kan, maar een puppy is nog zo geen slechte tweede beste keuze.

Ik snap goed wat je bedoelt met dat het dubbel blijft, omdat je het liefste je oude hondje
terug zou krijgen.

Maar fijn om te horen dat er al wat voorpret bij komt kijken! En dat je lekker nieuwe spullen hebt aangeschaft voor je nieuwe pup. Nu je pupje nog

Fijn, hoor!!! Stuur ik een mailtje naar de fokster van dat Labradorpupje of ze wil verwittigen wanneer ze geboren zijn (omdat ik al ondervonden heb dat communicatie niet haar sterkste kant is), krijg ik een mailtje dat de mama niet drachtig is!!! Maar liefst 10 hele dagen voor de uitgerekende geboortedatum krijg ik dit te horen!!! De reden: ze had mijn nieuwe e-mailadres niet en blijkbaar vond ze een sms'je naar mijn gsm-nr dat ze wel heeft, teveel gevraagd.
Waarop ik hier dus weer in tranen zit, voor de verandering eens niet om mijn Caedlih.

Op dit moment weet ik niet wat ik ga doen. Toch voor een pupje gaan van dezelfde fokster (die binnen een maand geboren wordt, geen idee wanneer precies), maar meteen uitkijken voor een andere Labradorfokker of toch maar gaan voor dat Border collietje.
Ik moet het even laten bezinken.

Floortje,

Wat een terleurstelling zeg! Vervelend ook dat je het zo laat hoort, dat je
ontzettend baalt is logisch.

Als ik jou was zou ik niet voor de border collie gaan. Het zijn fantastisch
honden, maar als ik jouw berichten lees heb ik sterk de indruk dat een labje
veel beter bij je past.

Je kunt wachten op het volgend nestje bij deze fokker, maar volgens mij heb je
niet veel vertrouwen in haar. Je kunt dus ook besloten om te kijken of er andere
goede Labrador fokkers zijn. Misschien is er wel een fokker die net een nestje
heeft gehad?

Nou succes in elk geval, ik hoop dat je snel een lieve, gezonde pup in huis hebt!

@Doggy, dank je wel voor je berichtje.
Ik heb inderdaad van het begin af aan niet zo'n goed gevoel gehad bij deze fokster. Alles gebeurt volgens de regels van Sint-Hubertus en de Belgische Labradorvereniging, alles is in orde wat betreft heupen, ellebogen en ogen, maar inderdaad toch geen goed gevoel.
Ik heb ondertussen de ouderdieren van het volgende nestje bekeken en besloten hier niet voor te gaan.

Vanwege de combinatie nog-thuis-wonen en weinig fokkers in een omtrek van 100 km, betekent dit dat er pas ten vroegste eind dit jaar een Labje in zal zitten voor mij. Aangezien de gedachte daaraan voldoende is om mijn bed niet meer uit te komen, heb ik besloten eens uit te kijken voor een Golden Retriever.

Want als er één ding is wat al jullie berichtjes me duidelijk gemaakt hebben, is het wel dat ik een retrievermens ben.
Het liefst een Labrador, omdat die meestal wat "zotter" zijn, maar goldens hebben ook die zalig ontspannen levenshouding, dat grappige rondgezeul met vanalles en nog wat en dat spelen-voor-het-plezier. En dat is voor mij toch het allerbelangrijkste.

Ik was als kind smoorverliefd op de Groenendaeler, maar mijn vader was broodjager, had jachthonden en herdershonden kwamen erbij hem daarom niet in. Zodra ik meerderjarig was, schafte ik er eentje aan, na uitvoerige selectie van de ouders op werkkwaliteit. Ik had er een perfecte werkhond aan die me een paar keer het leven gered heeft. Helaas was hij 5 cm te groot om ermee te mogen fokken, maar dat maakte hem wel tot een heel indrukwekkende hond. Hij is tot zijn laatste snik kerngezond gebleven en stierf vlak na zijn 16e. Omdat ik zijn gedachtenis niet wilde laten vervagen door een volgend exemplaar van dat ras, was ik jaren voor zijn overlijden al overgestapt op de Schapendoes. Helaas kreeg ik toen een hond die nog veel bijzonderder was van karakter, zodat ik besloot me de rest van mijn leven te omringen met zijn nakomelingen. Nu voel ik me te oud om weer opnieuw met een jonge hond aan te vangen en stap ik over op katte na het overlijden van zijn laatste nazaat, althans de laatste die in mijn bezit is dan.

