onze hond heeft gebeten, en nu?????!

Mariska ik denk dat je me misschien verkeerd begrepen hebt of ik heb het niet juist uitgelegd (voor mijn gevoel wel). Ik zeg precies hetzelfde als jij! Maar door letterlijk achter je kinderen te gaan STAAN Kun je hun commando versterken. Dan komt de RANGLAAGST NAAR DE RANGHOOGSTE. Je versterkt hiermee de positie van de kinderen. Dit is de bedoeling!!! Wel als waarschuwing erbij gezegd. kinderen dit nooit alleen laten doen!! Hopelijk begrijp je nu wat ik bedoel!! groetjes Annelies.

Kinderen tot een jaar of 12, 13 kunnen niet ranghoger worden in de ogen van de hond.
Ook niet als de Alfa erbij of erachter staat of als op een andere manier de Alfa het commando probeert te versterken.
Er worden ook wel eens tips gegeven dat het kind de hond eten moet geven om ranghoger te worden, NOOIT doen!
Een jong kind zal door een hond gewoon niet als hoger gezien worden, dus als die uk met de hond zijn eten loopt loop je een heel groot risico op correctie van de hond naar het kind.

Honden zien en voelen aan of een kind wel of niet oud genoeg kan zijn om boven hem te komen. Het kind leert in de jaren hoe hij met de hond om moet gaan en de hond merkt dat t kind ouder en hoger word en schikt zich dan in de lagere rang (als het goed is)
Als je kids nog zo jong zijn zal de hond dit niet accepteren. Misschien als de Alfa achter het kind gaat staan dat de hond daarom wel gehoorzaamd maar dat wil niet zeggen dat hij het kind dan als ranghoger ziet.

Mijn advies is dan ook om je kids geen fratsen uit te laten halen om boven de hond te komen, ook niet onder jouw toezicht.
Dat gaat niet werken.

@ Annelies: in mijn eerste reactie doelde ik op de post van ann, die zegt dat een hond nooit en te nimmer naar een familielid mag bijten tenzij hij echt pijn gedaan word. Daar ben ik het niet mee eens.

Maar ook wat jij zegt van het kind ranghoger proberen te maken door de Alfa achter het kind te laten staan heb ik mijn vraagtekens bij....
Maar goed, zo heeft iedereen zijn eigen mening, is niks mis mee.

Ik heb voor gedragstherapeut geleerd en weet dus dat kleine kinderen in principe niet hoger dan de hond kunnen komen. Als je dus een hond hebt die zich niet zomaar in de laagste rang schikt.

Hatje: heb je een PB-tje gestuurd....

Ik zelf heb 3 nichtjes, de jongste is 6 jaar en de oudste 14 jaar, toen amigo 9 weken oud was, was de jongste nog ergens in de 1 jaar en de oudste 9 jaar, maar hoe lief amigo ook was, zij wisten heel goed dat ze niks mochten afpakken, ook als het foei van amigo was. Nu is amigo volwassen man, en vind het leuk als hij wat pikt dat het van hem is, als je pakt zegt amigo grauw, ik laat hem maar, het is een soort speen voor hem, en mijn nichtjes weten weer als hij pikt dat ze het niet mogen afpakken, en al is amigo zo lief, ik laat hem ook nooit alleen met ze .

@Mariska en Zena(..)in mijn eerste reactie doelde ik op de post van ann, die zegt dat een hond nooit en te nimmer naar een familielid mag bijten tenzij hij echt pijn gedaan word. Daar ben ik het niet mee eens.

Sorry hoor, GT of niet, maar dit vind ik toch wel van de gekke. In jouw optiek mogen honden dus familieleden bijten. Ik kan me er helemaal in vinden om rekening te houden met het gedrag van honden en daar moet je je kinderen op instrueren. Ik vind het ook onbegrijpelijk dat hier soms gesteld wordt dat een hond vanuit zijn mand mag grommen, omdat het zijn plekje is. No way, de hond is laagste in rang en als "roedelleider" accepteer ik niet dat hij gaat opklimmen in rang. Ik wil ook niet dat mijn kinderen mij hun slaapkamer uit slaan, omdat het toevallig hun slaapkamer is, of mogen ze dat soms ook?

