Fabienne & Joy

Tamara schreef om 01 februari om 18:57
Wat een knapperd:D en fijn dat ze bij jou een nieuw thuis heeft gevonden
Lupa & Cody schreef om 04 juni om 18:12
Hé Fabienne, ik zei je vanmiddag wel heel enthousiast gedag bij de dierenarts maar het drong helemaal niet tot me door dat jij het was haha. Pas op de fiets bedacht ik me dat jij het was en die knappe hond natuurlijk Joy is! Anders had ik wel wat meer gezegd ha ha. Had mijn hoofd er niet helemaal bij en moest even snel Lupa haar paspoort ophalen. Dus wilde even zeggen dat ik het leuk vond om jullie eens gezien te hebben! ;-)
Fabienne & Joy schreef om 03 januari om 16:14
Dankjewel! Na jarenlang smeken mocht ik dan in september eindelijk een hond, het mocht geen pup zijn maar dat vond ik niet erg. Ik ben via internet alle asiels langs gezocht op zoek naar een hond die bij ons paste. Na dagenlang zoeken kwam ik uit op de site van Maria Polman, deze stichting haalde hondjes uit Roemenië, ik zag een klein border collie mixje van 2 jaar, Mia, ik was helemaal weg van haar uiterlijk dus wilde kijken of ze in het echt ook bij ons zou passen. Dus 1 dag daarna zijn we een uur naar Zevenaar gereden om Mia te bezoeken, toen we daar aangekomen waren vroeg ik naar Mia en we werden naar het veld gebracht waar ze op de grond lag te zonnen, ik riep haar en ze kwam kwispelend naar me toe. Mijn moeder en ik waren bijna verkocht toen mijn vader (hij was degene van wie ik absoluut GEEN hond mocht! En hij was het er eigenlijk nog steeds niet mee eens..) zei: "Kijk eens, dit is een leuke, het lijkt net een vosje." Mijn moeder en ik schrokken allebei dat er zulke woorden uit m'n vader zn mond kwamen, hij vond voor het eerst een hond leuk!! Dit 'vosje' liep al de hele tijd om mij en mijn moeder heen want ze wilde ook aandacht, ik vroeg of we met haar mochten wandelen, dat was goed. Naast de stichting was een klein stukje bos waar we heen zijn gewandeld, ik was helemaal weg van haar, ze was vrolijk, energiek, nieuwsgierig en sociaal. Omdat we eigenlijk voor Mia gekomen waren was het wel zo eerlijk om ook nog met haar te wandelen dus dat wilden we doen. Toen bleek dat Mia pas 2 weken in Nederland was, dus ze vond alles nog heel eng, dat leek op het eerste gezicht niet zo omdat ze gelijk kwam knuffelen, maar de vrijwilliger kon niet eens een riem om haar heen doen zonder dat ze zich verzette en probeerde weg te komen. Toen was voor ons al duidelijk dat Mia het niet zou worden omdat we niet genoeg tijd hadden om haar opnieuw te socialiseren. 'Vosje' heette bij de stichting Szöszi, en was al zindelijk en goed gesocialiseerd. Het bleek dat ze die dag dat wij kwamen net terug was gebracht door de vorige adoptanten, omdat die een kindje hadden van 2 die de hond steeds aan het omhelzen was en Szöszi liet merken dat ze dat niet leuk vond, maar een kindje van 2 snapt zulke signalen van een hond natuurlijk niet dus ze vertrouwden het niet en hebben haar dus na 2 weken terug gebracht. Ze was mensen dus wel al aardig gewend. Ze is op straat gevonden in Roemenië, de mensen die haar gevonden hebben wisten verder ook niks over haar verleden dus ik helaas ook niet. :( Tot nu toe hebben we 0 problemen met haar gehad, ze geniet van het leven dat ze bij ons heeft en wij genieten van haar. M'n vader is ondertussen toch wel een beetje gek op haar hoor! ;)
Marie-Rose & Tibootje (RIP) + Freya'tje schreef om 02 januari om 11:52
Wat een mooie hond !! En super dat hij een thuis heeft gekregen bij jou ! Wat is haar verhaal ?

Laat ook een krabbel achter
Om een krabbel achter te laten moet je eerst inloggen