Pup van 5 maanden adopteren in het buiten land iemand ervaring?

Hoi,

Rosa komt de 19de uit Spanje, ze is 5 maanden oud.
Probeer me zo goed mogelijk voor te bereiden en vraag me af of het heel anders is dan dat je pup van een paar weekjes krijgt?
Iemand misschien ervaring en of tips?

Alvast bedankt,

Roxanne

Hoi Rosa.
Mijn vorige honden kwamen ook van een stichting uit Spanje. Zo leuk en spannend! we mochten ze op het vliegveld in Duseldorf afhalen.We stonden daar met een heel groepje mensen vol spanning op onze hondjes te wachten. Onze eerste hond was Dusty, een podenco teefje van toen ongeveer 9 mnd. Een zeer lieve hond, ze was gelijk zindelijk,aanvankelijk nog wat onzeker,maar dat was snel over, we beleefde zoveel plezier aan haar ,dat we al snel besloten er voor haar een vriendje bij te nemen en zo kwam 3 mnd later Tommy bij ons, ook een podenco, Hij was ongeveer 3 mnd oud.In oktober 2010 hebben we helaas ons teefje in moeten laten slapen ivm maagkanker en begin september 2011 ook haar beste vriend ivm botkanker Ze zijn 9 en 10 jaar geworden.Mijn vader heeft door ons 3 jaar geleden ook een hond geadopteerd via dezelfde stichting en dat is een een super lieve hond.Ik zou wel waakzaak zijn met leishmaniose.In de papieren wordt je verteld over deze ziekte en een antal andere.Het zijn ziekte die vooral daar voorkomen.Zo word leishmaniose overgebracht door een zandvlooi.Ze worden er op getest voor ze ter adoptie worden aangeboden,maar ze kunnen nu negatief testen,maar later blijkt alsnog dat ze de ziekte hebben.Dat is mijn vader overkomen met zijn hond. Ze kreeg allemaal vage klachten en uiteindelijk bleek het leishmania te zijn en dat is echt geen pretje!De hond was letterlijk doodziek.Punt is dat veel dierenartsen in Nederland niet bekend zijn met deze ziekte en daarom wordt het vaak over het hoofd gezien. Het is dat mijn vader net van Griekenland terug kwam,waar hij bezoek was bij de stichting waar zijn hond vandaan kwam en daar hebben ze over de ziekte gesproken en toen ging er een lichtje branden,door het internet af te surfen en daar mee naar de da. te gaan zijn ze erachter gekomen.Ze hebben haar opnieuw getest en nu kwam ze positief uit voor leishmaniose.Ik wil je hier niet mee bang maken,want het adopteren van een hond uit het buitenland is absoluut en mooie ervaring en zeker de moeite waard,maar ik vind wel dat ze er vanuit de stichtingen,iniedergeval de stichting waar onze honden vandaan komen iets meer mogen over uitwijken,Want het wordt gebracht,alsof ze er met een pilletje levenslang goed mee vanaf komen,maar zo simpel is het niet.De hond van mijn vader heeft nu een chemokuur achter de rug in de hoop zo de parasiet in haar bloed te kunnen uitschakelen.Of dat gelukt is wordt momenteel onderzocht,maar ze is wel aanzienlijk opgeknapt!
als je op de hoogte ben van de sympyomen dan ben je al veel geholpen.
Dit zijn mijn ervaringen en tips.Een hond adopteren uit het buitenland is geweldig voor jouw en de hond die je een nieuwe kans geeft, een mooi leven, samen! Maar ben ook een beetje waakzaam over wat hij of zij eventueel meegebracht kan hebben vanuit het buitenland.
Veel geluk,succes en plezier met je hondje!

Hoi Donna

Super bedankt dat zijn idd net van die dingen die je maar net moet weten!
Er wordt idd aan gegeven dat ze getest is op leishmaniose, en dat ze dit niet heeft.
Maar zal dan maar alsnog evenlangs de dierenarts gaan, om het voor de zekerheid nog eens te testen.
en me even goed bij lezen over deze ziekte, zodat ik de sypyhomen in iedergeval ken.
Hoop dat de hond van je vader snel op knapt en de testen goed uit pakken en dat hij helemaal leishmaniose vrij is.!
Echt nogmaals super bedankt voor de info, zo kan ik mijn hondje mischien van een heel vervelend lot behoeden.

Groetjes, Roxanne

Hoi Roxanne,

Graag gedaan Ik zou haar zeker nog eens laten te testen,dat hoeft niet meteen,maar de ziektekan na een aantal jaren pas echt uitbreken. Bij mijn vaders hond begon het met diaree en bloed bij de ontlasting,na verder onderzoek kwamen ze uit op de ziekte van chroon en daarvoor kreeg ze pretnison. Wat dus absoluut funnes was,want het heeft haar imunsysteem heel erg verzwakt.Ze had al langer klachten die achteraf dus te koppelen zijn aan leishmaniose. Zoal, droge neus, altijd doorgroeinde nagels,niet bijkomen ondanks veel behoefte om te eten, en ze kreeg steeds minder energie, ze werd angstiger en nog wat dingen die ik misschien vergeet.Had had niet veel gescheeld of ze was er nu niet mer geweest.Ze verloor bijna haar hele vacht,had een hele schilferige huid,mijn vader moest meerder malen per dag stofzuigen zo erg,ze had een maskertje van korsten om haar ogen,echt heel zielig,maar had gaat nu de goed kant uit, voor zover. Ze hebben gisteren bloed geprikt en haar nierfuncties waren niet optiaal,dat kn door de medicijnen zijn die ze slikt tegen leishmaniose,die tasten de nieren aan,als blijkt dat de leishmaniose weg is,dan kan ze van de medicatie af,maar dan nog is er geen garantie dat het niet meer terug zou komen.We hopen maar het beste van en ik hoop dat jouw,n hondje helemaal gezond is.Die van ons waren het ook,dus....nog eventjes geduld en je kan dat leuke hondje ophalen!Ze ziet er echt heel schattig uit
groetjes, Donna