Ik denk ook dat dat vastleggen niet zo'n goed idee is eigenlijk (sorrie!)
Ten eerste omdat hij idd geen situaties kan ontvluchten en ten 2e omdat hij een soort "wrok" kan gaan creëren tegen de kinderen, of iig tegen het moment dat jij hem alleen laat met hun. Iedere x als jij weggaat moet hij vast namelijk, terwijl zij in zijn ogen gewoon "los" mogen blijven.
Is gewoon jammer, want je doet het met de beste bedoelingen.

Ik ga met Angela en Marit en de anderen mee, de hond deed wat zijn instinct hem ingaf, hij lag op zijn territorium en verdedigde zijn prooi. Natuurlijk gedrag dus.

Ook je zoontje deed wat hem logisch leek. Ik denk ook al leer je kinderen nog zo goed dat ze nooit naar de hond toe moeten lopen als hij op zijn eigen plekje ligt dat ze het op momenten zoals deze toch vergeten en het speeltje willen redden.

De fout lag dus bij jou,bedoel het niet gemeen ofzo maar jij had ervoor moeten zorgen dat dit niet had kunnen gebeuren. Honden en kinderen kan je niet zonder toezicht alleen laten, ze spreken elkaars taal niet.

Ik zou hem volgende keer niet meer aanlijnen maar hem in de gang leggen of ergens anders waar hij ongestoord kan liggen. (Het liefst een bench, maarja zover is hij blijkbaar nog niet).

@ Hans: als je zulke jonge kinderen hebt is de hond niet de laagste in rang.
Wij kunnen dat misschien wel vinden maar in de ogen van de hond is dat echt niet zo.
En dat betekent niet dat je dan een valse of hele 'dominante' hond hebt maar dat is gewoon hoe het werkt in een hondenbrein.

Ik heb al eerder gezegd dat op moment dat het kind een bedreiging vormt, de hond hem ziet als ranglager lid van de roedel die zijn prooi wil afpakken, niks meer en niks minder.

Denk je echt dat een hond jouw kind als familie ziet zoals jij je kind als familie beschouwd?
Laat me je dan uit de droom helpen; dat is niet zo. Kinderen en volwassenen van het gezin zijn leden van de roedel, honden denken echt niet in familie termen zoals wij dat doen.

Wij mensen vinden maar dat dat gewoon goed hoort te gaan en meestal gaat het dat ook.
Maar als je je verplaatst in de hond kan een gezin met kleine kinderen heel verwarrend zijn.
De hond denkt dat ie boven de kinderen staat maar krijgt wel als laatste eten, gaat als laatste naar buiten en moet het maar accepteren dat zijn prooi word afgepakt terwijl hij vastgebonden op zijn plek ligt....
Hoe raar denk je dat dat is voor een hond die, nogmaals, als een hond denkt en reageert.

En in de meeste gevallen gaat dit gewoon altijd goed maar de RR zijn vaak al wat pittige honden en dan zeker een reu van 1,5 jaar...

Tuurlijk is het niet okee dat een hond bijt maar het was het enige wat ie kon doen, gezien het feit dat ie vastlag.
De hond valt hier niks te verwijten.

Mensen moeten eens wat minder de honden vermenselijken en zich meer verdiepen in hoe honden denken, redeneren en leren.

Natuurlijk moet je je hond je kinderen niet laten bijten. Daarom moet je het ook voor zijn, zodat de situatie zich niet voordoet. Het is niet altijd goed om kinderen met honden te gaan vergelijken. Natuurlijk slaan je kinderen jou niet uit de slaapkamer. Maar een hond mag een ranglagere wel corrigeren. Een hond is geen kind wat zich aanpast aan mensenregels (en bovendien mogen kinderen ook voor zichzelf opkomen als een ander hen 'pest'). Een hond is een dier met een instinct en hondse socialisatie. Daar moet je rekenening mee houden om incidenten te kunnen voorkomen. Er zijn duizenden bijtincidenten per jaar bij kinderen, omdat de ouders niet altijd zorgen voor de juiste voorzorgmaatregelen en vinden dat hun kinderen gewoon ranghoger zijn dan de hond. Dat kunnen die mensen vinden en willen, maar het werkt zo niet.

