Homeopathie wat is dat...?

honden encyclopedie > Homeopathie wat is dat...?

door Ilja & ***Sterre**

Homeopathie wat is dat...?

homeopathie.html Wat is klassieke homeopathie?

Met de verklaring van het begrip homeopathie hebben we de Latijnse taal en de geschiedenis nodig.
Het woord homeopathie is een samenvoeging van 2 Griekse woorden homoios (gelijksoortig) en pathos (lijden).
Dit verwijst naar de therapievorm.
De therapie bedient zich van genezende impulsen die, wanneer toegepast op gezonde mensen, een gelijksoortig ziektebeeld zouden geven als waarvoor ze in stelling gebracht worden bij de zieke mens.

Het is een benaming die ooit door Hahnemann gebruikt is en nog steeds gebruikt wordt, ook in de traditionele geneeskunde.
De term voor de tegenhanger is allopathie (allos betekent andersoortig).
We kiezen voor de moderne schrijfwijze van het woord homeopathie.
Maar u zult waarschijnlijk ook de klassieke schrijfwijze wel tegenkomen: homoeopathie.

Het meest eenvoudige verschil in therapie kunnen we het beste uitleggen aan de hand van hoe de beide benaderingen een brandwond behandelen.
De allopathie zegt reageer met koud.
Homeopathie zegt reageer met zo warm mogelijk.
De meest directe verlichting heb je wellicht ook van koud, maar op de lange termijn reageert het lichaam beter op zo warm mogelijk.

Wat zijn belangrijke uitgangspunten van de klassieke homeopathie?

Gelijksoortigheidprincipe:
Heel veel stoffen (bijv. planten, maar ook mineralen zoals zwavel, goud of kwik) veroorzaken bij gezonde mensen bepaalde ziektesymptomen.
Een ziekte-symtoom is eigenlijk een “restprodukt” van een innerlijke strijd om weer gezond te worden.

Als je op een blaadje zou gaan knabbelen van het vingerhoedskruid krijg je gegarandeerd minder plezierige hartsensaties.
De hoeveelheid giftige stof die je dan binnenkrijgt is zo groot dat je lichaam een slopende reactie produceert om weer gezond te worden.
Dat gaat te heftig en je zult het misschien wel met de dood moeten bekopen.
 
Als van zo'n stof een homeopathisch geneesmiddel wordt gemaakt, kunnen hiermee soortgelijke symptomen bij zieke mensen juist genezen.

Als je maar een prikkel geeft die zo subtiel mogelijk is.
Dat wil zeggen als je maar de kleinst mogelijke prikkel geeft waarop het lichaam genezend reageert.
Die kleinst mogelijke prikkel krijg je wanneer je een dergelijke stof homeopathisch bewerkt.

Dat wil zeggen dat je de stof volgens een bepaald procédé van verdunnen en schudden ontdoet van zijn slopende giftigheid en daarbij juist de genezende prikkel vrijmaakt.

Individuele behandeling:
Een belangrijk uitgangspunt is dat ieder mens met klachten een unieke ziektegeschiedenis heeft, zowel in ontwikkeling als (allopatische) behandeling.
Net zo belangrijk is ook dat ieder mens met een eigen aanleg voor ziektes geboren wordt.
Daarbij kan een mens op diverse manieren reageren in zijn poging naar herstel.
Dat kan met grote heftigheid en overdaad, maar ook snel en destructief, soms gaat het nauwelijks met symptomen gepaard.
Soms komt het voor dat de patiënt in een acute fase van ziekte om hulp komt vragen, maar het kan ook zijn dat de patiënt komt op een moment dat er eigenlijk niets acuuts is, maar dat er van een chronisch soort onwel bevinden sprake is.
Dit soort zaken maakt dat een homeopaat een uniek behandelplan moet maken voor de patiënt...

De homeopathische therapie gaat uit van een holistische mensvisie:
Deze visie gaat er vanuit dat de mens een onlosmakelijke eenheid van lichaam en geest is.
De “richting aanwijzers” voor het behandelplan van de homeopaat haalt hij uit de symptomen die op lichamelijk, emotioneel én mentaal gebied liggen.
Dat samenspel is als het ware het unieke spiegelbeeld van de zieke mens.

