Djago niet gelukkig of is er iets anders?

Ik weet niet zo goed waar ik het moet plaatsen dus zet ik het maar in overig.

Ik heb de laatste tijd steeds meer het gevoel dat Djago niet echt gelukkig is.
Hij loopt de hele dag maar een beetje met een slap staartje rond en is alleen te porren voor wandelen, spelen en eten.

Hij had eerst zoveel plezier in oefenen met trucjes maar dat wilt ie helemaal niet meer.
Hij laat zn staart hangen en wilt alleen maar op schoot zitten.
Terwijl ij eigenlijk altijd heel leergierig was.

Mijn vriend en ik zijn de afgelopen heel veel thuis geweest dus hij zit ook niet veel alleen.

Maar ik zit gewoon met mn handen in het haar.

Misschien is alles in een normaal ritme gekomen en is er geen uitdaging genoeg.
Ik weet het niet maar verveling kan toeslaan als elke dag het zelfde is.

We doen in ieder geval niet elke dag hetzelfde.

Trucjes oefenen doen we al een tijdje net meer omdat hij ineens heel bang en raar ging doen terwijl er eigenlijk niks is gebeurd.
Dus ik dacht net nadat ik dat geweldige filmpje had gezien van Jesse laten we het maar weer proberen.
Maar als hij alleen al het idee krijgt dat we gaan oefenen kruipt ie al weg

heeft het misschien ook met leeftijd te maken?
hoe is is Djago nu?

misschien nog wat pubergedrag...ik merk hier bv ook dat lola een beetje klaar is met dingetjes leren en trucjes...even een fase. of dingen gewoon kwijt is...

of hij is juist volwassener, en gewoon rustiger??? als je dat vergelijkt met je drukke pupje of puber lijkt me dat ook best een verschil..

anders...tja, geen idee. misschien even een fase waar ie ook wel weer doorheen moet?

ik weet niet over welke periodes je het allemaal hebt qua tijd en hoelang dit al is...is er een loops teefje in de buurt misschien?

Ik zou eerst even naar de DA om hem te laten onderzoeken, misscien heeft ie iets onder de leden of zo.

Nu zeg je dat hij alleen maar te porren is voor wandelen, spelen en eten, en hij loopt maar met een slap staartje, maar hoe moet een hond wezen dan als hij blij is?

Daar komt nog bij hij is op ee leeftijd(bijna 1 jaar) dat ze de kop wel eens in de nek gooien wat betreft het luisteren naar initiatieven die van het baasje komen, ik zou er iets minder zwaar aan tillen en zeker weten dat hij gezond is...

Misschien heb je 'm juist wat overprikkeld en denkt hij bij trucjes nu :" moeilijk..." i.p.v. "leuk!!!". Ik heb met Ollie ook wel eens even zo'n fase gehad. Was ik zelf eigenlijk te enthousiast. Remedie was: heel veel stapjes terug doen. Alleen maar dingetjes oefenen die hij zeker weten allang kan en dat dan belonen alsof hij zojuist een topprestatie heeft neergezet. Hij werd vanzelf weer gretiger op den duur.

Lijkt Ik weet niet of het wel een fase is Jeroen.
Hij heeft het eigenlijk al een paar maanden.

Naar mijn idee kwispelt een hond als hij vrolijk is.
Heeft hij ook altijd veel gedaan.
Maar nu bijna niet meer.
Lijkt soms wel op een cold water tail.
Vaak hangt ie gewoon.

Ook alleen maar zit oefenen en pootje enzo vind ie ook niet meer leuk.
Hoe enthousiast ik ook ben.

Wat je eigenlijk doet is je eigengevoel(empathie) projecteren op het dier/hond, terwijl je helemaal niet weet hoe de hond zich voelt, je kan het hem niet vragen toch?

Hoezo is een hond die kwispelt blij? Omdat de hond (bijna) altijd kwispelt als je 'eindelijk' thuis komt? of omdat hij kwispelt als je hem aait? enz(ik zeg niet dat het niet zo is hoor ).

De meeste honden kwispelen als ze alle aandacht willen of omdat ze misschien onzeker zijn, honden kwispelen wanneer ze zich willen laten ruiken dat ze er zijn en ze kwispelen niet als ze geen aandacht willen(denk aan eten, uitzonderingen daar gelaten )

Niet een vraag om hier op't forum te beantwoorden hoor, maar hoe zit je zelf in je vel tegenwoordig? ben je blij, ben je vrolijk enz. het kan namelijk heel goed dat de hond reageert op jou humeur, misschien reageert hij juist omdat jullie de laatste tijd meer thuis waren enz.

Hier kwispelen de honden ook niet veel, alleen wanneer ze eten willen en wanneer we met het eten bezig gaan, of wanneer we even stoeien, of met het wandelen soms, ook niet altijd. Kwispelen is communiceren met de omgeving, niet kwispelen zegt, volgens mij, niet per definitie dat een hond niet gelukkig is, en dat de hond moet zitten en pootje geven, en dit niet wil, is voor mij ook niet een indicatie van een ongelukkige hond. Maar eerlijk is eerlijk ik/wij kunnen jou hond niet zien en daarom ook niet zien wat jij ziet, dus wel even iets om serieus naar te kijken i.v.m. de gezondheid van de hond want vaak is het gevoel een vrij goede raadgever.....

Ik zou toch ook eens de dierenarts een checkup laten doen. Misschien heeft hij ergens pijn of last?
Als het echt om verveling gaat, zou ik zo creatief mogelijk zijn. Zet hem eens een doos vol proppen papier voor, met daartussen koekjes gestrooid... of een ander spelletje dat je anders nooit doet!

Interessante en mooie reactie, de tweede reactie van J.&T. van H&D