Onderdanigheidsplasje, angstplasje of blaasontsteking?

Onze labrador is momenteel 10mnd, dus niet meer echt een pup, maar ook geen volwassen hond nog niet uiteraard.
Braaf beestje, gaat goed om met onze kinderen, luistert goed en tot nu toe eigenlijk weinig problemen.
Natuurlijk probeert hij soms al eens het onkruid te wieden of te graven, maar we hebben dit redelijk onder controle.

Alleen merken we dat hij een beetje van gedrag veranderd, wat ons zorgen baart.

Hij was vrij snel zindelijk, maar sinds kort doet hij soms terug een plasje in huis.
Dit echter alleen bij mijn man, soms ook bij bezoek. Ik merk dat het meestal is bij mensen die snel naar hem toekomen.
Wanneer gebeurt dit, mijn man komt thuis, wordt superenthousiast begroet door onze bobby, begint te spelen en dan gebeurt het. Eerst een drupje, Bobby maakt zich klein, en dan komt de rest. Het gaat dus niet over een drupje, maar over een echte plas. Mijn man wordt niet echt boos, maar wel moet Bobby dan even buiten, om alles wat deftig te kunnen opkuisen dan dat hij niet met zijn poten in de pipi loopt ondertussen.
In eerste instatie dacht ik dat het gaat over een angstplas, maar heb hier meer over opgezocht, en Bobby blijft wel contact zoeken met mijn man, zijn staart blijft kwispelen. We hebben het een beetje genegeerd, maar nu ging ik gisteren wandelen, kwamen we een andere hond tegen. We hebben ze contact laten maken, Bobby maakte zich klein, maar ging toch snuffelen bij de andere hond. Toen we door gingen zag ik op de weg een plasje. Is het nu angst of onderdanig (was ook een reu)?

Daarbij geurt de urine ook heel sterk, en maak ik me ergens ook ongerust over een blaasontsteking. Hoewel ik dit laatste niet zo onmiddellijk voor waar kan aannemen, want hij plast hij niet meer dan anders, buiten dan die ene keer per dag.

Is dit herkenbbaar voor iemand?
Of heeft iemand een idee wat we kunnen doen om dit te verhelpen?

Ik werkte eerder erg veel met honden en herken dit wel.

Bij de honden waar ik dit meemaakte was het echt enthausiasme.
een beetje door het dolle heen, en oops daar gaat het plasje al.
Het gebeurde ook altijd met jonge honden.

Je zou kunnen proberen rustig binnen te komen, hond even te negeren tot hij weer tot rust komt.

In combinatie met andere honden zou het een onderdanigheidsplasje kunnen zijn, maar dan spelen er meer zaken mee dan alleen een plasje laten lopen. Dan is de lichaamshouding ook een belangrijk aspect, dus dat durf ik niet te zeggen.

Blaasontsteking lijkt me uitgesloten, een dier plast dan meer, en kleinere beetjes, vaak plast een dier dan ook wel wat bloed mee.

Onze vorige hond had dit ook heel erg, als er iemand thuiskwam van werk of er bezoek langskwam dan stond ik al klaar met de dweil Het is meestal uit onderdanigheid, echt willen aangeven dat hij weet dat hij onderaan de ladder staat.Het worden dan ook 'onderdanigheidsplasjes' genoemd ( bij een labrador is dat dan een plas )Echt verhelpen kun je dit niet, de onze is het blijven doen, misschien kun je op hondenschool eens vragen naar oefeningen om hem zelfzekerder te maken ? Alvast succes

Met de hond gisteren liep het zo... superenthousiast naar mekaar toe.
Toen ze bij mekaar stonden, kwispelen en Bobby ging direct naar beneden duiken :niet echt liggen, maar ook niet zitten, eerder klein maken?
Ging wel snuffelen tussen de poten.

Bobby is echt wel een schatje, maar wil dit echt wel verhelpen.
Uiteraard staat hij niet bovenaan in het gezin, maar dat wil toch niet zeggen dat hij onzeker moet zijn.

Ga dit volgende week zeker op de hondenschool ook eens achter vragen? Mmaar daar heeft hij dit niet in de groep.

zijn deemoeds plasjes......je man komt thuis, je weet wanneer die thuis komt ? gelijk even uitlaten, laat je man hem niet begroeten, eerst naar buiten, plassen en dan naar binnen, nog even negeren tot je hond rustig is, dan kan je man de hond aanhalen, bezoek dito, niet aanhalen, voor het bezoek binnen komt buiten zetten, en negeren, daarna als de hond rustig is kan er naar de hond gekeken worden.

ook een begroeting van een andere hond, wat onderdanigheid, doorlopen dan, niet de hond begroeten, en zeker niet als je hond aan de lijn zit, loop gewoon door, dan kan je het gedrag doorbreken.

wel even opletten dat je hond voldoende drinkt, je schrijft de urine geurt sterk, als een hond te weinig drinkt kan dat daar van komen, de urine is dan sterk....meer drinken dan ruikt de urine minder.

ben je toch bezorgd ? dan even plas opvangen, en na laten kijken.

het gaat zeker over als je conseqwent bent met dit, doe je dat niet, dan blijf je hond dat doen.

