Jouw verhaal is heel herkenbaar! Mijn hond is ook vrij onzeker en enigzins angstig. Zoals ik al zei: ik merk nu bij mijn hond dat z'n hormonen hem in de weg hebben gezeten bij het trainen. Of, zoals jij het mooi verwoord: hij weet het wel en wil het ook graag maar toch lukte het hem niet.
Ik ga sinds een half jaar met mijn hond naar speurles (speuren naar mensen). Dit wordt in een openbaar toegankelijk bos gegeven, dus geurtjes van andere mensen, honden en andere dieren zijn volop aanwezig. Hoewel hij wist wat de bedoeling was, ging hij tijdens het speuren toch heel vaak markeren en snuffelen naar andere geurtjes. Afgelopen vrijdag liet hij zich niet afleiden en ging hij rechtstreeks op het doel af. Ik wist niet wat ik zag!
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Castreren of niet? graag jullie mening" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
leuke ervaring.
Speuren staat hier hoog op mijn verlanglijstje! helaas niets in de buurt (voor zover ik weet), eerst maar eens hondenschool afronden
Zijn uitvalgedrag is bizar: ik heb zijn aandacht of hij is aan het snuffelen. Hij ziet de hond eerst 1 of twee keer en reageert niet en dan pats. precies of er een duiveltje naar boven komt geen flauw idee waarom eigenlijk. Het is ook niet als iemand anders met hem loopt het beter is. integendeel.
Als hij los is (helaas kan hij zelden los) dan sjeest hij naar de hond toe 'hoge houding' en gaat dan snuffelen aan kont. met bananen in zijn oren.
Hij blijft ook heel sterk op de poep van andere honden gefixeerd, kan er een hele wandeling met zijn lange neus in de poep blijven hangen.
Andere honden kan hij soms straal negeren als hij goed gesnuffeld heeft, zelfs al lopen ze 2uur naast hem.
tegen een drukke pup gebruikt hij kalmerende signalen
Een keer een akkefietje gehad met de reu van mijn neef (wat liggen grommen, met de poten tegen elkaar zwaaien, bovenop elkaar proberen springen)
Luca kan niet spelen met andere honden.
Veel honden kan hij niet ontmoeten van baasjes die ik niet ken, ze denken dat hij 'vals en bijterig' is omdat hij blaft en in de lijn hangt. Jammer inderdaad!
Luca is een tevreden hond volgens mij: uitdaging, zoeken, spel, beweging, dutjes doen in de zetel, zijn lekkere bak vlees.
Ik begrijp het eerlijk gezegd ook niet...
Dat het vele snuffelen en markeren er af zou gaan na een castratie waardoor je beter kan trainen met de hond, is een hoop van jou begrijp ik, maar let op, dit hoeft helemaal niet het geval te zijn!
Mijn reu die op 9 jarige leeftijd is gecastreerd wegens medische problemen is net zo blijven snuffelen en markeren als voorheen.
Helaas kreeg hij wel hele erge vachtproblemen, om over de andere problemen nog maar te zwijgen.
Mijn andere reu die ik op 1,5 jarige leeftijd kreeg was al gecastreerd toen ik hem in huis nam (op jonge leeftijd dus) en hij snuffelt en markeert er ook nog steeds rustig op los.
Het zou kunnen minderen, maar de kans is net zo groot, zo niet groter, dat hij het snuffel en markeer gedrag blijft volhouden.
Zeker omdat de hond al wat ouder is en dit gedrag routine is geworden.
Maar hee, het is ook heel normaal dat hij dit vertoont, het is natuurlijk gedrag van een hond, zijn instinct.
Dit betekend niet dat hij dit ten alle tijden moet kunnen vertonen, er is een tijd van luisteren en een tijd van spelen en doen wat hij zelf wil.
Ik denk toch echt dat je dit met trainen moet oplossen, hem duidelijk maken dat hij naar jou te luisteren heeft op dat moment, dat dat beter voor hem uitpakt dan het niet luisteren...
Succes!
Ik weet niet of het echt gaat helpen.
Ik heb Skippa laten castreren vanwege medische redenen. Dit is voor mij een grote reden. En anders weet ik niet of ik t had gedaan. Skippa is enorm veranderd kwa gedrag, maar ook deels hetzelfde gebleven. Maar Skippa was jong.
Luca is al veel ouder, dus ik vraag me af of het echt gaat veranderen.