Toch vind ik het een zorgelijke tendens dat het “acceptabel” is dat een hond bijt/gromt, omdat het “in de natuur” van de hond zit. Als je als baasje toestaat dat hij gromt en dan tegen het kind zegt dat hij weg moet gaan, leer je de hond dus ook dat grommen mag. Daarbij is zijn actie ook nog eens succesvol, want het kind gaat weg en hij heeft gewonnen. Als je dan ook nog bedenkt dat honden van nature graag hogerop willen, zou je dit soort gedrag juist niet moeten stimuleren.

Voorbeeld. Mijn zus hangt het principe aan dat haar hond (bouvier, reu) aan mag geven dat hij geen zin heeft in contact en mag grommen. “Doe maar even niet, want de hond heeft er geen zin in” is haar reactie op het grommen van de hond als een kind in de buurt komt. In verband met haar vakantie kwam de hond bij ons 14 dagen logeren. Op dag 1 dat hij bij ons was, kwam mijn dochter van twee jaar op hem afgelopen en hij begon te grommen en maakte een hapbeweging. Maar, de hond is nu bij mij en bij mij gelden andere regels. Hem even flink aangepakt, waarbij hij mij ook wilde bijten, want hij was het niet eens met deze correctie. Jammer voor de hond, maar er is er maar een de baas in huis. Het heeft een weekje geduurd, maar toen kon mijn dochter rustig op hem af lopen. Als hij geen contact wilde, zocht hij steun bij mij met zijn ogen en stuurde ik mijn dochter weg. Soms kwam hij bij mij zitten, want een gillende tweejarige peuter is ook niet altijd even prettig. Ik zorgde er dus voor dat hij zijn rust kreeg.
Toen kwam mijn zus de hond ophalen en mijn dochtertje loopt op de hond af en direct begon hij te grommen. Dit had hij al bijna twee weken niet gedaan. En ja hoor, mijn zus stuurt mijn dochter weg met het standaard zinnetje dat “de hond er even geen zin in heeft”. Van haar mocht hij dus grommen en dat wist hij dondersgoed.
Een half jaar later kwam hij weer een weekendje. Mijn dochter loopt op hem af, hij gromt even en ik hoefde alleen maar “ietwat” dwingend “waag het” te zeggen en verder een prima weekend gehad. En nee, de hond was niet opeens zwaar onderdrukt en gedroeg zich verder vrolijk en luisterde prima.
Dat een hond soms gewoon rust nodig heeft, onderschrijf ik en die krijgt hij ook. Dat een hond een eigen plekje mag hebben ook, maar hij mag dat plekje niet verdedigen. Misschien ben ik daar rigide in, of hang ik een ouderwetse theorie aan, maar agressie in huis accepteer ik niet. En voordat ik beschuldig ga worden van dat ik honden voortdurend sla, forget it. Ik heb de boef slechts een keer aangepakt door hem alleen maar op de grond te duwen. Ik weet dat dit binnen dit forum not done is, maar dat is dan maar zo. Liever dit een keer dan dat een grens gepasseerd is, waarbij mijn kind gebeten is. Honden die onder mijn leiding staan, corrigeren kinderen niet, want dat is mijn taak. Dan komen ze maar naar mij toe en dat is aan te leren.

Dat TS, met kinderen, een Ridgeback genomen heeft, waarvan bekend is dat deze graag naar de top van de roedel wil is een risico dat genomen is en daar moet de TS mee zien te dealen. Misschien is het zinvol om eens contact opnemen met andere RR eigenaren, want zij kennen het karakter van deze honden.

Sinds wij Lola hebben denk ik anders over grommen en happen dan vroeger, ik denk nu dat dit helemaal niets met rangorde te maken heeft.
Toen wij haar net hadden gromde en hapte ze ook naar ons. Je kon haar niet eens aaien.

Ik ben ervan overtuigd dat dit niets met rangorde te maken had, ze kende ons helemaal niet dus ik denk zeker niet dat zij, een onzekere hond, die vier jaar in een asiel gezeten had zich over ons de baas voelde.
Ze vertrouwde het gewoon nog niet heel simpel.