Hoi

Even reageren
Ik heb de afgelopen anderhalf jaar twee honden moeten laten inslapen onze kevin van 16 en onze Bas van 11 allebei Golden Retrievers Gouden Retrievers zeg maar gerust
Zij blijven voor altijd dicht bij me in mijn hart
Nu hebben we weer een Golden van 10 maand ik kon gewoon niet zonder hond de keus voor weer een Golden maakten we niet omdat we een vervanging voor onze andere beide honden zochten, want die zijn niet te vervangen allebei waren ze uniek op hun eigen manier, maar we weten waar we aan begonnen door weer een golden in huis te nemen zo`n heerlijke smeerkees , een zwemmer ,beetje onbehouwen, speels, goed trainbaar, en zoooo ontzettend lief.
Onze Douwe heeft precies het karakter zoals een Golden hoort te zijn maar is toch weer heel anders dan Kevin en Bas en dat moet ook , ik probeer niet te vergelijken want Douwe heeft zijn eigen persoonlijkheid en het zou tegenover hem ook niet eerlijk zijn, het is even weer wennen hoor een pup in huis , wat een energie pfff.... maar wat weer een geluk.
Ik zou zeggen ga jij maar weer voor je labrador pup , dat ras past blijkbaar bij jou , maar probeer niet te vergelijken

Groetjes Ciska

Blijkbaar zal er toch nog een Labradorpupje mijn richting uitkomen en, als alles goed gaat en de loopsheid van de mama niet meer al te lang op zich laat wachten, ruim voor het einde van het jaar: eind mei/begin juni zouden ze geboren moeten worden.
Toch nog een Labje voor deze Labjesfanaat!!!

Floortje, wat geweldig!
Dat duurt ook niet zo heel lang meer.
En wordt het dan een blond, bruin of zwart labje?
Ik ben heel benieuwd.

@Doggy: terug een zwartje, in gedachten al "mijn zwarte dondersteen".
Hopen maar dat de dekking deze maal succesvol is!

Dat hoop ik ook, wanneer is het zeker dat er pupjes worden geboren?
Het is nog even spannend dus.

De zwarte vind ik ook heel mooi, de vacht glanst vaak prachtig in de zon!
Nou ik ga voor je duimen, dat de dekking is geslaagd en dat je zwarte dondersteen je leven binnenkort compleet gaat maken!

Heb je trouwens nog een voorkeur voor een reu of teef?

Da's leuk nieuws!

de 1 ste x zijn we voor dezelfde ras gegaan namelijk rottweiler,omdat wij het schiterende ras vonden en die geschikt was voor ons als gezin.
na 23 jaar rottweilers te hebben gehad(2 stuks dus)hebben we bewust gekozen voor een kruissing.
dit is namelijk friese stabij x berner senner geworden ze is nu 9 jaar en sinds juni afgelopen jaar nog 1 opgehaald ook weer friese stabij x berner,omdat wij het een prima x vinden sterk nooit ziek ,en een heerlijk karakter,en heel goed luisteren.
maar ja hier vind men het niks om x singen te hebben,wat erg jammer is.

@Doggy: voor zekerheid moet ik nog minstens een maand wachten (bedenk me nu pas dat ik vergeten ben om te vragen of ze een echo laten nemen, anders is het nog wat langer wachten...), eerst is het wachten tot de toekomstige mama loops wordt... hopen maar dat ze op tijd is...

Mijn voorkeur gaat uit naar een teefje omdat hier in de buurt voornamelijk reutjes wonen die het niet zo goed kunnen vinden met andere reutjes. Onze ochtendwandeling is altijd hier in de buurt en dan is het wel fijn als baasjes en hondjes gezellig babbelen/spelen kunnen. En ik zit er ook een beetje mee in hoe ik een reutje op die manier gesocialiseerd moet krijgen.

Ik ben niet iemand van eens dan altijd... ik vind heel veel rassen, en niet rassen erg fijne honden. Ik heb ook al uit verschillende rasgroepen honden gehad.

