Ons aller liefste maatje gaat dood! Wat moet ik nou doen!?

Wat vreselijk allemaal,wat Pien hierboven zegt,klopt idd,je voelt wanneer het zover is.

heel Veel Sterkte hierbij. Xx

net terug van de da. Ze was ineens weer alert en zelfs vrolijk. Ze vonden haar er te goed uitzien om in te laten slapen. Ze heeft nieuwe Cerenia meegekregen (tegen misselijkheid) en pijnstillers. Ze hadden wel het idee dat ze een beetje pijn had in de buik, ook omdat ze aan haar buik likt en er naar kijkt. Dit kon goed komen omdat alles van binnen aan het helen is van de operatie.

Dus..ja... ik wil niet dat Rasha nog zo een nacht moet meemaken. Vandaag maar kijken hoe het gaat denk ik.
Ik ben lekker vrij van het werk, William ook. Dus we gaan vandaag lekker met alle diertjes rustig aan doen en genieten.

Ik heb net je verhaal gelezen,met tranen in mijn ogen.Wat vreselijk moeiljk voor jullie zeg.
Ik wens jullie heel veel sterkte,en voor Rasha een hele dikke knuffel.

jeetje wat een heftig verhaal zeg!!! ik zit het met tranen in mijn ogen te lezen.ze biggelen over mijn wangen.Helemaal omdat wij hier ook in een rot situatie zitten.Zoals het er nu naar uitziet laten we onze hond volgende week inslapen omdat ze ziek is en het nu alleen maar slechter word.(maar daar laat ik het ook ff bij)

IK WIL JE DAN OOK MEEGEVEN DAT ZOLANG JE HET NOG KAN LEKKER MET DE HOND KNUFFELT SPEELT EN WANDELD.GENIET ERVAN ZOLANG ZE NOG BIJ JULLIE IS.LAAT HAAR LEKKER GENIETEN ZOLANG JE DENKT DAT HET NOG KAN.WANT HOE MOEILIJK OOK ALS HET TIJD IS GEEFT ZE DAT AAN.

ik wens jullie heel veel sterkte toe met alles

Mary ik wens jou ook heel veel sterkte.

Jeetje wat een moeilijke periode voor jullie
Wil jullie dan ook heel veel sterkte wensen

lieve Annelies
wat een drama. Wij hebben soort gelijk iets meegemaakt met onze mechelse herder Spok.
We lieten hem onderzoeken en alle dingen die dar zo bijhoren. Het bleek net als bij jullie boxer, dat er geen uitzaaiingen waren. Dus werd het gezwelletje weg gehaald. Spok was opgewekt en vrolijk, maar ook altijd in voor een wandeling, spelletje etc. Hij was al 10 jaar, maar bleef net zo ondeugend als een puber pup. Helaas, vier maanden na de ingreep, kwam op precies dezelfde plek in zijn birst opnieuw een gezwel, maar deze keer groeide het heel snel. Ik schrok ervan, want het zat precies bij zijn oksel van zijn rechterpoot. Je kunt je bedenken dat we meteen naar de dierenarts gingen... Het was een groot drama, maar toch besloten we, als Spok pijn ging krijgen, dat we de knoop zouden doorhakken. Spok werd al gauw kortademig, keek ons droevig aan... en toen moesten we toch echt afscheid nemen.
Elk van ons gezin had moeite met dit verlies, maar toch hadden we allemaal een goed geveol over de door ons genoemen beslissing.
Ik zeg expres, door ons... genomen beslissing, want we hebben alle gezinsleden erbij betrokken.
Onze middelste zoon wilde zelfs mee naar d edierenarts en spok vasthouden toen hij "het"spuitje kreeg. Onze dierenarts, waar we al vele jaren met al onze dieren komen, was ook emotioneel aangedaan. Hij had nog zo geprobeerd onze spok te redden.
Lieve mensen, dit is het grote drama dat elke hondenliefhebber treft. Een hond in het gezin, is naar mijn idee, een gezinslid erbij. Een gezinslid dat nooit moppert, en altijd blij is met zijn roedel.
Hoe kun je nu nog genieten van je hond? Ik zou zeggen, ben er zoveel mogelijk voor haar, aai haar, knuffel haar een keer extra... alles wat je een beetje deed, doe dat nu een beetje extra.
Dan heb je straks, nadat Rasha is overleden, toch het gevoel dat je er zelf alles aan gedaan heb om haar leventje tot de laatste minuut, de moeite waard te maken.
Ik wens je heel veel sterkte met alle moeilijke momenten die je nog ga tegenkomen de komende dagen.
heel veel leifs, Matthea

Goh lieve mensen,wat een verdriet hier allemaal...zovelen onder ons die deze pijn reeds meegemaakt hebben of er nu doorheen moeten...Wat fijn dat we dit met z'n allen kunnen delen,hier,al voelt ieder zijn eigen pijn toch doet het goed,vind ik...

