Cyra´s verhaal 1

Zaterdag 22 oktober
De ochtend begon als alle anderen. Ik ben hier nu precies een jaar en 1 dag in wat ze ´het asiel´ noemen. Om zeven uur komen de eerste mensen. Dan gaan de nachthokken open en kunnen we ook naar buiten. Ik kan dan ook weer samen met mijn vriend zijn die ik het asiel gemaakt heb. Dat is een hele mooie kruising herder x husky.
Ik moet nu het buitenhok in omdat de medewerkers de binnenkokken gaan schoonmaken.
Ik heb het niet zo naar mijn zin hier. De hele dag lopen er wel veel mensen voorbij maar de meeste ken ik niet en vind ik eng. Niemand heeft de tijd om me te leren kennen en me dan lekker te knuffelen. Een paar vaste medewerkers, daar ben ik dol op! Daar kan ik lekker mee knuffelen en die nemen me soms apart.
Als de binnenhokken schoon zijn, mag ik weer naar binnen. Omdat ik me vaak niet lekker voel bijt ik in mijn achterkant, daardoor heb ik daar geen haar meer en doet het ook wel een beetje pijn. Maar ik kan er niets aan doen, ik weet niet hoe ik anders die onrust kwijt moet.
Doordat ik geen haar meer heb achterop mijn rug en buik vind ik het best koud buiten. Ik heb wel een dekje gekregen. Eigenlijk zodat ik niet meer zou bijten, maar dat lukt me toch wel.
Nu krijg ik eten, maar ik heb geen trek. De medewerkers hier proberen het wel zo lekker mogelijk te maken, maar ik heb teveel zenuwen in mijn buik. Ik heb gewoon geen honger.
Als de buitenhokken ook schoon zijn gemaakt kan ik zowel naar binnen als naar buiten en komt mijn vriend ook weer gezellig in mijn kennel.
Maar als alles is schoongemaakt komt het minst leuke van de dag. Allemaal vreemde mensen die naar ons komen kijken. Soms nemen ze iemand van ons mee. Of om te wandelen of om mee naar huis te gaan.
Ik vind het niets, al die mensen kijken naar me, soms willen ze me aaien terwijl ik ze helemaal niet ken. Daarom blaf en grom ik maar alvast, dan gaan ze mijn hok voorbij.
Vandaag komt er iemand die wel met me wil wandelen. Ik heb er niet zo heel erg vertrouwen in, maar ben blij dat ik mee mag weg uit het hok.
Ik moet in de auto en dat vind ik een beetje eng. Maar na een klein stukje mag ik er al uit en lekker rennen. Heerlijk!
De mensen met wie ik ben proberen me maar te aaien en dat wil ik liever niet. Ook wil ik niet terug de auto in. Ik vind het wandelen hier wel lekker, maar ook wel eng, er is niemand hier die ik ken.
Ineens zijn de mensen met wie ik ben gekomen weg. Ze hebben me wel geroepen, maar ze klonken niet meer zo aardig, dus ik hield mooi afstand.
Na even rondlopen kwam ik een mevrouw tegen met een zwarte hond. Na even snuffelen aan elkaar liep de hond alweer verder, alleen de mevrouw vroeg of ik helemaal alleen was en hoe mijn achterkant er zo uit was komen te zien. Ja, daar kon ik natuurlijk geen antwoord op geven. Ik ging aan de mevrouw snuffelen en ze rook wel lekker naar brokjes. Daar kreeg ik er ook een paar van! Toen is ze gaan bellen en zei veel ja en nee en vertelde dat ze me terug zou brengen. Helaas kon ik niet zeggen dat ik helemaal niet terug wou. De vrouw heeft me meegelokt met lekkers naar auto. Daar durfde ik eigenlijk niet in en toen mocht ik voorin zitten! Nou dat durfde ik wel!
We reden terug naar het asiel en de vrouw ging eerst binnen even praten. Daar na kwam ze mij halen en mocht ik even op een veldje. Daarna kwam de hond van de vrouw erbij. Die heet Biko en is best wel aardig. Hij begrijpt dat ik rust nodig heb en liever even de kat uit de boom kijk. Biko en ik snuffelde weer even en toen liet hij me verder met rust en gingen we allebei op onze eigen plekjes snuffelen.
De vrouw en een hele lieve vrouw van het asiel keken heel tevrden. Toen ging Biko weer terug naar de auto en moest ik even mee naar binnen. Ik kwam onderweg een kat tegen en daar wou ik wel graag achteraan. De vrouw zei dat ik wel lief voor poesjes moest zijn als ik met haar mee naar huis wou.
Hoorde ik dat nou goed? Mee naar huis? Een echt huis?
Dan ga ik mijn beste beentje voorzetten! Die vrouw lijkt heel aardig.
Binnen hebben ze me nog even besproken. Dat is gek om over jezelf te horen dat je kan bijten en dat je onzeker bent. Dat valt best wel mee!
Terwijl ik daar ben komt er ineens een andere vrouw binnen, die schrikt van mij en daarom grom ik naar haar. Waarom reageert ze zo? Ik deed niets!
Gelukkig mocht ik nog wel mee.

