Engelse Cocker spaniel

Hallo, k zag helemaal niks over engelse cocker spaniels staan dus k dacht ik maak zelf even een topic. Heb thuis verschillende honden gehad en heb nu 2 cockers. een black and tan en een oranje schimmel. ze heten sterre en veerle. Ben nog nooit zoo verliefde geweest op een hond, ze is echt mijn schatje. mijn schat van een hond veerle :


Engelse cocker spaniels zijn erg lief, speels en actief. wel heb ik gehoord dat hun karakter nogal afhankelijk is van hun kleur. weet iemand daar meer over?

ik heb en mijn zus hebben samen een cocker uit het asiel gehaald na 4 jaar bij mij geleeft te hebben heeft die nu een mooi leven op de nieuwe manage van mijn zus waar die menig paard op stang jaagt


Het rage syndrome, ook wel het rode cocker syndroom genoemd, is er mede de oorzaak van dat veel mensen denken dat Cockers en kinderen niet samen gaan
De term rage syndrome werd gebruikt voor ernstig gestoord gedrag bij bepaalde rassen mn: rode cocker spaniels.
Helaas werd de diagnose Rage syndrome vaak te gemakkelijk gesteld bij honden met dominantieproblemen, en werden veel honden onterecht afgemaakt.

Het syndroom is overigens nooit officieel erkend door de Cocker spaniel Council en is door de media begin jaren 80 schromelijk overdreven, wat heden ten dage nog steeds doorwerkt in het imago van het ras.
In werkelijkheid toont maar een zeer klein percentage van de cockers tegenen van dergelijk gedrag.
Soms gaat het om aan dominante gerelateerde problemen, die worden aangezien voor het rage syndrome.
Dit soort problemen zijn soms met aandacht en juiste begeleiding te verhelpen.
Symptonen zijn plotseling en onverwacht aanvallen zonder enkel voorteken.
Aangezien er geen waarschuwing of iets dergelijks aan vooraf gaat, krijgt het slachtoffer geen kans om achteruit te gaan, wat vaak resulteert in een vleeswond.
Tijden de aanval heeft de hond een glazige blik en is hij zich niet bewust van zijn omgeving.
Na de aanval is de hond vaak in de war, schuldbewust en schaamt hij zich als het ware voor zijn gedrag.

Een hond met het rage syndrome is een soort van tijdbom, omdat je nooit weet wanneer hij uitvalt naar mens of dier.
Het is dus geen goed idee om zo een hond in huis te houden.

De vraag of het syndroom erfelijk is is eigenlijk nooit afdoende beantwoord, hoewel de schuld weleens wordt gelegd bij het doorfokken.
Waarschijnlijk is er wel zeker een mate van erfelijkheid in het spel/
Verantwoorde fokkers zullen dan ook niet fokken met een hond met het rage syndrome.

Ook epilepsie word als oorzaak genoemd, maar volgens de anderen ligt het meer aan de socialisatie van de hond.
Inmiddels word er minder intensief onderzoek gedaan naar het syndroom, mede omdat het zeer moeilijk vast te stellen is.
Er is nog geen sluitende diagnose mogelijk wat het onderzoek bemoeilijkt.

Ondanks de verhalen in de media , is de cocker spaniel niet het enige ras dat hier last van heeft.
Bij de volgende rassen zijn gevallen bekend van het rage syndrome:
Amerikaanse cocker spaniel
Chesapeake bay retriever
Dobermann
Bullterrier
Engelse springer
Duitse herder
Golden retriever
pyrynese berghond
Sintbernard

http://www.youtube.com/watch?v=kaPGDn7v_wg
danio met jalisa toen ze nog pup was

Dat is onze Yuna. Ze woont bij m'n moeder, maar ik ben zo'n beetje met haar opgegroeid dus beschouw haar nog steeds als 'van ons', als in, van het gezin zoals dat er toen uit zag.

Heel interessant wat je schrijft over Rage Syndrome, Zinno! M'n moeder begon er pas geleden opeens over dat Yuna misschien wel 'Rage Syndrome' heeft, omdat ze ontzettend waaks is en helemaal niets van vreemden moet hebben die het huis in komen. Sinds ze terug is (ze is twee jaar weggeweest) is haar gedrag zelfs nog verergerd, met name naar andere honden.

Zoals ik Yuna kende en nog steeds ken, is ze een hond met een altijd-kwispelende staart, dolenthousiast als ik, m'n zusje of iemand anders van de familie of bekenden op bezoek komen. Ze is graag en veel bij je, leert snel commando's en trucjes en krijgt het nog steeds voor elkaar om dom over te komen, haha!

Ik weet niet of karakter iets met kleur te maken heeft verder. Yuna is een driekleur, en zij is af en toe gerust lui te noemen. De andere Cockers die ik ken zijn allemaal blauwschimmels, en dat zijn hele drukke beestjes. Maar goed, dit zegt natuurlijk niets over het ras in het algemeen.

Met name na de film Lady en de Vagebond werden de cockers erg actief gefokt en ook doorgefokt. Dit had als gevolg dat het karakter veranderde en men spreekt van het rode cocker syndroom. Op een bepaalde leeftijd gaat de knop om en dan zijn ze valser dan vals. Mijn tante had zo'n cocker en van jongs af aan waren wij bang voor het ras.
Ik heb nu een blauwschimmel cocker rondlopen en zij is super lief en speels. Echter is het niet mijn hond en ik zou er zelf geen kopen want ik vind ze vaak te aanwezig en zichzelf opdringen. Als je een speelse en knuffel hond wilt hebben die op het gebied van behendigheid ook nog eens superveel kan raad ik een cocker absoluut aan.

hoi scarlett
Zoals je in mijn profiel kan zien heb ik ook een egelse cocker, Tara
Ze is nu bijna 9 maand jong en ga naar school met haar sinds ze 9 weken is, momenteel niet meer.
Ze is superlief, luistert goed is ZEER sociaal, het is echt een schat.
Sinds vorige week is ze ook benchvrij, een belonig voor goed gedrag , ze had ook geen band met haar bench.
Ze gaat overal met ons mee, behalve naar het werk natuurlijk .
Ik begrijp je hoor als je zegt dat je nooit zo verliefd bent geweest dan op je cockers, ik heb dat gevoel ook. Iedere morgen opnieuw voel ik me zo gelukkig als dat snoetje me lief aankijkt als ze me komt begroeten, kwispelend en opgewekt
Wat je vraag over kleuren betreft, ik heb al alle verhalen gehoord, blijkt dat er inderdaad in de jaren tachtig een overkweek was en hierdoor zijn er enkele agressieve examplaren gekweekt maar dat is zo bij nog verschillende rassen dus.....

wat een schatje.
ik heb 2 japanse spanieltjes ook zo'n heerlijk meiden

2=3

Ja, ik heb er een. Een zwarte met een witte borst. Het is echt een schatje alleen eerlijk gezegd is die erg dominant. Tegen onbekende mensen blaft die en grijpt zonodig in. Hij gaat konijnen achterna en heeft er al 2 gevangen. Bij mij is die echt heel erg lief, en hij luistert ook redelijk goed!

Cockers zeer lieve honden,maar een speciaal karakter,
je moet er steeds boven staan,het is in het begin om doen maar pas op ze kunnen zo triestig kijken,maar laat je niet doen.Het zou spijtig zijn dat je na 2 jaar ze moet wegdoen,omdat je er geen controle over hebt.