Nu trotse eigenares van 2 keeshonden

De knoop is doorgehakt, Daicel is sinds gisteravond ook bij ons komen wonen. Daicel is een herplaatser van ruim 1 jaar. Indy, mijn andere keeshond is ziek, heeft maligne lymfomen,  op de medicijnen is ze erg opgeleefd en de prognose hoelang ze nog te leven heeft is niet te stellen, 1,5 maand geleden stond ze met 3 poten in het graf zoals de dierenarts zei, maar nu is ze weer levendig en eet ze goed en wat voor mij het belangrijkste is, ze heeft geen pijn. We hadden voor onze vakantie al kennisgemaakt met Daicel en deze kennismaking tussen Indy en hem verliep wonderwel goed. Daicel moest bij zijn huidige baas vandaan en gister hebben we hem opgehaald. De eerste nacht is prima gegaan en ik heb er alle vertrouwen in dat het goedkomt met hem in ons gezin.

Hier een paar 1ste foto's.


De hernieuwde kennismaking gister. Daicel links, Indy rechts.


Samen bij mij voorin de auto naar Daicel zijn nieuwe thuis. Indy links, Daicel rechts.


Vanmorgen al een eind met beide honden wezen fietsen, Indy zat het grootste gedeelte in haar fietskar en Daicel liep keurig aan de lijn naast de fiets. Daicel links, Indy rechts.

Nu liggen ze beide aan mijn voeten heerlijk te slapen na de inspanning van de fietstocht.

Poot van Indy & Daicel.

geniet van je mooie hondjes !

Wat een scheetjes.
Super dat ze het samen zo super doen.
Geniet nog van die twee schatjes samen

Wat een mooie honden!  Geniet ervan!

Prachtige honden! Bij mn ouders hebben we ook een grote grijze gehad

Ik had al veel bekijks met mijn ene beauty, wat zal dat worden met 2 van die kanjers. Indy is wel een echte grijze keeshond ( meer middenslag dan groot) maar Daicel is een kruising tussen een grijze en een bruine keeshond en ongeveer even groot als Indy. Beide ongeveer een schofthoogte van 38 cm.

Morgen ga in met Daicel naar de da. Hij moet nog gechipt worden, hij moet zijn entingen weer hebben en dan wordt hij meteen even helemaal gecheckt. Indy laat ik dan ook meteen weer onderzoeken. Ik hoop dat zij niet meer afgevallen is, maar ik heb mijn twijfels.

Wat een mooie honden heb je, gefeliciteerd met Daicel, fijn dat hij een goed plekje gevonden heeft, en dat het zo goed gaat samen met Indy.

Owh wat leuk!!! Mooie doggies

jeej, keeshonden!
Persoonlijk ben ik zelf helemaal gek van de witte grote keeshond, maar deze zijn ook mooi!

Gefeliciteerd met je nieuwe aanwinst.
Heerlijk dat het zo goed gaat met de 2 honden.
Hoop dat je  nog lang van ze mag genieten.
Veel beterschap voor Indy.

Indy zal helaas niet meer beter worden, maar ik ga nog volop van haar genieten zolang het ons gegeven is.

Wat een prachtig stel zo!
Hopelijk mag Daicel lang bij jullie blijven en mag je ook nog een mooie tijd van Indy genieten.
Misschien bloeit ze nog wel helemaal op van een maatje

Dat zou natuurlijk helemaal geweldig zijn.

Vandaag meteen al even een momentje van onbezonnenheid van mijn kant.
Daicel liep mooi met mij mee naar de auto waar ik het kleed op de achterbank bevestigde om met beide honden morgen naar de da te gaan, maar ik klopte het kleed eerst even uit, aangezien het een plastic onderlaag heeft schrok Daicel waarschijnlijk van dit geluid en weg was hij. Hij is nog wat schrikachtig, maar is ook niet vreemd na pas een dag bij ons te zijn. Het was ook mijn fout om hem los bij mij te hebben, maar dat is achteraf praat, dus weg was Daicel, ik riep nog even, maar hij keek wel om en liep een stukje verder, ik naar binnen om de riem te pakken, want op de riem reageert hij enthousiast, maar voor ik weer bij de deur was, was Daicel ook alweer terug, mooi hè? En dat dus pas na 1 dag. Ik ben trots op mijn kanjer.

wat een prachthonden heb je!
n Amai das wel even schrikken denk ik, wel supper dat ie meteen terug kwam! Daicel heeft zn gouden mand gevonden!

