Ik ben Marian, alleenstaand en 2 kids die de deur uit zijn.
Ik was altijd doodsbang voor honden doordat ik als meisje van 7 gebeten ben door een collie.
Tot ik mijn 1e pup kreeg, Tessa, in mei 1987,ik was op slag verliefd.
Mijn hobbys zijn dieren, de pc, lezen.
Op 26 mei 2010 heb ik mijn 3e maatje moeten laten inslapen, na 23 jaar continu honden gehad te hebben.
Als ik oud ben, ziek of zwak,
en pijn verjaagt mijn slaap,
als onrust neemt van mij bezit,
doe dan wat onvermijdelijk is,
en laat me gaan, de laatste goede daad.
Beslis voor mij en wees niet laf,
past eigenliefde bij de vriendschap die ik gaf?
Of uitstel, bij een verloren strijd?
Ik ben niet bang tijdens de laatste gang,
je loopt niet weg, je kijkt me aan,
je noemt me bij de liefste naam,
en houdt me stevig vast.
Vandaag voor het laatst groet ik je
met mijn hondenstaart...
Wat jij liet doen, deed je voor mij.
Je hebt me nog meer pijn bespaard,
voor zinloos lijden mij bewaard.
Een zwaar besluit?
nee huil nu niet,
een wijs besluit dat werd gegrond
op een uniek verbond,
JIJ bent mijn baas en ik jouw hond....
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?