Door haar hierbij te respecteren is dit helemaal overgegaan. Ze vertrouwd ons nu en gromt en hapt nooit meer.

Ik ben ervan overtuigd dat als we haar hard aangepakt hadden om te laten zien dat wij de baas zijn en niet zij. dat dat weleens heel gevaarlijk had kunnen worden.

In jou geval zou ik gewoon nooit meer kind en hond alleen laten. Wat de reden van het bijten ook is geweest, speels of gericht. Natuurlijk gedrag of vals.
Dat betekend natuurlijk als jij (even) naar boven gaat, de hond mee gaat enz. Mischien kan ie zolang buiten in de tuin met de deur op slot? Of een stuk van de kamer afschermen met een puppykennel.
Je bent nu gewaarschuwd dat dit kan gebeuren.
Succes!

Ik vind het best verdrietig dat direct de hond de schuld krijgt. Ookal doet het kind iets onbewust wat zo'n reactie bij een hond kan onttrekken. Dit ligt dan niet aan de hond, maar aan jouw kind!
Spreek dan je kind hierop aan. En houdt ze ten alle tijden in de gaten wanneer ze samen zijn. Je kind hoort te leren dat het niet zomaar aan het speelgoed van de hond zit. Dan zal zo'n reactie nooit meer komen..

Ik zeg ook niet dat je als Alfa je hond maar lekker moet laten grommen en happen naar kinderen.
Het is jouw taak om dat soort situaties te vermijden. Jij bepaalt idd wat er gebeurd, dat geld voor de hond maar zeker ook voor de kinderen.

Daarom word ook gezegd dat je kinderen en honden NOOIT alleen moet laten, ook al is het maar 5 minuten.
Alleen zo kun je bereiken dat je dit soort confrontaties voorkomt.

PLUS: WAT IK EVEN HEEL DUIDELIJK WIL:

Wat voor gek gaat zijn hond opsluiten of aan een ketting leggen zodat het niet meer in de rest van het huis of bij het kind kan komen.. Ik vind dit écht van de gekken!!

Precies Mandy,
Dit is wat ik ook dacht.....daardoor maak je het alleen maar erger,door een hond aan de riem vast te leggen....
Dit is al geen normale situatie.
Weet je zeker dat er verder geen problemen zijn met de hond,want ik neem aan dat niemend zijn hond vast legt in zijn mand

sowieso moet je je hond niet zomaar opsluiten...maar een half uurtje in de bench terwijl je de was opvouwt lijkt me niet verkeerd....Een bench moet ook geen straf zijn...

Weet je...uiteindelijk is geen enkele hond 'te vertrouwen' omdat ze gewoonweg niet zo denken als wij...

De kunst is daarom ook om je te leren verplaatsen in de hond

Ik geloof niet dat het spelen was, maar het was zeker niet de fout van de hond. Het kind kun je het ook niet kwalijk nemen, je had moeten zorgen dat de kinderen niet bij de hond kunnen komen.

Ligt niet aan de hond; hij ziet een kind niet als ranghogere.
Weet je dat gewoon voor de volgende keer.

Is de kleine erg geschrokken? Of vindt hij de hond alweer lief?

Hans heb er niets aan toe te voegen.
Heerlijk een man op het forum die hebben effe een nuchtere kijk.

Allemaal bedankt voor jullie reacties. Aan de ene reactie heb ik meer gehad dan aan de andere.

Wat ik alleen erg jammer vind is dat er reacties bij zijn die echt veroordelend zijn. Mensen kennen de situatie niet. En dat er dan niet eens naar die situatie gevraagd wordt maar alleen maar 'aannames' gedaan worden vind ik erg jammer, eigennlijk zelfs erg vervelend en kortzichtig om eerlijk te zijn.