Ja het voelt zeker goed dat Daicel na een dag al (enigzins) aan mij gehecht is.

ik zei het in het andere topic al maar doe het graag nog een keer , veel succes met je mooie kanjer en geniet tot de laatste minuut van je meisje

Die laatste foto, samen in de fietskar heeft iets heel ontroerends, vind ik

Geniet van elk moment!

Vanmorgen met beide naar de da geweest en ik kan het bijna niet geloven, heb het 3x gecheckt, maar Indy is toch echt 1,5 kg. in nog geen 4 weken aangekomen, geweldig. De da vond haar ook erg helder. Ik heb nu zelfs voor 1 maand medicijnen meegekregen, anders deden we het meestal voor 3 weken, maar we krijgen nu hoop dat ze haar 8ste verjaardag nog haalt ( 4 okt).

Daicel is op  heel veel vlooienpoepjes na (ik had hem maandag meteen een vlooienpipet gegeven) gezond verklaard. De da noemde hem heel oneerbiedig een "vlooienbaal", maar als dat het enige is dan ben ik helemaal gelukkig. Hij gaat vanmiddag na de wandeling meteen onder de douche om hem lekker schoon te maken, komt helemaal mooi uit want in de auto heeft hij gekotst. En het rare is, hij bleek dus wel gechipt te zijn, maar niet geregistreerd. Nu kijken op ik kan achterhalen wat voor chip hij heeft, nr. heeft de da voor me opgeschreven, maar hij kon zo niet zien bij welke organisatie ik Daicel aan kan melden. Dus even googelen.

Daicel via de NDG aangemeld wat het chippen betreft, dus hij staat nu helemaal geregistreerd als mijn hond!
Heb hem even heerlijk gedoucht, vond ie prima, toen hij droog was, was ook het borstelen geen probleem, daarna wou hij even heerlijk spelen met een speeltouw en een bal, dus volgens mij voelt hij zich hier al helemaal thuis.
Het enige wat we tot nu toe merken wat hij af moet leren is het trekken aan de lijn. Dit is vooral lastig omdat ik beide honden een paar keer per dag tegelijkertijd uitlaat. Met Daicel ga ik 2 keer een langer blok om, nadat we dan dus Indy thuis hebben gebracht. Dan ben ik ook met hem bezig, maar dan is het niet consequent, want als ik met beide loop moet ik de aandacht naar beide honden verdelen, iemand hier een tip voor?

Mooie honden heb je ! prachtig, geniet van je nieuwe aanwinst

zonnetje, dat ga ik zeker doen.

Oh jee, vanmorgen had mijn zoon een boze buurman aan de deur want Daicel blafte zo. Dit was ook waar, ben ik ook mee bezig, maar ja hij is nog maar 2,5 dag bij ons.....

Ik moest even naar het werk en mijn zoon (17 jaar) was thuis, we hadden afgesproken dat mijn zoon boven op zijn kamer zou zijn en afwachtte wat er gebeurde, hebben we eergister ook even met mijn dochter geoefend en Daicel heeft toen 2x ongeveer 10 minuten geblaft en was verder stil ( ik was bij de kapper voor knippen en verfje, dus ongeveer 2 uren weg) Als Daicel dan stil was kwam mijn dochter wel zo nu en dan even onverwachts binnen, dus dat ging in principe goed. Maar vanmorgen dus zaten mijn buren in de tuin, beide honden had ik in de bijkeuken, rolgordijnen dicht voor de warmte, maar wel even een raam open. De buren maakten nogal wat herrie en Daicel heeft geblaft, ongeveer 10 minuten, toen hij weer stil was is mijn zoon naar beneden gekomen en heeft Daicel aandacht gegeven, toen Daicel weer rustig was is mijn zoon weer weggegaan en heeft de deuren dichtgedaan. Ineens begon Daicel weer te blaffen, mijn zoon weet niet waardoor, maar als reactie op het blaffen zijn de buren gaan schreeuwen tegen Daicel en hebben op iets geslagen met als doel Daicel "zich zijn bek te laten houden". Daicel is daar waarschijnlijk van geschrokken, mijn zoon is toen naar beneden gegaan, maar op dat moment stond de boze buurman ook aan de deur en ging tekeer tegen mijn zoon, echt niet normaal meer, (terwijl ze weten dat hij een autistisch spectrum stoornis heeft). Dus bij thuiskomst zowel een "boze"zoon als een onrustige hond ( al viel dat onrustige me eigenlijk heel erg mee).
Lekker begin voor mij als je weet dat ik vandaag na een half jaar met oa een burnout thuisgezeten te hebben weer therapeutisch naar mijn werk was. Gelukkig hoef ik volgende week donderdag pas weer 4 uurtjes te werken en heeft mijn zoon dan nog vakantie en zal hij beneden bij de honden zijn als ik weg ben. Ik ga zelf trainen met het langzaam opbouwen van het alleen laten van Daicel. Maar al met al een hectische ochtend.

