WANNEER BEN JE ERVAREN?

ik ben geweigerd door het asiel om eigenaar te worden van een amerikaanse staffordshire terrier 1 tot 3 jaar oud, met toch wat min puntjes maar daar moest en kon aangewerkt worden totaal geen probleem.

Kennis gemaakt en gezien dat hij zich net zo gedraagt als elke andere hond alleen dan wat sterker,

De eisen waren 
dat ik zorg kon bieden zodat meneer een goed huis krijgt 
allemaal geregeld: Allrisk verzekering, mocht er wat zijn dat er ook iets gedaan kan worden, voldoende ruimte, eten, speeltjes en minimaal 3x uitlaten en minimaal 1 uur ik heb alle tijd, training/cursus geen probleem, lijkt me alleen maar leuk.

eis was hoeveel ervaring met honden: 
Ouders hebben hele leven honden gehad nu nog steeds dus ik ook maar ik was de rang hoogste want de honden luisteren beter naar mij dan naar hen, voorbeeld loslopen voor mij geen punt, rest van familie drama, dus mijn ervaring is beter terwijl het hebben van een hond korter is, en dit geld voor vrijwel elke hond waarvoor ik zorg had zonder training en of cursus
Ik heb zelf in asielen gewerkt uitgelaten en verzorgd en werk het liefst met (huis)dieren

dus die eisen heb ik gevinkt, reden om hem mee te nemen dacht ik zo.

maar er kwam nog een eis bij, 
ervaring met de soort amstaff zelf en of houder geweest van.
Wel met grotere honden en ook van zijn soort maar niet eigenaar geweest.

Volgens het asiel was ik wel geschikt als goed huis maar niet specifiek voor die hond en dan niet eens de soort, maar ik zou te weinig ervaring beschikken om hem in het gareel te houden,

Ik kreeg te horen dat ik niet liet zien of ik geïnteresseerd was, (zo kwam ik over blijkbaar) heb ik uitgelegd ik laat de hond lekker snuffelen want hij moet iedereen kennen mij kan hij altijd nog leren kennen.
Het ging erom dat ik meer contact moest zoeken (je opdringen aan de hond is erg logisch dat doe je toch bij iedereen) waardoor ik al begon te denken hoe snel wil je het gesprek beëindigen want ik kon merken dat de tijd die ervoor besproken was het liefst niet langer dan 5 minuten moest duren aangezien ik hem toch niet zou mee krijgen??
gelukkig werden we gestoord en kon ik wat meer besloten kennis maken toen ging meneer op zijn rug liggen met zijn keel toonbaar aan mijn voeten, maak mij dan maar wijs dat ik geen gezag uitstraal heb het opgezocht 
(niet te verwarren met de situatie wanneer de hond om aandacht vraagt, dan is de staart ontspannen en ligt horizontaal. Dat interpreteer ik als; alsjeblieft, ik wil graag verwend worden, wil je mij een massage geven?), De oren liggen plat langs het hoofd en de hals is toegekeerd naar de rang hogere. Daarmee wil de hond zeggen: zie nou, als je nu bijt ben ik zo dood, meer dan mijn leven kan ik je niet aanbieden.)
http://www.zitaf.nl/index.php?pagina=4
op dat moment zag ik ook aan het personeel dat die ook dit wisten en het liever niet gezien hadden dit gebeurde trouwens bij verder niemand die aanwezig was dus ons contact was al meer dan genoeg 
wat is dan de reden voor weigering
wat er op mij overkwam was dat zij mij niet als eigenaar wilde voor hem en dat de eisen die allemaal ruimschoots werden voldaan meer bijzaak was en het antwoord bij voorbaat nee
ik moest een indruk achterlaten dat ik geschikt ben en zo kwam ik blijkbaar niet over
is dat bij jullie ook het geval als jullie dit lezen kom ik onervaren over
terwijl ik het zelfde voor elkaar krijg als een 65 euro kostende training voor luisteren
training voor kunstjes is wat anders.
hun advies naar mij was neem een soort gelijke hond of een andere maar niet deze  ???

wat moet ik dan doen om zogenoemde ervaring te verkrijgen

terwijl er eigenaars zijn met deze soort die minder ervaring of net als ik geen met deze soort hebben
en het gaat goed, geen training etc.
Neem ik juist geen pup omdat de asielen er ook genoeg hebben word ik niet genoeg bevonden
wat is jullie reactie en is het niet iets persoonlijk 
een asiel wil uiteraard het beste voor elke uitschrijving 
mijn punt is waarom word ik als niet ervaren beschouwt? omdat het niet op papier staat.
en over het informatie opdoen voor de aanschaf dat heb ik uitvoerig gedaan.dus wat is dan de reden aan alles voldoe ik, en ben zelfs bereid om te trainen.
Begrijp me ik ben het eigenlijk niet eens met hun beslissing, voor de hond die nog langer daar zit en omdat ik als onervaren wordt beschouwd.(als reden voor weigering) en dat terwijl ik een pracht hond heb gezien moet ik nog steeds verder kijken.
 maar is het zo dat als het asiel nee zegt je gewoon pech hebt? of zoek ik er te veel achter en moet ik gewoon verder kijken want er zijn er nog genoeg.
mijn vragen op een rij
wat is ervaring om een hond aan te schaffen als het op honden aankomt?
wat is ervaring om een hond aan te schaffen als het op amstaff's aankomt?
Is dit asiel niet iets te persoons negatief gericht geweest?
Is een nee van een asiel definitief na alleen een kennismaking zonder het te mogen laten zien van capaciteiten.
alvast bedankt

Antwoord van De Kruijff Kynologie

Beste,

Ik snap inderdaad de frustratie. Ervaring is iets wat iedereen anders ziet. Het asiel zag blijkbaar geen match, elk asiel heeft andere eisen en die zullen ook per hond afhankelijk zijn.