Ik merk dat er mensen zijn die mij zien als een soort van 'boeman' die altijd zijn hond vast heeft liggen als er kinderen in huis zijn. Zij zien blijkbaar de hond uren per dag zielig aan zijn riempje in zijn mand liggen. Dat dit absoluut NIET het geval is wordt niet eens nagevragd.....
De hond ligt ZELDEN vast aan zijn riempje. Precies om de reden die ook aangegeven wordt; omdat ik zelf ook wel in zie dat dit geen goede optie is. Ik probeer deze situatie altijd te voorkomen door dingen die ik boven moet doen onder schooltijd te doen zodat daarna dit probleem niet bestaat. Helaas glipt er zo af en toe (HEEL af en toe) wel eens iets tussen dat dat dus echt even niet kan. Dit betekend dus dat dit misschien 1 keer in de zoveel weken gebeurd en echt geen uren per dag!
Als mijn kinderen thuis zijn is de hond gewoon los. ZIjn er vriendjes op bezoek die bang zijn dan zorg ik dat de hond bij mij is of in de tuin (als het goed weer is).

Ik doe cursussen met de hond. Ben van kleins af aan al bezig met de 'dominatieregels' (ik eerst de duer uit, ik eerst eten enz. enz.)
Ik zorg dat ik overdag (naast de 'normale'uitlaattijden) 1 1/2 uur met hem wandel. Iedere dag, dag in dag uit, weer of geen weer. Hij loopt dan heerlijk los en kan al zijn energie er uit rennen zodat hij lekker moe is en eigenlijk altijd ligt te slapen als de kinderen thuis zijn. Als het even kan gaat hij vrijwel overal mee naar toe. Gaat mee de kinderen van school halen enz. enz.
hij is nooit langer dan 2 a 3 uurtjes alleen thuis (en dat gebeurd al zelden).
Dus al met al denk ik dat ik met recht kan zeggen dat ik nog niet zo'n 'boeman' ben.

Ik kan best tegen kritiek en vind het ook niet erg dat mensen zeggen dat dit 'mijn fout'is. Want waarschijnlijk hebben ze ook gelijk. Het feit dat ik dit in zie zegt al genoeg denk ik....
Dus diegenen; bedankt.
Voor degenen die hun oordeel al klaar hadden zonder de situatie te kennen: misschien is het handig om volgende keer eens even naar de precieze situatie te vragen. En bedenk je ook meteen even dat woorden soms erg hard over kunnen komen....

@Dobry. In jouw geval ben ik het helemaal met je eens, maar dan is de achtergrond ook onzekerheid en angst wat zijn hele leven bepaald. Dat vereist inderdaad een andere aanpak. In het geval van de Boef was het verder een prima hond, tikkeltje dominant en zelfstandig genoeg om tegen een stootje te kunnen. Hij gromde ook alleen naar kinderen en nooit naar volwassenen en aangeleerd gedrag kun je ook weer afleren.

@Linda. Dank.

Dat komt omdat jouw zoontje onder hem in rang staat. Kinderen onder de 12 jaar worden als lager in rang gezien door een hond (of je dat nou leuk vind of niet het is zo) Daarom kun je een kind ook niet zomaar iedere hond laten uitlaten. Bij honden is het zo dat als "lagere" een speeltje of voedsel van de "hogere" afpakken ze een correctie krijgen. Bij honden is dat een snauw. Dit is wat er is gebeurd. Jij en je vriend/man kunnen dit soort dingen doen, maar je kinderen (nog) niet. Laat ze dus nooit iets van de hond afpakken.

@ Hatje: ik denk helemaal niet dat jij een boeman bent en ik hoop ook niet dat je op mijn posts doelt. Je hebt de beslissing om je hond vast te leggen op zijn plaats vast met de beste bedoelingen genomen, daar twijfel ik niet aan.

Het is alleen geen goede keuze geweest en zeker in dit geval is het heel tekenend voor wat er gebeurd is.
Misschien als de hond los was geweest dat hij opgestaan was en weggelopen met de knuffel, de meeste honden willen namelijk in eerste instantie het conflict vermijden.
Nu hij die mogelijkheid niet had kon hij alleen maar voor directe verdediging gaan.