Lieve Annelies, ik hoop dat je de kracht vindt om Rasha op tijd te laten gaan uit liefde en respect voor jouw maatje...
Ik ben er zeker van dat Rasha heel dankbaar is dat ze jullie hond mag zijn en op jullie vertrouwt!

Nogmaals héél veel sterkte in deze oh zo moeilijke dagen...

Sterkte!! :-(

Lief van jullie allemaal! Echt zo fijn om jullie reacties te lezen.
En wat hebben veel baasjes al verdriet gehad wegens het moeten laten gaan van hun maatje

Het gaat nu "goed" met Rasha. We zijn iedere dag foto's aan het maken, van de momenten waarop ze geniet. Het zonnetje is er nu ook gelukkig bij, dat maakt de boel een stuk dragelijker op een of andere manier. Ze rent, vliegt en geniet.

Ik weet dat zo een opleving vaak vooraf gaat aan de aftakeling...
Maar o wat is ze toch levendig en alert momenteel....

Ik wens jullie heel veel sterkte maar ook heel veel wijsheid toe.

Jaren geleden (17 jaar om precies te zijn) heb ik zo ongeveer hetzelfde meegemaakt met mijn eerste bouvier. Astra, mijn blonde bouvier. Omdat ze eigenlijk heel sterk vermagerde, zijn we naar de DA geweest, uiteraard. Daar bleek dat ze leverkanker had, in een hele erge stadium.
We kregen toen pillen mee zodat ze nog een maand of 3 kon leven. Ik ging met de pillen naar huis, beduusd en helemaal van slag.
Thuis gekomen en na een nacht slapen, kwam ik tot de conclusie dat ik die pillen niet zou gaan geven.
Ik zou een enorme egoïst zijn als ik dat wel had gedaan, alleen maar omdat ik haar dan nog 3 maanden kon behouden.Want na 3 maanden zou ze niet beter zijn en ze zou die 3 maanden misschien nog erge leed gehad hebben. En dat kon ik mijn meissie niet aandoen.
Ik heb de DA opgebeld, een afspraak gemaakt voor de week daarop en dan zou hij bij ons thuis komen. Ik heb 1 week genoten van mijn meissie, nog mooie foto's gemaakt. De andere honden konden op deze manier ook waardig afscheid nemen (klinkt raar, maar voor mij gevoel moest ik dat doen).

Ik vergeet nooit die dag dat de DA thuis kwam om haar in te laten slapen. Ik liet hem binnen en zodra hij de woonkamer binnen stapte, sprong Astra in zijn armen. Echt zoals ik het zeg. En dan op dat moment weet je dat je het goed doet.

De andere honden zijn erbij geweest, daarna heb ik de dierenambulance gebeld (daar werkte ik toen ook) en die hebben haar voor mij bewaard, zodat we na 2 dagen naar het crematorium konen gaan. Ze staat nu in een mooie urn op de kast, samen met mijn andere honden die er toen bij waren bij haar afscheid.
Zo is het voor mij een waardig afscheid geweest, voor mij en voor mijn andere honden. Ik weet dat ik het op deze manier weer zo zou doen, mocht het nodig zijn.

Daarom wens ik jullie heel veel wijsheid en moed toe. Om tot de juiste beslissing te kunnen komen.

Fijn dat het nu "goed" gaat Annelies. Geniet er van meis.

Uit Liefde maak je vanzelf zo'n beslissing. Hoe moeilijk het ook is en hoe graag je ook met je verstand wilt beslissen WAnt dan weet je dat je die beslissing niet aan kan.
Het beste is om met je hart te beslissen. En dan weet je het.

Geef je herinneringen dat beeld wat je graag nog wilt blijven zien.


Echt heel veel sterkte, voor jou en je gezin.

vind t heeel erg voor jullie sterkte !!!!

wat een verschrikkelijk nieuws..ik wens jullie heel veel sterkte de komende tijden..

Hallo Anelies,

Ik leef erg met je mee, zit op dit moment in prezies dezelfde situatie, onze lieverd (Lomas, vr, jack rus, 13 jr) is 5 maart ook met spoed geopereerd aan een hemogiosarcoom aan de milt.
Afgelopen vrijdag was ik naar de DA gegaan, omdat ze niet meer wilde eten en wat slomer was. DA dacht aan wat buikpijn en misselijkheid, dus pijnstillers en anti-misselijkheid. Ze knapte gelijk weer wat op.
Gisteren weer naar DA voor wond controle, maar blijkt dat ze nu vocht id longen heeft...

Heb met de DA besproken hoe hier meer om te gaan, vind het moeilijk om te beslissen wanneer we haar moeten laten gaan. We willen haar niet laten lijden.