Vandaag met veel honden kennisgemaakt, dit ging eigenlijk best wel goed. De meeste andere honden waren los, maar dit durf ik met Daicel natuurlijk nog niet aan. Wat me wel opviel was dat als Daicel en een andere hond elkaar besnuffeld hadden en we weer allemaal ons eigen pad wouden vervolgen dan ging Daicel grommen en blaffen, iemand een idee waarom dit is?

Het ware aard van mijn Daicel komt na een week toch steeds meer boven. Hij lijkt mij angstig naar andere honden en gaat nu bij voorbaat al staan grommen en blaffen als hij een hond aan ziet komen, heel vervelend. Zo maakt hij natuurlijk geen vrienden. Ik ben nu bezig met hem af te leiden met wat lekkers, dit lukte vandaag meteen al wel (een beetje), iemand nog andere tips?
Verder heeft Daicel volgens mij last van verlatingsangst, de vorige baas zei ook al dat Daicel blafte als ze weg was, dit doet hij dus ook bij mij, ik ben nu bezig hem langzaam te laten wennen aan een dichte deur, dus die doe ik dicht als ik naar de gang/wc/boven de garage etc. ga, moet ik dit dan altijd doen, of zo nu en dan? Zo leet hij hopelijk dat ik weer terug kom. Borstelen is gen probleem terwijl hij dat dus niet gewend was, zijn vorige baas zei dat hij dit niet leuk vond, maar daar merk ik (nog) niks van. Helaas zijn mijn buren momenteel erg aan het provoceren naar beide honden toe, waardoor ze meer gaan blaffen, heel vervelend, ik wil eigenlijk geen ruzie, maar dat zie ik er zo wel van komen. Ik merk zelf dat ik er ook zenuwachtig van wordt als ik in de tuin achter ben en zij ook thuis zijn, dit merken de honden natuurlijk meteen. De buren gaan bijv. ineens hele luide geluiden maken zodat de honden schrikken en dus gaan....blaffen en dan gaan de buren mopperen en schelden. Zo moeilijk.
Ik ben al helemaal verknocht aan Daicel en wil hem heel graag houden, maar vooral dat blaffen zal toch moeten veranderen, vooral omdat ik straks ook weer ga werken, (dit deed de vorige baas ook hoor, maar daar waren de buren iets toleranter denk ik), mijn buren dreigen meteen de politie te bellen.


Dus alle tips en adviezen zijn welkom.

Bettie,als ik jou was zou ik mijn buren voor zijn,en een gesprek aanvragen met de buurt agent,of hebben jullie die niet.
En is jullie relatie met die buren,altijd al niet zo goed geweest?Want dan gaan ze ook dingen zoeken,om jullie op te fokken,en daar moet je niet in mee gaan.Laat hen hun energie maar verspillen,en zich druk maken.Ik weet dat dit makkelijk klinkt,maar probeer het in ieder geval,en bespreek dit aan tafel met de kinderen erbij.
Maar voor nu,zou ik of met de wijkagent praten,en de situatie aan hem uitleggen,of anders met iemand anders van het politiebureau.
Sterkte met deze zo vervelende situatie.

We hebben hier helaas geen wijkagent, maar ik hou je idee in mijn achterhoofd.
Het contact met de buren is altijd erg oppervlakkig geweest.