Zó snel hoeft nu ook weer niet!

Pffff... een leuk hondenverhaal? Dat weet ik niet, maar ik deel het toch even. Roep ik vanochtend Atta bij me in het bos, draait onze mooie vent zich met een ruk om en komt vrolijk onze kant op gesprint. Ik dacht, ha fijn - tot ik zag wat hij van plan was... Meneer nam de kortste weg en poogde over 3 naast elkaar liggende boomstammen heen te springen. Dat was hem misschien ook gelukt, ware het niet dat hij geen aanloop nam...

Gevolg, een grote schrik voor mij toen ik hem zag neerkomen zo half tussen de stammen (waar GELUKKIG wat ruimte tussen zat) en zijn koppie onderwijl ook nog eens tegen de voorste stam aanknalde. Meneer ontzag zijn pootje enigszins maar wandelde wel vrolijk verder naar me toe. Naar verluid (ik zit nu op school en Atta is thuis bij mijn vriend) maakt zijn pootje het inmiddels weer redelijk maar volgende keer mag het wel wat rustiger...


(Ik zal de reacties op dit verhaal trouwens niet zo snel lezen, ben pas verhuisd en heb thuis nog geen internet... maar ben me lam geschrokken en wou het toch eventjes delen)