Zo zie je maar weer dat ook al gaat het al anderhalf jaar prima, je toch alert moet blijven.
Hopelijk komen jullie snel tot een oplossing waar iedereen zich in kan vinden.

hoi Hatje,

ik vind dat je een heel moeilijke situatie aan de hand hebt, want er is voor alles iets te zeggen.

een ridgeback van 1.5jr.... die is lekker zijn rang aan het bepalen en zijn grenzen, nu en voor altijd kan je die stellen en je zal nog wel ff fors moeten doorzetten.

jonge kindjes en honden, zeker van een fors kaliber.... ik vind het een slechte combinatie, hoe leuk het altijd ook gebracht wordt, en heb al heel wat honden het veld moeten zien ruimen omdat het niet "ging".

kids kan je niet vastbinden (en dat bedoel ik niet lelijk in de context)en ook lang niet altijd uitleggen wat ze nu wel en beter niet kunnen doen, daar zijn het kids voor en dat moet je zo ook laten zijn.

je kan wel uitleggen dat het kind zelf het ook niet leuk vindt als zijn speel wordt afgepakt, ook niet door de hond, en dus andersom ook geen goed idee is.
en dat de slaap/ligplaats van de hond absoluut verboden terrein is voor alles onder de 12jaar, want honden zien kids onder de 12 altijd al ranglagere, alleen zijn veel honden zo makkelijk dat er geen punt van maken, maar een Ridgeback reu.... mhaw, das andere koek.

ik zou maar lekker met de familie rond de tafel en goede afspraken maken, wat de volwassen mogen en moeten en de kinderen kunnen met de hond, met goede begeleiding groeien ze vast naar elkaar toe.

vastleggen vind ik persoonlijk een slecht idee, de mand is al de slaapplaats en door de riem maak je er nog meer een territorium van, een bench of een ren, indien mogelijk, minstens zo fijn, zou een jaartje een goede oplossing, voor rust en vertrouwen van iedereen.

heel veel succes, je hebt een prachtig ras als huisdier gekozen, maar wel 1 met karakter en niet altijd eenvouding.

Het is volgens mij niet goed om een hond "spelenderwijs" botjes en eten af te pakken. Hij gaat het hier niet van "leren"
Een hond word zo steeds scherper omdat hij zich onveilig voelt.
Een hond mag in de natuur altijd zijn eten etc verdedigen....

Geef een hond altijd in rust zijn eten,botjes en speelgoed. bv in de bench of afgesloten hal.
Vooral als er kinderen en andere honden in huis aanwezig zijn.

Iedereen leert zn hond toch dmv ruilen dat wat hij heeft wat NIET mag met wat hij WEL mag? Dus op een gegeven moment weet een hond toch wat hij NIET mag pakken? Daar begint het toch mee? Als je hond dat niet geleerd heeft begrijp ik de reactie, maar anders niet hoor. En ik ben het dan ook met Hans eens wat dat betreft.

Ik doe dat op deze manier, maar laat ook de kinderen dat op die manier doen. Dus wat de meeste hier zeggen... dat ik dat mijn kinderen dus niet mag laten doen? De kinderen en de hond hebben er geen problemen mee hier. De kids zijn wel 9 en 10, maar toch.... Ze pakken ook een speeltje van hem om ermee te apporteren. Dat zou dan dus ook niet mogen? Want als Brownie hem dan terug brengt (hij kent nog geen los) en de kids pakken het speeltje uit zn bekkie, dan zou hij dus mogen grommen of bijten? Niet dus!

De hond hoort zich aan te passen aan ons en niet andersom! En bij wie nu de fout ligt, bij de hond, het kind of het baasje.... dat weet het baasje zelf wel nu denk ik na al deze reacties

Ze weet nu in ieder geval wat ze er eventueel aan kan doen.

Als ik voor in de tuin bezig ben of voor in het bankje zit leg ik Brownie ook vast bij de voordeur en de kinderen spelen dan ook met hem. Dit moet wel anders rent hij zo de straat op, mn tuin is niet afgezet en hij heeft nog niet geleerd dat de weg gevaarlijk is

Ik wens je veel succes Hatje en leer je hond dmv ruilen dat wat hij vast heeft niet van hem is met iets wat wel van hem is

@Hans
Ik moet eerlijk zeggen dat ik het eng vind om een hond het grommen te verbieden, een hond gromt toch uit waarschuwing om wat voor reden dan ook (in zijn ogen blijkbaar een goede reden). Wat nou als de hond leert dat waarschuwen niet mag en de volgende keer niet meer waarschuwt maar meteen toehapt?
Ik zou dit zeker niet iedereen advizeren, jij kent je hond misschien zo goed dat je weet dat hij nooit zou bijten, maar kan iedereen die situatie zo goed inschatten?
En wat gebeurd er als jij niet thuis bent?

