† 16-09-1998 Astra 13-02-2012 †

Hoi Rob,

Wat ik nog wilde zeggen: Heel moedig en wijs besluit om jullie Astra niet langer te laten lijden. Ze heeft 13 mooie jaren bij jullie gehad!

Gisteren is mijn hond Astra overleden, zij was al sinds 1998 bij me. Zelf ben ik 15 jaar en Astra is 13 geworden. Ik heb mijn hele leven met hem doorgebracht.

Ik moet de hele tijd denken aan vroeger, hoe zij op mijn bed kwam liggen of samen gingen voetballen. Hoe zij naast me op de bank ging liggen.

Helaas ging het niet meer, hij had problemen met zijn longen en hart en hij kon amper zelf meer lopen. Als hij moest opstaan moesten wij hem helpen. Ook nam haar eetlust af.

We hebben in overleg met de dierenarts besloten om hem in te laten slapen, zodat hij geen lange lijdensweg hoeft af te leggen.

Hoe verwerk ik dit verlies?

Sterkte met dit verlies Rob!

Ik wens je heel veel sterkte toe.

Denk aan de mooie jaren dat de hond bij jullie is geweest.

heel veel sterkte toegewenst met dit grote verlies

Ach dit is niet leuk, ben ook 13, net als Astra...Sterkte!

Beste Rob wat erg gecondoleerd je maatje weg ik snap je verdriet.
Praat maar veel over astra.

Sterkte

Wat een mooie hond. En zo'n mooie profielfoto van Astra. Wat kan ik je verdriet goed begrijpen. Je hebt Astra eigenlijk altijd bij je gehad. Het zal voor jou zo vanzelfsprekend geweest zijn... en nu het verdriet... het gemis...

Dit zullen heel droeve dagen voor je zijn en moeilijk te verwerken. Maar je moet er doorheen. En het is ook heel normaal dat het zo moeilijk is. Je hebt alle reden om te rouwen. Je kunt niet anders dan je maatje missen.

Maar na de machteloosheid die je nu voelt, nu je vooral denkt aan de tijd dat Astra niet meer echt mee kon, zullen de mooie herinneringen terugkomen. Door te voelen wat je mist zul je dankbaar zijn om wat je gehad hebt. Het was een groot geluk om Astra zo lang bij je te mogen hebben. Hoe erg je het nu ook vind, jij en Astra hebben het geluk gehad zolang samen te mogen zijn... Een heel hondenleven lang. Jullie hebben van elkaar geleerd en er is een band die voor altijd blijft.

Steek een kaarsje aan als je het moeilijk heb. Zeg in gedachten tegen Astra wat je denkt en stuur haar lieve goede gedachten toe. Als die mogelijkheid er is zal zij zeker hetzelfde doen. Je zal verder moeten met je eigen leven maar vergeet niet dat je hondje je, toen hij hier nog rondliep, liefst gelukkig zag en dat is niet veranderd.

Ook ik vind het heel goed van jullie dat je haar niet onnodig pijn liet lijden. Sterkte en in gedachten een knuffel voor die mooie Astra.

Ontzettend veel sterkte gewenst met dit verlies. Het is altijd vreselijk om je maatje te moeten missen, zeker als deze al je hele leven bij je was, en je met hem je jeugdherinneringen deelt.

Heel erg veel sterkte!

Het verdriet zal slijten, maat nooit helemaal weggaan.

lieverd, heel veel sterkte met dit verlies. Ieder mensje verwerkt zijn of haar verdriet op een andere manier. Soms helpt praten, of foto;s kijken of bijv iets leuks gaan doen met je vrienden of vriendinnen. Soms helpt het om een lekker reep chocolade helemaal op te eten. Soms kan het helpen om een lachfilm op te zetten.Maar hoe je het ook draait of keert, wij snappen je verdriet heel goed. Daarom, lieve meid, houd je sterk wij denken hier allemaal aan jou hoor

Sorry Rob, ik zeg in mijn eerdere mail, lieve meid, dat spijt me.. ik bedoelde dus
lieve Rob.

