Mijn dieren zijn voor mij geen dieren, het zijn mijn maatjes. Mijn beste vriendjes ja ik zou zelfs zo ver willen gaan om te zeggen "zielsverwant" ze begrijpen me zonder woorden, het zijn trouwe eerlijke en heel bijzondere wezens. Terwijl het andere niet opvalt dat er iets met je is hebben zij het al 10 keer door, ze kijken je aan met hun lieve ogen, troosten je met likjes in je gezicht en ze zijn blij als je wakker bent of terug komt van een feestje. Mijn maatjes slapen bij me , gaan BIJNA overal mee heen, ik kunffel en speel met ze en noem ze eigenlijk mijn kindjes want zo zie ik ze eigenlijk ook. Ze rennen in de tuin heerlijk achter elkaar aan en spelen zo leuk. Ik sta dan voor het raam, en kan er echt emotioneel van worden als ik zie hoe ze genieten en dat ze happy zijn ik kan er uren naar kijken. En dan is het voor mij niet te begrijpen waarom er mensen zijn die dieren pijn doen verwaarlozen uitzetten of zulke dingen. Ik probeer daar beter niet eens over na te denken want dan loopt me de gal over, die dieren zijn zo afhankelijk van een goed baasje of bazinnetje hebben ze die niet komen ze in een hel terecht en de wetten voor dieren maken het ook niet veel beter hmmm misschie veranderd dat ooit nog eens.....Groetjes Jollie
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?