Levenskracht:
De homeopaat gaat er vanuit dat in ieder mens en dier levenskracht zit, vormkracht, zelfgenezend vermogen.
Dat zit er van nature in anders had hij het in de geschiedenis van de mens nooit zover geschopt.
Die levenskracht kan het soms heel moeilijk hebben.
De homeopaat probeert de aanwezige levenskracht te mobiliseren, aan te zetten tot genezende reacties.

Hierboven viel de naam van de Hahnemann al eens.
Hij is de grondlegger van de klassieke homeopathie.
Het woord “klassieke” wil eigenlijk zeggen dat er een onderscheid gemaakt wordt in diverse vormen van homeopathie.

Klinische homeopathie individualiseert niet in die mate als de klassieke benadering. Complex homeopathie schrijft diverse homeopathische middelen voor in een gestandaardiseerde mix.

De klassieke homeopathie gaat uitvoerig in op al uw klachten.
Ook hoe u er onder bent, wat u doet om u zelf beter te voelen.
Of de klachten juist op bepaalde momenten verslechteren of juist verbeteren.
Van belang zijn verder gegevens over voeding, temperatuur-gevoeligheid, bijzonderheden over slaap, dromen, het mentale functioneren.
Kortom het is de bedoeling om het fysiek en mentaal functioneren in heden en verleden duidelijk te krijgen.

Als de homeopaat zicht heeft op uw ziek zijn en uw ziektegeschiedenis resulteert dat in een behandelplan en krijgt u voor dat moment het meest passende homeopathisch geneesmiddel.
Het kan ook zijn dat de homeopaat op meerdere niveaus aan het werk moet om een effectieve prikkel tot genezen te geven.
Dan kan het zijn dat u in afwisseling verschillende medicijnen moet gaan nemen, echter nooit twee of meer tegelijk.

Het kan zijn dat u direct verlichting ondervindt na inname van het medicijn.
Bij acute klachten is dat te verwachten.
In een meer chronische karakteristiek van ziek zijn kan dat proces beduidend meer tijd vragen.

Met klassieke homeopathie kunnen veel klachten worden behandeld, maar men moet natuurlijk niet de realiteit uit het oog verliezen.
De allopathie kan soms prachtige kunststukjes laten zien van diagnostiek of van opereerkunst die geweldige verlichting kunnen geven van klachten.
Als er mechanische oorzaken zijn voor ziekte moeten die weggenomen kunnen worden.
Allopathie heeft hiervoor soms een geweldig instrumentarium, kennis en vaardigheden.
In de behandeling blijkt de homeopathie een betere bijdrage te geven tot herstel dan de allopathie, die zich meer baseert op het wegnemen van het ziekteresultaat en niet van de oorzaak.

Wat is een homeopathisch geneesmiddel?
De homeopathische geneesmiddelen worden voor 80% gemaakt van een plant.
De resterende 20 % wordt gemaakt van mineralen, dierlijke substanties en ziektemateriaal (nosodes).
Hiervan wordt een oertinctuur gemaakt, waarvan een kleine hoeveelheid telkens verdund wordt met water en krachtig geschud (gepotentieerd), waardoor het uiteindelijke middel ontstaat.
Omdat de geneesmiddelen alleen hun werkzaamheid kunnen tonen wanneer ze op gezonde mensen getest worden maakt dat dat ze de meest mens-, dier- en milieuvriendelijke geneesmiddelen zijn.

Homeopathische geneesmiddelen zijn niet giftig, verslavend of onderdrukkend.
Ook veroorzaken ze geen schadelijke bijwerkingen.

Het homeopathisch geneesmiddel geeft op de juiste manier een prikkel aan de levenskracht, waardoor het zelfgenezend vermogen wordt gestimuleerd.
Wanneer dat lukt voelt u zich ook werkelijk béter.
 