Ik wil voor ik op je vragen in ga even wat kwijt. Uit je verhaal vind ik juist dat je eerder te overheersend overkomt dan te zacht. Goed leiderschap heeft niets te maken met een hond die zich onderwerpt aan jou, ik ken honden die zich op de rug gooien vanuit angst omdat iemand te overheersend overkomt, deze relatie is dan niet ideaal want de hond gaat dan veel sneller op zijn teentjes lopen. Ik ken ook hele zekere honden die zich niet zomaar op de rug neer gooien voor de baas, maar die honden zijn probleemloos, de baas kan er alles mee. Jou inzicht op leiderschap lijkt mij uit oude boekjes te komen... het kan zijn dat het asiel juist iemand wil hebben die niet heel overheersend is.

"Ik kreeg te horen dat ik niet liet zien of ik geïnteresseerd was, (zo kwam ik over blijkbaar) heb ik uitgelegd ik laat de hond lekker snuffelen want hij moet iedereen kennen mij kan hij altijd nog leren kennen.
Het ging erom dat ik meer contact moest zoeken (je opdringen aan de hond is erg logisch dat doe je toch bij iedereen) waardoor ik al begon te denken hoe snel wil je het gesprek beëindigen want ik kon merken dat de tijd die ervoor besproken was het liefst niet langer dan 5 minuten moest duren aangezien ik hem toch niet zou mee krijgen??
gelukkig werden we gestoord en kon ik wat meer besloten kennis maken toen ging meneer op zijn rug liggen met zijn keel toonbaar aan mijn voeten, maak mij dan maar wijs dat ik geen gezag uitstraal heb het opgezocht " Dit zeg jij. Naar mijn idee is dit een erg overheersende mening, ik zou liever iemand bij dit soort rassen zien die kalmerende signalen gebruikt, heel anders contact maak.

Dan nu je vragen:
wat is ervaring om een hond aan te schaffen als het op honden aankomt?
Ervaring is zowel kennis hebben van honden door het zelf hebben gehad en opgevoed hebben diverse honden, waarnaast er ook een stukje bijkomt dat je openstaat om te leren. Hoe ervarener je word hoe meer je ziet dat je nog bij kan leren.

wat is ervaring om een hond aan te schaffen als het op amstaff's aankomt?
Het hebben gehad of getraind hebben van een amstaff. Deze eis hebben ze gedaan omdat het best pittige honden zijn die goed begeleid moeten worden. Asiel honden hebben een rugzakje en zijn ook rassen die vaak mee genomen worden en daarna weer afgestaan worden.

Is dit asiel niet iets te persoons negatief gericht geweest?
Kan, ik ben er niet bij geweest. Ieder asiel heeft het recht zelf te kijken waar ze de hond willen plaatsen. Als je dat gevoel hebt kun je altijd ze bellen om eens in gesprek te gaan omdat je de hond erg graag wilt. Laat in elk geval zien dat je bereid bent er moeite voor te doen (dus geen impuls).

Is een nee van een asiel definitief na alleen een kennismaking zonder het te mogen laten zien van capaciteiten.
Het asiel heeft het recht te beslissen. De beslissingen moeten wel onderbouwt zijn want ook bij dat soort situaties mag er geen spraken zijn van discriminatie. De reden die hun gaven (te lezen aan jou bericht) en de omschrijving van hoe jij er over denkt maken het voor mij niet een heel oneerlijke beslissing.

Als tip wil ik je nog wel het volgende mee geven. Vraag eens aan het asiel wat er nu precies zo fout is, vraag desnoods een gesprekje aan dat je open staat voor advies / kritiek en er aan wil werken.
Mijn tweede tip aan jou, verander je beeld van leiderschap. Tonen dat jij de baas bent en trots zijn op dat een hond zich voor jou voeten op de grond werpt is niet een goed uitgangspunt. Leiderschap is vertrouwen, leiderschap is respect voor beide individuen, leiderschap is niet overheersen maar juist zorgen voor de genen die onder jou hoede vallen.

Lees dit niet als kritiek, maar juist als iets om je op weg te helpen. Misschien boeken om je eens in te lezen:

Kalmerende signalen: Turid Rugaas
Bewust Leiderschap: Erik de Kruijff
Dog language: Roger Aberantes

Mocht je meer info willen of nog vragen hebben dan mag je altijd contact opnemen.

Heel veel succes,

Met vriendelijke groet,
Erik de Kruijff

Gesteld door moi7 op 10 april 2013 om 14:38
Beantwoord door De Kruijff Kynologie op 11 april 2013 om 10:30
1384 x bekeken

Over De Kruijff Kynologie

Hondenschool De Kruijff Kynologie is uniek in zijn methode, werkend volgens de modern ontwikkelde methode van Bewust Leiderschap word er geen gebruik gemaakt van angst, pijn of dwang maar juist van communicatie en stimulatie. Bekijk onze website voor meer informatie of voor het bestellen van het boek Bewust Leiderschap, communicatie tussen mens en hond. www.dekruijff-kynologie.nl

Expervragen

• Vraag stellen
• Mijn vragen bekijken
• Experts bekijken
• Aamelden als expert