Forum Hond zonder papieren
gedragsproblemen bij broodfokhonden > forum > Hond zonder papieren
Corrie,Kay,Bowy+,Diesel
Hallo allemaal,ik wil als eerste kwijt dat ik absoluut tegen broodfok ben!!!Helaas ben ik daar zelf de dupe van geworden.Het begon toen wij een maatje zochten voor onze berner Kay toen 7,5 maand onze Kay heeft netjes al zijn papieren en is gelukkig ook een vrolijke en gezonde hond.Maar ik zag een foto staan op MP en werd zwaar verlieft op een bernerpupje van 6 weken.Na telefonisch contakt konden wij vrijdags langskomen om bij de pup te komen kijken.En ohhhh wat was hij mooi......Die mvr vertelde gelijk dat de moeder niks meer van de pups wilde hebben en ook dat ze geen melk meer gaf ,dus de pups zaten nu op de brokken en dat ging heel goed zei ze.En we zeiden gelijk van ok dan komen we hem over 2 weken wel ophalen als hij dan weg mag dan is hij 8 weken.Nou zei ze nee hij mag gelijk mee want de andere pups gaan ook vandaag en morgen naar hun nieuwe baasje.Voor ons totaal onverwachts want we gingen alleen kijken.Hij had geen stamboom maar de moeder zag er naar ons idee goed uit en de vader was een bekende dekreu ja ja als we toen wisten waar we op moesten letten pffff maarja toch besloten hem dan maar mee te nemen.Stja toen begon de ellende pas goed,Bo was diezelfde dag al aan de diaree maar wij dachten de spanning de autorit en noem maar op.Maar Bo bleef ernstig aan de diarree,op maandag gelijk naar de dierenarts en die gaf hem een prikje en medicijnen mee en zei wel van jeetje 6 weken vindt ik veelste jong en hij is ook erg licht net aan 4 kilo.
Maarja hij was nu bij ons dus we zouden goed voor hem zorgen.3 dagen later werdt Bo steeds slapper en sliep alleen maar hij werdt steeds zwakker dus weer gelijk terug naar de dierenarts.Daar werd Bo gelijk opgenomen in de kliniek en kregen we s'avonds het slechte nieuws te horen dat onze lieve kleine Bo Parvo had.Nou daar storte onze wereld dus mooi in ,maar de dierenarts vroeg ons gelijk wat nu?Wat willen jullie,stoppen met behandeling of hem gaan behandelen al was de kans op overleven niet groot.We kozen ervoor om hem te laten behandelen en gelukkig heeft hij het overleeft de dierenarts zei nou jullie hebben mega veel geluk met hem want het is een enorme vechtertje.Na een week kwam Bo weer thuis en wij dolblij natuurlijk.Maar toen kwam het 2de probleem,Bo bleef maar aan de diarree en kwam dus ook niet aan,hij woog niet eens meer 4 kilo en was al bijna 8 weken.Na 2 maanden echt van alles te hebben geprobeerd kwamen we uit op kvv.Nou dat deed wonderen want Bo had de dag erna al geen diarree meer en begon ineens snel in gewicht toe te nemen.Maar toen begon Bo ineens met zijn rechter voorpootje kreupel te lopen na onderzoeken en uiteindelijk foto's laten maken kwam er niets uit.Er was niks te zien op de foto's.Dus kreeg Bo een smeermiddel voor zijn gewrichten.Dat ging een poosje goed maar hij bleef wel kreupel.Nou we zijn uiteindelijk in Het MCA terechtgekomen en daar werden natuurlijk nieuewe foto's gemaakt van de voorpoten en zijn knieen.Slecht nieuws want Bo had een Patella luxatie graad 3 en in beiden voorpoten ED.Na de schok besloten naar meerdere orthopeten te bellen en besloten dat Bo geopereerd zou worden aan eerst zijn knie en dan daarna de voorpoten.Naar friesland gereden een rit van bijna 2 uur maar hoopvol voor de operatie.Helaas liep dat allemaal anders af want ze gingen daar toch nog even foto's maken van de heupen....en je raad het vast al ook daat was helemaal fout hij had ernstige HD waarbij zijn rechterheup bijna geen kom had waardoor zijn recter achterpoot krom was gegroeid waardoor hij dus die patella luxatie heeft gekregen.Bo piepte en jankte al vanaf dat hij een maand of 4 was en de dierenarts zei ons ook dat beestje heeft zo ongelofelijke pijn die niet eens van de voorpoten komt maar van zijn heupen!!Op advies van de orthopeet hebben we daar de beslissing genomen om Bo niet meer uit zijn slaap te halen,verdrietig,kapot en stuk dat waren wij hoe kon dat nu toch zo'n lieve schat net geen 11 maanden nooit meer bij ons zou zijn.....we hebben de hele terug reis alleen maar gehuild van verdriet maar ook van ongeloof we waren ons kereltje kwijt en we waren nog wel zo hoopvol.Vakantie geanuleerd ,vloerbedekking laten leggen alles voorbereid op Bo zijn operaties en nu ineens was Bo er niet meer.Bo kreeg al een tijdje pijnstillers die ook niet hielpen waant Bo bleef pijn houden vreselijk.Nu na duizende euro's armer en helaas nog ons schatje niet kunnen helpen begrijp je dat wij nooit meer een hond zullen aanschaffen zonder papieren,maarja helaas zijn we wel onze schat kwijt.Bo is 16 maart ingeslapen en we missen dat ventje nog enorm.Lieve mensen kijk aub niet alleen naar het uiterlijk van je hondje bij aanschaf maar chechk alles goed bij de berner dus op ED en HD.Wij hebben dat bij Bo niet gedaan en dat is het stomste wat we ooit gedaan hebben,we hebben geen spijt!!!!Want we hebben dit ventje zien opgroeien tot 11 maanden een heelijke vriendelijke pup van 52 kilo.Maar het verdriet is niet te beschrijven.Of de mensen waar Bo vandaan kwam broodfokkers zijn denk ik niet maar die mensen hebben wel een hoop verdriet gegeven.Bo was niet uit het eerste nestje wat ons is verteld maar uit een derde nest al van dezelfde moeder.Nu weten we ook dat de moeder gedekt is door een reu uit een vorig nest van haar en daar is onze Bo dus van.Een ongelukje want de moeder had in september een nest gehad en onze Bo is van april,de reu verbleef daar tijdens een vakantie en heeft toen de moeder gedekt.De mensen blijven maar liegen over alles dus daar praten we dus niet meer mee want mijn woede wordt alleen maar groter.
13 april 2012 om 10:10
Corrie,Kay,Bowy+,Diesel
Oja,met onze Kay gaat het inmiddels heel goed,hij eet weer goed en speelt weer.Want die miste Bo enorm en jankte veel.Bo heeft inmiddels een mooi plekje gekregen bij ons in huis en we hebben vrede inmiddels met onze keus van inslapen,we konden Bo niet langer laten lijden dat verdiende dat ventje niet.Ik heb gehoord dat de moeder van Bo geen nestje meer heeft gekregen en dat de mensen dat ook niet meer willen nou dat hoop ik dan maar daar zal een hoop verdriet mee bespaard blijven.
13 april 2012 om 10:14