Stichting Hahneman..
Theorie en Filosofie van de Homeopathie
De theorie en filosofie van de homeopathie is misschien wel het best te typeren door haar tegenover de reguliere geneeskunde te plaatsen. Er zijn een hoop praktische argumenten omdat niet te doen, maar theoretisch gezien levert het veel duidelijkheid op.  Naast de drie fundamentele principes van homeopathie: Het similia principe, infinitetestimale verdunningen en het idee van de levenskracht; zijn er verschillende andere typificaties die gemaakt kunnen worden om homeopathie te onderscheiden van reguliere geneeskunde.
Afkomst medicijnen
Homeopathische medicijnen zijn geen synthetisch gefabriceerde medicijnen zoals de meeste orthodoxe geneesmiddelen dat zijn. Homeopathische medicijnen worden gemaakt van tincturen en ‘samples’ van mineralen, planten, dieren en ziekten. Dit komt voor een deel door het uitgangspunt van de homeopathie dat alles in deze wereld zowel ziek kan maken als genezen. Alles dat bestond voor de mensheid is verantwoordelijk voor het ontstaan van de mens en en zal derhalve ook altijd invloed blijven hebben op ziekte, genezing, leven en dood van mensen.

De Homeopathische Anamnese
Homeopaten willen graag alles weten van hun patiënt: het karakter, de leefomgeving, de medische voorgeschiedenis, de symptomen (fysieke, emotionele en spirituele), de leefwijze, de familie en vrienden, etc.
Om hierachter te komen luistert de homeopaat minstens een uur naar zijn patiënt bij de eerste ontmoeting, en minstens een half uur bij volgende ontmoetingen.
Dit staat in contrast met de relatie tussen arts en patiënt in het reguliere circuit.
 
Daar zien de dokters hun patiënten ongeveer 10-20 minuten per consult.
De reguliere arts is minder geïnteresseerd in het karakter en de emotionele en mentale achtergrond van de patiënt en richt zich voornamelijk op de lichamelijke symptomen.

Diagnose..                                                                                                    In homeopathie zijn de symptomen die door de patiënt worden verteld en de manier waarop hij deze meedeelt van het grootste belang.
Homeopaten voeren over het algemeen geen (of weinig) diagnostische testen uit.

Homeopaten geloven dat alleen de patiënt echt weet wat hij ervaart en hoe hij deze ervaringen moet communiceren naar anderen, dat doet hij op zijn eigen, unieke en individuele manier.
Juist dat individuele brengt de homeopaat tot het similimum.
De homeopaat houdt de patiënt wel nauwlettend in de gaten (hoe hij communiceert, eruit ziet, ruikt, etc.), maar het verhaal van de patiënt is de basis, waar een reguliere arts leert dat vooral diagnostische testen en lichamelijke observaties, naast het aanhoren van de klachten, de basis zijn.

Holisme..
Holisme is een theorie die stelt dat alles in deze wereld, in deze kosmos, een geheel vormt.
Niets in deze wereld is individueel of onafhankelijk, alles staat in verband met elkaar.
Deze theorie kent brede acceptatie onder homeopaten.
De holisme theorie is te herkennen in de visie dat het lichaam een hele entiteit is en als een eenheid behandeld moet worden.
In tegenstelling tot artsen die per symptoom en vooral lichamelijk behandelen, behandelt een homeopaat de hele mens of dier.
..
Het Immateriële Paradigma
Het paradigma van westerse geneeskunde is materialistisch: dit paradigma stelt dat iets alleen kan bestaan als het waargenomen en structureel gecategoriseerd kan worden (de structuur van atomen en moleculen).

Alles dat niet gezien, geroken, aangeraakt of gehoord kan worden, zelfs met de hulp van microscopen, bestaat niet en kan niet gemeten worden: er is geen ‘wetenschappelijk bewijs’.
Het paradigma van homeopathie – en van vele andere alternatieve geneeswijzen – is immaterieel (energetisch): dit paradigma stelt dat niet alle krachten in deze kosmos begrepen kunnen worden door mensen, dat ze niet allemaal gevoeld kunnen worden, maar dat ze er toch echt zijn en bestaan.

Sommige krachten hebben geen stoffelijke vorm en gaan veel verder dan moleculen en atomen.
Het bewijs van hun bestaan, hun wezen, is hun effect op organismen en  Homeopathie is daardoor dus meer pragmatisch en hecht weinig waarde aan de rationaliteit van de wetenschappelijke geneeskundige gemeenschap (paradigma).

Deze verschillende principes, denkwijzen, en methodes van genezing, ziekte, leven en dood vormen het beginpunt van de alsmaar voortdurende strijd tussen homeopathie en reguliere geneeskunde en de strijd voor acceptatie van de eerste.

Voor meer informatie of een verwijzing naar klass.veteriair homeopaat mag je altijd contact opnemen met Ilja...