Na het overlijden van mijn eerste laiki, wilde ik eigenlijk geen laika, om niet te vergelijkenof teleurgesteld te worden,. Ik ben bij veel andere rassen gaan kijken, meegelopen op clubwandelingen enz. na alles goed op een rijtje te zetten wat ik erg belangrijk vond aan een hond, kwam ik echter telkens weer op een laika uit.

Het werden dus toch weer laiki, en voorlopig hebben we die nog en passen ze nog steeds prima bij onze manier van leven.
Als in de toekomst dat leven veranderd kan het zijn dat er een ander ras of rasloze komt, maar dat duurt hopelijk nog een hele tijd, want dit leven bevalt me wel.

Sluit ik me helemaal bij aan, is hier net zo!

Al moet ik wel eerlijk zeggen dat mijn huidige rassen mij prima bevallen hoor, en dan doel ik met name op de Sheltie. Ik ga er dus ook wel van uit dat wanneer al mijn Sheltiedames zijn overleden (en laat dat aub nog zeker 10jr duren!) er zeer waarschijnlijk wel weer een Sheltie z'n intreden zal maken in dit huishouden hoor.
Maar het is niet voor niets dat ik ook ditmaal voor een ander, nieuw ras voor mij ben gegaan. Omdat ik een vrede smaak heb en gewoon van een hele hoop soorten hondjes hou.

Maar goed om de vraag te beantwoorden... Nee wij zijn niet voor een hond van hetzelfde ras gegaan na het overlijden van onze eerste 2 honden en dit was ook met een reden. De reden was echter niet de kans op vergelijken want daar zat ik eerlijk gezegd niet zo mee (al moet ik wel zeggen nu ik er zo over nadenk ben ik zeker in het geval van de Chow wel bang dat dit misschien gaat gebeuren).
De Yorkie waarmee mijn hondenbestaan is begonnen vond ik een schat van een hond, maar het was gewoon niet mijn rastype. Ik was 4jr oud toen ik haar kreeg, ben met haar opgegroeid en was gek met 'r maar het ras past gewoon niet zo geweldig goed bij mij.
Met onze 2e hond de Chow Chow was dat anders. Dat ras ben ik echt helemaal gek op en hebben we dus ook toen der tijd min of meer bewust voor gekozen. Zij had echter ernstige gezondheidsproblemen en is hierdoor ook niet oud geworden (kwam uit een pretnest maar wel een niet geteste oudercombinatie wat mede hiermee te maken had dus ook). Daarnaast had ze ook flink wat gedragsproblemen en na mijn research achteraf kwam ik erachter dat beide veel voorkomend zijn binnen het ras. Met goed fokken is dit natuurlijk onder controle te houden maar we hebben er destijds wel bewust voor gekozen niet weer die gok te nemen (bij een erkende fokker dan) omdat de kans op herhaling gewoon te groot was. Daarvoor is dat ras gewoon nog iets te hoge grepen voor ons op dit moment, en hun karakter ook nog iets te fel naar onze smaak. Maar ik heb zeker de hoop (ook gezien hoe ze deze eigenschappen uit het ras proberen te fokken) dat er wellicht ooit weer eens een Chow z'n intreden zal maken in ons huishouden. Maar voorlopig (en dan bedoel ik toch echt wel flink wat jaren vooruit kijkend ook als de huidige meiden er niet meer zijn) zie ik dat absoluut niet gebeuren helaas.

Mijn vorig hondje is was een maltezer en toen zij op 12-jarige leeftijd is gestorven stond mijn besluit snel vast dat ik een ander hondje wou. Maar deze keer wilde ik een iets groter model en ben dan op zoek gegaan op sites van asielen en zo ben ik bij Perdie uitgekomen, een dalmatiër kruising. Nu denk ik wel dat ik verliefd ben geworden op het ras en dat de kans groot is dat ik in de toekomst terug voor een dalmatiër zou kiezen dus ik kan goed begrijpen dat wanneer je echt op een bepaald ras gesteld bent dat je ook dit terug kiest. Veel succes

mijn vorige hondje was een yorkie,
16 en een half is hij geworden,
maar wilde toch weer een yorkie,
omdat die beessies iets hebben wat mij aantrekt,
maar dit yorkie wat we nu hebben, is een heel groot verschil met de andere,
die was stil en rustig,
en droop is lekker ondeugend en speels,
de volgende wordt ook weer een yorkie, met dat ras heb ik iets,
maar eerst zorgen dat droop een oud beessie wordt,