HondenPage baasje Talitha & Tibor & Rocky

• baasje
• foto's
• activiteiten
• vrienden
• honden

Een lang, zielig, spannend verhaal over Tibor. En hierbij wil ik iedereen waarschuwen voor oplichters! ook al maakte het mij niet veel uit hoeveel geld dit heeft gekost, het ging mij erom dat Tibor gezond zou worden.

Toen ik een advertentie zag staan op Marktplaats over dat er Duitse herder pups te koop waren, was ik geintresseerd
en ben ik gaan kijken. Ik kon gelijk die avond nog komen, maar toen ik eraan kwam zag ik dat de pups er eigenlijk
helemaal niet zo gezond eruitzagen hun vacht was dof en vies, vermagert en ze keken wazig uit hun oogjes met een hoop
viezigheid eromheen. Toen kwam Tibor op me afgehuppelt, dat was het rare ervan, ze bewogen wel gewoon als pups en waren
lekker aan het spelen. Ik had nog wat andere pups bekeken, maar ik wist al dat ik Tibor zou kopen en hij was nog niet eens de magerste
van de pups. Verder zag ik ook geen voerbakjes of waterbakjes staan. Ik vraag mezelf vaak af hoe het met de andere pups is afgelopen.

Ik was nog maar net thuis met tibor en daar kwam het al, kotsen, niet willen eten en drinken. Ik dacht dat hij
misschien wagenziek kon zijn, puppy's kunnen vaak niet tegen autorijden omdat hun maagje nog gevoellig is en
dat hij nog aan het idee moest wennen dat hij in een vreemde omgeving zat zonder zijn, naja de man zei dat ze broertjes
en zusjes waren, maar een langharige herder kan niet van een wolfsgrauwe herder broerje of zusje zijn. En omdat Tibor
niet wolfsgrauw was of langharig, maar een kort harige zwart geel gekleurde vond ik het allemaal al vreemd. De volgende dag
was het alleen maar erger geworden hij had heele erge diaree met bloed erbij en lag te brommen van de pijn. Dus ik snel naar de
dierenarts gegaan en het heb uitgelegt. De dierenarts vroeg naar het verhaal van wat de man vertelde, zo vertelde hij dat de
pups die hij had oorspronkelijk helemaal uit Polen kwamen en naar Duitseland zijn vervoerd, omdat het zogenaamde afgekeurde
politiehonden waren, maar later was Tibors vader een geweldige kampioen in iets. Dus dat klopte al niet. Hij had zelf de pups
uit Duitseland naar Nederland vervoert. De dierenarts vroeg toen hoe oud tibor volgens die man was. Hij had gezegt 2 maanden
en dat hij al 1 inenting had gehad in Polen. Ik had een paspoortje meegekregen waarin het stond. De dierenarts zei daarop dat
Tibor nog lang geen 2 maanden was en dat hij waarschijnlijk nog maar 1 maand zou zijn en dat dat paspoort ook niet klopte!
Maar dat was nog niet alles, Tibor bleek dus een importhondje te zijn (had ik nog nooit van gehoort) en dan halen ze vaak een pup
veel te jong weg bij hun moeder en moeten ze de lange reis maar te zien overleven in de vrachtwagen. Dat mensen zoiets doen!

De dierenarts had mij medicijnen gegeven om hem de nacht door te laten komen, want het was op zondag en dan zou ik een hoop
betalen om hem te laten blijven. Die dag erop om 11 uur sochtens wist ik dat hij op sterven was dus ik me vader huilend opgebelt en gezegt dat hij
me snel moest komen halen om met spoed naar de dierenarts te gaan. Toen we aankwamen kon hij niet meer op zijn pootjes staan en toen
ik vroeg of hij het zal halen zeiden ze dat hij het waarschijnlijk niet zou redden. Ik was kapot, ik vond het zo zielig voor Tibor
en hoopte dat het een vechtertje was en dat hij snel weer beter word. Ik werd die avond om 21 uur opgebelt, Tibor was al aardig
vooruit gegaan en at al weer een beetje uit de hand en hij had gelukkig geen parvo, want dan had hij het niet gehaalt.
Zijn darmen en maag waren ontstoken. Dindsag werd ik weer gebeld om 12uur dat ik Tibor kon ophalen, want hij lag het infuus alweer
te slopen haha. Dan denk je dat hij vanaf die dag snel beter word met wat medicijnen en speciaal voer, maar nee hoor. Woensdag was het weer raak, zijn diarree was wel
minder maar er zaten wormen in. Weer terug naar de dierenarts, hij had spoelworm en lintworm. Zo ging het een weekje goed, met de
ene keer diarree en de andere keer weer niet, heeel langzaam werd hij beter. Toen waren de medicijnen op en ging het weer slecht, dus
hij kreeg weer medicijnen maar wat zwaardere en voor een langer termijn. Ongeveer 1 of 2 weken later, kreeg hij rare plekjes het leek
op schurft want hij werd ook kaal op zijn buikje bij zijn 'oksels' en een stukje boven zijn oog en had ook overal jeuk.
Het bleek inderdaad schurft te zijn en wat huidirritatie omdat hij zoo vies was lieten er huidschilvertjes los. Natuurlijk had ik hem
wel meteen gewassen toen ik hem terug had, niet dat ik hem zo erbij heb laten lopen. En een maandje later ben ik nog
geweest voor rode rare bultjes onderaan zijn buik, dat was weer een uitslag daar had ik een zalfje voor gehad en dat was erg snel
weg gelukkig. En na die keer ging het eindelijk beter met hem en mocht hij zijn 1e inenting, omdat hij zo ziek was mocht hij geen
inenting want dan kon hij nog zieker worden omdat hij dan antistoffen moet maken waar hij dan eigenlijk te zwak voor is.

Tibor heeft in totaal zo'n 5 a 6maanden met medicijnen moeten doorbrengen, omdat hij anders weer achteruit ging. En hoefde hij
een jaar niet meer naar de dierenarts. Ondanks al die negatieve dingen die hij heeft meegemaakt, is Tibor een schat van een hond
en houd hij ontzettend veel van mensen om zich heen en een hoop aandacht. Ook in de omgang met honden doet hij het erg goed, hij
begint nu wel wat voor zichzelf op te komen, omdat hij natuurlijk al een tijdje 1 jaar is, als hij aan het spelen is en een ander
reutje vertoont dominant gedrag dan laat Tibor wel even zien dat hij dat ook goed kan, maar uiteindelijk komt het op
spelen terecht. Wel zou Tibor altijd een klein uitgevallen Herdertje zijn, maar het maakt mij niet uit ik ben harstikke blij
dat het een hele lieve hond is mee in de omgang, af en toe een beetje eigenwijs dominant haha, maar zodra ik weer duidelijk ben
dat hij nog steeds moet luisteren dan doet hij dat ook harstikke goed!