@Hatje
Volgens mij ziet niemand jou als een dierenbeul maar als iemand die tips vraagt om zulke situaties te voorkomen en daarop is gereageerd.
Ik denk dat het simpel is, de hond moet een eigen plekje krijgen waar hij ongestoord kan zijn, waar kinderen dus niet bij mogen komen als hij daar ligt.

Het spelen met de kinderen alleen onder begeleiding en geen trekspellttjes, maar wel bijv. een zoekspelletje wat jij organiseert en leidt.

Wat botjes en eten betreft ben ik het helemaal met Mariaa eens, niet afpakken als je dat gegeven hebt, geen stress creeeren maar veiligheid en rust.

Heb je het boekje kalmerende signalen van Turid Rugaas gelezen? Echt een aanrader.
Misschien 1x een gt laten komen die werkt met kalmerende signalen.

Beste Hatje,

Wat een reacties en tips heb je gekregen van de forum lezers hè. Kan me voorstellen dat je er best een hoop aan hebt gehad.

Ik heb een Rhodesian Ridgeback van 6 maanden en juist omdat we weten dat het een hond is met "karakter" brengen we hem in veel verschillende situaties. Nemen hem mee naar verjaardagen, nodigen vaak heeeel veel mensen uit in huis. En als we dan op een verjaardag zijn nemen we zijn mandje mee en , ik durf het bijna niet te zeggen , laten we zijn riempje om. Hij is nog zo jong en we willen hem graag leren dat hij rustig in zijn mandje moet blijven liggen als wij dat willen en niet steeds weg kan lopen omdat hij er zin in heeft. Thuis hebben we een bench en ik heb er het volste vertrouwen in dat ook jouw RR in de bench kan. Het er steeds uit willen is ook een teken van dat hij graag een situatie onder controle wil hebben.....doorzetten en laat maar mopperen ..dat doen kids ook toch?

Heel veel succes met je super mooie hond en ik hoop dat het je wat hebt gehad aan alle reacties.

Veel groetjes Patricia

Ik zit ook in deze situatie. Om tafel zitten met gezinsleden is absoluut geen optie, gezien de leeftijd (5, 3, 2jr en 4e op komst). Ze zijn zelf nog volop in ontwikkeling en verder dan basale afspraken komen ze (nog) niet. (Basaal = hond met rust laten, geen commando's aan hond geven en altijd mama roepen als Issa iets doet wat niet mag).
Ik laat de kinderen ook nooit alleen met Issa. We hebben geen bench meer (voelde zich daar na 6 mnd helemaal niet prettig meer in. Ik denk te warm of zo (vloerverwarming)), maar wel een tuin waar ze erg graag is (botjes enz. wil ze binnen niet opeten!).
Het gaat tot nu toe erg goed met de kinderen en Issa. Ze heeft wel de neiging om 'mee te gaan spelen' en dan ook in mouwen te happen, maar dan zet ik ze altijd uit elkaar. Gisteren hebben ze de hele middag in de tuin zitten spelen, terwijl Issa rondstruinde en een kauwstaaf aan het eten was. Ze hebben geen moment naar elkaar gekeken. Af en toe moest ze even haar staart intrekken, omdat de jongste nog niet zo goed kan sturen op haar fietsje
Issa komt gelukkig uit zichzelf naar me toe als ze de kinderen te druk vindt, of als ze zich geen raad weet met een bepaalde situatie.
Jonge kinderen en honden gaan prima samen, als ze maar niet constant op elkaars lip zitten én ik denk dat het ook belangrijk is dat je een hond met zorg uitkiest (evt. raseigenschappen en geen beladen verleden). Ik ben dol op asielhonden (heb er vroeger ook gewerkt), maar in deze situatie durf ik het niet aan. Hoe vaak worden dingen niet verzwegen of heeft een hond associaties waar je niet van afweet?
We hadden vroeger teckels en rottweilers.. Maar nu toch even niet!