De DA gaf -vond ik- een heel goed advies: Volg je gevoel, je voelt wanneer je haar moet laten gaan, uiteraard wel kijkend naar haar lichamelijke situatie. Ook gaf hij aan dat je beter eerder dan te laat het besluit kunt nemen, om haar het erge lijden te besparen. Dit laatste was vanuit zijn eigen persoonlijke ervaring. Waarin hij angaf dat hij zijn eigen hond te lang heeft door behandeld. Hij gaf aan dat hem dat achteraf geen goed gevoel heeft gegeven.

Ik wens je heel veel sterkte en geniet nu net nog kan.

Jessica

jeetje wat een heftig verhaal ik wens je veel kracht en sterkte toe die je maar kan gebruiken , ik voel het verdriet maar kan het niet beschrijven eij hebben een hond val 11 en een pup van 12 weken maar zou er niet aan moeten denken om mijn maatje van 11 jaar te verliezen .,, vooral niet als je het weet dat het gebeurd dit maakt het nog extra moeilijk weet niet wat ik moet zeggen maar sterkte wil ik je wensen ,

Annelies

Jou verhaal had mijn verhaal kunnen zijn alleen was mijn Bas 11 , ik weet dat 5 jaar veel te
vroeg is om afscheid van je hond te moeten nemen, maar geloof me ook na 11 jaar is het verdriet heel groot, want je wilt je beste vriend gewoon nooit missen
Bas had ook een gescheurde milt, met een hele grote tumor , kwaadaardig, en moest een spoed operatie ondergaan
Volgens mijn DA waren er geen uitzaaiingen zichtbaar en zou Bas best nog een poosje bij ons kunnen blijven, hoelang heeft ie er niet bij gezegd.
Nog 6 week lang hebben we ontzettend genoten van een vrolijk , blij en "gezond" Basje. en toen ging het ineens vreselijk mis.
Ik bedoel hier te zeggen, geniet nog met volle teugen van jou Rasha, wie weet heeft ie nog een poosje samen met jou zonder dat je echt iets aan hem merkt.
Maar als je ook maar iets aan hem merkt, klachten die je normaal gesproken nog wel eens een dagje aan ziet zoals braken of diaree dan moet je nu echt gelijk gaan bellen en na laten kijken waar dat vandaan komt.
Ieder geval is anders natuurlijk, en eerlijk gezegd ben ik blij dat mijn DA niet heeft verteld dat het misschien nog maar een hele korte tijd zou zijn dat we Bas bij ons zouden hebben, ik heb nu onbekommerd kunnen genieten van zijn laatste weken omdat hij na die operatie zienderogen opknapte.

Ik wens je heel veel sterkte meid
ik voel met je mee

Ciska en Douwe

Iedereen bedankt voor de goede adviezen en steun. Helaas is Rasha deze ochtend ingeslapen.

He bah, wat een vervelend nieuws.

Heel veel sterkte met het verlies.

He Annelies, wat een verdrietig nieuws
Ik voel met je mee meidje en wens jou en Rasha heel veel sterkte met dit grote verlies

Ciska en Douwe

Jammer dat Rasha er niet meer door gekomen is.
Veel sterkte met jullie grote verlies, jullie hebben hem alle liefde gegeven.
Hou vast aan de mooie herinneringen!

Wat spijt het me dit te moeten lezen!
Ik wens je heel veel sterkte!!!
Heb je naar jouw gevoel nog op een mooie manier afscheid kunnen nemen?

sterkte

verder moet je toch. Rustig ademhalen, veel huilen en denken aan de mooie momenten die je allemaal hebt beleefd. Geef het de tijd, schaam je nergens voor en er komt een dag dat je er heel veel vrede mee gaat hebben en alle goede dingen gaan overheersen. Tot die tijd er is,,,,,,,veel sterkte gewenst.

Hallo,

dit is echt verschrikkelijk nieuws. Ik weet sinds 5 weken dat mijn stafford lymfeklierkanker heeft en nog slechts 2 maanden te leven heeft, ondertussen zitten we over de helft.
Ik vind troost in de gedachte dat ze nu nog heel vinnig en vrolijk is, ik probeer hier dan ook zoveel mogelijk van te genieten. Uiteraard heb ik ook veel moeilijke momenten, maar ik herpak me dan omdat ik weet dat eenhond goed aanvoelt hoe zijn baasje zich voelt, en ik wil dat ons Sam zich geen zorgen maakt, hij is er nu nog en probeer mijn verdriet voor achteraf te houden.
Ook mijn hond is nog vrolijk en blij en het is dus soms heel moeilijk te vatten dat dit onze laatste weken samen zijn. Ik probeer het verdriet het genieten niet te laten overheersen want dit zijn echt onze laatste weken samen.

Veel sterkte.