Je zou evt. kunnen kijken met en chemische castratie of het helpt. Helpt het niet, scheelt het je kosten, helpt het wel weet je het ook.
Persoonlijk zou ik neit zo snel Luca laten castreren.
Succes met je beslissing
Ik heb Luca daarnet lekker zijn gang laten gaan, op een stuk van 300m, waar hij altijd mag snuffelen en markeren. heb geteld. hij heeft 28 keer geplast. 28 keer, dat wil zeggen: gemiddeld om de 10.7meter heft hij zijn poot op! Dat komt vrij goed overeen met hoeveel keer ik hem moet lokken om mooi naast me te lopen.
20min daarvoor hadden we zo ook al een stuk gehad, na dat stuk is hij normaal gesproken uitgeplast. dus die 28 keer, was niet omdat hij nodig moet.
Das is toch geen normaal gedrag?
Ik ga toch voor chemische castratie gaan, dan komen we toch al te weten welke onderdelen hormonaal bepaald zijn.
Let wel: je hebt chemische castratie en castratie dmv een implantaat. Geeft wel het goede aan bij je da (dus implantaat). Bij chemische castratie wordt er iets in gespoten, dit schijnt heel anders te werken dan Suprelorin.
Suprelorin werkt ongeveer een jaar, hangt mede af vd grootte vd hond, dus kan ook iets korter of langer zijn. Het implantaat lost uiteindelijk op.
Bij ons duurde het ong 2 weken voor ik resultaat merkte. Het gebeurt ook dat het onwenselijke gedrag van de hond tijdelijk verergert, houd daar rekening mee.
Inspuiten lijkt bij velen niet te werken of toch niet zoals een echte castratie, dat gingen we dus niet doen.
Via implantaat dus.
Zou volgens website van de ontwikkelaars vanaf 2 weken tot 200 dagen werken. is dus ongeveer 6 maanden (Luca weegt 30kg, hij zal dus niet ver van het gemiddelde afwijken)
Ik hou mijn hart vast voor het tijdelijke onwenselijke gedrag
Sorry, ik bedoelde een half jaar
Tuurlijk hoeft het niet, maar ik was me aan het inbeelden dat hij een maand lang iedere 5 meter elke spriet gras wou beplassen leek me nogal hilarisch
Leuk bruce boxer!! dat jullie hond zelfverzekerder is.
Beslist hoor, wij gaan hier chemisch castreren via implantaat proberen en dan zien we wel verder.
Het markeergedrag van honden is dus vrij normaal, en voor reuen is dit inprincipe ook niet abnormaal, het heeft natuurlijk alles te maken met het karakter/mate van dominantie van de hond,(hij vind het heel belangrijk om zichzelf in de omgeving te laten ruiken),maar waarom? je zegt dat hij zijn poot optilt, kan ik dan de conclusie trekken dat hij hoog plast? één van de aller belangrijkste zintuigen van de hond is de neus, en daarmee wordt dus geur erg belangrijk. En wie het hoogst plast/poept is het....of kan zichzelf wel eens belangrijk voelen.
Als Luca los is gebeurt er wel heel veel, maar geen a-sociaal gedrag, gewoon het ongeveer normale gedrag zoals honden elkaar ontmoeten, het overenthousiaste van Luca kan wel iets beheerster overigens. Aan de riem vind meneer het schijnbaar altijd nodig om uit te vallen (is iets anders dan aanvallen hé), denk ook dat dit uitvallen iets meer op jou gericht is dan op de andere hond(jij houd hem namelijk tegen in dagene wat hij wil/moet doen, die andere hond besnuffelen)
Denk je hier over na, dan zou je bijna de conclusie gaan trekken dat Luca alleen meer gericht is op zijn omgeving en absoluut niet op jou, en dat komt door de hoeveelheid en het belang van de prikkels uit de omgeving, want op de hondenschool gaan bepaalde oefeningen wel goed(minder prikkels).
Luca heeft door de jaren heen geleerd om op zichzelf te vertrouwen want schijnbaar kon hij niet echt vertrouwen op de mensen waar hij is geweest, het is dan ook een taak die niet echt weggelegd is voor hem, want je ziet duidelijk dat hij er moeite mee heeft.