Dank je voor je reactie, Willemijn.

Ik heb mijn man juist een sms'sje gestuurd dat hij een seintje moet geven als hij de straat in rijdt.
Dan kan ik Bobby buiten zetten. Vanavond komt er gelijk bezoek, kunnen we het ook even testen op die manier.

Onze hond drinkt inderdaad niet zoveel. Als we niet thuis zijn, zelfs bijna niet. Hij krijgt nochthans 2 keer per dag vers water, wat steeds ter beschikking staat. Na een wandeling drinkt hij meestal wel veel en ook na een knabbelstok, maar anders niet, nooit gehad.

Wanneer gebeurt dit, mijn man komt thuis, wordt superenthousiast begroet door onze bobby, begint te spelen en dan gebeurt het. Eerst een drupje, Bobby maakt zich klein, en dan komt de rest.

Bedoel je dat je man dan met hem gaat spelen?
Ik denk dat dit te veel is voor de hond,elke hond heeft zijn eigen grenzen en gevoelens,dus als jij denkt; dat zal wel meevallen,dan laat de hond je toch zien-door het deemoedplasje- dat het hem te veel is,en zelfs eng.
Het betekend : doe mij niks.

Ons geadopteerde Floortje deed ook angstplasjes maar dat was duidelijk, ze was gewoon bang in t begin.
Maar ook zij kwispelde en was blij dus dat zegt niks.
Het kan een puberdipje zijn hoor, maar ik heb chihuahuas, misschien is dat bij labs anders..

Kwispelen betekend niet altijd 'blij zijn' het duidt op opwinding,dat kan positief of negatief zijn.

Kwispelen kan hoog in de lucht,met een strakke staart,of alleen met het puntje.Het kan breed uit vanuit de heupen(dat is een blije kwispel).
De staart kan halverwege kwispelen.
De staart kan als een proppeller draaien.
De staart kan heel laag bij de grond kwispelen.

Kwispelen is vooral een staat van opwinding.

Nog wat mooie linkjes gevonden over het kwispelen:

http://www.kennislink.nl/publicaties/blije-honden-kwispelen-rechts

http://www.puppies-en-honden.com/kwispelen.html

Dank je voor de link, superinteressant. Ik dacht altijd dat een grote kwispel van pure blijdschap is, maar blijkbaar is het allemaal veel ingewikkelder dan dat

In het weekend ga ik er echt opletten hoe zijn staart gaat en wanneer, op welke hoogte etc. En dan analyseren... alles voor een gelukkige woef en baasje,hé!

Nu gisteren, had ik mijn man gewaarschuwd voor hij thuis was, om even op voorhand een seintje te geven en om Bobby te 'negeren'.
Toen hij binnenkwam, was Bobby weer heel enthousiast, maar mijn man heeft hem genegeerd (we hebben hem niet eerst buitengelaten). Wel laten ruiken aan zijn hand etc maar mijn man heeft zich niet gebukt naar hem toe of zijn speeltje gaan pakken, en Bobby is kalmer geworden. Geen pipi
Na een tijdje is hij er wel mee gaan spelen.

Echt wel super!

knap hoor, maar toch zorgen dat zijn blaas maar leeg is. maar je ziet zelf al dat het helpt, even tot rust laten komen, en dan begroeten.

nog een vraagje, als je hond brok krijgt, is drinken een must, drinkt tie echt te weinig, kan je wat aanvulling geven op vocht, zoals karnemelk {eerst aanlengen met water een poosje voor je puur geeft, in verband met dunne trilpoep} of bouillion , getrokken van vlees zonder zout, dat vind iedere hond lekker.

geef je vers vlees dan is drinken niet zo nodig, in vlees zit al een hoop vocht, maar je schrijft dat de urine sterk geurt, dat is een teken van te weinig drinken, als er verder geen medische klachten zijn, even alert op zijn.

Opnieuw een thuiskomst van mijn man zonder plasje

Het drinken, inderdaad Willemijn.
Hij heeft altijd vers drinkwater ter beschikking staan, maar als we niet thuis zijn, drinkt hij zo goed als niet.
Nu als we niet thuis zijn, slaapt hij het meeste van de tijd. Overdag is hij dan buiten, en de buren hebben ons al beaamt dat hij het merendeel van de tijd slaapt
Geen blaf te horen

Melk ga ik hem niet geven, maar bouillion wil ik wel eens proberen.

Hopelijk gaat hij meer drinken als het warmer wordt.