Bouw alles op zoals je het bij een pupje van 8 weken ook zou doen. Het laten wennen aan haar nieuwe thuis , kleine stapjes maken betreft wandelen, indrukken maken etc.. Het leren alleen te kunnen zijn, eventuele bench-training. Met alles beginnen vanaf het begin
Ik heb Zorran ook op wat latere leeftijd hier gekregen, maar heb hem alles geleerd zoals bij een pup van 8 week.

En het belangrijkste, Geniet ervan

Hoi!

kiko kwam vanuit Spanje naar Nederland toen hij 7 maanden was. De eerste anderhalve week was hij een modelhond. Bergens bang voor, aanhankelijk en hij luisterde razendsnel naar de commando's die we hem aanleerden. Het enige wat hij niet kon laten was het opspringen.
Na anderhalve week begon hij ook een andere kant te laten zien. Druk, ongehoorzaam, dingen slopen, heftig reageren op brommers, scootmobiles en hij wilde nauwelijks nog gaan slapen.
Dat duurde ongeveer 2 weken. Daarna zakte deze 'buien' weer.
Achteraf gezien denk ik dat Kiko de eerste anderhalve week totaal overprikkeld was. Die dramatische 2 weken daarna hadden wellicht te maken met het bepalen van zijn positie.

Ik heb ondertussen vaker gehoord dat mensen ongeveer hetzelfde mee hebben gemaakt. Het gebeurt ook vrij regelmatig dat mensen in die drama-weken de hond terugsturen naar de adoptie-organisatie omdat het niet 'klikt'.

We investeren veel tijd in Kiko en eerlijk is eerlijk; dat werpt zijn vruchten af. Toen de dramaweken eenmaal over waren (en wij doodmoe waren van het voortdurend ingrijpen, voorkomen en aanleren van nieuw/alternatief gedrag) bleek Kiko weer terug te veranderen in een fatsoenlijk hondje. Kiko is altijd blij, energiek, doet keihard zijn best voor ons en is ontzettend aanhankelijk.
Houd dus vol als het in de eerste periode soms wat tegen lijkt te vallen.

Ook een aandachtspuntje: de darmen. Kiko kreeg bij ons hetzelfde voer als dat wat hij in Spanje kreeg. Toch bleken zijn darmpjes steeds van slag. Niet ernstig maar duidelijk oncomfortabel voor hem. Poepen kostte hem moeite en het was vaak aan de dunne kant. Bij de DA kregen we hypo-allergene brokjes. Volgens de DA was het verstandig om hem dit voortaan te blijven geven maar ik heb me ondertussen verdiept in alternatieven.
Na een maand op de hypo-allergene brokken ben ik overgestapt op kvv. Kiko's darmen doen het nu prima en zijn vachtje is mooier (niet meer zo droog en stug maar glanzend en zacht).
Ook hier geldt: ik heb dit vaker gehoord over honden uit het zuiden. Hoe het komt weet ik niet (misschien is het wel zo eenvoudig als een verandering van klimaat?) maar ik had het graag van tevoren geweten.

Hoe dan ook, geef je hond de tijd om aan de grote verandering te wennen en verwacht niet teveel van hem. De eerste weken is een goed gestructureerd dagprogramma heel fijn voor hem. Op die manier wordt het voor hem/haar voorspelbaar wat er verwacht wordt of wat hij/zij kan verwachten. dit is prettig omdat er al zo veel veranderd is en er al zo veel is om aan te wennen.

Succes en veel plezier samen!

@ Donna en Basjë:
jeetje wat erg dat ze nu last van haar nieren krijgt.. pfff denk je blij te zijn dat de medicatie aanslaat en beter van wordt krijgt ze dit, maar kan idd maar het beste positief blijven denken, heel veel sterkte er mee!!

@Marjolein:
Dus de kans is er dat me nog heel wat staat te wachten ben benieuwd wel fijn om te weten dat dit slechts een periode was. Heb me iig wel aan gemeld voor een puppy cursus die heel erg gericht is op de pup baas verhouding en om deze zo sterk mogelijk te maken. Hopelijk helpt dit een beetje!! En wat betreft de darmpjes, lijkt het me verstandig om Rosa maar even goed na te laten kijken als ze hier is. Heel erg bedankt voor de info.!!

@Sasch*Martijn*Zazou*Zorran:
Is zeker een goed advies imand in me omgeving gaf dit ook al aan, bedankt!!