En dit is nu juist de reden dat ik wat moeite heb met het trainen van de hond, trainen is eigenlijk de hond een ‘kunstje’ leren onder bepaalde omstandigheden, onder een bepaalde hoeveelheid prikkels. Je merkt zelf denk ik ook wel dat Luca onder andere, dus normale omstandigheden, veel slechter luistert, ‘bananen in de oren’ en/of ‘niet meer te bereiken’.
De hond zou moeten leren vertrouwen op jou als baas in alle situaties, in alle situaties moet de hond kunnen vertrouwen op jou, en dat zou ook de insteek moeten zijn wat betreft de ‘training’.
Een klein voorbeeld; Het markeren van Luca is iets wat jij de hond toestaat om te doen, je laat het toe dat de hond deze mogelijkheid heeft.
Vertrouwen en respect is niet iets wat automatisch komt, dit kost ook een baas veel energie, je moet weten hoe een hond leert, je moet weten hoe de hond communiceert, en je moet weten welk antwoord je moet geven op deze communicatie.
En wie het hoogst plast/poept is het....of kan zichzelf wel eens belangrijk voelen.
Luca plast Alleen tegen bomen, met zijn poot bijna in zijn nek, zo hoog mogelijk dus. Om de poepen gaat hij over een struik hangen of tegen een boomstam hangen en hij mikt hoog
Als Luca los is gebeurt er wel heel veel, maar geen a-sociaal gedrag, gewoon het ongeveer normale gedrag zoals honden elkaar ontmoeten, het overenthousiaste van Luca kan wel iets beheerster overigens. Aan de riem vind meneer het schijnbaar altijd nodig om uit te vallen (is iets anders dan aanvallen hé), denk ook dat dit uitvallen iets meer op jou gericht is dan op de andere hond(jij houd hem namelijk tegen in dagene wat hij wil/moet doen, die andere hond besnuffelen)
Ik leer hem nu: rustig zijn is andere hond mogen ontmoeten... Ik stap maar richting de andere hond als hij rustig is. zijn blafgedrag naar andere honden klink echter heel aggressief (is het niet hoor), daarom dat andere hondenbezitters hem niet in de buurt willen...
Hoe krijg je het overenthousiaste dan beheerster??
Denk je hier over na, dan zou je bijna de conclusie gaan trekken dat Luca alleen meer gericht is op zijn omgeving en absoluut niet op jou, en dat komt door de hoeveelheid en het belang van de prikkels uit de omgeving, want op de hondenschool gaan bepaalde oefeningen wel goed(minder prikkels).
Luca is zeer sterk op de omgeving gericht, dat besef ik maar al te goed!
Luca heeft door de jaren heen geleerd om op zichzelf te vertrouwen want schijnbaar kon hij niet echt vertrouwen op de mensen waar hij is geweest, het is dan ook een taak die niet echt weggelegd is voor hem, want je ziet duidelijk dat hij er moeite mee heeft.
Buiten: inderdaad. maar binnen heeft hij een zeer grote will-to please en is 'enthousiast om iets te leren'
En dit is nu juist de reden dat ik wat moeite heb met het trainen van de hond, trainen is eigenlijk de hond een ‘kunstje’ leren onder bepaalde omstandigheden, onder een bepaalde hoeveelheid prikkels. Je merkt zelf denk ik ook wel dat Luca onder andere, dus normale omstandigheden, veel slechter luistert, ‘bananen in de oren’ en/of ‘niet meer te bereiken’.
Ik train overal, dus ook in prikkelrijke omgevingen en prikkelarme. Het is niet als ik in een prikkelrijke omgeving ben met mijn hond dat hij zijn eigen ding kan doen (als hij langs een drukke baan de overkant wil bereiken is dit eerder gevaar, dan een kunstje. Dan vind ik basis volgen, niet trekken aan de lijn, uitvallen en baasje meesleuren echt wel basic, dat hij in alle omgevingn (voor hem geschikte) moet kunnen.
De hond zou moeten leren vertrouwen op jou als baas in alle situaties, in alle situaties moet de hond kunnen vertrouwen op jou, en dat zou ook de insteek moeten zijn wat betreft de ‘training’.
Een klein voorbeeld; Het markeren van Luca is iets wat jij de hond toestaat om te doen, je laat het toe dat de hond deze mogelijkheid heeft.
Mag hij. Graag nog wat concrete tips
Vertrouwen en respect is niet iets wat automatisch komt, dit kost ook een baas veel energie, je moet weten hoe een hond leert, je moet weten hoe de hond communiceert, en je moet weten welk antwoord je moet geven op deze communicatie.