En toen kwam ik dus bij mijn nieuwe huis aan. Ik kom te wonen bij Margje, dat is die mevrouw en bij Biko dat is de andere hond. Er zijn ook drie katten en twee konijnen. Van de katten en konijnen wordt ik een beetje wild. Ze bewegen ook zo snel! En ik krijg ze net niet te pakken.
Van Margje moet ik de katten en konijnen met rust laten. Dat wil ik ook wel, maar zaten ze maar stil, dan was het een stuk makkelijker.
Ik mag even overal snuffelen en dan ga ik met Margje en Biko naar buiten om een stukje aan de riem te wandelen.
Na de wandeling ben ik toch wel erg moe. Ik krijg mijn eten en een lekker botje op mijn nieuwe slaapplaats, een bench met een kussen erin en lekkere kleedjes. Ik ben nogal een koukleum dus dit is heerlijk!
Al snel val ik in een diepe slaap. Na een paar uur gaan we weer even naar buiten. Daarna ga ik weer slapen. Ik kan het gebruiken, want wat een dag!!

Zondag 23 oktober
Zo! Heerlijk geslapen vannacht! Margje was trots op me dat ik me zo netjes gedragen heb. Maar ik heb gewoon liggen slapen, dus dat was niet moeilijk.
Weer gaan we de auto in. Ik vind dat al een stuk minder eng, zeker nu ik brokjes krijg als ik de auto in ga!
Biko gaat ook mee.
We rijden naar een bos en als we stoppen ruikt het heerlijk. Ik blijf wel in de buurt van Margje, want ik wil haar niet kwijtraken, waar moet ik dan heen?
De zus van Margje is er ook en er is ook nog een hondje, Salto. Dat is een bull terrier die wel erg druk is. Ze is nog jong, maar ik heb haar wel een paar keer moeten waarschuwen, want ze moet wel voorzichtig met mij omgaan.
De zus van Margje en Salto gaan na een half uurtje weer weg. Biko en ik gaan ook weer de auto in maar we rijden naar een ander wandelgebied. Volgens Margje is Biko zo vies dat hij nog even in een schoon slootje moet zwemmen. En ze heeft wel een punt hoor, want Biko stinkt wel heel erg naar moddersloot. Op de plek met water gaat Biko zwemmen, ik wil met pootjebaden, maar meer niet.
Nadat we hier lekker gespeeld hebben gaan we naar huis. Ik ga weer in mijn bench. Dat moet ook van Margje omdat ik teveel de katten achterna zit en mijn slaap nodig heb. Ik ben ook wel moe, dus heel snel slaap ik al.
Eerst natuurlijk gegeten, ik krijg hier vers vlees, lekker!!
Margje zegt dat ik goed moet eten, want ze kan mijn botjes zo zien en dat is niet goed. Nou ik eet wel!
De rest van de dag doen we ook rustig aan. Alleen 's avonds gaan we weer even met de auto om een korte wandeling te maken. Op de terugweg gaan we even langs de moeder van Margje, eten ophalen. De moeder van Margje wil me graag aaien, maar ik vind het een beetje eng dus hoeft het niet van Margje. later ga ik zelf even snuffelen, ik krijg meteen een aai, vind het wel spannend, maar laat het maar even gaan.
Daarna gaan we weer lekker naar huis!

Later meer!

Door Margje & Biko op 05 november om 21:37