Het gaat al iets beter, ik zie nu in dat Astra een mooi leven gehad heeft en geen pijn heeft hoeven te lijden, en dat we dus de juiste beslissing hebben genomen.

Hi Rob, lees dat het gelukkig iets beter met je gaat. Het doet zoveel pijn om afscheid te nemen van je hond die je zo dierbaar is.

Maar je zult je mooie Astra nooit vergeten.

Vind dat alles heel mooi verwoord hebt, en Astra mag zich gelukkig prijzen dat ze samen met jou is opgegroeid. En andersom natuurlijk ook.

Heel veel sterkte!

Wat een mooie hond! Heel erg veel sterkte met het verlies van je maatje. Ik weet dat je een goede beslissing genomen hebt, maar dat maakt het verdriet niet minder natuurlijk. Nogmaals heel veel sterkte

Nog veel sterkte gewenst Rob.

Heb een maand geleden mjn hondje ook moeten laten inslapen ,het was een mops en werd maar negen jaar,normaal worden die ouder maar hij had een hele zware artrose ziekte. En weet je de pijn die jij voeld kan ik me zo voorstellen en al zeker dat uw hond al gans uw leven bij je is.Er is altijd die leegte voor jou als je t'huis komt en je vriend is er niet meer. Als je het op dat moment moeilijk hebt laat je tranen dan maar vloeien en probeer je verdriet voor anderen ook niet te verbergen. Zo kunnen de mensen die bij jou zijn op dat moment jou troosten. Ik weet je bent vijftien ,je bent geen kind meer en een jongen,en soms is het moeilijker voor een jongen dan voor een meisje je verdriet te laten zien . Maar beste rob heb geen schaamte want het is zo mooi van je dat je hier vraagt hoe jou verdriet te verwerken. Een teken dat je hart op de juiste plaats zit en dat je een hele echte dierenvriend bent . de foto die je hier laat zien doet me denken dat het om een grote zwitser gaat ,kan dat of heb ik het mis? Hele mooie hond trouwens. En die hele mooie grote ster aan de hemel dat is nou jouw lieve Astra! Ze is je dankbaar dat ze zo een leuke tijd met jou heeft gehad . En ze is je ook dankbaar dat je haar uit haar lijden hebt verlost! veel sterkte Rob,veel liefs, Noella een dierenvriend

hoi hoi
ik wens je heel veel sterkte met het verlies van je hond
vergeten zul je hem nooit maar over een tijdje zul je het een plaatsje kunnen geven
groetjes netty en de meisjes

Heel erg veel sterkte!
Het verdriet en gemis is enorm groot als je een dier moet laten gaan..

Het verwerken zal helemaal op jouw eigen tempo gaan...
Zelf denk ik dat het niet zo zeer verwerken is, het is meer dat je het op den duur een beter plekje kunt geven... Vergeten doe je het nooit, het gemis zal ook vaak nog aanwezig zijn maar hoe langer de tijd verder gaat hoe meer je ook hele mooie herninneringen krijgt...

Heel veel sterkte!

hej Rob


Je hondje verliezen waar je min of meer mee bent op gegroeid...kattekwaad mee hebt uitgehaald...dingen hebt gedaan met je maatje die mama niet zo leuk vond. Joh haal een plakboek, je hebt vast vele leuke foto's Maak iets leuks voorjezelf foto's verhaaltjes erbij...komen vast hele leuke herinneringen naar boven dan. En als je dan een keer verdrietig bent kan je altijd even weer in je Astra-foto-verhalen boek lezen en kijken.

Heel veel sterkte...en plezier bij het maken van je Astra plakboek

Dat plakboek is een heel goed idee, maar plak niet te snel in, je zult nog heel veel foto's 'per ongeluk' tegenkomen die er ook nog in moeten...

Sterkte