Daar werken we aan. bedankt voor je insteek, het is leuk eens een andere visie, mening over de feiten te horen.
Heb niet het hele topic doorgespit maar wil je wel even mijn ervaring meegeven van een implantaat.
Ik heb bij Diesel begin november zo'n implantaat laten zetten en ik ben er meer dan tevreden over.
Mede omdat Diesel een mega irritante puber was met toch ook gedrag wat niet aceptabel was en wat ik er niet uitgetraind kreeg.
Ik wilde niet voor devenitive castratie gaan omdat daar toch wat nadelen aanhangen ook met gedrag dus dit was voor ons een mooie tussenoplossing.
Diesel is al vrij snel veranderd in zijn gedrag maar op een positieve manier er werd niet meer gereden, iedere grasspriet wordt niet meer beplast, loopt geen plas van teefjes meer te likken, loopt niet contineu z'n flip achterna en hij is veel beter gaan luisteren.
Dit maakt voor mij de beslissing om h'm echt te laten castreren nu heel makelijk want hij is nu in combinatie van hard trainen en de implantaat een heerlijk hond geworden.
Als jij ervan uitgaat dat je collie MDR1 lijder is en dit doorgeeft aan de DA weet hij precies welk narcose middel hij wel en niet mag en het is wel slim om een lijstje altijd bij je te hebben in je paspoort dan zit je altijd veilig.
Maar goed dit is natuurlijk pas aan de orde als hij echt gecastreerd word.
Succs met je beslissing.
je hebt al vreselijk veel adviezen gehad.......
dat markeren van je hond ligt aan jou niet aan de hond, sta dat niet toe.
als je wandeld met je hond houdt je de hond aan de lijn, plassen en doorlopen, alleen als tie los is gaat tie zijn gang maar, en dan is daar toch niets mis mee. >?
onzekere honden die niet gecastreerd zijn, worden in het algemeen nog onzekerder. begrijp de trainsters niet helemaal, dit gedrag kan je eruit halen, vier uur lang markeren / ?
hier is ook een teef die lekker overal haar gangetje gaat als ze los loopt, maar aan de riem is dat er niet bij, plassen poepen, en klaar, en nu weet ik wel dat reuen anders zijn, maar het ligt aan jou of je het toestaat, niet toestaan , je hond weet dat op een gegeven moment.
gebruik eerst een chip dan, desnoods twee keer, zo kan je zien wat zijn gedrag wordt.
je wilt plastraining ? nou dat is toch niet zo moeilijk ?
je gaat met je hond naar buiten, aan de lijn, kort houden, je gaat naar een veldje grasberm, en daar laat je de lijn vieren, plassen, dan loop je door, je houdt je hond aan de lijn kort, je zorgt voor een flinke stap, nergens treuzelen, op een gegeven moment bemerk je dat je hond moet poepen, dan laat je hem poepen, klaar ? nog een plasje erbij, zo nu doorlopen, en je loopt zo,n drie kwartier in flinke stap, met je hond mooi kort aan de lijn, praat tegen je hond, dat tie een goeierd is, maar laat hem nergens meer markeren.
na de wandeling zoek je een leuk veldje op. daar laat je je hond los, zijn gangetje gaan, daarna na tien minuten, hup aan de lijn, naar huis, flinke stap, nergens meer markeren, hij is uitgeplast.
zo leer je het markeren aan de lijn en overal af.
Oh ja, ik bedoelde, op een gegeven moment weet hij het inderdaad op plaatsen waar we dagelijks komen..
Als ik elders heen ga wil hij weer lekker tegen brievenbussen/autowielen/hekken/hagen plassen.
Nu ja, zien wat die chip doet en voor de rest trainen we hier rustig verder...
Woensdag wordt het implantaat gezet
ben benieuwd!
Alleen voor het onzekere van je hond, zou ik hem niet laten castreren.
Markeren doen reuen graag.
Onze oudste hond hebben we jong laten castreren..zodra het mocht. Hij was heel dominant in zijn gedrag. Onze 2 de reu vorig jaar, - met 9 1/2 jaar- omdat we een teefje erbij kregen waar ie heel verliefd op was. Gelijk is het teefje ook 'geholpen'.
En onze jongste reu is nog een pup, dus we kijken het even aan... al heeft die ook al driften...
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Castreren of niet? graag jullie mening" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?